ดิจิทัลเท่านั้น
การเข้าร่วมการประชุมใหญ่สามัญ—ยารักษาแห่งกิเลอาดสําหรับจิตวิญญาณที่ชอกช้ำของข้าพเจ้า
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในโคโลราโด สหรัฐอเมริกา
หลังจากที่ข้าพเจ้าสูญเสียมารดา ทั้งความเมตตา ดนตรี และปัญญาที่ข้าพเจ้าได้รับขณะเข้าร่วมการประชุมใหญ่สามัญเป็นพรแก่ข้าพเจ้า
ในการโอบกอดอย่างสง่างาม: เอ็ลเดอร์แมทธิว แอล. คาร์เพนเตอร์แห่งสาวกเจ็ดสิบ (ขวา) และแรบไบโจ ชาร์นส์ (ซ้าย) ที่การประชุมใหญ่สามัญเดือนตุลาคม 2019
ภาพถ่ายเอื้อเฟื้อโดย ไมเคิล ลอว์
หนึ่งสัปดาห์ครึ่งก่อนการประชุมใหญ่สามัญเดือนตุลาคม 2019 ข้าพเจ้ากับครอบครัวและเพื่อนๆ ต้องฝังมารดาผู้เป็นที่รักของข้าพเจ้า นามว่ายูดี ชาร์นส์ ใจข้าพเจ้าชอกช้ำ โศกเศร้า และว่างเปล่ายิ่งกว่าสิ่งใด ช่างน่าเศร้าที่ความงดงามของยูดี ความงามที่ เคยเป็น ยูดีไม่มีอีกแล้ว คุณแม่ไม่ได้อยู่ต่อหน้าข้าพเจ้าให้จับมือ กอด หรือบํารุงเลี้ยง—ให้พร ร้องเพลง ร้องไห้ หรือสวดอ้อนวอนด้วยอีกต่อไป ชีวิตและแสงสว่างที่ให้ชีวิตแก่ข้าพเจ้าสิ้นชีวิตเสียแล้ว พรของคุณแม่จากไปสู่เบื้องบน เสี้ยวหนึ่งของข้าพเจ้าจึงสิ้นชีวิตพร้อมกับคุณแม่เช่นกัน เสี้ยวส่วนลึกในใจ ที่จากหายไปจากข้าพเจ้าชั่วนิรันดร์ คุณแม่ถึงแก่กรรม โอบกอดด้วยศรัทธา อยู่ในอ้อมแขนของครอบครัวที่รักคุณแม่: ทั้งซาราห์ภรรยาของข้าพเจ้า เยลผู้เป็นลูกสาวของข้าพเจ้า และของข้าพเจ้าผู้เป็นบุตรกำพร้า
เราทุกคนอยู่ด้วยกัน แต่โดดเดี่ยวโดยสิ้นเชิง—แต่ละคนอยู่กับการสูญเสีย ของเราแต่ละคน แต่ผูกพันกัน ด้วยการสูญเสียร่วมกัน ของเรา และความผูกพันที่แสนเปราะบางที่เรามีร่วมกันนั่นเองที่ได้รับความช่วยเหลือ และบางครั้งยังอยู่ด้วยกันโดยความเมตตา และการปรากฏตัวของบุคคลล้ำค่าจากชุมชนวิสุทธิชนยุคสุดท้ายที่มีชีวิตอยู่สองท่าน: บราเดอร์ไมค์ ลอว์กับคู่ชีวิตซีเลสเชียลนิรันดร์ของท่าน ซิสเตอร์เดบบี ลอว์ แห่งโคโลราโด สหรัฐอเมริกา ใจที่อ่อนน้อมของพวกเขาท่วมท้นด้วยความรักที่กล่าวได้ว่าได้รับการดลใจจากเบื้องบน ซึ่งเราสํานึกคุณตลอดกาลต่อแสงสว่างจากการปรากฏตัวของพวกเขา ท่ามกลางการเดินทางของเราผ่านความมืดและความสิ้นหวังจากความตาย
ในช่วงเวลา นี้ เอง เพียง สอง วันหลังจากฝังคุณแม่ของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าร้องไห้ อย่างสิ้นหวัง เพื่อขอ พร—ข้าพเจ้าได้รับคําตอบในรูปแบบของสายโทรเข้าที่เรียบง่ายและข้อเสนอจากบราเดอร์ไมค์ ลอว์ เพื่อนผู้ล้ำค่าของข้าพเจ้า เขาติดต่อและเข้ามาดู อีกครั้ง เช่นทุกครั้ง เพื่อดูว่าข้าพเจ้าสบายดีไหมและจะสบายดีต่อไปตลอดการเดินทางอันโดดเดี่ยวและยาวนานนี้
