« ថ្ងៃទី ២–៨ ខែ សីហា ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៥–៨៧ ៖ ‹ ចូរអ្នករាល់គ្នាឈរនៅក្នុងទីបរិសុទ្ធទាំងឡាយ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ឆ្នាំ ២០២១ ( ឆ្នាំ ២០២០ )
« ថ្ងៃទី ២–៨ ខែ សីហា ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៥–៨៧ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២១
ថ្ងៃទី ២–៨ ខែ សីហា
គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៥–៨៧
« ចូរអ្នករាល់គ្នាឈរនៅក្នុងទីបរិសុទ្ធទាំងឡាយ »
ព្រះវិញ្ញាណអាចដឹកនាំបងប្អូនឲ្យសិក្សាគោលការណ៍នានានៅក្នុង កណ្ឌទី ៨៥–៨៧ ដែលមិនបានគូសបញ្ជាក់នៅក្នុងគម្រោងមេរៀននេះ ។ សូមធ្វើតាមការបំផុសគំនិតរបស់ទ្រង់ ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន
ជាធម្មតាថ្ងៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាសគឺជាពេលមួយ ដើម្បីសញ្ជឹងគិតអំពីសារលិខិតដូចជា « សេចក្ដីសុខសាន្ដនៅផែនដី » និង « សួស្ដីនៅកណ្តាលមនុស្ស » ( សូមមើល លូកា ២:១៤ ) ។ ប៉ុន្ដែនៅថ្ងៃទី ២៥ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ១៨៣២ គំនិតរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ត្រូវបានវាយលុកដោយការគម្រាមនៃសង្គ្រាម ។ រដ្ឋខារ៉ូឡាយណាភាគខាងត្បូងមិនព្រមចុះចាញ់រដ្ឋាភិបាលសហរដ្ឋឡើយ ហើយបានរៀបចំធ្វើសង្គ្រាម ។ ហើយព្រះអម្ចាស់បានបើកសម្ដែងទៅយ៉ូសែបថា នេះគ្រាន់តែជាការចាប់ផ្ដើមប៉ុណ្ណោះ ៖ ទ្រង់បានប្រកាសថា « សង្គ្រាមនឹងចាក់មកលើអស់ទាំងសាសន៍ ចាប់ផ្ដើមនៅកន្លែងនេះ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៧:២ ) ។ វាហាក់ដូចជាការព្យាករនេះនឹងបានបំពេញក្នុងពេលឆាប់ៗ ។
ប៉ុន្ដែក្រោយមកវាមិនបានបំពេញទេ ។ ក្នុងពេលតែពីរបីសប្ដាហ៍ រដ្ឋខារ៉ូឡាយណាភាគខាងត្បូង និងរដ្ឋាភិបាលសហរដ្ឋបានធ្វើកិច្ចសន្យាមួយ ហើយវាលែងមានសង្គ្រាម ។ ប៉ុន្ដែវិវរណៈមិនបានបំពេញនៅពេលមួយ ឬតាមរបៀបដែលយើងរំពឹងវាជានិច្ចនោះទេ ។ ជិត ៣០ ឆ្នាំក្រោយមក ជាយូរបន្ទាប់ពីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ត្រូវបានគេសម្លាប់ ហើយពួកបរិសុទ្ធបានរើទៅភាគខាងលិច រដ្ឋខារ៉ូឡាយណាភាគខាងត្បូងបានបះបោរ ហើយសង្គ្រាមស៊ីវិលបានបន្ដ ។ តាំងពីពេលនោះមក សង្គ្រាមទូទាំងពិភពលោកបានបណ្ដាលឲ្យ « ផែនដីយំសោក » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៧:៦ ) ? ខណៈការព្យាករត្រូវបានបំពេញនៅទីបញ្ចប់ តម្លៃនៃវិវរណៈនេះមានតិចជាង បើគិតពីការព្យាករថាពេលណាចលាចលនឹងកើតឡើង ប៉ុន្ដែវាមានតម្លៃច្រើនជាង បើគិតពីការបង្រៀនថាត្រូវធ្វើអ្វីពេលសង្គ្រាមកើតមាន ។ ការប្រឹក្សាគឺដូចគ្នានៅក្នុងឆ្នាំ ១៨៣១, ១៨៦១ និងឆ្នាំ ២០២១ ៖ « ចូរអ្នករាល់គ្នាឈរនៅក្នុងទីបរិសុទ្ធទាំងឡាយ » ( ខទី ៨ ) ។
