‘Geestelijke doelloosheid overwinnen – wat moet ik nu doen?’, Liahona, januari 2024.
Jongvolwassenen
Geestelijke doelloosheid overwinnen – wat moet ik nu doen?
Als we ons op Jezus Christus richten, zijn we nooit doelloos.
Ik vond het geweldig om jongvolwassen te worden. Ik stond klaar om het leven op te bouwen dat ik altijd al wilde. Ik was in Brazilië op zending geweest en ging vervolgens naar de universiteit. Ik studeerde af, vond een goede baan en deed mijn best om als discipel van Christus te leven.
En ik bevind me nog steeds in die levensfase. Ik doe gewoon mijn best om Hem te volgen.
Ik ben erg dankbaar voor de kansen en zegeningen die ik tot nu toe heb ontvangen. Maar als ik terugkijk en zie dat ik alle verbonden heb gesloten die ik tot nu toe kan sluiten (behalve een huwelijk) en de grote mijlpalen heb bereikt die ik altijd had gepland, heb ik soms een beetje het gevoel dat ik vastzit, en weet ik niet zeker hoe ik vooruitgang kan maken, vooral geestelijk.
Ik ken ook andere jongvolwassenen die het moeilijk hebben. Sommigen hebben zelfs de kerk verlaten omdat ze zich doelloos voelen of met onvervulde verwachtingen geconfronteerd worden. Hun gedrag roept nog meer vragen bij mij op.
Maar mijn belangrijkste vragen voor onze hemelse Vader zijn: Hoe kan ik dit gevoel van geestelijke doelloosheid overwinnen? Wat moet ik nu doen?
Door mezelf deze vragen te stellen, heb ik enkele belangrijke beginselen geleerd waardoor ik deze onzekere tijd beter kan doorstaan.
Laat je niet afleiden
Op momenten dat ik niet weet hoe ik verder moet of wat ik kan verwachten, heb ik gemerkt dat de afleidingen van de wereld makkelijk voorrang boven geestelijke zaken krijgen. Zuster Rebecca L. Craven, tweede raadgeefster in het algemeen jongevrouwenpresidium, heeft gezegd: ‘De wereld zit boordevol afleidingen die zelfs de uitverkorenen kunnen misleiden en ervoor zorgen dat ze nonchalant worden in het naleven van hun verbonden.’1
Ik heb ook andere jongvolwassenen na hun zending met hun getuigenis zien worstelen. Ik heb bovendien gezien dat sommigen wel mijlpalen bereiken, zoals afstuderen of trouwen, maar zich uiteindelijk van de belangrijkste dingen laten afleiden als ze in hun nieuwe routine geen plaats voor het evangelie van Jezus Christus inruimen.
Ik heb ook geestelijke ups en downs meegemaakt. Het is soms moeilijk om gemotiveerd te blijven en niet lui te worden als het om geestelijke gewoonten gaat, vooral als bepaalde zegeningen niet zo snel komen als ik had gehoopt. Ik wil altijd vooruitgang maken en me verbeteren – ik wil niet geestelijk stilstaan. Toch heb ik soms het gevoel dat ik doelloos met de stroom meega.
Maar als ik elke dag tijd voor mijn hemelse Vader en Jezus Christus inruim, vooral op kleine en eenvoudige manieren (zie Alma 37:6), voel ik de troost en zekerheid van zijn evangelie, zelfs in deze onzekere wereld.
President Russell M. Nelson heeft gezegd: ‘Ik smeek u: laat God in uw leven zegevieren. Maak tijd vrij voor Hem. En ga vervolgens na welke uitwerking dat op uw positieve geestelijke momentum heeft.’2 Als ik er bewust voor kies om elke dag geloof in Jezus Christus te hebben en tijd vrij te maken voor de geestelijke gewoonten die mij met Hem verbinden, herinner ik me mijn geloofsbepalende momenten en krijg ik een hernieuwd gevoel van doelgerichtheid, hoop op de toekomst en geloof.
Zoek naar goede invloeden
Tijdens mijn laatste jaar aan de universiteit voelde ik me ook doelloos. Het was een moeilijke tijd. Het was tijdens de pandemie, en ik was depressief omdat ik mijn studie thuis moest afmaken. Er was een groot gebrek aan leiding en verbondenheid in mijn leven.
Ik had het in die tijd zelfs moeilijk met de kerk. Ik moest mezelf vaak verplichten om in mijn pyjama uit bed te rollen en online naar de avondmaalsdienst te luisteren. Dat was de enige motivatie die ik kon opbrengen.
In die donkere periode nam ik contact op met familieleden en vrienden, en legde ik uit hoe doelloos en depressief ik me voelde. Ik dacht dat ik geen hoop op de toekomst had, en ik wist niet hoe alles zou uitpakken. En toen zeiden ze dat ze voor me baden en me steunden, hoewel ze ver weg waren.