ขณะที่เรากําลังพูดคุยกัน ข้าพเจ้าสังเกตเห็นความไม่แน่ใจที่ปรากฏในเสียงของไมค์ขณะเขาถามข้าพเจ้าว่า “โจ ผมรู้ว่าคุณ คงจะ ตอบว่าไม่ แต่คุณอยากเข้าร่วมการประชุมใหญ่สามัญไหม ถ้าผมหาตั๋วได้” คําตอบของข้าพเจ้าเรียบง่าย ตรงไปตรงมา และตอบได้ทันที “ไมค์ ไม่มี ที่อื่น อีกแล้วที่ผมอยากไป”
นั่นเป็นถ้อยคําของข้าพเจ้า เพื่อนทั้งหลาย นั่นเป็นถ้อยคําของข้าพเจ้า—ถ้อยคําที่เปล่งออกมาดังเสียงเพลงและความโทมนัสด้วยความเคารพ ข้าพเจ้า รู้ ว่าการประชุมใหญ่สามัญจะเป็นช่วงเวลาของการอุทิศถวายที่สง่างามเพื่อหนุนใจข้าพเจ้า ข้าพเจ้า รู้ ว่าอ้อมแขนที่เอื้อเฟื้อของใจวิสุทธิชนยุคสุดท้ายที่ได้รับการดลใจทุกคนจะ ยื่นออกไป ด้วยความรักอย่างไม่มีเงื่อนไข—แขนของใจอันเปี่ยมด้วยรักของพวกเขาจะไม่ล้มเหลว
ที่การประชุมใหญ่สามัญ ผู้คนยิ้มอย่างเรียบง่ายจากใจ พวกเขากล่าวทักทายจากใจ และเปล่งประกายจากใจ มีภาษาที่ออกมาจากใจโดยไม่ต้องเอื้อนเอ่ย พวกเขาอยู่ตรงนั้น กล่าวทักทาย เพียงแค่อยู่ที่นั่นและกล่าวทักทาย เพียง อยู่ ที่นั่นก็ได้รับการโอบกอด
นั่นคือ ยารักษาที่จิตวิญญาณอันชอกช้ำของข้าพเจ้าต้องการ—นั่นคือยารักษาที่โอบกอดจิตใจด้วยความเมตตาจากการประชุมใหญ่สามัญ นั่นคือ สาเหตุที่การประชุมใหญ่สามัญเป็นยารักษาแห่งกิเลอาดเพื่อจิตวิญญาณข้าพเจ้าที่ขัดสนอย่างแท้จริง
และนี่เป็นความจริงที่มีอยู่ทั่วไปของศรัทธาอันยิ่งใหญ่ ความเมตตาที่เปี่ยมด้วยปัญญา รัก และการบํารุงเลี้ยงเป็นเพลงแห่งการรับใช้ของชุมชนวิสุทธิชนยุคสุดท้าย เป็นตราสัญลักษณ์และมรดกแห่งศรัทธาของท่าน หากภาษิตเก่าเป็นความจริงว่า “รูปแบบสูงสุดของปัญญาคือความเมตตา” การประชุมใหญ่สามัญก็เป็นศูนย์รวมมนุษย์ที่มากไปด้วยปัญญาที่สุดส่วนหนึ่งบนดาวเคราะห์นี้
ท่านเป็น “แสงสว่างแก่ประชาชาติ” และเป็นแสงสว่างแก่ใจข้าพเจ้า ขออวยพรท่าน ไมค์ ที่ทําตามการกระตุ้นเตือนของใจท่าน การอุทิศตนของท่านที่ช่วยข้าพเจ้าฟื้นฟูสันติสุขภายใน พร้อมทั้งคณะนักร้องประสานเสียงจากสวรรค์ที่ร้องเพลงว่า “ดีแล้ว เจ้าเป็นบ่าวที่ดีและซื่อสัตย์” (มัทธิว 25:23)
รัศมีภาพของการประชุมใหญ่สามัญดําเนินต่อไปด้วยปัญญาจากเพลงสวด และข้าพเจ้าเน้นย้ำ ปัญญา จากเพลงสวด ไม่ใช่เพียง ความงาม ของเพลงสวด เพลงสวดศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดเป็นผลงานจากบทกวีและบทเพลงสรรเสริญที่ดลใจจิตวิญญาณเราให้ทะยานทั้งในและผ่านเพลง แต่เพลงสวดยังหมายถึงสมาธิที่ตรึกตรองอย่างลึกซึ้ง ด้วย นั่นก็คือการใคร่ครวญและสวดอ้อนวอนจากใจเสมอ เนื้อร้องในเพลงเหล่านี้มุ่งหมายจะนำทางชีวิตเรา เพื่อเป็นตัวอย่างให้เราด้านปัญญา ความบริสุทธิ์ และความศักดิ์สิทธิ์ จากรัศมีภาพแห่งปัญญาในเพลงสวด เราจะเข้าสู่รัศมีภาพแห่งปัญญานั้นเอง เมื่อบัดนี้วิสุทธิชนและนักปราชญ์อยู่ตรงหน้าทุกคนเพื่อทําให้ชีวิตเราส่องสว่างด้วยการเรียกที่เปี่ยมด้วยจิตวิญญาณอันแท้จริง ท่ามกลางสิ่งที่เรียกได้ว่าเป็นชุดเครื่องถวายแห่งสติปัญญาอันยิ่งใหญ่เพียงเท่านั้น เหล่านักปราชญ์ชายหญิงผู้มีใจเป็นวิสุทธิชนมอบ ของประทาน แก่มนุษย์ด้วยการให้ชมทัศนียภาพอันงดงามของจักรวาลแห่งแสงสว่างที่แท้จริงอันศักดิ์สิทธิ์ เชื้อเชิญ และเปิดเผย
