Een brief van mijn lieve broer
De auteur woont in Utah (VS).
Ik miste mijn oudere broer op mijn zestiende verjaardag omdat hij op zending was. Maar de raad die hij me stuurde, was een geschenk dat ik altijd zou koesteren.
Foto’s bezorgd door de auteur; foto-illustratie van David Stoker
Zestien! Wat een fijne tijd! Niemand mag die alleen beleven, dacht ik.
Ik heb lieve, wijze ouders die me altijd goede raad gaven. Mijn oudere zus was net getrouwd en naar een andere staat verhuisd. Mijn 11-jarig broertje had zo zijn eigen zorgen. Ik had geweldige vrienden en wist dat mijn kerkleiders oprecht met me begaan waren.
Maar mijn oudere broer, Gary, was mijn vertrouweling. Als tiener keek ik enorm naar hem op. Telkens als ik met hem praat, wordt alles veel duidelijker, dacht ik. Ik wou dat hij hier was.
Maar helaas. Hij was in het verre Japan op voltijdzending.
Hoewel ik Gary miste, had ik toch een leuke verjaardag. Mijn moeder maakte haar traditionele verjaardagsontbijt voor me klaar, en ik kreeg een paar pakjes voor ik naar school ging. Die avond gingen we als gezin naar een pizzeria, en de dag eindigde met verjaardagstaart. Ik stond mezelf zelfs even toe om te dagdromen over de leuke dingen die ik als 16-jarige mocht doen, zoals daten en autorijden.
Maar het beste geschenk dat ik die dag kreeg, was een brief. Gary was mijn superbelangrijke dag niet vergeten! We hadden toen nog geen e-mail. Een brief uit Japan moest dus een lange weg afleggen om in Cache Valley in Utah aan te komen. Ik was verbaasd dat zijn brief precies op mijn verjaardag gearriveerd was! De brief was met de hand geschreven. Zo leek het alsof mijn broer bij me was toen ik zijn woorden las:
‘Lieve Merilee,
‘Je grote dag komt eraan, nietwaar? Wanneer je deze brief leest, is je verjaardag waarschijnlijk al voorbij. Ik kan nauwelijks geloven dat je 16 bent. Het lijkt wel gisteren dat je [met je rode cowboyhoedje] rondliep.
‘Blijf je lieve, onschuldige zelf, en laat iedereen weten wat de kerk voor je betekent. Doe je dat, dan zul je nooit in een situatie terechtkomen waarin je een beslissing moet nemen terwijl je leeftijdgenoten je onder druk zetten. Bijvoorbeeld: op de middelbare school wist iedereen dat ik niet dronk of rookte. Ik werd dus nooit uitgenodigd voor feestjes waar ze dat deden. Mijn vrienden wisten dat ik dat niet deed. […]
‘Als mensen weten wat je normen zijn, zul je anderen aantrekken die dezelfde normen naleven. Je hoeft niet iedereen over je normen te vertellen; laat ze uit je gedrag blijken. Je bent heel lief en vrolijk. En je hebt een goed gevoel voor humor. Fijne zestiende verjaardag!’ Die laatste zin was rood onderstreept. Ik had geen mooier verjaardagscadeau kunnen wensen! Ik las de brief vaak. Uiteindelijk kwam mijn broer uit Japan terug en konden we weer echt met elkaar praten.
Ik ontving de brief jaren geleden, maar heb hem nog steeds. Er is sindsdien veel veranderd, maar ik houd nog evenveel van mijn broer. Nu steun ik hem niet alleen als mijn broer en vriend, maar ook als ouderling Gary E. Stevenson van het Quorum der Twaalf Apostelen. Ik put kracht uit de raad die hij ons als bijzondere getuige van Christus in de hele wereld geeft, net als uit zijn brief voor mijn zestiende verjaardag.