Προετοιμάστε το πνευματικό σας έδαφος

Από τον αδελφό Μίλτον Καμάργκο

Πρώτο Σύμβουλο στη Γενική Προεδρία του Κατηχητικού

Η παραβολή του σπορέα μπορεί να μας βοηθήσει να προετοιμασθούμε για τη μελέτη μας του Έλα, ακολούθα με της Καινής Διαθήκης φέτος.

Μία από τις αγαπημένες μου παραβολές στην Καινή Διαθήκη είναι η παραβολή του σπορέα, όπως βρίσκεται στο Κατά Ματθαίον 13:3-23 (βλ., επίσης, Κατά Μάρκον 4:3-20. Κατά Λουκάν 8:5-15). Σε αυτήν την παραβολή, οι τρόποι με τους οποίους λαμβάνουν οι άνθρωποι τον λόγο (τον σπόρο) συγκρίνονται με διαφορετικά είδη εδάφους. Μαθαίνουμε ότι κάθε έδαφος έχει ένα σημαντικό χαρακτηριστικό, είτε καλό είτε κακό.

Συχνά διαβάζουμε αυτήν την παραβολή και νομίζουμε ότι περιγράφει την προθυμία των ανθρώπων να αποδεχθούν και να ζήσουν το Ευαγγέλιο. Ενώ αυτό είναι αλήθεια, νομίζω ότι η παραβολή μπορεί επίσης να περιγράψει την ατομική μας πρόοδο ενόσω μεγαλώνουμε σε πίστη και σε γνώση του Ευαγγελίου. Με άλλα λόγια, δεν είμαστε αενάως κλειδωμένοι σε ένα συγκεκριμένο είδος ή επίπεδο πεποιθήσεων. Μπορούμε, με πίστη και προσπάθεια, να βελτιώσουμε το πνευματικό μας έδαφος, ώστε να αποφέρει καλύτερους καρπούς.

Θα ήθελα να εξετάσω αυτήν τη σκέψη μαζί σας, διότι με έχει βοηθήσει να καταλάβω αυτήν την παραβολή με βαθύτερο τρόπο. Πιστεύω ότι ενόσω προετοιμαζόμαστε για τη μελέτη μας της Καινής Διαθήκης από το Έλα, ακολούθα με για τον επόμενο χρόνο, μία ανασκόπηση της παραβολής του σπορέα μπορεί να μας βοηθήσει να προετοιμάσουμε την καρδιά μας να λάβει την αλήθεια του Ευαγγελίου.

Λήψη σπόρων του Ευαγγελίου

Στην παραβολή μαθαίνουμε ότι όπως έσπειρε ο σπορέας:

Μερικοί σπόροι έπεσαν στην άκρη του δρόμου και τα πουλιά τους έφαγαν.
Μερικοί έπεσαν σε πετρώδη μέρη. Βλάστησαν, αλλά καψαλίστηκαν από τον ήλιο.
Μερικοί έπεσαν ανάμεσα σε αγκάθια, και τα αγκάθια τους έπνιξαν.
Μερικοί έπεσαν σε καλό έδαφος και απέφεραν καρπό.

Ο Κύριος εξηγεί:

«Σε καθέναν που ακούει τον λόγο τής βασιλείας, και δεν καταλαβαίνει, έρχεται ο πονηρός, και αρπάζει το σπαρμένο στην καρδιά του· αυτός είναι που σπάρθηκε κοντά στον δρόμο.

Eκείνος δε ο σπόρος που σπάρθηκε επάνω σε πετρώδες μέρος, αυτός είναι που ακούει τον λόγο, και αμέσως με χαρά τον δέχεται·

»δεν έχει, όμως, μέσα του ρίζα, αλλά είναι πρόσκαιρος· και όταν γίνει θλίψη ή διωγμός εξαιτίας τού λόγου, αμέσως σκανδαλίζεται.

Kαι εκείνος που σπάρθηκε στα αγκάθια, αυτός είναι που ακούει τον λόγο· έπειτα, η μέριμνα αυτού τού αιώνα και η απάτη τού πλούτου συμπνίγει τον λόγο, και γίνεται άκαρπος.

»Eκείνος δε που σπάρθηκε επάνω στην καλή γη, αυτός είναι που ακούει τον λόγο, και καταλαβαίνει· ο οποίος και καρποφορεί, και κάνει ο ένας μεν 100, ο άλλος 60, και ο άλλος 30» (Κατά Ματθαίον 13:19-23· η πλάγια γραφή προστέθηκε).

Ας κοιτάξουμε κάθε τύπο εδάφους και ας δούμε τι μπορεί να γίνει για να βελτιωθεί.

Εικονογραφήσεις υπό David Green

Χώμα στο πλάι του δρόμου

Ο Πρόεδρος Ντάλλιν Όουκς, Πρώτος Σύμβουλος στην Πρώτη Προεδρία, είπε: «Οι σπόροι που “έπεσ[αν] κοντά στον δρόμο” (Κατά Μάρκον 4:4) δεν έχουν φθάσει σε θνητό έδαφος όπου πιθανώς θα μπορούσαν να αναπτυχθούν. Είναι σαν τις διδασκαλίες που πέφτουν επάνω σε μία καρδιά που έχει σκληρύνει ή είναι απροετοίμαστη»¹.