ในบทความที่ยาวนี้ “General Reflections: A Rabbi’s Meditation on General Conference” ข้าพเจ้าแบ่งปันข่าวสารบางเรื่องที่โดดเด่นสําหรับข้าพเจ้า ตามด้วยความเห็นของข้าพเจ้าเองเกี่ยวกับเรื่องสําคัญศักดิ์สิทธิ์บางประการเหล่านั้น
เพื่อนที่รักทั้งหลาย บัดนี้ข้าพเจ้าขอทิ้งท้ายด้วยเครื่องถวายแห่งรัศมีภาพสิ่งสุดท้าย ซึ่งเกี่ยวข้องกับสตรีวิสุทธิชนและนักศึกษามหาวิทยาลัยบริคัม ยังก์ (BYU) ผู้ให้พรข้าพเจ้าด้วยถ้อยคําแห่งความสํานึกคุณจากส่วนลึกในใจ ข้าพเจ้าย้ำและใคร่ครวญคําพูดของเธอบ่อยๆ
ในวันจันทร์อันรุ่งโรจน์หลังจากการประชุมใหญ่สามัญ ข้าพเจ้ามีโอกาสไปเยี่ยมชั้นเรียนของศาสตราจารย์เดวิด ซีลีย์ในวิชาอิสราเอลสมัยโบราณที่ BYU–Provo หลังจากเปิดชั้นเรียนด้วยการสวดอ้อนวอนเพื่อช่วยเปิดใจรับสวรรค์ ทั้งเบื้องบนและภายใน เราเริ่มชั้นเรียนโดยแบ่งปันความคิดของเราเกี่ยวกับการประชุมใหญ่สามัญและการเป็นดังของประทานแห่งการบํารุงเลี้ยง หลังจากแบ่งปันการใคร่ครวญส่วนตัวของข้าพเจ้าเกี่ยวกับช่วงเวลาแห่งสวรรค์แล้ว พี่น้องสตรีวิสุทธิชนยุคสุดท้ายผู้เป็นวิสุทธิชนของเราตอบว่า “ขอบคุณที่เตือนดิฉันให้นึกถึงความสวยงามของศรัทธาของดิฉัน” จนถึงทุกวันนี้คําพูดของเธอยังคงก้องกังวานอยู่ภายใน
แด่พี่น้องสตรีที่รัก ผู้ซึ่งข้าพเจ้าไม่รู้จักชื่อของท่าน และแด่ชุมชนวิสุทธิชนยุคสุดท้ายทั้งชุมชน ข้าพเจ้าขอขอบคุณ ท่านเช่นกัน ขอบคุณสําหรับความสวยงามของศรัทธา ของท่าน ขอบคุณที่เตือนข้าพเจ้าให้เห็นความสวยงามของศรัทธา ขอบคุณที่เตือนและดลใจให้ข้าพเจ้าดําเนินชีวิตและแสดงศรัทธาของข้าพเจ้าให้สวยงามมากขึ้น ขอบคุณที่เตือนข้าพเจ้าให้ทราบถึงศักยภาพที่สวยงามที่ศรัทธาจะออกผลและเบ่งบาน ศรัทธาของพวกท่านเป็น “แสงสว่างแก่ประชาชาติ” และเป็นดาวเจิดจ้าในใจข้าพเจ้าอย่างแท้จริง
วิถีของท่านเป็นวิถีแห่งท่วงทํานอง และเป็นวิธีแห่งพระคุณอันเปี่ยมด้วยท่วงทำนอง ซึ่งดลใจผู้ติดตามที่ซื่อสัตย์ให้ดำเนินชีวิตแห่งการรับใช้ ด้วยความรักในการรับใช้ ในการรับใช้อันเปี่ยมด้วยรักต่อทุกคน นั่นคือของประทานของท่าน นั่นคือพรของท่าน และนั่นคือรัศมีภาพวิสุทธิชนยุคสุดท้ายของท่าน
การประชุมใหญ่สามัญคือรัศมีภาพสามัญ ข้าพเจ้าอวยพรท่านในทุกสิ่งที่ท่านทํา เมื่อท่าน “ออกไปด้วยศรัทธา”1 “ขอพระเจ้าอยู่ด้วยจนเจอกันอีก”2
ชาลอม