Nakaplagan pinaagi sa Gahum sa Basahon ni Mormon
Ang tanan kinahanglang makasinati ug makaplagan pinaagi sa gahum sa mga kamatuoran nga anaa diha sa Basahon ni Mormon.
Kon magbisita ko sa mga kinabig sa ilang mga panimalay, usa sa mga pangutana nga kanunay nakong gustong ipangutana nila mao kon giunsa nila ug sa ilang mga pamilya pagkahibalo bahin sa Simbahan ug giunsa nila nga sila nabunyagan. Dili igsapayan kon ang tawo niana nga higayon usa ka aktibo nga miyembro o wala na magsimba sa daghang katuigan. Ang tubag kanunay nga parehas: uban ang pahiyom ug nagsanag nga panagway, magsugod sila sa pag-istorya kon sa unsang paagi sila nakaplagan. Gani, ingon og ang istorya sa pagkakabig kanunay mao ang istorya kon giunsa kita pagkakaplag.
Si Jesukristo Mismo mao ang Ginoo sa nawala nga mga butang. Siya nagpakabana sa nawala nga mga butang. Mao kini nganong Iyang gitudlo ang tulo ka sambingay nga atong makit-an sa ika-15 nga kapitulo sa Lucas: ang sambingay sa karnero nga nawala, sa drakma [sensilyo] nga nawala, ug, sa katapusan, ang anak nga nawala. Ang tanan niini nga mga istorya adunay usa ka sagad nga tema: Dili igsapayan ngano nga nawala sila. Dili igsapayan bisan nahibaloan nila nga nawala sila. Sa matag kahimtang adunay usa ka pagbati sa kalipay nga nagsinggit, “Pangalipay kamo uban kanako; kay hingkaplagan ko ang akong karnero [nga] nawala.”1 Sa katapusan, walay tinuod nga nawala ngadto Kaniya.2
Karong hapon tuguti ako sa pagpakigbahin kaninyo sa usa sa labing bililhon nga mga butang ngari kanako—ang istorya kon sa unsang paagi ako nakaplagan.
Sa wala pa ko mag-edad og 15, gidapit ko sa akong uyoan nga si Manuel Bustos nga mopuyo og makadiyut uban niya ug sa iyang pamilya dinhi sa Estados Unidos. Kini usa ka maayo nga oportunidad alang kanako nga makat-on og Iningles. Ang akong uyoan nakabig sa Simbahan daghang tuig na ang milabay, ug siya adunay dakong tinguha sa buhat sa misyonaryo. Kana tingali ang hinungdan ngano nga ang akong inahan, nga wala ako masayud, nakigsulti kaniya ug miingon nga siya mouyon sa pagdapit sa usa ka kondisyon: nga dili siya mosulay sa pagkombinsir nako nga mahimong usa ka miyembro sa iyang Simbahan. Mga Katoliko kami, ug sulod na kana sa daghang henerasyon, ug walay rason aron magbag-o. Ang akong uyoan hingpit nga miuyon ug mituman sa iyang saad nga bisan pa sa yano nga mga pangutana bahin sa Simbahan dili siya gusto nga motubag.
Siyempre, dili malikayan sa akong uyoan ug sa iyang mapinanggaong asawa, si Marjorie, kon kinsa gayud sila.3
Gibutang ako sa usa ka lawak nga adunay dako kaayo nga library sa mga libro. Akong nakita nga niini nga library adunay hapit 200 ka mga kopya sa Basahon ni Mormon sa nagkalain-laing pinulongan, nga ang 20 niini anaa sa Espanyol.
Usa niana ka adlaw, sa akong pagkamausisaon, mikuha ko og usa ka kopya sa Basahon ni Mormon sa Espanyol.