Επιπροσθέτως, μερικές φορές δεν καταλαβαίνουμε τι ακούμε ή διαβάζουμε στις γραφές, διότι η καρδιά μας είναι απροετοίμαστη. Όταν συμβαίνει αυτό, τι θα πρέπει να κάνουμε;

Μπορούμε να αναζητήσουμε μία εξήγηση από εκείνους που καταλαβαίνουν. Θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε τους ιεραποστόλους, τον δάσκαλο του Κατηχητικού, τον ηγέτη μας ιεροσύνης ή οργάνωσης, τον διδάσκαλο σεμιναρίου ή ινστιτούτου μας, εκείνους που τελούν διακονία σε εμάς ή τους πιστούς γονείς και τα μέλη της οικογένειάς μας. Μπορούμε να μελετήσουμε ομιλίες γενικής συνέλευσης. Η εφαρμογή Βιβλιοθήκη Ευαγγελίου παρέχει ένα πλήθος βοηθημάτων που μπορούν να μας βοηθήσουν να επιζητήσουμε περισσότερη κατανόηση.

Θα πρέπει επίσης να προσευχόμαστε και να ζητούμε από τον Θεό περισσότερο φως. Εάν η καρδιά μας είναι ειλικρινής, η πρόθεσή μας είναι αληθινή και έχουμε πίστη στον Χριστό, θα λάβουμε γνώση για τις αλήθειες του Ευαγγελίου (βλ. Μορόνι 10:4-5). Ο Κύριος είπε:

«Ζητείτε, και θα σας δοθεί· ψάχνετε, και θα βρείτε· κρούετε, και θα σας ανοιχτεί.

«Γιατί καθένας που ζητεί, λαμβάνει. Και αυτός που ψάχνει, βρίσκει. Και σε εκείνον που κρούει, θα ανοιχτεί» (Νεφί Γ΄ 14:7-8).

Έδαφος σε πετρώδη μέρη

Μερικοί άνθρωποι ακούν το αποκατεστημένο Ευαγγέλιο μέσω των ιεραποστόλων, αισθάνονται την αγάπη του Χριστού και παρευρίσκονται στις συγκεντρώσεις της Εκκλησίας και τις απολαμβάνουν. Ωστόσο, με τον καιρό, οι δυσκολίες της ζωής συνεχίζονται. Βρίσκουν ότι η ζωή δεν έχει μετατραπεί σε ένα ρεύμα ατέρμονων ευλογιών. Η πίστη τους μειώνεται και απομακρύνονται.

Ορισμένοι επίσης βλέπουν τα «πετρώδη μέρη», όταν παρευρίσκονται σε μία συγκέντρωση ή μία συνέλευση και αισθάνονται την έμπνευση να κάνουν τα πάντα σωστά από εκείνη τη στιγμή και μετά. Όμως μετά, από τη Δευτέρα, επιστρέφουν στις τακτικές ευθύνες τους. Οι δυσκολίες στην εργασία παραμένουν μεγάλες. Οι πειρασμοί φαίνονται υπερβολικά ελκυστικοί. Και έτσι η επιθυμία τους να βελτιωθούν πνευματικώς μειώνεται ή εξαφανίζεται.

Μαθαίνουν με τον δύσκολο τρόπο ότι χωρίς βαθιές πνευματικές ρίζες που μας κρατούν στον άνεμο, μας τρέφουν όταν πεινάμε ή μας δροσίζουν όταν ο ήλιος είναι ζεστός, μπορεί να χαθούμε πνευματικώς.

Πώς μπορούμε να βελτιώσουμε το πετρώδες έδαφος; Να αφαιρέσουμε τις πέτρες και να ισχυροποιήσουμε τις πνευματικές μας ρίζες.

Η αφαίρεση πετρών μπορεί να είναι δύσκολη. Μπορεί να απαιτήσει τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος όπου παροτρύνεται η πίστη. Μπορεί να απαιτεί την εδραίωση νέων φιλιών και την αποχή από την εμφάνιση του κακού (βλ. Προς Θεσσαλονικείς Α΄ 5:22).

Για να έχουμε τη δύναμη να αφαιρούμε πέτρες, χρειαζόμαστε τη βοήθεια του Σωτήρος. Αυτό έρχεται όταν αποδεχόμαστε τις διαθήκες που Εκείνος προσφέρει. Αυτό ξεκινά αποδεχόμενοι την πρόσκληση να βαπτισθούμε. Σημαίνει να επικυρωθούμε και να λάβουμε τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Σημαίνει αποδοχή οποιωνδήποτε διαθηκών που ακόμη δεν έχουμε, όπως η λήψη της ιεροσύνης ή η μετάβαση στον ναό. Σημαίνει να παρευρισκόμαστε στην εκκλησία και να ανανεώνουμε διαθήκες μεταλαμβάνοντας κάθε εβδομάδα.

