ភីលីព ៣

ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់សិស្សថ្នាក់សិក្ខាសាលា ( ២០២៣ )

មាតិកា
សេចក្តីផ្តើមអំពីព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់សិស្សថ្នាក់សិក្ខាសាលា
ឯកសារណែនាំ
ម៉ាថាយ ១; លូកា ១
ទិដ្ឋភាពទូទៅនៃ ម៉ាថាយ ២; លូកា ២
យ៉ូហាន ១
ម៉ាថាយ ៣; ម៉ាកុស ១; លូកា ៣
ម៉ាថាយ ៤; លូកា ៤–៥
យ៉ូហាន ២–៤
ម៉ាថាយ ៥; លូកា ៦
ម៉ាថាយ ៦–៧
ម៉ាថាយ ៨; ម៉ាកុស ២–៤; លូកា ៧
ម៉ាថាយ ៩–១០; ម៉ាកុស ៥; លូកា ៩
ម៉ាថាយ ១១–១២; លូកា ១១
ម៉ាថាយ ១៣; លូកា ៨; ១៣
ម៉ាថាយ ១៤; ម៉ាកុស ៦; យ៉ូហាន ៥–៦
ម៉ាថាយ ១៥–១៧; ម៉ាកុស ៧–៩
ម៉ាថាយ ១៨; លូកា ១០
យ៉ូហាន ៧–១០
លូកា ១២–១៧, យ៉ូហាន ១១
ម៉ាថាយ ១៩–២០; ម៉ាកុស ១០; លូកា ១៨
ម៉ាថាយ ២១–២៣; ម៉ាកុស ១១; លូកា ១៩–២០; យ៉ូហាន ១២
យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ម៉ាថាយ ១; ម៉ាថាយ ២៥; ម៉ាកុស ១២–១៣; លូកា ២១
ម៉ាថាយ ២៦; ម៉ាកុស ១៤; យ៉ូហាន ១៣
យ៉ូហាន ១៤–១៧
លូកា ២២; យ៉ូហាន ១៨
ម៉ាថាយ ២៧; ម៉ាកុស ១៥; លូកា ២៣; យ៉ូហាន ១៩
ម៉ាថាយ ២៨; ម៉ាកុស ១៦; លូកា ២៤; យ៉ូហាន ២០–២១
កិច្ចការ ១–៥
កិច្ចការ ៦–៩
កិច្ចការ ១០–១៥
កិច្ចការ ១៦–២១
កិច្ចការ ២២–២៨
រ៉ូម ១–៦
រ៉ូម ៧–១៦
កូរិនថូស ទី១ ១–៧
កូរិនថូស ទី១ ៨–១៣
កូរិនថូស ទី១ ១៤–១៦
កូរិនថូស ទី២ ១–៧
កូរិនថូស ទី២ ៨–១៣
កាឡាទី
អេភេសូរ
ភីលីព; កូល៉ុស
ថែស្សាឡូនីច ទី១–២
ធីម៉ូថេ ទី១–២, ទីតុស, ភីលេម៉ូន
ហេព្រើរ ១–៦
ហេព្រើរ ៧–១៣
យ៉ាកុប
ពេត្រុស ទី១–២
យ៉ូហាន ទី១–៣; យូដាស
វិវរណៈ ១–៥
វិវរណៈ ៦–១៤
វិវរណៈ ១៥–២២

ភីលីព ៣

« គ្រប់ទាំងអស់ទុកដូចជាខាតដែរ … ប្រយោជន៍ឲ្យបានព្រះគ្រីស្ទ »

រូបភាព ទី១ ៖ រូបភាពដ៏កក់ក្ដៅគួរឲ្យស្រឡាញ់មួយរបស់ព្រះគ្រីស្ទ សម្លឹងរកអ្នកអាន ។ រូបភាព ទី២ ៖ តារា និងកាឡាក់ស៊ី

តើអ្នកសុខចិត្តលះបង់អ្វីខ្លះ ដើម្បីដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយក្លាយជាសិស្សរបស់ទ្រង់ ? សាវកប៉ុលបានលះបង់ជាច្រើនពេលលោកជ្រើសរើសដើរតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ រួមទាំងតំណែងដ៏មានឥទ្ធិពលរបស់លោកក្នុងសង្គមសាសន៍យូដាក្នុងនាមជាពួកផារិស៊ី ( សូមមើល ភីលីព ៣:៥ ) ។ មេរៀននេះអាចជួយអ្នកឲ្យយល់ពីសារៈសំខាន់នៃការលះបង់ដើម្បីចូលមកស្គាល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

តើអ្នកនឹងផ្ដល់ឲ្យអ្វីខ្លះ ?

