Ang Hikap sa Manluluwas
Samtang moduol kita Kaniya, ang Dios moluwas kanato, sa pag-ayo man kanato o sa paghatag kanato og kalig-on sa pag-atubang sa bisan unsang sitwasyon.
Mga 2,000 ka tuig ang milabay, ang Manluluwas milugsong gikan sa bukid human matudlo ang Kabulahanan ug ubang baruganan sa ebanghelyo. Samtang naglakaw Siya, giduol Siya sa usa ka tawo nga may sakit nga sanla. Ang tawo mipakita og balaang pagtahud ug respeto samtang miluhod siya atubangan ni Kristo, nangayo og kahupayan gikan sa iyang kasakit. Yano ra ang iyang hangyo: “Ginoo, kon buot mo, makahinlo ikaw kanako.”
Ang Manluluwas dayon mituyhad sa Iyang kamot ug, samtang naghikap kaniya, miingon, “Buot ako; magmahinlo ka.”1
Atong makat-unan dinhi nga ang atong Manluluwas sa kanunay gusto nga mopanalangin kanato. Ang ubang panalangin moabut diha-diha dayon, ang uban tingali dugay pa, ug gani ang uban moabut pagkahuman na niining kinabuhia, apan ang mga panalangin moabut sa saktong panahon.
Sama sa sanlahon, makakaplag kita og kalig-on ug kahupayan niining kinabuhia pinaagi sa pagdawat sa Iyang kabubut-on ug pagkasayud nga gusto Niya nga mopanalangin kanato. Makakaplag kita sa kalig-on sa pagsagubang sa bisan unsang hagit, sa pagbuntog sa mga tintasyon, ug sa pagsabut ug paglahutay sa atong lisud nga mga kahimtang. Sa pagkatinuod, sa usa sa labing pait nga mga higayon sa Iyang kinabuhi, ang kalig-on sa Manluluwas sa paglahutay napalawuman sa dihang miingon Siya sa Iyang Amahan, “Maoy matuman ang imong kabubut-on.”2
Ang sanlahon wala mohimo sa iyang hangyo sa pinaimportante o pinapugos nga paagi. Ang iyang mga pulong mipadayag og mapainubsanong kinaiya, nga adunay taas nga pagdahum apan sinserong tinguha usab nga ang kabubut-on sa Manluluwas maoy matuman. Usa kini ka ehemplo sa kinaiya nga angay natong batunan sa atong pagduol kang Kristo. Makaduol kita kang Kristo uban sa kasiguroan nga ang Iyang tinguha karon ug sa kanunay maoy labing maayo alang sa atong mortal ug mahangturong kinabuhi. Aduna Siyay mahangturong panglantaw nga wala kanato. Kinahanglang moduol kita kang Kristo uban sa sinserong tinguha nga ang atong kabubut-on mapailawom sa kabubut-on sa Amahan, sama sa Iyaha.3 Moandam kini kanato alang sa kinabuhing dayon.
Lisud kaayong hunahunaon ang pisikal ug emosyonal nga pag-antus nga gibati sa sanlahon kinsa miadto sa Manluluwas. Ang sanla moapekto sa mga kaugatan ug panit, nga moresulta sa pagkagusbat sa hitsura ug kakulangang pisikal. Dugang pa, moresulta kini sa dakong sosyal nga kaulaw. Ang tawo nga nasakit og sanla kinahanglang mobiya sa ilang mga minahal ug mopuyo nga layo sa katilingban. Ang mga sanlahon gikonsiderar nga hugaw, sa pisikal ug sa espiritwal. Tungod niini, ang balaod ni Moises nagkinahanglan nga ang mga sanlahon magsul-ob og gisi nga sinina ug mosinggit, “Hugaw!” samtang naglakaw sila.4 Masakiton ug gitamay, ang mga sanlahon nagpuyo na lang sa biniyaan nga mga balay o diha sa mga pantiyon.5 Dili lisud hunahunaon nga ang sanlahon kinsa miduol sa Manluluwas nadaut sa pisikal ug emosyonal.
Usahay—sa ubang mga paagi—kita mobati usab nga nadaut, tungod man sa binuhatan nato o sa uban, tungod man sa mga sirkumstansya nga atong makontrolar o dili. Sa ingon nga mga higayon, mahimo natong ibutang ang atong kabubut-on sa Iyang mga kamot.