Usa kadto sa mga kopya nga adunay nipis sama sa langit nga pagka-asul ang hapin, nga anaa ang panagway ni anghel Moroni sa atubangan. Sa pag-abli nako niini, diha sa nahauna nga pahina gisulat ang mosunod nga saad: “Ug kon kamo makadawat niini nga mga butang, ako moawhag kaninyo nga kamo mangutana sa Dios, ang Amahan sa Kahangturan, sa ngalan ni Kristo, kon kini nga mga butang dili ba tinuod; ug kon kamo mangutana sa kinasingkasing, uban sa tinuod nga katuyoan, nga may hugot nga pagtuo kang Kristo, siya mopakita sa kamatuoran niini nganha kaninyo, pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo.”
Ug dayon kini midugang: “Ug pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo kamo mahimo nga masayud sa kamatuoran sa tanan nga mga butang.”4
Lisud ipasabut ang epekto niini nga mga kasulatan sa akong hunahuna ug kasingkasing. Sa tinuod lang, wala ko mangita alang “sa kamatuoran.” Usa lang ako ka tin-edyer, malipayon sa iyang kinabuhi, nalingaw niining bag-ong kultura.
Bisan pa man, uban niana nga saad diha sa hunahuna, sekreto nakong gisugdan pagbasa ang libro. Sa dugang nako nga pagbasa, akong nasabtan nga kon gusto gyud nako nga makakuha og bisan unsa gikan niini, mas maayo nga magsugod ko sa pag-ampo. Ug kita hingpit nga nasayud unsay mahitabo kon mohukom kamo nga dili lamang basahon apan sa pag-ampo usab bahin sa Basahon ni Mormon. Ah, mao gyud kana ang nahitabo nako. Usa kadto ka espesyal ug talagsaon nga butang—oo, sama sa unsay nahitabo sa liboan pa sa tibuok kalibutan. Nasayud ko pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo nga ang Basahon ni Mormon tinuod.
Miadto dayon ko sa akong uyoan aron ipasabut niya unsay nahitabo ug nga andam na ko nga mabunyagan. Wala makapugong ang akong uyoan sa iyang gibati. Misakay siya sa iyang awto, mipaingon sa airport, ug mibalik nga nagdala sa akong tiket sa eroplano aron makapauli, uban sa mubo nga sulat ngadto sa akong inahan nga yanong miingon, “Wala koy labot niini!”
Sa usa ka paagi husto siya. Ako direktang nakaplagan pinaagi sa gahum sa Basahon ni Mormon.
Tingali daghan ang nakaplagan pinaagi sa buotang mga misyonaryo sa tibuok kalibutan, sa matag sitwasyon pinaagi sa milagrosong mga paagi. O tingali sila nakaplagan pinaagi sa mga higalang tinuyo nga gibutang sa Dios sa ilang agianan. Tingali sila nakaplagan pa gani sa usa ka tawo gikan niini nga henerasyon o pinaagi sa usa sa ilang katigulangan.5 Bisag unsa pa man ang sitwasyon, aron mouswag ngadto sa tinuod nga personal nga pagkakabig, sa dili madugay, silang tanan kinahanglang makasinati ug makaplagan pinaagi sa gahum sa mga kamatuoran nga anaa sa Basahon ni Mormon. Sa samang higayon, kinahanglang personal silang mohukom sa paghimo og seryoso nga pasalig sa Dios nga sila maningkamot nga mosunod sa Iyang mga sugo.
Sa pagbalik nako sa Buenos Aires, ang akong inahan nakaamgo nga gusto gyud kong mabunyagan. Tungod kay ako adunay batasan nga pagkarebelde, imbis nga mokontra nako, siya maalamon nga midapig kanako. Ug wala gani dahuma, gibuhat niya mismo ang interbyu alang sa bunyag. Sa tinuod, nagtuo ko nga ang iyang interbyu mas masusihon pa kay sa gihimo sa atong mga misyonaryo. Iya kong gisultihan, “Kon gusto ka nga magpabunyag, mosuporta ko nimo. Apan una mangutana ko nimo og pipila ka mga pangutana, ug gusto ko nga hunahunaon nimo og maayo ug matinud-anon ka nga motubag nako. Mopasalig ka ba nga hingpit nga mosimba matag Dominggo?”
Giingnan nako siya, “Oo, siyempre, buhaton ko kana.”
“Duna ka bay ideya unsa kadugay ang pagsimba?”