សូមអាន ឬមើលដំណើររឿងខាងក្រោមនេះដោយ ប្រធាន ដាល្លីន អេក អូក នៃគណៈប្រធានទីមួយអំពីយុវជនម្នាក់ដែលបានចែកចាយជាមួយ ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី ( ឆ្នាំ ១៩១០–២០០៨ ) អំពីការលះបង់ដែលគាត់សុខចិត្តធ្វើដើម្បីក្លាយជាសមាជិកសាសនាចក្រ ។

ពលិកម្ម
ជីវិតនៃការបម្រើ និងការបូជារបស់យើង គឺជាការបង្ហាញដ៏សមគួរបំផុត ពីការតាំងចិត្តរបស់យើង ក្នុងការបម្រើលោកចៅហ្វាយ និងអ្នកជិតខាងរបស់យើង ។

ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមកហើយនៅក្នុងសន្និសីទនេះ យើងបានឮពីយុវជនម្នាក់ដែលបានរកឃើញដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញពេលគាត់កំពុងសិក្សានៅសហរដ្ឋអាមេរិក ។ ពេលបុរសនេះជិតត្រឡប់ទៅទឹកដីកំណើតវិញ ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី បានសួរគាត់ថា តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងដល់គាត់ពេលដែលគាត់ត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញក្នុងនាមជាគ្រីស្ទានម្នាក់ ។ យុវជននោះឆ្លើយថា ៖ « គ្រួសារខ្ញុំនឹងខកចិត្ត » ។ « ពួកគេអាចនឹងបណ្ដេញខ្ញុំចេញពីផ្ទះ ហើយចាត់ទុកថាខ្ញុំបានស្លាប់ហើយ ។ សម្រាប់អនាគត និងការងាររបស់ខ្ញុំ គ្រប់ឱកាសទាំងអស់ប្រហែលជាគ្មានទេសម្រាប់ខ្ញុំ » ។ « តើអ្នកសុខចិត្តបង់ថ្លៃដ៏អស្ចារ្យសម្រាប់ដំណឹងល្អឬទេ ? » ប្រធាន ហ៊ីងគ្លី បានសួរ ។

( ដាល្លិន អេក អូក « Sacrifice » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១២ ទំព័រ ២១ )

តើអ្នកគិតថាយុវជននោះឆ្លើយតបយ៉ាងណា ? ហេតុអ្វី ?
តើអ្វីអាចជំរុញចិត្តមនុស្សម្នាក់ឲ្យលះបង់គ្រប់យ៉ាងដើម្បីដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?

នៅពេលអ្នកសិក្សា ភីលីព ៣ សូមពិចារណាអំពីអ្វីដែលអ្នកបានលះបង់សម្រាប់ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងរបៀបដែលអ្នកត្រូវបានប្រទានពរសម្រាប់ការធ្វើដូច្នេះ ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ការលះបង់ដើម្បីនៅកាន់តែជិតព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចជាគំនិតដែលមិនអាចទទួលយកបានសម្រាប់អ្នក ។ មិនថាអ្នកស្ថិតក្នុងកាលៈទេសៈណាក៏ដោយ ព្រះអង្គសង្គ្រោះមានព្រះទ័យចង់ជួយអ្នកឲ្យរីកចម្រើន ។ ពេញមួយមេរៀននេះ សូមយកចិត្តទុកដាក់លើគំនិត និងអារម្មណ៍ពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលអាចជួយអ្នកឲ្យយល់អំពីតួនាទីដែលការលះបង់គួរតែដើរតួក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ។

ដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានតម្លៃគ្រប់ការលះបង់ ។

សូមរំឭកថា មុនពេលដែលប៉ុលបានប្រែចិត្តជឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅលើផ្លូវទៅកាន់ទីក្រុងដាម៉ាស( សូមមើល កិច្ចការ ៩ ) គាត់គឺជាសាសន៍ផារិស៊ី ជាបុគ្គលដែលមានឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់ក្នុងសាសនា និងសង្គមក្នុងចំណោមសាសន៍យូដា ( សូមមើល ភីលីព ៣:៥ ) ។ ដោយសារគាត់ជ្រើសរើសដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយចំណាយពេលក្នុងជីវិតដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ ប៉ុលបានជួបប្រទះនឹងការបៀតបៀនដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ ទុក្ខវេទនា ការឈឺចាប់ខាងរាងកាយ និងភាពតានតឹងផ្លូវចិត្ត ( សូមមើល កូរិនថូស ទី២ ១១:២៣–២៨ ) ។ យើងអាននៅក្នុង ភីលីព ៣:៧–១៧ ពីអារម្មណ៍ដែលប៉ុលមានអំពីការលះបង់ជីវិតកាលពីអតីតរបស់លោកដើម្បីដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងលទ្ធផលនៃពរជ័យទាំងឡាយដែលលោកទទួលបាន ។