Toen ik mijn diepgelovige dierbaren om hulp vroeg, en ik met een sprankje geestelijke motivatie tot onze hemelse Vader bad, voelde ik steun en liefde.
Ik heb gemerkt dat als ik me heel erg op mijn onvervulde verwachtingen, mijn twijfels of moeilijkheden concentreer, mijn geloof in de war raakt. Dan verlies ik mijn zegeningen uit het oog. Maar als ik me actief met het goede omring door mijn patriarchale zegen te lezen, naar toespraken van algemene conferenties te luisteren en tijd door te brengen met dierbaren die me ten goede beïnvloeden, concentreer ik me opnieuw op de wonderbaarlijke invloed die het evangelie van Jezus Christus op mij heeft.
Zelfs als er soms geen duidelijk pad voor je ligt of dingen niet volgens plan gaan, is er nog steeds zoveel goeds in je leven en zijn er zoveel mogelijkheden om vooruitgang op het verbondspad te maken. We kunnen altijd meer leren en groeien, vooral op geestelijk gebied. Vraag onze hemelse Vader om leiding. Hij zal ons helpen om de goede invloeden en kansen op groei en kennis om ons heen te zoeken en te vinden (zie Geloofsartikelen 1:13).
Blijf je best doen
Onze geestelijke instelling gaat soms als golven op en neer. Op bepaalde momenten staan we stevig in ons geloof en in de vreugde van het evangelie. Maar op andere momenten is het moeilijk om te weten waar we terecht kunnen. We krijgen het soms moeilijk als we problemen hebben, met vragen zitten, of als de zegeningen uitblijven, vooral als we ons best doen om het evangelie na te leven. In moeilijke tijden zie ik mensen twee paden bewandelen: ofwel roepen ze de hulp van de Heiland in, ofwel doen ze dat niet.
Soms vergelijk ik die momenten met het verhaal van Mozes en de koperen slang (zie Numeri 21:8–9). Toen de Israëlieten wanhopig genezen wilden worden nadat ze door giftige slangen waren gebeten, gaf Mozes ze een makkelijke manier om gered te worden: kijk gewoon naar de koperen slang die Jehova voorstelt. Meer hoefden ze niet te doen. Slechts één blik. Dan zouden ze leven. Maar velen kozen ervoor om dat niet te doen. En zij stierven. (Zie 1 Nephi 17:41.)
Dat verhaal doet me denken aan het giftige gewicht van teleurstelling en verbittering dat we soms meedragen als onze verwachtingen niet uitkomen, terwijl de oplossing vlak voor ons ligt!
De sleutel tot hoop, gemoedsrust en geloof voor onze toekomst is gewoon naar Jezus Christus kijken (zie Helaman 8:14–15; Johannes 3:14–17).
Ik ben altijd keihard voor mezelf als ik fouten maak. Maar omdat ik er echt naar heb gestreefd om onze hemelse Vader en Jezus Christus te leren kennen en in Hen te geloven, weet ik dat ik in moeilijke tijden altijd op Hen kan rekenen voor vergeving, groei en genezing. Ik weet dat als ik naar Hen kijk door te bidden, Kom dan en volg Mij te bestuderen, tijd in de tempel door te brengen en mijn roeping groot te maken, ik een gevoel van dankbaarheid en hernieuwing krijg.
Als ik Hen zoek, zie ik wat het evangelie van Jezus Christus werkelijk is: een toevluchtsoord dat ons troost, veiligheid en genezing biedt tegen de slangen van de wereld.
Ouderling Jeffrey R. Holland van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft liefdevol getuigd: ‘“Volmaakt stralende hoop”, die voortkomt uit liefde voor God en voor alle mensen, die wensen we jou […] toe. […] Die stralende hoop gaat vergezeld van de onbetwistbare fluistering dat God van je houdt, dat Christus je Voorspraak is, dat het evangelie waar is. Die stralen herinneren je eraan dat het evangelie er altijd is, elke dag, elk uur, een nieuwe kans, een nieuw leven, een nieuw jaar. Wat een wonder! Wat een geschenk! En dankzij Christus’ gave vloeien de mooiste dingen van het leven ons voortdurend toe als we blijven geloven, het blijven proberen en blijven hopen.’3
Beweeg je in de richting van Jezus Christus
Jongvolwassenheid brengt veel veranderingen, onzekerheid en soms zelfs onvervulde verwachtingen met zich mee. Maar het evangelie van Jezus Christus is altijd zeker en standvastig. Zijn beloften, en die van onze hemelse Vader, staan vast als wij voortdurend op het verbondspad blijven. In de wereld is het soms moeilijk om ons op Hem te blijven concentreren. Maar elke stap voorwaarts in zijn richting is vooruitgang. Als we ons in de richting van Jezus Christus bewegen, zijn we nooit doelloos – dan zijn we op weg naar hoop, gemoedsrust en vreugde.
De auteur woont in Manchester (Engeland).