“Oo, nasayud ko,” miingon ko.
Mitubag siya, “Aw, kon ikaw magpabunyag, akong siguraduhon nga mosimba gyud ka.” Dayon gipangutana ko niya kon tinuod ba nga andam ko nga dili moinum og ilimnong makahubog o manigarilyo.
Gitubag ko siya, “Oo, siyempre, motuman pud ako niana.”
Diin siya midugang, “Kon ikaw magpabunyag, akong siguraduhon nga imo gyud nang sundon.” Ug siya mipadayon niana nga paagi sa halos matag sugo.
Ang akong uyoan mitawag sa akong inahan aron sultihan siya nga dili mabalaka, nga mawala ra akong gana sa daling panahon. Paglabay sa upat ka tuig, dihang nadawat nako ang akong tawag sa pagserbisyo sa Uruguay Montevideo Mission, mitawag ang akong inahan sa akong uyoan aron pangutan-on kon kanus-a ba gyud nga mawala akong gana niining tanan. Ang tinuod mao nga sukad ko nabunyagan, siya mas malipayon nga inahan.
Nasayud ko nga ang Basahon ni Mormon mao ang labing importante sa proseso sa pagkakabig pinaagi sa pagsinati sa saad nga “ang tawo labi nga maduol sa Dios pinaagi sa pagsunod sa iyang mga lagda.”6
Si Nephi mipasabut sa mahinungdanong katuyoan sa Basahon ni Mormon niini nga paagi:
“Kay kami nagkugi sa pagsulat, aron sa pagdasig sa among mga anak, ug usab sa among mga kaigsoonan, sa pagtuo kang Kristo, ug aron makig-uli sa Dios. …
“Ug [busa] kami naghisgot mahitungod kang Kristo, kami nalipay diha kang Kristo, kami nagsangyaw mahitungod kang Kristo, [ug] kami nanagna mahitungod kang Kristo, … nga ang among mga anak mahimo nga masayud sa unsa nga tinubdan sila mahimo nga mangita alang sa kapasayloan sa ilang mga sala.”7
Ang tibuok Basahon ni Mormon napuno nianang sama nga sagradong katuyoan.
Tungod niini nga rason, bisan kinsa nga tigbasa nga mopasalig sa usa ka sinsero nga pagtuon niini, uban sa diwa sa pag-ampo, dili lamang makakat-on mahitungod ni Kristo apan makakat-on gikan kang Kristo—ilabi na kon sila mohimo sa desisyon nga “mosulay sa hiyas sa pulong”8 ug dili kini isalikway dayon tungod sa pagpihig sa pagkawalay pagtuo9 pinaagi sa gisulti sa uban bahin sa mga butang nga wala pa gayud nila mabasa.
Si Presidente Russell M. Nelson namalandong: “Kon maghunahuna ako sa Basahon ni Mormon, makahunahuna ko sa pulong nga gahum. Ang mga kamatuoran sa Basahon ni Mormon adunay gahum sa pag-ayo, paghupay, pagpahiuli, pagtabang, paglig-on, pagpakalma, ug pag-abiba sa atong mga kalag.”10
Ang akong imbitasyon karong hapon sa matag usa kanato, bisan unsa pa ang gidugayon sa atong pagkamiyembro sa Simbahan, mao ang pagtugot sa gahum sa mga kamatuoran sa Basahon ni Mormon sa pagkaplag kanato ug paggakos kanato pag-usab ug sa matag adlaw samtang kita makugihon nga mangita og personal nga pagpadayag. Kini mahitabo kon ato kining itugot.
Sa ligdong nga paagi mopamatuod ko nga ang Basahon ni Mormon naglangkob sa kahingpitan sa ebanghelyo ni Jesukristo ug ang Espiritu Santo mokumpirma sa kamatuoran niini matag karon ug unya ngadto ni bisan kinsa, nga adunay sinsero nga kasingkasing, nagtinguha og kasayuran ngadto sa kaluwasan sa ilang kalag.11 Sa ngalan ni Jesukristo, amen.