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៥:១–២
វាល្អដើម្បី « កត់ប្រវត្តិ » ។
« ប្រវត្តិ » ត្រូវបានពិពណ៌នានៅក្នុងខទី ១ បានកត់ត្រាឈ្មោះនៃអស់អ្នកដែលបាន « ទទួលកេរមរតកទាំងឡាយតាមច្បាប់ » ក្នុងក្រុងស៊ីយ៉ូន ( សូមមើលផងដែរ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧២:២៤–២៦ ) ។ ទោះយ៉ាងណា ប្រវត្តិនេះមានន័យលើសពីការងាររដ្ឋបាលទៅទៀត—វាក៏ជាកំណត់ត្រាដ៏មានតម្លៃផងដែរសម្រាប់ « របៀបរស់នៅ សេចក្ដីជំនឿ និងកិច្ចការទាំងឡាយ » របស់ពួកបរិសុទ្ធ ( ខទី ២ ) ។
តើបងប្អូនរក្សាប្រវត្តិ ឬសៀវភៅកំណត់ហេតុផ្ទាល់ខ្លួនឬទេ ? តើបងប្អូនអាចកត់ត្រាអ្វីខ្លះអំពីរបៀបរស់នៅ សេចក្ដីជំនឿ និងកិច្ចការរបស់បងប្អូន ដែលអាចជាពរជ័យដល់ជំនាន់ក្រោយៗ ? តើប្រវត្តិនេះអាចជាពរជ័យមួយចំពោះបងប្អូនយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមមើលផងដែរ « Journals: ‘Of Far More Worth than Gold’ » Teachings of Presidents of the Church: Wilford Woodruff ( ឆ្នាំ ២០១១ ) ទំព័រ ១២៥–៣៣; « Turning Hearts » ( វីដេអូនៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៥:៦
ព្រះវិញ្ញាណមានបន្ទូលដោយ « សំឡេងតូចរហៀង » ។
សូមសញ្ជឹងគិតពីពាក្យដែលយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានប្រើដើម្បីរៀបរាប់ពីព្រះវិញ្ញាណនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៥:៦ ។ តើសំឡេងរបស់ព្រះវិញ្ញាណ « តូច » និង « រហៀង » តាមរបៀបណា ? តើអ្វីទៅដែលវា « ទម្លុះ » ជីវិតរបស់បងប្អូន ?
កាលបងប្អូនគិតពីរបៀបដែលព្រះវិញ្ញាណមានបន្ទូលមកកាន់បងប្អូន សូមពិចារណាពីការរៀបរាប់ទាំងនេះដែលបានប្រទានតាមរយៈយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ៖ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦:២២–២៤; ៨:២–៣; ៩:៧–៩; ១១:១២–១៣; ១២៨:១ ។ ដោយផ្អែកលើអ្វីដែលបងប្អូនបានអាន តើបងប្អូនមានអារម្មណ៍ថា បងប្អូនត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីស្ដាប់សំឡេងរបស់ព្រះវិញ្ញាណបានកាន់តែច្បាស់ ?