សូមអាន ភីលីព ៣:៧–១៤ ដោយរកមើលអ្វីដែលប៉ុលសុខចិត្តលះបង់ដើម្បីស្គាល់ ហើយដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមកត់ចំណាំថា ពាក្យ ត្រឡប់ទៅដូច នៅក្នុង ខទី ១០ មានន័យថាអាចយល់ស្របឃ្លា « ដេញតាម » នៅក្នុង ខទី ១២ មានន័យថាត្រូវទៅមុខ ហើយពាក្យ ចាប់ឲ្យបាន នៅក្នុង ខទី ១២ មានន័យថាទទួលបាន ។

សូមសរសេរនៅលើក្រដាសមួយសន្លឹកដោយប្រើប៊ិច ឬខ្មៅដៃ ។

គោលការណ៍មួយដែលយើងអាចរៀនពីគំរូរបស់ប៉ុលគឺថា ប្រសិនបើយើងលះបង់អ្វីៗទាំងអស់ដែលតម្រូវឲ្យយើងលះបង់ដើម្បីដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយបន្តទៅមុខដោយសេចក្ដីជំនឿ នោះយើងអាចមកស្គាល់ទ្រង់ ហើយទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។ សូមគិតអំពីការសរសេរគោលការណ៍នេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ឬ ក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នក ។

សូមចំណាយពេលមួយភ្លែតដើម្បីសញ្ជឹងគិតអំពីរបៀបដែលគោលការណ៍នេះអាចទាក់ទងនឹងអ្នក ។

តើគំនិត សំណួរ ឬអារម្មណ៍អ្វីខ្លះដែលអ្នកមាន ?

ការលះបង់ផ្ទាល់ខ្លួន

សូមនឹកចាំពីសំណួរដែលចោទឡើងដោយ ប្រធាន ហ៊ិងគ្លី នៅដើមមេរៀនអំពីឆន្ទៈរបស់យុវជនម្នាក់ក្នុងការលះបង់គ្រប់យ៉ាងដើម្បីដំណឹងល្អ ។ សូមអានដំណើររឿងដែលនៅសល់ដែលចែកចាយដោយ ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក ។

យុវជននោះឆ្លើយទាំងទឹកភ្នែកថា « តើវាជាការពិតមែនទេ ? » ។ នៅពេលគ្រាប់យ៉ាងត្រូវបានបញ្ជាក់ហើយ គាត់ក៏ឆ្លើយថា « ចុះមានបញ្ហាអីទៀត ? » នោះគឺជាស្មារតីនៃការលះបង់ក្នុងចំណោមសមាជិកថ្មីជាច្រើនរបស់យើង ។

( ដាល្លិន អេក អូក « Sacrifice » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១២ ទំព័រ ២១ )

តើមានអ្វីខ្លះដែលធ្វើឲ្យអ្នកចាប់អារម្មណ៍អំពីយុវជននេះ ?
តើជីវិត ការបម្រើ និងដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះជាគំរូដ៏គ្មានទីបញ្ចប់នៃការលះបង់យ៉ាងដូចម្ដេច ?
តើអ្នកមានគំនិត ឬអារម្មណ៍បែបណា ពេលអ្នកសញ្ជឹងគិតអំពីអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានព្រះទ័យលះបង់សម្រាប់អ្នក ?

ជម្រើស ៖ ចង់រៀនបន្ថែមទៀតទេ ?

ភីលីព ៣:១៤ ។ តើប៉ុលចង់មានន័យយ៉ាងណា ពេលលោកនិយាយថា ៖ « ខ្ញុំរត់តម្រង់ទៅឯទី » ?

