Een eenvoudig plan voor onze zelfredzaamheid

Alyssa Bradford

Kerktijdschriften

‘Zelfredzaamheid is een leerstelling van het evangelie van Jezus Christus, geen programma.’¹

Afbeelding

iemand helpt een ander om een berg te beklimmen

Wanneer hebt u voor het laatst gebeden om zelfredzamer te worden?

Zelfredzaamheid is ‘iemands vermogen, vaste voornemen en streven om in de geestelijke en materiële levensbehoeften van zichzelf en zijn of haar gezin te voorzien’.² Zelfredzaamheid is een belangrijk onderdeel van het plan van onze hemelse Vader voor ons, vanwege de grote invloed die het op ons leven heeft. President Dallin H. Oaks, eerste raadgever in het Eerste Presidium, heeft gezegd: ‘Datgene wat ons afhankelijk maakt van iemand anders voor beslissingen of bestaansmiddelen waar we zelf in zouden kunnen voorzien, verzwakt ons geestelijk en vertraagt onze groei naar wat het evangelieplan met ons voor heeft.’³ Dat betekent niet dat we nooit hulp nodig hebben, want als we zelfredzaam willen worden, moeten we ons bij onze groei vaak tot anderen wenden. Maar het houdt wel in dat we voortdurend vooruitgang maken om zoveel mogelijk voor onszelf te zorgen.

Zelfredzaam worden gebeurt regel op regel (zie 2 Nephi 28:30). Hieronder staan een paar eenvoudige ideeën om onze zelfredzaamheid te vergroten.

Begin eraan

We moeten allemaal ergens beginnen (of volharden), en het beste moment is nu. President Dieter F. Uchtdorf, destijds tweede raadgever in het Eerste Presidium, heeft gezegd:

‘Een oud spreekwoord luidt: “De beste tijd om een boom te planten is 20 jaar geleden. Nu is de op één na beste tijd.”

‘Het woord nu heeft iets moois en hoopvols. Er gaat bezielende kracht uit van het feit dat we, als we ervoor kiezen nu de beslissing te nemen, meteen voorwaarts kunnen gaan.

‘Nu is de beste tijd om te beginnen aan de ontwikkeling van de persoon die we uiteindelijk willen zijn – niet alleen over 20 jaar, maar ook in alle eeuwigheid.’⁴

We moeten God en andere mensen daarbij betrekken, zodat ze ons op ons pad kunnen leiden. We kunnen onder gebed uitzoeken waaraan we moeten werken om zelfredzamer te worden. We kunnen bijvoorbeeld het volgende doen:

‘Verantwoordelijkheid voor [ons] eigen getuigenis van Jezus Christus en zijn evangelie […] nemen’,⁵ zoals president Russell M. Nelson heeft gezegd.
Een knoop leren aannaaien.
Een budget opstellen en ons daaraan houden.
Een professionele vaardigheid ontwikkelen.
Een lekkere maaltijd klaarmaken.
Leren de band van een fiets of auto te wisselen.

We kunnen de tijd nemen om te onderzoeken en te begrijpen wat we willen doen en wat onze hemelse Vader in zijn wijsheid van ons verwacht, omdat Hij weet wat het beste voor ons is. In dit proces is het belangrijk om verstandige doelen te stellen.

Geduldig doorgaan en volharden

We bereiken onze bestemming niet meteen na de start. Reizen kost tijd. Raak niet ontmoedigd als het pad van zelfredzaamheid lang of vermoeiend is.

Ouderling Jeffrey R. Holland van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft gezegd: ‘Het is een duidelijke en ernstig stemmende waarheid dat er aan grote momenten, en vooral grote geestelijke momenten, tegenspoed, tegenwerking en duisternis vooraf kunnen gaan. Het leven heeft enkele van die momenten voor ons in petto, en af en toe vinden ze plaats als we voor een belangrijke beslissing of verandering in ons leven staan.’⁶

Als we met ontmoediging worstelen, kunnen we een stapje terug zetten. In plaats van een groot doel na te streven, kunnen we misschien tussendoelen stellen. Misschien moeten we op weg naar ons uiteindelijke doel eerst emotionele veerkracht ontwikkelen. Als we met stress leren omgaan en ervoor zorgen dat we goed in ons vel zitten, zullen we steeds verder gaan op onze zelfredzaamheidsreis. Of misschien is het ons doel om beter te leren communiceren met mensen die ons kunnen helpen.

President Russell M. Nelson heeft gezegd: ‘We hoeven niet wanhopig te zijn als ons oprechte streven naar volmaking nu zo zwaar en eindeloos lijkt. We zijn op weg naar volmaking. We bereiken die pas na de opstanding en alleen door de Heer.’⁷ Geef het dus niet op. U kunt groeien!

Succes vieren

Of we nu een langetermijndoel bereiken of een kleine overwinning boeken, beide zijn een reden tot vreugde. We mogen trots zijn op onze vooruitgang en prestaties. Laten we ze vieren!

We mogen niet vergeten om onze hemelse Vader (zie 1 Thessalonicenzen 5:18; Mosiah 26:39) te bedanken, en iedereen die aan onze zelfredzaamheid heeft bijgedragen.

Vooruitgang blijven maken

Wat doen we na ons succes?

Ouderling Hugo E. Martinez van de Zeventig heeft gezegd:

‘Zelfredzaamheid is een leerstelling van het evangelie van Jezus Christus, geen programma. Het is een levenslang proces, geen eenmalige gebeurtenis.

‘We worden steeds zelfredzamer door te groeien in geestelijke kracht, door onze lichamelijke en emotionele gezondheid te verbeteren, door een opleiding te volgen en te werken, en door ons stoffelijk voor te bereiden. [Zie Algemeen handboek, 22.1.] Komt er ooit een einde aan? Nee, het is een levenslang proces van leren, groeien en werken. Het stopt nooit; het is een voortdurend, dagelijks proces.’⁸

Naarmate we blijven groeien, zullen wij en onze gezinsleden met meer geloof, kracht en zelfrespect worden gezegend. Dan kunnen we anderen met ons overschot aan zelfredzaamheid helpen hetzelfde te doen.