Όταν έλθουν οι δοκιμασίες και οι πειρασμοί, μπορούμε να παραμείνουμε σταθεροί στις διαθήκες που έχουμε συνάψει με τον Κύριο. «Δεσμευόμαστε σταθερά προς τον Σωτήρα όταν με πίστη θυμόμαστε και κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να ζούμε σύμφωνα με τις υποχρεώσεις που έχουμε αποδεχθεί» είπε ο Πρεσβύτερος Ντέιβιντ Μπέντναρ της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων. «Και αυτός ο δεσμός μαζί Του είναι η πηγή της πνευματικής δύναμης σε κάθε περίοδο της ζωής μας»².

Έδαφος ανάμεσα σε αγκάθια

Αυτό το έδαφος επιτρέπει στα φυτά να αναπτυχθούν, συμπεριλαμβανομένων των αγκαθιών. Τα αγκάθια είναι οι «μέριμνες και [ο] πλούτο[ς] και [οι] ηδονές τής ζωής» που «δεν φτάνουν στον καρπό» (Κατά Λουκάν 8:14).

Τι συμβαίνει όταν αποδεχόμαστε τις διαθήκες, αλλά δεν βαδίζουμε πλέον στο μονοπάτι της διαθήκης; Ή μεταλαμβάνουμε, αλλά δεν ζητούμε συγχώρηση, διότι δεν σκεφτόμαστε καν τα λάθη μας πια. Ή μπορεί να ζητήσουμε συγχώρηση, αλλά να αρνηθούμε να συγχωρήσουμε άλλους. Αποδεχόμαστε τις διαθήκες του ναού, αλλά αποτυγχάνουμε να τελέσουμε διακονία σε όσους έχουν ανάγκη. Θέτουμε στην άκρη ευκαιρίες να διαδώσουμε το Ευαγγέλιο, διότι φοβόμαστε ότι μπορεί να φαίνεται ακατάλληλο ή ενοχλητικό ή διότι δεν γνωρίζουμε πλέον τι να πούμε.

Η λύση είναι να ζούμε τη διαθήκη που συνήψαμε όταν βαπτισθήκαμε «να πενθ[ούμε] με εκείνους που πενθούν… να ανακουφίζ[ουμε] εκείνους που έχουν ανάγκη ανακούφισης, και να σταθ[ούμε] ως μάρτυρες του Θεού σε όλες τις στιγμές και στα πάντα, και σε όλους τους τόπους που μπορεί να βρεθ[ούμε], ακόμη και μέχρι θανάτου» (Μωσία 18:9).

Απομακρύνουμε τα ζιζάνια, όταν μετανοούμε κάθε ημέρα, κάνοντας μικρές ή μεγάλες προσαρμογές, και επιστρέφουμε στο στενό και στενόχωρο μονοπάτι της διαθήκης.

Αρνούμαστε να αφήσουμε τα ζιζάνια της ζωής να μας πνίξουν. Το κάνουμε αυτό μετασχηματίζοντας το σπίτι μας σε καταφύγιο πίστεως. Επιζητούμε οτιδήποτε προσκαλεί την επιρροή του Πνεύματος. Απορρίπτουμε οτιδήποτε απομακρύνει αυτήν την επιρροή. Και υπηρετούμε στο βασίλειο του Θεού – στις κλήσεις μας, στον ναό, στο ιεραποστολικό έργο, στην οικογένειά μας.

Το καλό έδαφος

Υπάρχουν πολλοί που ακούν τον λόγο, τον καταλαβαίνουν και τον αφήνουν να μεγαλώσει μέσα στην καρδιά τους. Προς αυτούς λέγει ο Κύριος: «Εγώ διάλεξα εσάς, και σας διέταξα, για να πάτε εσείς και να κάνετε καρπό, και ο καρπός σας να μένει» (Κατά Ιωάννην 15:16). Για αυτούς τους ανθρώπους, η απάντηση είναι να προχωρήσουν με πίστη και να υπομείνουν σε καλά έργα.

Ο Πρόεδρος Όουκς ρώτησε: «Τι κάνουμε με τις διδασκαλίες του Σωτήρος καθώς ζούμε τη ζωή μας;»³ Φέτος, καθώς προετοιμαζόμαστε να μελετήσουμε την Καινή Διαθήκη, είθε να πλησιάσουμε τον Σωτήρα και να βελτιώσουμε το πνευματικό μας έδαφος, ώστε να μπορέσουμε να λάβουμε τον λόγο. Κατόπιν μπορούμε να αποφέρουμε τους καρπούς που Εκείνος μας ζητεί να φέρουμε, αποδεχόμενοι και ανανεώνοντας τις διαθήκες που μας δένουν με Εκείνον, υπηρετώντας τον Θεό και αγαπώντας τον πλησίον μας και προοδεύοντας στο μονοπάτι της διαθήκης που κάποια μέρα θα μας φέρει πίσω στην επουράνια κατοικία μας.