អែលឌើរ អេដវឺដ ឌូប នៃពួកចិតសិបនាក់ បានបង្រៀនដូចខាងក្រោម ៖

ដើម្បីរត់តម្រង់ទៅឯទី គឺត្រូវបន្តស្មោះត្រង់នៅលើ « ផ្លូវតូច ហើយចង្អៀតនោះដែលនាំទៅឯជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច » [ នីហ្វៃទី២ ៣១:១៨ ] ជាមួយព្រះអង្គសង្រ្គោះនិងព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌របស់យើង ។ ប៉ុលបានចាត់ទុកសេចក្តីទុក្ខលំបាករបស់លោកថាជា « សេចក្តីមិនគួរប្រៀបផ្ទឹមនឹងសិរីល្អ ដែលនឹងបើកសម្តែងមកឲ្យយើងរាល់គ្នាឃើញនោះទេ » [ រ៉ូម ៨:១៨សូមមើល កូរិនថូស ទី២ ១:៣–៧ ផងដែរ ] ។ សំបុត្ររបស់ប៉ុលទៅកាន់ពួកភីលីព ដែលលោកបានសរសេរពេលលោកជាប់គុក គឺជាសំបុត្រនៃអំណរ និងក្តីរីករាយដ៏លើសលប់ និងជាការលើកទឹកចិត្តដល់យើងទាំងអស់គ្នា ជាពិសេសនៅក្នុងគ្រាលំបាកនៃភាពមិនច្បាស់លាស់នេះ ។ …

អ្វីដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍នោះគឺ ប៉ុល កំពុងដាស់តឿនយើងឲ្យឈានទៅមុខ ខណៈដែលកំពុងហៅយើងឲ្យបំភ្លេចពីអ្វីដែលបានកន្លងហួសទៅ—ការភ័យខ្លាចពីអតីតកាល ការផ្តោតអារម្មណ៍ពីអតីតកាល ការបរាជ័យពីអតីតកាល និងភាពសោកសៅពីអតីតកាលរបស់យើង ។ …

( អេដវឺដ ឌូប « Pressing toward the Mark » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០២១ ទំព័រ ៩០, ៩១ )

តើខ្ញុំអាចដឹងដោយរបៀបណានូវអ្វីដែលត្រូវលះបង់ដើម្បីចូលទៅកាន់តែជិតព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?

អែលឌើរ លែរី អរ ឡរិនស៍ នៃពួកចិតសិបនាក់បានបង្រៀនថា ពេលវេលាដ៏ល្អមួយដើម្បីពិចារណាដោយការគោរពនូវអ្វីដែលយើងអាចលះបង់សម្រាប់ព្រះអម្ចាស់គឺអំឡុងពេលពិធីបរិសុទ្ធនៃសាក្រាម៉ង់ ។

ក្នុងបរិយាកាសដ៏គារវភាពនេះ កាលគំនិតយើងបែរទៅរកស្ថានសួគ៌ នោះព្រះអម្ចាស់អាចមានបន្ទូលប្រាប់យើងដោយស្រទន់អំពីអ្វីយើងត្រូវធ្វើបន្ទាប់ទៀត ។ ដូចជាអ្នកដែរ ខ្ញុំបានទទួលសារលិខិតជាច្រើនពីព្រះវិញ្ញាណជាច្រើនឆ្នាំមកនេះ ដែល បង្ហាញពីរបៀបដែលខ្ញុំអាចរីកចម្រើន ។ …

ប្រហែលព្រះវិញ្ញាណនឹងមានបន្ទូលប្រាប់អ្នកថា អ្នកត្រូវអត់ទោសឲ្យនរណាម្នាក់ ។ ឬអ្នកអាចទទួលសារលិខិតឲ្យសម្រាំងភាពយន្តដែលអ្នកមើល ឬតន្ត្រីដែលអ្នកស្ដាប់ ។ អ្នកអាចនឹងមានអារម្មណ៍បំផុសឲ្យមានចិត្តស្មោះត្រង់ក្នុងរបររកស៊ីរបស់អ្នក ឬថ្វាយដង្វាយតមអាហារដោយមានចិត្តទូលាយជាងមុន ។ សក្ដានុពលគ្មានទីបញ្ចប់ឡើយ ។

( លែរី អរ ឡរិនស៍ « What Lack I Yet? » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៥ ទំព័រ ៣៤–៣៥ )

តើការលះបង់អ្វីខ្លះដែលសមាជិកនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយធ្វើដើម្បីដើរតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?

ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក នៃគណៈប្រធានទីមួយបានរាយបញ្ជីពីការលះបង់ជាច្រើនដែលសមាជិកនៃសាសនាចក្រដែលបានស្ដារឡើងវិញរបស់ព្រះអម្ចាស់បានធ្វើ ។ អ្នកអាចអានសុន្ទរកថារបស់លោក « Sacrifice » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១២ ទំព័រ ១៩–២២ ឬមើលវីដេអូ « Sacrifice » ( ១៦:៣០ ) ដែលមាននៅគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ។