Βοήθεια για την ανατροφή των παιδιών
Τι μου δίδαξε το σκούπισμα για τη γονική ιδιότητα
Η συγγραφέας ζει στη Γιούτα των Η.Π.Α.
Οι μικροδουλειές των παιδιών μου βοήθησαν να απαντηθεί η προσευχή μου.
Εικονογράφηση υπό David Green
Ξύπνησα ένα πρωί νιώθοντας καταρρακωμένη. Αισθανόμουν τα καθήκοντά μου ως γονέα βαριά και ήξερα πολύ καλά τις αδυναμίες μου. Φαίνεται ότι υπήρχε ένα μεγάλο χάσμα ανάμεσα στο πώς φανταζόμουν ότι θα ήμουν ως γονέας και στο πώς πραγματικά είμαι.
Γονάτισα για να προσευχηθώ και είπα στον Επουράνιο Πατέρα πόσο Τον αγαπώ. Του είπα πόσο πολύ αγαπώ τα παιδιά με τα οποία έχει ευλογήσει την οικογένειά μας. Και άρχισα να Του λέω πόσο προσπαθούσα να είμαι καλή γονέας, όμως αισθανόμουν πως δεν έκανα αρκετά καλή δουλειά. Καθώς προσευχόμουν, σκέφθηκα πόσο καλύτερα θα ήταν τα παιδιά μου, αν τα ανέτρεφε ο Ίδιος ο Θεός.
Ύστερα μία εικόνα ήρθε στον νου μου. Φαντάστηκα τα παιδιά μου να σκουπίζουν το πάτωμα της κουζίνας. Είναι μία από τις πολλές δουλειές που τους έχουν ανατεθεί να βοηθούν την οικογένειά μας. Μερικές φορές παρακολουθώντας τα να σκουπίζουν με κάνει να δυσανασχετώ, γιατί ακόμα μαθαίνουν και τους ξεφεύγουν πολλά σημεία. Όμως τα αφήνω να το κάνουν, όπως και άλλες καθημερινές μικροδουλειές, διότι έχω μεγαλύτερο όραμα για αυτά. Ξέρω ότι μέσα από όλη αυτή την ελλιπή πρακτική θα μάθουν και θα αναπτυχθούν πνευματικά. Τελικά, θα είναι σε θέση να κάνουν τις δουλειές το ίδιο γρήγορα και αποτελεσματικά με εμένα. Εκείνο το όραμα για αυτά, να γίνονται υπεύθυνα και ανεξάρτητα, ανταμείβει πολύ περισσότερο παρά αν είχα να κάνω τα πάντα μόνη μου. Δεν ανατρέφω παιδιά για βραχυπρόθεσμη επιτυχία – προσπαθώ να τα βοηθήσω να είναι επιτυχημένα μακροπρόθεσμα.
Και αναρωτήθηκα αν ίσως κάτι σαν αυτό ισχύει και για τους επουράνιους γονείς μας. Ο Επουράνιος Πατέρας γνωρίζει ότι δεν μπορούμε να είμαστε τέλειοι γονείς. Κάποια πράγματα που κάνουμε ίσως να Τον κάνουν να δυσανασχετεί, όμως το επιτρέπει επειδή ξέρει ότι μαθαίνουμε και αναπτυσσόμαστε πνευματικά. Έχει την υπέρτατη μακροπρόθεσμη προοπτική. Οραματίζεται ότι κάποια ημέρα θα γίνουμε ένας γονέας όπως Εκείνος, ικανός να αγαπά ολοκληρωτικά, να διδάσκει αποτελεσματικά και να είναι το τέλειο υπόδειγμα. Καθώς προχωρούμε αδέξια, Εκείνος γνωρίζει ότι αναπτύσσουμε χαρακτηριστικά γνωρίσματα, όπως η υπομονή και η αγνή αγάπη. Και έτσι, στη σοφία Του, μας αφήνει να εργαζόμαστε και να αποτυγχάνουμε και να δοκιμάζουμε ξανά.
Πόσο θα ήθελα να μπορούσα να είμαι ήδη τέλειος γονέας! Όπως έγραφε ο Τζόζεφ Σμιθ, βρίσκω συχνά τον εαυτό μου να υποπίπτει «σε πολλά ανόητα σφάλματα» (Τζόζεφ Σμιθ–Ιστορία 1:28). Όμως βρίσκω παρηγοριά γνωρίζοντας ότι ο Θεός καταλαβαίνει την καρδιά μου, πράγμα που σημαίνει ότι Εκείνος γνωρίζει πως προσπαθώ να είμαι επιδεκτική διδασκαλίας. Νιώθω χαρά όταν τα παιδιά μου ρωτούν: «Πώς μπορώ να το κάνω καλύτερα αυτό;» και δείχνουν ότι θέλουν να βελτιωθούν. Τουλάχιστον μπορώ να είμαι κι εγώ όμοια με τα παιδιά μου για τον Επουράνιο Πατέρα.
Καθώς όλες αυτές οι σκέψεις τριγυρνούσαν στον νου μου, είχα άλλη μία στιγμή αποθάρρυνσης. «Όμως αν τα λάθη μου στα πλαίσια της γονικής ιδιότητας πλήγωναν τα παιδιά μου;» αναρωτήθηκα. «Δεν θέλω να περιορίσω την πρόοδό τους, ακόμα κι αν γίνω κάτι ξεχωριστό στην πορεία.
Ξανά η εικόνα των παιδιών μου να καθαρίζουν ήρθε στον νου μου. Όταν η κόρη μου με προθυμία προσπαθεί να σφουγγαρίσει το πάτωμα και μετά τρέχει να πάει να παίξει ή να τελειώσει κάποια άλλη δουλειά, συνήθως πλένω τα σημεία όπου έχει μείνει ακόμα βρομιά. Και σκέφθηκα την άπειρη ευσπλαχνία και δύναμη του Ιησού Χριστού, η Εξιλέωση του οποίου καλύπτει καθεμία από τις δύσκολες καταστάσεις της ζωής καθενός. Η χάρη Του αντισταθμίζει τις ανεπάρκειές μου ως γονέα, όπως ακριβώς η χάρη Του αντισταθμίζει τους πόνους που υποφέρουν τα παιδιά μου εξαιτίας των ανεπαρκειών μου. Κατά έναν τρόπο που κανένας μας δεν μπορεί να κατανοήσει, η Εξιλέωσή Του μπορεί να θεραπεύσει όλα αυτά.
Πήρα μεγάλη παρηγοριά από την προσωπική αποκάλυψη που έλαβα εκείνη την ημέρα. Αισθάνθηκα το Πνεύμα να με διδάσκει ότι οι καλύτερες προσπάθειές μου, σε συνεργασία με τον Κύριο, είναι αρκετές. Ξέρω ότι ο Επουράνιος Πατέρας θα εξακολουθήσει να εργάζεται στη ζωή των παιδιών μου, λίγο-λίγο, για να κάνει με τελειότητα αυτό που τόσο ανεπαρκώς κάνω εγώ. Με τη βοήθειά Του, τα παιδιά μου μπορούν κάποια ημέρα να λάμψουν κάνοντας πράγματα μόνα τους, το ίδιο λαμπρά, σαν να τα είχε αναθρέψει ο Επουράνιος Πατέρας από την αρχή. Εκτός αν το σχέδιό Του κατορθώσει επίσης να με αλλάξει στην πορεία – καθαγιάζοντας και διαπλάθοντάς με, ώστε να γίνω περισσότερο όπως Εκείνος. Πόσο μεγάλη η σοφία του Θεού μας!