Human sa Pagsulay sa Atong Pagtuo
Samtang mosunod kita sa tingog sa Dios ug sa Iyang dalan sa pakigsaad, molig-on Siya kanato sa atong mga pagsulay.
Sa bata pa ko, si Frank Talley, usa ka miyembro sa Simbahan, mitanyag og tabang sa akong pamilya sa paglupad gikan sa Puerto Rico padulong sa Siyudad sa Salt Lake aron masilyo kami sa templo, apan ang mga babag misugod sa pagtumaw. Usa sa akong mga igsoong babaye, si Marivid, nasakit. Wala mahimutang, ang akong mga ginikanan nag-ampo kon unsay buhaton ug mibati gihapon nga himoon ang pagbiyahe. Misalig sila nga kon matinud-anon silang mosunod sa aghat sa Ginoo, ang among pamilya bantayan ug panalanginan—ug nahitabo gayud.
Bisan unsa pa ang mga babag nga atong giatubang sa kinabuhi, makasalig kita nga si Jesukristo moandam og paagi samtang maglakaw kita uban sa pagtuo. Ang Dios misaad nga ang tanan nga nagpakabuhi sumala sa mga pakigsaad nga ilang gihimo uban Kaniya, sa Iyang panahon, makadawat sa tanan nga Iyang gisaad nga mga panalangin. Si Elder Jeffrey R. Holland mitudlo, “Ang ubang panalangin moabut diha dayon, ang uban dugay, ug ang uban dili moabut hangtud didto sa langit; apan para niadtong mohangup sa ebanghelyo ni Jesukristo, moabut kini.”1
Si Moroni mitudlo nga “ang hugot nga pagtuo mao ang mga butang nga gilauman ug dili makita; busa, ayaw pakiglalis tungod kay kamo wala makakita, kay kamo dili makadawat og saksi hangtud human sa pagsulay sa inyong hugot nga pagtuo.”2
Ang atong pangutana mao ang, Unsay kinahanglan natong buhaton aron matubag sa labing maayong paagi ang mga pagsulay nga moabut nato?
Sa iyang unang pakigpulong sa publiko isip Presidente sa Simbahan, si Presidente Russell M. Nelson mitudlo: “Isip bag-o nga Kapangulohan, gusto namong mosugod nga maghunahuna sa tumong. Tungod niini, namulong kami karon kaninyo gikan sa usa ka templo. Ang tumong nga gipaningkamutan sa matag usa nato mao ang matugahan og gahum diha sa balay sa Ginoo, ma-seal isip mga pamilya, matinud-anon sa mga pakigsaad sa templo nga maghimo kanatong takus sa labing mahinungdanong gasa sa Dios—ang kinabuhing dayon. Ang mga ordinansa sa templo ug ang mga pakigsaad nga inyong gihimo didto mahinungdanon sa pagpalig-on sa inyong kinabuhi, sa inyong kaminyoon ug pamilya, ug sa inyong abilidad sa pagbatok sa mga pag-atake sa kaaway. Ang inyong pagsimba sa templo ug ang inyong pagserbisyo didto alang sa inyong mga katigulangan mopanalangin kaninyo og dugang nga personal nga pagpadayag ug kalinaw ug molig-on sa inyong pasalig nga magpabilin diha sa dalan sa pakigsaad.”3
Samtang mosunod kita sa tingog sa Dios ug sa Iyang dalan sa pakigsaad, molig-on Siya kanato sa atong mga pagsulay.
Ang biyahe sa akong pamilya padulong sa templo katuigan na ang milabay lisud, apan sa pag-abut namo sa templo sa Siyudad sa Salt Lake, Utah, ang akong inahan, puno sa kalipay ug pagtuo, miingon, “Ma-OK ra ta; ang Ginoo mopanalipod nato.” Nasilyo kami isip pamilya, ug naulian ang akong igsoong babaye. Nahitabo lang kini human sa pagsulay sa pagtuo sa akong mga ginikanan ug sa pagsunod sa mga pag-aghat sa Ginoo.
Kini nga ehemplo sa akong mga ginikanan nag-impluwensya gihapon sa among kinabuhi karon. Ang ilang ehemplo mitudlo kanamo sa mga rason sa doktrina sa ebanghelyo ug mitabang namo nga makasabut sa kahulugan, katuyoan, ug mga panalangin nga mahatag sa ebanghelyo. Ang pagsabut sa mga rason alang sa ebanghelyo ni Jesukristo makatabang usab kanato sa pag-atubang sa atong mga pagsulay uban sa pagtuo.
Sa katapusan, ang tanan nga gidapit ug gisugo kanato sa Dios usa ka pagpahayag sa Iyang gugma alang kanato ug sa Iyang tinguha sa paghatag kanato sa mga panalangin nga gireserba alang sa matinud-anon. Dili kita maghunahuna nga ang atong mga anak makakat-on sa paghigugma sa ebanghelyo sa ilang kaugalingon; atong responsibilidad ang pagtudlo kanila. Samtang atong tabangan ang atong mga anak sa pagkat-on unsaon sa paggamit sa ilang kabubut-on sa maalamong paagi, ang atong ehemplo makadasig kanila sa paghimo sa ilang kaugalingong matarung nga mga pagpili. Ang ilang matinud-anong pagpakabuhi makatabang usab sa ilang mga anak nga masayud sa kamatuoran sa ebanghelyo sa ilang kaugalingon.
Batan-ong mga lalaki ug batan-ong mga babaye, paminaw sa propeta karon nga namulong kaninyo. Tinguhaa ang pagkat-on sa balaanong mga kamatuoran ug tinguhaa ang pagsabut sa ebanghelyo sa inyong kaugalingon. Si Presidente Nelson bag-ohay lang mitambag: “Unsa nga kaalam ang kulang kaninyo? … Sunda ang ehemplo ni Propeta Joseph. Pangita og mingaw nga lugar. … Ipaubos ang inyong kaugalingon atubangan sa Dios. Ibubo ang inyong kasingkasing ngadto sa inyong Langitnong Amahan. Dangop Kaniya alang sa mga tubag.”4 Samtang magtinguha kamo og giya gikan sa inyong mahigugmaong Langitnong Amahan, maminaw sa tambag sa buhing mga propeta ug motan-aw sa ehemplo sa matarung nga mga ginikanan, pwede usab kamong mahimong lig-on nga sumpay sa pagtuo diha sa inyong pamilya.
Sa mga ginikanan nga dunay mga anak kinsa mibiya sa dalan sa pakigsaad, hinayi og balik. Tabangi sila nga makasabut sa mga kamatuoran sa ebanghelyo. Sugdi karon, dili pa ulahi ang tanan.
Ang atong ehemplo sa matarung nga pagpuyo makahimo og dakong kalainan. Si Presidente Nelson miingon: “Isip mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, naandan na nato nga maghunahuna sa ‘simba’ isip usa ka butang nga mahitabo sa atong mga meetinghouse, nga gisuportahan sa unsa ang gipangbuhat sa panimalay. Kinahanglan kita og kausaban niini nga sundanan. Panahon na alang sa nakasentro sa panimalay nga Simbahan, gisuportahan sa unsa ang gipangbuhat sulod sa atong branch, ward, ug stake nga mga gambalay [building].”5
Ang mga kasulatan nagtudlo, “Bansaya ang bata diha sa dalan nga iyang pagalaktan: ug bisan kong siya matigulang na, siya dili mobiya gikan niana.”6
Nag-ingon usab kini, “Ug karon, kay ang pagsangyaw sa pulong adunay dako nga kalagmitan sa pagdala sa mga katawhan sa pagbuhat niana nga diin makiangayon—oo, kini adunay labaw nga gamhanan nga sangputanan diha sa mga hunahuna sa mga katawhan kay sa espada, o sa bisan unsa pa, diin nahitabo ngadto kanila—busa si Alma naghunahuna nga kini angay nga sila kinahanglan mosulay sa hiyas sa pulong sa Dios.”7
Adunay istorya mahitungod sa usa ka babaye nga naglagot nga ang iyang anak nga lalaki mikaon og daghan kaayong kendi. Bisan unsaon niya pagsulti aron mohunong, mipadayon kini sa pagtagbaw sa iyang hilig sa kendi. Hingpit nga nasagmuyo, nakahukom siya nga dad-on ang iyang anak ngadto sa maalamong tawo kinsa gitahud niini.
Miduol siya kaniya ug miingon, “Sir, ang akong anak grabeng mokaon og kendi. Mahimo ba nimo siyang sultihan nga mohunong sa pagkaon niini?”
Naminaw siya pag-ayo dayon miingon sa anak sa babaye, “Pauli ug balik dinhi human sa duha ka semana.”
Gidala sa babaye ang iyang anak ug namauli, nahibulong nganong wala sultihi ang bata nga mohunong sa pagkaon og daghang kendi.
Paglabay sa duha ka semana namalik sila. Ang maalamong tawo direktang mitan-aw sa bata ug miingon, “Dong, kinahanglang mohunong ka sa pagkaon og daghang kendi. Dili kana maayo sa imong panglawas.”
Mitando ang bata ug misaad nga iyang buhaton.
Ang inahan sa bata nangutana, “Nganong wala man nimo siya sultihi niana niadtong milabay nga duha ka semana?”
Ang maalamong tawo mipahiyom. “Niadtong miaging duha ka semana nagkaon pa pud ko ato og daghang kendi.”
Kining tawhana nagpuyo nga ligdong kaayo nga nasayud siya nga ang iyang tambag epektibo lamang kon nagsunod siya sa iyang kaugalingong tambag.
Ang atong impluwensya nganha sa atong mga anak mas gamhanan kon makakita sila kanato nga matinud-anong naglakaw diha sa dalan sa pakigsaad. Ang propeta sa Basahon ni Mormon nga si Jacob usa ka ehemplo niana nga pagkamatarung. Ang iyang anak nga si Enos misulat sa epekto sa mga pagtulun-an sa iyang amahan:
“Ako, si Enos, nasayud sa akong amahan nga siya usa ka makiangayon nga tawo—kay siya mitudlo kanako diha sa iyang pinulongan, ug usab diha sa pagmatuto ug sa pagpahimatngon sa Ginoo—ug bulahan ang ngalan sa akong Dios tungod niini. …
“… Ug ang mga pulong nga akong madunggan kanunay nga gipamulong sa akong amahan mahitungod sa kinabuhi nga dayon, ug ang hingpit nga kalipay sa mga santos, mituhop gayud pag-ayo sa akong kasingkasing.”8
Ang mga inahan sa batan-ong mga manggugubat misunod sa ebanghelyo, ug ang ilang mga anak napuno sa kombiksyon. Ang ilang lider mireport:
“Sila gitudloan sa ilang mga inahan, nga kon sila dili magduha-duha, ang Dios moluwas kanila.
“Ug sila misaysay pagbalik ngari kanako sa mga pulong sa ilang mga inahan, nga nag-ingon: Kami wala magduha-duha nga ang among mga inahan nasayud niini.”9
Si Enos ug ang mga batan-ong manggugubat nalig-on sa pagtuo sa ilang mga ginikanan, nga nakatabang nila sa pag-atubang sa ilang kaugalingong mga pagsulay sa pagtuo.
Napanalanginan kita sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo sa atong panahon, nga makadasig kanato kon mawad-an kita sa kadasig o nagproblema. Gipaniguro kanato nga ang atong mga paningkamot moresulta sa mga panalangin sumala sa kaugalingong panahon sa Ginoo kon mopadayon kita tadlas sa mga pagsulay sa atong pagtuo.
Ang akong asawa ug ako, uban sa Area Presidency, bag-o lang nga mikuyog ni Elder David A. Bednar sa pagpahinungod sa Port-au-Prince Haiti Temple. Ang among anak nga si Jorge, kinsa mikuyog namo, misulti mahitungod sa iyang kasinatian: “Nindot kaayo, Pa! Sa pagsugod ni Elder Bednar sa pagpahinungod nga pag-ampo, akong gibati nga ang kwarto napuno sa kainit ug kahayag. Ang pag-ampo daghan kaayo og nadugang sa akong pagsabut sa katuyoan sa templo. Balay gayud kini sa Ginoo.”
Diha sa Basahon ni Mormon, si Nephi mitudlo nga samtang magtinguha kita nga masayud sa kabubut-on sa Dios, Siya molig-on kanato. Misulat siya, “Ako, si Nephi, tungod sa akong kabatan-on … ug usab adunay dako nga tinguha nga mahibalo sa mga misteryo sa Dios, busa, ako nangamuyo ngadto sa Ginoo; ug tan-awa siya miduaw kanako, ug nalumoy ang akong kasingkasing nga ako mituo sa tanan nga mga pulong nga gilitok sa akong amahan; busa, wala ako mosukol batok kaniya sama sa akong igsoon nga mga lalaki.”10
Mga kaigsoonan, atong tabangan ang atong mga anak ug ang tanang naglibut kanato sa pagsunod sa dalan sa pakigsaad sa Dios aron ang Espiritu makatudlo kanila ug mopahumok sa ilang kasingkasing aron magtinguha nga mosunod Kaniya sa tibuok nilang kinabuhi.
Samtang akong gikonsiderar ang ehemplo sa akong mga ginikanan, nakaamgo ko nga ang atong pagtuo ni Ginoong Jesukristo mopakita kanato sa dalan pabalik sa atong langitnong panimalay. Nasayud ko nga ang mga milagro moabut human sa pagsulay sa atong pagtuo.
Mopamatuod ko ni Jesukristo ug sa Iyang maulaong sakripisyo. Nasayud ko nga Siya ang atong Manluluwas. Siya ug ang atong Langitnong Amahan miabut nianang buntag sa tingpamulak sa 1820 ngadto sa batan-ong si Joseph Smith, ang propeta sa Pagpahiuli. Si Presidente Russell M. Nelson mao ang propeta sa atong panahon. Sa ngalan ni Jesukristo, amen.