«Κεφάλαιο 15: Ιεραποστολική Υπηρέτηση: Μία ιερή εντολή», Διδασκαλίες των Προέδρων της Εκκλησίας: Τόμας Μόνσον (2020)

«Κεφάλαιο 15», Διδασκαλίες: Τόμας Μόνσον

Κεφάλαιο 15

Ιεραποστολική υπηρέτηση: Μία ιερή εντολή

«Το ιεραποστολικό έργο είναι ένα χαρακτηριστικό που προσδιορίζει την Εκκλησία τού Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών».

Από τη ζωή του Τόμας Μόνσον

Κατά τη διάρκεια μίας πτήσης από το Σαν Φρανσίσκο στο Λος Άντζελες, ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον είχε μία εμπειρία που δείχνει την ετοιμότητά του να διαδώσει το Ευαγγέλιο. Μία νέα γυναίκα που καθόταν δίπλα του διάβαζε το A Marvelous Work and a Wonder [Ένα έργο υπέροχο και θαυμαστό] ένα βιβλίο του Πρεσβυτέρου ΛεΓκραντ Ρίτσαρντς (1886-1983), ο οποίος ήταν μέλος της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων. Ο Πρόεδρος Μόνσον ρώτησε τη νέα γυναίκα αν ήταν μέλος της Εκκλησίας.

«Ω όχι» απάντησε. «Γιατί ρωτάτε;»

Ο Πρόεδρος Μόνσον εξήγησε ότι ο συγγραφέας του βιβλίου ήταν ένας ηγέτης στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών.

«Είναι αλήθεια;» ρώτησε η νέα γυναίκα. «Μια φίλη μού το έδωσε, όμως δεν ξέρω πολλά γι’ αυτό. Παρ’ όλα αυτά, μου έχει κινήσει την περιέργεια».

Καθώς ο Πρόεδρος Μόνσον αναρωτιόταν εάν θα έπρεπε να πει περισσότερα για την Εκκλησία, τα λόγια του Αποστόλου Πέτρου ήρθαν στον νου του: «Να είστε πάντοτε έτοιμοι σε απολογία με πραότητα και φόβο, προς καθέναν που ζητάει από σας λόγο για την ελπίδα που είναι μέσα σας» (Α΄ Πέτρου 3:15). «Αποφάσισα πως ήταν η στιγμή να καταθέσω τη μαρτυρία μου» είπε.

«Της είπα ότι είχα το προνόμιο πριν από χρόνια να βοηθήσω τον Πρεσβύτερο Ρίτσαρντς στην εκτύπωση του A Marvelous Work and a Wonder [Ένα έργο υπέροχο και θαυμαστό]. Της είπα κάποια πράγματα για τον σπουδαίο αυτόν άνδρα. Της είπα για τις πολλές χιλιάδες ανθρώπων οι οποίοι εναγκαλίστηκαν την αλήθεια όταν διάβασαν αυτό το οποίο είχε προετοιμάσει.

«Στη συνέχεια, είχα το προνόμιο σε όλη τη διάρκεια της πτήσης προς το Λος Άντζελες να απαντήσω στις ερωτήσεις της σχετικά με την Εκκλησία – ευφυείς ερωτήσεις οι οποίες προέρχονταν από μια καρδιά που επιζητούσε την αλήθεια. Ρώτησα εάν θα μπορούσα να κανονίσω ώστε να την καλέσουν δύο αδελφές ιεραπόστολοι. Ρώτησα αν θα ήθελε να παρευρεθεί στον κλάδο μας στο Σαν Φρανσίσκο, όπου ζούσε. Οι απαντήσεις της ήταν καταφατικές».

