กล่าวทักทายฮาลิม!
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในรัฐไอดาโฮ สหรัฐอเมริกา
“ท่านทั้งหลายได้รับเปล่าๆ ก็จงให้เปล่าๆ” (มัทธิว 10:8)
ที่โรงเรียนเช้าวันนั้น มาร์คัสเห็นเด็กชายคนใหม่เดินเข้ามาในห้องเรียน
“สวัสดีทุกคน” ครูเบกเคอร์กล่าวขณะทุกคนเงียบลง “นี่ฮาลิม เขาเป็นนักเรียนใหม่ ที่จริงเขาเพิ่งมาประเทศของเรา”
ฮาลิมมองพื้นตลอดเวลาขณะที่เขากล่าวสวัสดี มาร์คัสคิดว่าเสียงของเขาฟังแปร่งๆ ครูเบกเคอร์พูดต่อ
“เราดีใจมากที่เขาอยู่ที่นี่และเขาจะเป็นส่วนหนึ่งของชั้นเรียนเรา ครูหวังว่าเราทุกคนจะช่วยกันต้อนรับเขา”
ขณะที่ครูเบกเคอร์บอกฮาลิมว่าจะนั่งตรงไหน มาร์คัสคิดว่าเขาจะรู้สึกกลัวเพียงใดถ้าต้องย้ายไปอยู่ประเทศใหม่และโรงเรียนใหม่
หลังจากพวกเขากินอาหารว่างช่วงเช้า ครูเบกเคอร์บอกทุกคนว่าครูมีบางอย่างให้พวกเขาประหลาดใจ มาร์คัสนั่งตัวตรงเพื่อจะได้เห็นสิ่งที่ครูหยิบออกมาจากกระเป๋า เป็นถังเล็กๆ ครูเริ่มแจกให้ทุกคนในชั้น
“พวกเราแต่ละคนมีถังจินตนาการในตัวเรา” เธอพูดขณะยื่นถังสีเหลืองให้มาร์คัส “คนอื่นเติมถังของเราเมื่อพวกเขาทำสิ่งดีๆ ให้เรา และเราสามารถเติมถังของคนอื่นได้โดยทำดีต่อพวกเขา ตัวอย่างเช่น เมื่อคุณแม่กอดหนู ท่านกำลังเติมถังของหนู เมื่อหนูพูดดีๆ กับบางคน หนูกำลังเติมถังของพวกเขา”
มาร์คัสมองดูคาเล็บเพื่อนสนิทของเขา คาเล็บได้ถังสีเหลืองด้วย!
“สัปดาห์นี้ เราจะเก็บถังเหล่านี้ไว้บนโต๊ะของเราเพื่อเราจะเขียนข้อความดีๆ ให้กันได้” ครูเบกเคอร์กล่าว เธอพับกระดาษแผ่นเล็กหย่อนลงในถังใบหนึ่ง “และนั่นจะช่วยให้เรานึกถึงถังจินตนาการที่ทุกคนมีอยู่ข้างใน เราต้องมีน้ำใจเพื่อเราจะเป็นคนเติมถังให้เต็ม”
มาร์คัสดึงกระดาษออกมาแผ่นหนึ่งและนึกถึงสิ่งที่เขาจะเขียนให้คาเล็บได้ อย่างเช่น คาเล็บเล่นกีฬาเก่ง แต่จากนั้นเขาก็มองดูฮาลิม ฮาลิมห่อไหล่เหมือนกำลังเศร้า
มาร์คัสสงสัยว่าฮาลิมมีเพื่อนสนิทในที่ซึ่งเขาเคยอยู่หรือเปล่า เขาคงไม่อยากกล่าวลาเพื่อนและกลัวที่ต้องย้ายมาอยู่ไกลขนาดนี้
มาร์คัสมองดูกระดาษเปล่าบนโต๊ะของเขา เขาคิดออกแล้วก็เขียน
“ฮาลิม
ยินดีต้อนรับสู่โรงเรียนของเรา เราเล่นด้วยกันตอนพักได้นะถ้านายอยากเล่น ฉันจะเป็นเพื่อนนาย และฉันเชื่อว่าคาเล็บจะเป็นเพื่อนนายด้วย
จาก มาร์คัส”
แล้วเขาก็พับกระดาษหย่อนลงในถังของฮาลิม ฮาลิมยิ้ม มาร์คัสรู้สึกอบอุ่นและสุขใจ เขาชอบเป็นคนเติมถังให้เต็ม!