Digitaal thema-artikel: jongvolwassenen
Na twijfel mijn geloof weer opbouwen
Toen een dierbare de kerk verliet, verloor ik mijn eigen getuigenis uit het oog.
Foto ter beschikking gesteld door de auteur
Ik had nooit eerder aan mijn geloof in het evangelie van Jezus Christus getwijfeld, totdat mijn oudere zus me vertelde hoe zij van mening was veranderd. Ze had altijd een sterk geloof gehad, dus toen ik haar woorden hoorde en zag dat sommige vriendinnen ook de kerk verlieten, begon ik me af te vragen of het evangelie echt waar was.
Ik begon voor het eerst te twijfelen aan waar ik altijd in had geloofd, en ik was bang. Ik wist niet goed wat ik moest doen. Ik bad, las in de Schriften en streefde naar leiding, maar mijn geloof wankelde echt.
Onverwachte roeping
Al snel had ik mezelf van de Geest laten wegdrijven. Ik voelde me erg ver van de Heiland verwijderd.
Maar schijnbaar uit het niets werd mij gevraagd om een conferentie voor jonge alleenstaanden in Oost-Europa te organiseren en FSY-counselor te worden.
Ik was er zeker van dat mijn ringpresident de verkeerde persoon had gekozen – ik voelde me geestelijk heel zwak. Hoe zou ik anderen kunnen opbouwen als ik mezelf amper drijvende kon houden?
Ik wilde nee zeggen, maar ik aanvaardde met tegenzin de roeping.
Weer in verbinding met mijn geloof
Ik heb veel geleerd tijdens het organiseren van deze geloofsversterkende evenementen. Ik vond het vooral fijn om weer in contact te komen met jongvolwassenen die me herinnerden aan het geloof dat ik had voordat ik in een geloofscrisis belandde.
Veel jongvolwassenen luisterden met mededogen naar mijn zorgen en vragen. Ze vertelden me over hun geloof in mij en herinnerden me eraan dat mijn getuigenis hen in het verleden had gesterkt. Ze herinnerden me aan mijn eerdere gevoelens jegens het evangelie en ik dacht weer aan de diepgaande geestelijke ervaringen die ik eerder had gehad.
Ik besefte dat ik ondanks mijn vragen wel geloof in Jezus Christus wilde hebben. Ik wilde de geboden onderhouden, naar de tempel gaan, naar de kerk gaan en mijn getuigenis opbouwen en geven.
Toen ik het moeilijk had, was ik gaan geloven dat ik God niet nodig had. Maar mijn lasten zijn lichter geworden en mijn pad is helderder geworden nu ik op Hem vertrouw en Hem weer in mijn leven betrek.
Denk aan je geestelijke ervaringen
Deze roeping was een zegen omdat ik zo besefte hoezeer ik de Geest had gemist.
Ouderling Neil L. Andersen van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft gesproken over de kracht van terugdenken aan geestelijke momenten en dat we onze dierbaren aan hun momenten kunnen herinneren. Hij heeft gezegd:
‘Als beproeving, twijfel of ontmoediging ons pad verduistert, […] dan zijn de geloofsbepalende herinneringen uit ons boek des levens als lichtgevende stenen die ons pad verlichten en ons verzekeren dat God ons kent, ons liefheeft en dat Hij zijn Zoon, Jezus Christus, heeft gestuurd om ons weer naar huis te leiden. En als mensen hun geloofsbepalende herinneringen van zich afzetten en zich verdwaald en verward voelen, richten we hen tot de Heiland door ons geloof en onze herinneringen met hen te delen, zodat ze de waardevolle geestelijke momenten die ze ooit koesterden, kunnen herontdekken.’1
Dat is precies wat mijn vrienden en vriendinnen voor mij deden, waarna ik het ook zelf kon doen.
De wereld waarin wij leven is niet bepaald bevorderlijk voor onze eeuwige doelen, vooruitgang en relatie met God, voor je het weet kun je ze uit het oog verliezen. Maar in tijden van twijfel kunnen we ons afvragen waarom we ervoor hebben gekozen om Jezus Christus te volgen en onze beloofde zegeningen en zijn hand in ons leven indachtig zijn.
Lees in je dagboek, bekijk oude foto’s van momenten waarop je met de Geest was vervuld, en praat met getrouwe vrienden en vriendinnen. Dien anderen, geef je getuigenis en stel je hart open voor het getuigenis van anderen.
Ik heb nog steeds niet alle antwoorden op mijn vragen, maar als ik de stemmen van de wereld opzijzet en voor geloof in Jezus Christus en mijn hemelse Vader kies, geven Zij me wat ik nodig heb en leiden Ze me naar vreugde.
Ik weet dat ik mijn geloof stap voor stap kan blijven opbouwen als ik aan mijn eerdere geestelijke ervaringen blijf denken en naar nieuwe geestelijke ervaringen streef.