Όταν ο Πρόεδρος Μόνσον επέστρεψε στο σπίτι, έδωσε αυτές τις πληροφορίες στους ηγέτες της Εκκλησίας στο Σαν Φρανσίσκο. «Μπορείτε να φαντασθείτε την ευχαρίστησή μου όταν, λίγους μήνες αργότερα, έλαβα ένα τηλεφώνημα από [τον πρόεδρο πασσάλου] στο οποίο έλεγε: “Πρεσβύτερε Μόνσον, σας καλώ σχετικά με την Υβόν Ραμίρες, μία αεροσυνοδό εκτός υπηρεσίας, μία νεαρή κυρία που κάθισε δίπλα σας σε μία πτήση προς το Λος Άντζελες… Μόλις έγινε το νεότερο μέλος της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Θα ήθελε να σας μιλήσει και να εκφράσει την ευγνωμοσύνη της”»¹.

«Μια γλυκιά φωνή ήλθε στη γραμμή: “Αδελφέ Μόνσον, σας ευχαριστώ που μου αναφέρατε τη μαρτυρία σας. Είμαι το ευτυχέστερο άτομο σε όλον τον κόσμο”.

»Καθώς τα δάκρυα γέμιζαν τα μάτια μου και η ευγνωμοσύνη προς τον Θεό διεύρυνε την ψυχή μου, την ευχαρίστησα και την επαίνεσα για την αναζήτησή της για την αλήθεια και, αφού τη βρήκε, την απόφασή της να εισέλθει σε εκείνα τα νερά που καθαρίζουν και εξαγνίζουν και παρέχουν είσοδο στην αιώνια ζωή»².

«Να είστε πάντοτε έτοιμοι σε απολογία με πραότητα και φόβο, προς καθέναν που ζητάει από σας λόγο για την ελπίδα που είναι μέσα σας» (Α΄ Πέτρου 3:15).

Διδασκαλίες του Τόμας Μόνσον

Έχουμε την προσταγή να διαδώσουμε το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού.

Πριν από πολλά χρόνια δόθηκε μία θεία εντολή από τον Κύριο και Σωτήρα μας, Ιησού Χριστό, όπως είπε στους αγαπημένους Του ένδεκα μαθητές: «Kαθώς, λοιπόν, πορευτείτε, να κάνετε μαθητές όλα τα έθνη, βαπτίζοντάς τους στο όνομα του Πατέρα και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος: διδάσκοντάς τους να τηρούν όλα όσα παρήγγειλα σε σας· και προσέξτε, εγώ είμαι μαζί σας όλες τις ημέρες, μέχρι τη συντέλεια του αιώνα» [Κατά Ματθαίον 28:19-20]. Ο Μάρκος καταγράφει ότι «βγήκαν έξω, κήρυξαν παντού, ενώ ο Kύριος συνεργούσε» [Κατά Μάρκον 16:20].

Αυτή η ιερή εντολή δεν έχει αναιρεθεί. Αντιθέτως, έχει τονισθεί εκ νέου³.

«Kαθώς, λοιπόν, πορευτείτε, να κάνετε μαθητές όλα τα έθνη» (Κατά Ματθαίον 28:19).

Το ιεραποστολικό έργο είναι ένα χαρακτηριστικό που προσδιορίζει την Εκκλησία τού Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Πάντα ήταν. Πάντα θα είναι⁴.

Είμαστε λαός που ενδιαφέρεται για ιεραποστολή… Αυτός ο δραστήριος ιεραπόστολος από το Βιβλίο του Μόρμον, ο Άλμα, μας παρέχει ένα σχέδιο ιεραποστολικής συμπεριφοράς: «Αυτό είναι το καύχημά μου, ότι ίσως να γίνω όργανο στα χέρια του Θεού για να φέρω κάποια ψυχή σε μετάνοια. Και αυτή είναι η αγαλλίασή μου» (Άλμα 29:9).

Προσθέτω την προσωπική μου μαρτυρία: Οι ιεραπόστολοί μας δεν είναι πωλητές με εμπορεύματα για να πωλήσουν. Αντιθέτως, είναι υπηρέτες του Ύψιστου Θεού, με μαρτυρίες να καταθέτουν, αλήθειες να διδάσκουν και ψυχές να σώζουν⁵.

Στον καθέναν από εμάς έρχεται η προσταγή να διαδίδουμε το Ευαγγέλιο του Χριστού. Όταν η ζωή μας συμμορφώνεται με το ίδιο το πρότυπο του Θεού, εκείνοι εντός της σφαίρας επιρροής μας δεν θα λένε ποτέ τον θρήνο: «Πέρασε o θερισμός, τελείωσε το καλοκαίρι, και εμείς δεν σωθήκαμε» [Ιερεμίας 8:20].

Ο τέλειος Ποιμένας των ψυχών, ο ιεραπόστολος που λύτρωσε την ανθρωπότητα, μάς έδωσε την ουράνια διαβεβαίωσή Του:

«Και αν είναι έτσι ώστε να κοπιάζετε όλες τις μέρες σας κηρύττοντας μετάνοια σε αυτόν τον λαό και φέρετε έστω και μία ψυχή προς εμένα, πόσο μεγάλη θα είναι η χαρά σας μαζί Του στη βασιλεία του Πατέρα μου!

»Και τώρα, αν η χαρά σας θα είναι μεγάλη με μία ψυχή που φέρατε προς εμένα στη βασιλεία του Πατέρα μου, πόσο μεγάλη θα είναι η χαρά σας εάν φέρετε πολλές ψυχές σε εμένα!» [Διδαχή και Διαθήκες 18:15-16]…

Προσεύχομαι να έχουμε το κουράγιο να εκτείνουμε το χέρι τής αλληλεγγύης, την επιμονή να προσπαθούμε ξανά και ξανά και την ταπεινοφροσύνη που χρειαζόμαστε για να επιζητήσουμε καθοδήγηση από τον Πατέρα μας καθώς εκπληρώνουμε την προσταγή να διαδίδουμε το Ευαγγέλιο⁶.

Η στάση μας προς τους άλλους μπορεί να τους βοηθήσει να αλλάξουν.

Πρέπει να έχουμε στον νου ότι οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν. Μπορούν να αφήσουν πίσω τους τις κακές συνήθειες. Μπορούν να μετανοήσουν για τις παραβάσεις τους. Μπορούν αξίως να φέρουν την ιεροσύνη. Και μπορούν να υπηρετούν τον Κύριο με επιμέλεια⁷.

Σε μια συγκεκριμένη συγκέντρωση, ο Έλντον Τάννερ, που ήταν τότε βοηθός στην Απαρτία των Δώδεκα, μόλις είχε επιστρέψει από την πρώτη του εμπειρία να προεδρεύει των ιεραποστολών στη Μεγάλη Βρετανία και τη δυτική Ευρώπη. Μίλησε για έναν ιεραπόστολο που ήταν ο πιο πετυχημένος ιεραπόστολος που είχε γνωρίσει σε όλες τις συνεντεύξεις που είχε διεξαγάγει…

Ο αδελφός Τάννερ ρώτησε τι ήταν διαφορετικό στην προσέγγισή του… Είπε ότι αν χτυπούσε μια πόρτα και έβλεπε έναν άνδρα να καπνίζει πούρο και να είναι ντυμένος με παλιά ρούχα και φαινομενικά χωρίς ενδιαφέρον για οτιδήποτε –ειδικά για τη θρησκεία– ο ιεραπόστολος θα φανταζόταν πώς θα φαινόταν αυτός ο άνδρας υπό διαφορετικές περιστάσεις. Στον νου του θα τον έβλεπε φρεσκοξυρισμένο και να φοράει λευκό πουκάμισο και λευκό παντελόνι. Και ο ιεραπόστολος θα μπορούσε να δει τον εαυτό του να οδηγεί εκείνον τον άνδρα στα ύδατα τού βαπτίσματος. Είπε: «Όταν βλέπω κάποιον κατ’ αυτόν τον τρόπο, έχω τη δυνατότητα να δώσω τη μαρτυρία μου σε εκείνον με έναν τρόπο που μπορεί να αγγίξει την καρδιά του».