សូមមើលផងដែរ ពង្សាវតារទី ១ ១៩:១១–១២; ហេលេមិន ៥:៣០ ។
ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជួយយើងឲ្យចេះស្ដាប់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
ពួកសុចរិតត្រូវបានប្រមូលផ្ដុំនៅថ្ងៃចុងក្រោយ ។
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៦:១–៧ មាននូវការពន្យល់របស់ព្រះអម្ចាស់អំពីរឿងប្រៀបប្រដូចនៃស្រូវ និងស្រងែ ដោយមានការគូសបញ្ជាក់ខុសគ្នាបន្ដិចពីអ្វីដែលទ្រង់បានប្រទាននៅក្នុង ម៉ាថាយ ១៣:២៤–៣០, ៣៧–៤៣ ។ កាលបងប្អូនប្រៀបធៀបរឿងទាំងពីរ តើបងប្អូនកត់សម្គាល់ឃើញមានភាពខុសគ្នាអ្វីខ្លះ ? សូមពិចារណាពីមូលហេតុដែលរឿងប្រៀបប្រដូចនេះ—ជាមួយនឹងភាពខុសគ្នាទាំងនេះ—មានតម្លៃដើម្បីតំណាលប្រាប់សារឡើងវិញ « នៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ សូម្បីតែពេលនេះ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៦:៤ ) ។ តើបងប្អូនអាចរៀនអ្វីខ្លះចេញពីរឿងប្រៀបប្រដូចនេះ និងការបកស្រាយនៅថ្ងៃចុងក្រោយរបស់វា ?
ដូចបានកត់ត្រានៅក្នុង ខទី ៨–១១ ពេលនោះព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលអំពីបព្វជិតភាព ការស្ដារឡើងវិញ និងសេចក្ដីសង្គ្រោះដល់រាស្ដ្ររបស់ទ្រង់ ។ តើបងប្អូនឃើញភាពទាក់ទងអ្វីខ្លះរវាងខគម្ពីរទាំងនេះ និងរឿងប្រៀបប្រដូចនៃស្រូវ និងស្រងែ ? តើបងប្អូនអាចដូចជា « អ្នកសង្គ្រោះដល់រាស្ត្ររបស់ [ ព្រះអម្ចាស់ ] »ដោយរបៀបណា ? ( ខទី ១១ ) ។
សូមមើលផងដែរ Topical Guide « Apostasy » « Restoration of the Priesthood » នៅលើគេហទំព័រ topics.ChurchofJesusChrist.org ។
សេចក្ដីសុខសាន្ដរកបាននៅក្នុង « ទីបរិសុទ្ធទាំងឡាយ » ។
បន្ថែមលើគ្រោះថ្នាក់ដល់រូបកាយដូចជា « ការកំចាយឈាម [ និង ] ការអំណត់អត់ និងគ្រោះអាសន្ន និងផែនដីរំជួយ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៧:៦ ) ការប្រឹក្សានៅក្នុងវិវរណៈនេះក៏អាចអនុវត្តបានចំពោះគ្រោះថ្នាក់ខាងវិញ្ញាណ ដែលយើងទាំងអស់គ្នាប្រឈមនៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយបានដែរ ។ តើកន្លែងណាជា « ទីបរិសុទ្ធទាំងឡាយ » ( ខទី ៨ ) របស់បងប្អូន ដែលជាកន្លែងបងប្អូនរកឃើញសេចក្ដីសុខសាន្ដ និងសុវត្ថិភាព ? តើអ្វីដែលធ្វើឲ្យកន្លែងមួយបរិសុទ្ធ ? លើសពីទីតាំងពិតប្រាកដ ប្រហែលមានពេលបរិសុទ្ធ ការអនុវត្តបរិសុទ្ធ ឬគំនិតបរិសុទ្ធដែលអាចផ្ដល់នូវសេចក្ដីសុខសាន្ដបាន ។ តើ « កុំរើ » ចេញពីកន្លែងទាំងនេះមានន័យដូចម្ដេច ?
