“ວັນທີ 25 ເດືອນເມສາ–ວັນທີ 1 ເດືອນພຶດສະພາ. ອົບພະຍົບ 24; 31–34: ‘ເຮົາຈະນຳພາເຈົ້າໄປ,’” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວ: ພຣະຄຳພີເດີມ 2022 (2021)

“ວັນທີ 25 ເດືອນເມສາ–ວັນທີ 1 ເດືອນພຶດສະພາ. ອົບພະຍົບ 24; 31–34,” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວ: 2022

ຮູບພາບ

ພຣະເຢໂຮວາປະກົດຕໍ່ໂມເຊ ແລະ ບັນດາຜູ້ນຳຊົນຊາດອິດສະຣາເອນ

ຮູບພາບພຣະເຢໂຮວາປະກົດຕໍ່ໂມເຊ ແລະ ບັນດາຜູ້ນຳຊົນຊາດອິດສະຣາເອນ 70 ຄົນ, ໂດຍ ແຈຣີ ຮາສະຕັນ

ວັນທີ 25 ເດືອນເມສາ–ວັນທີ 1 ເດືອນພຶດສະພາ

ອົບພະຍົບ 24; 31–34

“ເຮົາຈະນຳພາເຈົ້າໄປ”

ຫລັກທຳທີ່ມີຄວາມໝາຍທຸກຂໍ້ຢູ່ໃນພຣະຄຳພີ ບໍ່ສາມາດຖືກກ່າວເນັ້ນຢູ່ໃນໂຄງຮ່າງເຫລົ່ານີ້. ໃຫ້ຮັບຟັງພຣະວິນຍານເພື່ອຊ່ວຍທ່ານເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ຄວາມຈິງທີ່ທ່ານຕ້ອງການ.

ບັນທຶກຄວາມປະທັບໃຈຂອງທ່ານ

ມັນມີເຫດຜົນທີ່ຫວັງວ່າ ລູກຫລານຂອງອິດສະຣາເອນຈະຈິງໃຈຕໍ່ພຣະເຈົ້າຢູ່ຄືເກົ່າ ຫລັງຈາກທີ່ພຣະອົງໄດ້ເປີດເຜີຍກົດຂອງພຣະອົງຕໍ່ພວກເຂົາ (ເບິ່ງ ອົບພະຍົບ 20–23). ເຖິງແມ່ນວ່າພວກເຂົາໄດ້ເວົ້າຈົ່ມ ແລະ ຫວັ່ນໄຫວໃນອະດີດ, ເມື່ອໂມເຊອ່ານກົດຢູ່ຕີນພູຊີນາຍ, ພວກເຂົາໄດ້ເຮັດພັນທະສັນຍານີ້ວ່າ: “ພວກຂ້ານ້ອຍທັງໝົດຈະເຊື່ອຟັງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ຈະເຮັດທຸກໆສິ່ງຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັ່ງໄວ້” (ອົບພະຍົບ 24:7). ແລ້ວພຣະເຈົ້າໄດ້ເອີ້ນໂມເຊໃຫ້ຂຶ້ນໄປເທິງພູ, ໄດ້ບອກເພິ່ນໃຫ້ສ້າງຫໍເຕັນຂຶ້ນ ເພື່ອວ່າ “ເຮົາຈະຢູ່ທ່າມກາງພວກເຂົາ” (ອົບພະຍົບ 25:8; ເບິ່ງ ບົດທີ 25–30).