Pipila ka tuig ang milabay, si Zulma—akong asawa, akong maayong kapikas, akong labing maayong parte—nakadawat og lisud nga balita duha lang ka semana sa dili pa ang kasal sa usa sa among mga anak. Aduna siyay tumor sa iyang parotid gland, ug paspas kini nga nagtubo. Misugod og hubag ang iyang nawong, ug kinahanglang ipaubos dayon siya og delikado nga operasyon. Daghang hunahuna ang misantup kaniya ug nakapabalaka kaniya. Malignant ba ang tumor? Sa unsang paagi nga maulian ang iyang lawas? Maparalisar ba ang iyang nawong? Unsa kaha ka grabe ang sakit? Permanente ba nga madaut ang iyang nawong? Mobalik ba ang tumor kon tangtangon kini? Makatambong ba siya sa kasal sa among anak? Samtang naghigda siya sa operating room, mibati siya nga nadaut.
Nianang importante kaayo nga higayon, ang Espiritu mihunghong kaniya nga kinahanglan niyang dawaton ang kabubut-on sa Amahan. Nakahukom dayon siya nga mosalig sa Dios. Kusganon niyang gibati nga bisan unsa pa ang resulta, ang Iyang kabubut-on maoy labing maayo alang kaniya. Sa wala madugay nakatulog siya tungod sa anestisya.
Sa kadugayan, balaknon niyang gisulat diha sa iyang diary: “Diha sa lamesa sa tig-opera miyukbo ako Kanimo, ug samtang nagtugyan ngadto sa Imong kabubut-on, nakatulog ko. Nasayud ko nga makasalig ko Kanimo, nasayud nga walay dautan nga magagikan Kanimo.”
Nakakaplag siya og kalig-on ug kahupayan gikan sa pagtugyan sa iyang kabubut-on ngadto sa kabubut-on sa Amahan. Nianang adlawa, ang Dios mipanalangin kaniya sa hilabihan.
Bisan unsa pa ang atong mga kahimtang, mapakita nato ang atong pagtuo sa pagduol kang Kristo ug makakaplag og Dios nga atong masaligan. Sama sa gisulat kaniadto sa usa sa akong mga anak, si Gabriel:
Sumala sa propeta, ang nawong sa Dios mas hayag pa sa adlaw
ug ang Iyang buhok mas puti pa sa niebe [snow]
ug ang Iyang tingog nagdahunog sama sa naghaguros nga suba,
ug kumpara Kaniya ang tawo walay bili. …
Nahugno ko sa akong pagkaamgo nga bisan ako walay bili.
Ug niana lamang nga kiwaw akong mipadulong ngadto sa usa ka dios nga akong masaligan.
Ug niana lamang nga nadiskubrehan nako ang Dios nga akong masaligan.6
Ang usa ka Dios nga atong masaligan makaawhag sa atong paglaum. Makasalig kita Kaniya tungod kay Siya nagmahal kanato ug gusto ang labing maayo alang kanato diha sa tanang kahimtang.
Ang sanlahon miduol tungod sa gahum sa paglaum. Ang kalibutan wala makahatag kaniya og solusyon, bisan kahupayan na lang. Sa ingon, ang yanong paghikap sa Manluluwas tingali mabati nga daw usa ka paghapuhap sa iyang tibuok kalag. Mahunahuna lang nato ang lawom nga pagpasalamat sa sanlahon sa paghikap sa Manluluwas, ilabi na dihang nadungog niya ang mga pulong nga “Buot ako; magmahinlo ka.”
Ang istorya nag-ingon nga “dihadiha nahinloan siya sa iyang sanla.”7
Kita usab mahimong mobati sa hikap sa mahigugmaon, makaayo nga kamot sa Manluluwas. Pagkadakong kalipay, paglaum, ug kamapasalamaton ang moabut sa atong mga kalag sa pagkasayud nga gusto Niyang motabang kanato nga malimpyo! Samtang moduol kita Kaniya, ang Dios moluwas kanato, sa pag-ayo man kanato o sa paghatag kanato og kalig-on sa pag-atubang sa bisan unsang sitwasyon.
Bisan pa man, ang pagdawat sa Iyang kabubut-on—dili atong kabubut-on—makatabang kanato nga makasabut sa atong mga kahimtang. Walay dautan nga magagikan sa Dios. Nahibalo siya unsay labing maayo alang kanato. Tingali dili Niya tangtangon ang atong mga palas-anon diha-diha dayon. Usahay himoon Niya nga daw mas mogaan ang mga palas-anon, sama sa Iyang gibuhat kang Alma ug sa iyang katawhan.8 Sa katapusan, tungod sa mga pakigsaad, ang mga palas-anon tangtangon,9 niini mang kinabuhia o sa balaang Pagkabanhaw.
Ang sinserong tinguha nga matuman ang Iyang kabubut-on, uban sa pagsabut sa balaanong kinaiyahan sa atong Manunubos, makatabang kanato nga mapalambo ang matang sa pagtuo nga gipakita sa sanlahon aron malimpyo. Si Jesukristo usa ka Dios sa gugma, usa ka Dios sa paglaum, usa ka Dios sa pag-ayo, usa ka Dios kinsa gusto nga mopanalangin kanato ug motabang kanato nga mahimong limpyo. Mao kana ang Iyang gusto sa wala pa moanhi sa yuta sa dihang miboluntaryo Siya sa pagluwas kanato kon kita mahulog ngadto sa kalapasan. Mao kana ang Iyang gusto sa Getsemani sa dihang giatubang Niya ang dili matugkad sa tawo nga kasakit panahon sa pag-antus sa pagbayad sa bili sa sala. Mao kana ang Iyang gusto karon dihang nangamuyo Siya para kanato atubangan sa Amahan.10 Mao kana nga padayon Siyang nagtanyag sa pagdapit: “Umari kanako, kamong tanan nga nabudlay ug nabug-atan, ug papahulayon ko kamo.”11
Makahimo Siya sa pag-ayo kanato ug pagbayaw kanato tungod kay Siya adunay abilidad sa pagbuhat niini. Gidala Niya diha sa Iyang kaugalingon ang tanang kasakit sa lawas ug espiritu aron ang Iyang kasingkasing mapuno sa kalooy aron makahimo sa pagtabang kanato sa tanang butang ug sa pag-ayo kanato ug pagbayaw kanato.12 Ang mga pulong ni Isaias, sama sa pagkutlo ni Abinadi, mihan-ay niini sa matahum ug makatandog nga paagi:
“Sa pagkamatuod siya mipas-an sa atong mga kagul-anan, ug midala sa atong mga kasub-anan. …
“… Siya gisamaran alang sa atong mga kalapasan, siya gibun-og alang sa atong mga kadautan; ang pagpanton sa atong kalinaw diha kaniya; ug uban sa iyang mga labud kita giluwas.”13
Kining sama nga konsepto gitudlo niini nga balak:
“O Panday sa Nazaret,
Kining kasingkasing, nadaut nga walay kaayohan,
Kining kinabuhi, nahugno duol sa lubnganan,
Oh, Ikaw makaayo ba niini, Panday?”
Ug sa Iyang maloloy-on ug andam nga kamot,
Iyang matam-is nga kinabuhi nasagol
Sa among kinabuhing gubot, hangtod kini mobarug nga
Bag-ong Nilalang—“nabag-o ang tanan.”
“Ang napukan [nga butang] sa kasingkasing,
Tinguha, pangandoy, paglaum, ug pagtuo,
Ikaw makahimo niini paghingpit,
“O, Panday sa Nazaret!”14
Kon gibati ninyo nga sa bisan unsang paagi dili kamo limpyo, kon gibati ninyo nga nadaut, palihug hibaloi nga pwede kamong mahimong limpyo, mahimo kamong maayo, tungod kay Siya nagmahal kaninyo. Salig nga walay dautan nga magagikan Kaniya.
Tungod kay Siya “mikunsad sa tanan nga mga butang,”15 gihimo Niyang posible nga maayo ang tanang mga butang nga nadaut diha sa atong kinabuhi, ug sa ingon mapasig-uli kita sa Dios. Pinaagi Kaniya, ang tanang butang mapasig-uli, ang mga butang nga anaa sa yuta ug mga butang nga anaa sa langit, naghimo sa “kadaitan pinaagi sa iyang dugo diha sa krus.”16
Mangduol kita kang Kristo, maghimo sa tanang gikinahanglang mga lakang. Samtang atong buhaton, hinaut ang atong kinaiya susama sa tawo nga nag-ingon, “Ginoo, kon buot mo, makahinlo ikaw kanako.” Kon buhaton nato, atong madawat ang makaayo nga hikap sa Agalon, uban sa tam-is nga tunog sa Iyang tingog: “Buot ako; magmahinlo ka.”
Ang Manluluwas usa ka Dios nga atong masaligan. Siya ang Kristo, ang Usa nga Dinihogan, ang Mesiyas, kang kinsa ako magpamatuod diha sa Iyang balaang ngalan, gani si Jesukristo, amen.