សូមមើលផងដែរ ហិនរី ប៊ី អាវរិង « គេហដ្ឋានមួយដែលព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់គង់នៅ » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ២២–២៥; ពួកបរិសុទ្ធ ទំព័រ ១:១៦៣–៦៤; « Peace and War » Revelations in Context ទំព័រ ១៥៨–៦៤ ។
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ
-
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៥:៦ ។តើបងប្អូនអាចបង្រៀនគ្រួសារបងប្អូនឲ្យស្គាល់សំឡេងដ៏តូចរហៀងនៃព្រះវិញ្ញាណបានដោយរបៀបណា ? ប្រហែលបងប្អូនអាចលេងល្បែងមួយ ដែលនរណាម្នាក់ខ្សឹបការណែនាំដ៏សំខាន់នៅកណ្ដាលសំឡេងរំខាននានា ។ តើអ្វីខ្លះដែលអាចរំខានយើងពីការស្ដាប់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ? ប្រហែលសមាជិកគ្រួសារអាចចែកចាយអ្វីដែលពួកគេធ្វើ ដើម្បីស្ដាប់តាមសំឡេងនៃព្រះវិញ្ញាណ ។
-
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៦ ។ការគូររូប ឬមើលរូបភាពអាចជួយគ្រួសារបងប្អូនឲ្យយល់ពីរឿងប្រៀបប្រដូចនៃស្រូវ និងស្រងែ ។ បងប្អូនអាចចាប់ផ្ដើមជាមួយនឹងរូបភាពនៃអ្វីដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុង ម៉ាថាយ ១៣:២៤–៣០ ។ រួចហើយគ្រួសារបងប្អូនអាចសរសេរលើរូបភាពនោះនូវការពន្យល់មកពី គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៦:១–៧ ។ តើយើងដូចជាស្រូវតាមរបៀបណា ? តើយើងអាចដូចជាទេវតា ដែលប្រមូលស្រូវដោយរបៀបណា ?
-
គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៧:៨ ។ដើម្បីចាប់ផ្ដើមការពិភាក្សាអំពីរបៀបធ្វើឲ្យគេហដ្ឋានរបស់បងប្អូនជាកន្លែងដ៏បរិសុទ្ធជាងនេះ បងប្អូនអាចអញ្ជើញសមាជិកគ្រួសារឲ្យរចនាគេហដ្ឋានមួយសម្រាប់នរណាម្នាក់ ដែលស្រឡាញ់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ការណ៍នេះអាចដឹកនាំទៅរកគំនិតក្នុងការ « រចនាឡើងវិញ » នូវគេហដ្ឋានរបស់បងប្អូន ដើម្បីធ្វើឲ្យវាជាកន្លែងដ៏សុខសាន្ដមួយ នៅកណ្ដាលគ្រោះថ្នាក់ខាងវិញ្ញាណក្នុងពិភពលោកនេះ ។ ចម្រៀងដូចជា « សេចក្តីស្រឡាញ់នៅក្នុងផ្ទះ » « ផ្ទះជាស្ថានសួគ៌លើផែនដី » ( ទំនុកតម្កើង ទំព័រ ១៨២, ១៨៥ ) ឬ « ទីក្ដីស្នេហ៍ជាទីរបស់ព្រះ » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៧៦ ) អាចផ្ដល់យោបល់ដល់បងប្អូនបាន ។
សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនប្រចាំសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់បឋមសិក្សា ។
ចម្រៀងស្នើ ៖ « ទីក្ដីស្នេហ៍ជាទីរបស់ព្រះ » សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៧៦ ។
ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង
ប្រើភាពច្នៃប្រឌិតរបស់បងប្អូន ។ នៅពេលបងប្អូនបង្រៀនគ្រួសារបងប្អូនចេញពីព្រះគម្ពីរ សូមកុំកម្រិតខ្លួនឯងឲ្យប្រើតែសំណួរ និងយោបល់សម្រាប់សកម្មភាពដែលស្នើក្នុងគម្រោងមេរៀននេះឡើយ ។ សូមឲ្យយោបល់ទាំងនេះបំផុសភាពច្នៃប្រឌិតរបស់បងប្អូនផ្ទាល់ ។ សូមគិតអំពីអ្វីដែលគ្រួសារបងប្អូននឹងមានភាពរីករាយ និងអ្វីដែលនឹងជួយពួកគេឲ្យរកឃើញទំនាក់ទំនងរវាងព្រះគម្ពីរ និងជីវិតរបស់ពួកគេ ។
ព្រះអម្ចាស់បានប្រើរឿងប្រៀបប្រដូចនៃស្រូវ និងស្រងែដើម្បីបង្ហាញពីរបៀបដែលរាស្ដ្ររបស់ទ្រង់នឹងត្រូវបានប្រមូលផ្ដុំនៅថ្ងៃចុងក្រោយ ។