ແຕ່ຂະນະທີ່ໂມເຊຢູ່ເທິງພູເພື່ອຮຽນຮູ້ເຖິງວິທີທີ່ຊາວອິດສະຣາເອນຈະສາມາດມີພຣະເຈົ້າປະທັບຢູ່ໃນທ່າມກາງພວກເຂົາໄດ້ແນວໃດ, ຊາວອິດສະຣາເອນຢູ່ຕີນພູໄດ້ສ້າງຮູບປັ້ນທີ່ເຮັດດ້ວຍຄຳເພື່ອນະມັດສະການແທນ. ພວກເຂົາຫາກໍໄດ້ສັນຍາວ່າຈະບໍ່ “ນະມັດສະການພະອື່ນ,” ແຕ່ພວກເຂົາ “ໄດ້ປະຖິ້ມ” ພຣະບັນຍັດຂອງພຣະເຈົ້າຢ່າງໄວ (ອົບພະຍົບ 20:3; 32:8; ເບິ່ງ ອົບພະຍົບ 24:3 ນຳອີກ). ມັນເປັນການຫັນປ່ຽນທີ່ບໍ່ຄາດຄິດ, ແຕ່ເຮົາຮູ້ຈາກປະສົບການວ່າ ສັດທາ ແລະ ຄຳໝັ້ນສັນຍາ ບາງເທື່ອສາມາດຖືກຄອບງຳດ້ວຍການຂາດຄວາມອົດທົນ, ການມີຄວາມຢ້ານກົວ, ຫລື ການມີຄວາມສົງໄສ. ເມື່ອເຮົາສະແຫວງຫາທີ່ຈະໃຫ້ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າສະຖິດຢູ່ໃນຊີວິດຂອງເຮົາ, ມັນເປັນເລື່ອງອຸ່ນໃຈທີ່ຮູ້ວ່າ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າບໍ່ໄດ້ປະຖິ້ມຊາວອິດສະຣາເອນໃນສະໄໝບູຮານ ແລະ ພຣະອົງຈະບໍ່ປະຖິ້ມເຮົາ—ເພາະພຣະອົງ “ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມເມດຕາ ແລະ ເຕັມລົ້ນດ້ວຍພຣະຄຸນ, ບໍ່ຮ້າຍງ່າຍ, ແລະ ຜູ້ສະແດງຄວາມຮັກອັນໝັ້ນຄົງ ແລະ ຊື່ສັດ” (ອົບພະຍົບ 34:6).

ຮູບພາບ

ຮູບເຄື່ອງໝາຍການສຶກສາສ່ວນຕົວ

ແນວຄິດສຳລັບການສຶກສາພຣະຄຳພີເປັນສ່ວນຕົວ

ອົບພະຍົບ 24:1–11

ພັນທະສັນຍາຂອງເຮົາສະແດງອອກເຖິງຄວາມເຕັມໃຈຂອງເຮົາທີ່ຈະເຊື່ອຟັງກົດຂອງພຣະເຈົ້າ.

ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານໃນ ອົບພະຍົບ 24:3–8 ກ່ຽວກັບຊາວອິດສະຣາເອນໄດ້ເຮັດພັນທະສັນຍາທີ່ຈະເຊື່ອຟັງກົດຂອງພຣະເຈົ້າ, ຄວາມຄິດຂອງທ່ານອາດຫັນກັບໄປຫາພັນທະສັນຍາທີ່ທ່ານໄດ້ເຮັດໄວ້ກັບພຣະເຈົ້າ. ພັນທະສັນຍາຂອງຊາວອິດສະຣາເອນແມ່ນຮ່ວມດ້ວຍພິທີກຳທີ່ແຕກຕ່າງຈາກສິ່ງທີ່ພຣະອົງຮຽກຮ້ອງຈາກເຮົາໃນທຸກວັນນີ້, ແຕ່ທ່ານອາດສັງເກດເຫັນບາງຢ່າງທີ່ຄ້າຍຄືກັນ, ໂດຍສະເພາະຖ້າຫາກທ່ານພິຈາລະນາສັນຍາລັກຂອງຄວາມຈິງນິລັນດອນໂດຍພິທີກຳເຫລົ່ານີ້.

ຍົກຕົວຢ່າງ, ຂໍ້ທີ 4, 5, ແລະ 8 ກ່າວເຖິງແທ່ນບູຊາ, ການເຜົາຖວາຍສັດ, ແລະ ເລືອດ. ສິ່ງເຫລົ່ານີ້ເປັນຕົວແທນໃຫ້ສິ່ງໃດ, ແລະ ມັນກ່ຽວຂ້ອງກັບພັນທະສັນຍາຂອງທ່ານແນວໃດ? ພັນທະສັນຍາຂອງທ່ານ ສາມາດຊ່ວຍທ່ານເຮັດ “ທຸກໆສິ່ງທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ສັ່ງໄວ້” ແນວໃດ? (ຂໍ້ທີ 7).

ເບິ່ງ ໂມເຊ 5:4–9; Becky Craven, “Careful versus Casual,” Liahona, May 2019, 9–11 ນຳອີກ.

ອົບພະຍົບ 32–34

ບາບຄືການຫັນໜີຈາກພຣະເຈົ້າ, ແຕ່ພຣະອົງບອກວິທີໃຫ້ຫວນກັບຄືນມາ.

ໂດຍການໄຕ່ຕອງວິທີທີ່ຊາວອິດສະຣາເອນ ໄດ້ “ເຮັດບາບ ແລະ ປະຖິ້ມ” ພຣະເຈົ້າຢ່າງໄວ (ອົບພະຍົບ 32:7) ໂດຍການລະເມີດພັນທະສັນຍາຂອງພວກເຂົາ, ເຮົາກໍສາມາດຫລີກເວັ້ນຈາກການເຮັດຄວາມຜິດທີ່ຄ້າຍຄືກັນນີ້ຄືກັນ. ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານ ອົບພະຍົບ 32:1–8, ໃຫ້ພະຍາຍາມສົມມຸດຕົວເອງວ່າເປັນຊາວອິດສະຣາເອນ—ທ່ານຢູ່ໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ, ໂມເຊໄດ້ຈາກໄປເປັນເວລາ 40 ວັນ, ທ່ານບໍ່ຮູ້ຖ້າຫາກວ່າເພິ່ນຈະກັບຄືນມາຫລືບໍ່ ຫລື ເພິ່ນຈະກັບຄືນມາເມື່ອໃດ, ແລະ ທ່ານກໍກຳລັງຈະໄປຕໍ່ສູ້ກັບຊາວການາອານ ເພື່ອຍຶດເອົາແຜ່ນດິນແຫ່ງຄຳສັນຍາໃນບໍ່ດົນນັ້ນ (ເບິ່ງ ອົບພະຍົບ 23:22–31 ນຳອີກ). ທ່ານຄິດວ່າ ເປັນຫຍັງຊາວອິດສະຣາເອນຈຶ່ງຢາກສ້າງຮູບປັ້ນທີ່ເຮັດດ້ວຍຄຳ? ເປັນຫຍັງບາບຂອງຊາວອິດສະຣາເອນຈຶ່ງຮ້າຍແຮງແທ້ໆ? ຂໍ້ເຫລົ່ານີ້ອາດກະຕຸ້ນທ່ານໃຫ້ຄິດທີ່ຈະຢາກໄວ້ວາງໃຈໃນບາງຄົນ ແລະ ໃນບາງຢ່າງ ແທນທີ່ຈະໄວ້ວາງໃຈໃນພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ. ທ່ານຮູ້ສຶກໄດ້ຮັບການດົນໃຈແນວໃດບໍ ເພື່ອວ່າທ່ານຈະສາມາດໃຫ້ພຣະເຈົ້າມີຄວາມສຳຄັນຫລາຍທີ່ສຸດໃນຊີວິດຂອງທ່ານ? ແມ່ນຫຍັງທີ່ດົນໃຈທ່ານກ່ຽວກັບຄຳອ້ອນວອນຂອງໂມເຊຕໍ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໃນ ອົບພະຍົບ 33:11–17?

ເຖິງແມ່ນວ່າບາບຂອງຊາວອິດສະຣາເອນຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດ, ແຕ່ເລື່ອງນີ້ມີຂ່າວສານແຫ່ງຄວາມເມດຕາ ແລະ ການໃຫ້ອະໄພຂອງພຣະເຈົ້ານຳອີກ. ອົບພະຍົບ 34:1–10 ສິດສອນທ່ານຫຍັງແດ່ກ່ຽວກັບພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ? ການກະທຳຂອງໂມເຊເພື່ອຊາວອິດສະຣາເອນ ເຕືອນທ່ານແນວໃດ ກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ພຣະເຢຊູຄຣິດໄດ້ເຮັດເພື່ອທຸກຄົນ? (ເບິ່ງ ອົບພະຍົບ 32:30–32; ໂມໄຊຢາ 14:4–8; 15:9; ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 45:3–5).

ການແປຂອງໂຈເຊັບ ສະມິດ, ອົບພະຍົບ 34:1–2 (ໃນພຣະຄຣິສຕະທຳຄຳພີ ພາກຫ້ອຍທ້າຍ)

ແມ່ນຫຍັງທີ່ແຕກຕ່າງລະຫວ່າງແຜ່ນພຣະບັນຍັດສອງຊຸດທີ່ໂມເຊໄດ້ເຮັດ?

ເມື່ອໂມເຊໄດ້ລົງມາຈາກພູ, ເພິ່ນໄດ້ເອົາກົດທີ່ຂຽນຢູ່ໃນແຜ່ນຫີນມານຳ. ຫລັງຈາກໄດ້ເຫັນຊາວອິດສະຣາເອນຝ່າຝືນພັນທະສັນຍາຂອງພວກເຂົາ, ໂມເຊໄດ້ໂຍນແຜ່ນພຣະບັນຍັດຖິ້ມ (ເບິ່ງ ອົບພະຍົບ 31:18; 32:19). ຫລັງຈາກນັ້ນ, ພຣະເຈົ້າໄດ້ບັນຊາໂມເຊໃຫ້ເຮັດແຜ່ນຫີນອີກຊຸດໜຶ່ງ ແລະ ເອົາມັນຂຶ້ນໄປເທິງພູ (ເບິ່ງ ອົບພະຍົບ 34:1–4). ການແປຂອງໂຈເຊັບ ສະມິດ, ອົບພະຍົບ 34:1–2 (ໃນພຣະຄຣິສຕະທຳຄຳພີ ພາກຫ້ອຍທ້າຍ) ຊີ້ແຈງວ່າ ແຜ່ນພຣະບັນຍັດຊຸດທຳອິດບັນຈຸພິທີການ “ຖານະອັນສັກສິດ,” ຂອງພຣະເຈົ້າ ຫລື ຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງເມນຄີເສເດັກ. ຊຸດທີສອງບັນຈຸ “ກົດບັນຍັດຂອງມະນຸດ.” ມັນເປັນກົດທີ່ຕ່ຳກວ່າ ຊຶ່ງປະຕິບັດໂດຍ “ຖານະປະໂລຫິດທີ່ຕ່ຳກວ່າ” (ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 84:17–27), ຊຶ່ງໝາຍເຖິງການກະກຽມຊາວອິດສະຣາເອນສຳລັບກົດທີ່ສູງກວ່າ ແລະ ຖານະປະໂລຫິດທີ່ສູງກວ່າ ເພື່ອວ່າພວກເຂົາຈະສາມາດເຂົ້າໄປໃນທີ່ປະທັບຂອງພຣະເຈົ້າໄດ້ຢ່າງສົມບູນກວ່າ.

ຮູບພາບ

ຮູບເຄື່ອງໝາຍການສຶກສາເປັນຄອບຄົວ

ແນວຄິດສຳລັບການສຶກສາພຣະຄຳພີເປັນຄອບຄົວ ແລະ ການສັງສັນໃນຕອນແລງ

ອົບພະຍົບ 31:12–13, 16–17.ຫລັງຈາກການອ່ານຂໍ້ເຫລົ່ານີ້ແລ້ວ, ບາງທີຄອບຄົວຂອງທ່ານສາມາດສົນທະນາຄຳຖາມຂອງປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ ກ່ຽວກັບການປະພຶດຂອງເຮົາໃນວັນຊະບາໂຕ: “ທ່ານຈະມອບສັນຍານອັນໃດແດ່ໃຫ້ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ເພື່ອສະແດງຄວາມຮັກທີ່ທ່ານມີຕໍ່ພຣະອົງ?” (“The Sabbath Is a Delight,” Liahona, May 2015, 130). ຄອບຄົວຂອງທ່ານສາມາດເຮັດປ້າຍບາງຈຳນວນ ເພື່ອວາງໄວ້ຢູ່ຫລາຍບ່ອນໃນເຮືອນຂອງພວກທ່ານ ເພື່ອເຕືອນໃຈພວກທ່ານເຖິງວິທີທີ່ພວກທ່ານຈະສະແດງຄວາມຮັກຕໍ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ໃນວັນຊະບາໂຕ. (ເບິ່ງຊຸມວິດີໂອ “Sabbath Day—At Home” [ChurchofJesusChrist.org] ນຳອີກ.)

ໂດຍການໃຫ້ກຽດແກ່ວັນຊະບາໂຕ, ເຮົາສະແດງອອກເຖິງຄວາມຮັກຂອງເຮົາທີ່ມີຕໍ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.

ອົບພະຍົບ 32:1–8.ເພື່ອຊ່ວຍຄອບຄົວຂອງທ່ານໃຫ້ສົນທະນາເຖິງວິທີທີ່ຊາວອິດສະຣາເອນໄດ້ຫັນໜີຈາກພຣະເຈົ້າ, ໃຫ້ຄິດທີ່ຈະເຮັດເສັ້ນທາງເດີນໃສ່ເທິງພື້ນເຮືອນ (ຫລື ຊອກຫາເສັ້ນທາງໜຶ່ງຢູ່ໃກ້ເຮືອນຂອງທ່ານ). ຂະນະທີ່ພາກັນຍ່າງໄປຕາມເສັ້ນທາງ, ສະມາຊິກໃນຄອບຄົວສາມາດເວົ້າລົມກັນກ່ຽວກັບການລໍ້ລວງທີ່ເຮົາປະເຊີນ ເພື່ອໃຫ້ “ປະຖິ້ມການດຳເນີນຊີວິດທີ່ [ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ] ໄດ້ບັນຊາ” ແນວໃດ. ເຮົາຈະດຳເນີນໄປໃນເສັ້ນທາງຢູ່ຄືເກົ່າແນວໃດ? ຖ້າຫາກເຮົາໄດ້ຫລົງທາງໄປ, ເຮົາຈະກັບຄືນມາຫາເສັ້ນທາງໄດ້ແນວໃດ? ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຊ່ວຍເຫລືອເຮົາແນວໃດ?

ອົບພະຍົບ 32:26.ຫລັງຈາກຊາວອິດສະຣາເອນຖືກພົບເຫັນວ່າພວກເຂົານະມັດສະການຮູບປັ້ນ, ໂມເຊໄດ້ຖາມວ່າ, “ຜູ້ໃດທີ່ຢູ່ຝ່າຍພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ?” ເຮົາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາຢູ່ຝ່າຍພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າແນວໃດ?

ອົບພະຍົບ 33:14–15.ສະມາຊິກໃນຄອບຄົວສາມາດແບ່ງປັນປະສົບການ ຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າຮູ້ສຶກດັ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ສັນຍາໄວ້ກັບໂມເຊ ທີ່ວ່າ: “ເຮົາຈະນຳພາເຈົ້າໄປ, ແລະ ເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບການພັກຜ່ອນ.” ພວກທ່ານສາມາດຮ້ອງເພງສວດກ່ຽວກັບການເພິ່ງພາພຣະເຈົ້າຂອງເຮົາ, ດັ່ງເຊັ່ນ “ຂ້າຂໍຂອບພຣະໄທອົງບິດາ!” (ເພງສວດ ແລະ ເພງຂອງເດັກນ້ອຍ, 67).

ສຳລັບແນວຄິດເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບການສິດສອນເດັກນ້ອຍ, ໃຫ້ເບິ່ງ ໂຄງຮ່າງຂອງອາທິດນີ້ ຢູ່ໃນ ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບຊັ້ນປະຖົມໄວ.

ເພງແນະນຳ: “ເຮົາຮ້ອງສັນເສີນນາມເຢຊູເຈົ້າ” ເພງສວດ ແລະ ເພງຂອງເດັກນ້ອຍ, 27.

ການປັບປຸງການສິດສອນຂອງເຮົາ

ເຊື້ອເຊີນພຣະວິນຍານ. ໃຫ້ພິຈາລະນາວິທີທີ່ສຽງເພງ, ງານສິລະປະ, ແລະ ການສະແດງຄວາມຮັກມີອິດທິພົນຕໍ່ບັນຍາກາດທາງວິນຍານໃນບ້ານເຮືອນຂອງທ່ານ ຂະນະທີ່ທ່ານສິດສອນຄອບຄົວຂອງທ່ານແນວໃດ (ເບິ່ງ Teaching in the Savior’s Way, 15).