Έχουμε την ευθύνη να βλέπουμε τους φίλους μας, τους συνεργάτες μας, τους γείτονές μας με αυτόν τον τρόπο. Πάλι, έχουμε την ευθύνη να βλέπουμε τα άτομα όχι όπως είναι, αλλά αντιθέτως όπως μπορούν να γίνουν. Σας παρακαλώ να τους σκέφτεστε με αυτόν τον τρόπο⁸.

Υπάρχουν αμέτρητα άτομα που έχουν μια μικρή ή καθόλου μαρτυρία αυτή τη στιγμή, εκείνοι που θα μπορούσαν και θα ελάμβαναν αυτού του είδους μαρτυρία, εάν εμείς ήμαστε πρόθυμοι να καταβάλουμε προσπάθεια να μιλήσουμε για τη δική μας και να τους βοηθήσουμε να αλλάξουν. Σε ορισμένες περιπτώσεις εμείς μπορούμε να δώσουμε το κίνητρο για αλλαγή⁹.

Η πλήρους απασχόλησης ιεραποστολική υπηρέτηση είναι η ευκαιρία μιας ολόκληρης ζωής.

Η βαθιά λαχτάρα αμέτρητων αριθμών εκφράζεται στην παράκληση κάποιου που μίλησε στον Φίλιππο της αρχαίας εποχής: «Kαι πώς θα μπορούσα [να βρω τον δρόμο μου], αν κάποιος δεν με οδηγήσει;» [Πράξεις 8:31].

…Ο κόσμος χρειάζεται τη βοήθειά σας. Υπάρχουν πόδια για να στερεώσετε, χέρια για να πιάσετε, νόες για να ενθαρρύνετε, καρδιές για να εμπνεύσετε και ψυχές για να σώσετε. Ο θερισμός είναι πράγματι μεγάλος. Ας μην γίνει κανένα λάθος γι’ αυτό. Η ιεραποστολική ευκαιρία μίας ολόκληρης ζωής είναι δική σας. Οι ευλογίες της αιωνιότητας σάς αναμένουν. Δικό σας είναι το προνόμιο να μην είστε θεατές αλλά συμμετέχοντες¹⁰.

Κάθε άξιος, ικανός νέος άνδρας θα πρέπει να προετοιμασθεί να υπηρετήσει μία ιεραποστολή. Μία τέτοια υπηρέτηση είναι ένα καθήκον της ιεροσύνης – μία υποχρέωση που ο Κύριος αναμένει από εμάς που μας έχουν δοθεί τόσα πολλά. Νέοι άνδρες, σας νουθετώ να προετοιμασθείτε για υπηρέτηση ως ιεραπόστολοι. Κρατήστε τον εαυτό σας καθαρό και αγνό και άξιο να αντιπροσωπεύετε τον Κύριο. Διατηρήστε την υγεία και τη δύναμή σας. Μελετάτε τις γραφές. Όπου αυτό είναι διαθέσιμο, συμμετέχετε στο σεμινάριο και στο ινστιτούτο…

Αδελφές, μολονότι δεν έχετε την ίδια ευθύνη της ιεροσύνης να υπηρετήσετε όπως οι νέοι άνδρες ως πλήρους απασχόλησης ιεραπόστολοι, η συνεισφορά σας ως ιεραπόστολοι είναι εξίσου πολύτιμη και καλωσορίζουμε την υπηρέτησή σας.

Προς τους ενηλίκους αδελφούς και αδελφές της Εκκλησίας, σας θυμίζω ότι ο Κύριος χρειάζεται πολλούς, πολλούς περισσότερους από εσάς να υπηρετήσετε ως πλήρους απασχόλησης ιεραπόστολοι. Εάν δεν είστε ακόμη στην περίοδο της ζωής σας για να υπηρετήσετε μία ιεραποστολή ζεύγους, σας παροτρύνω να προετοιμασθείτε τώρα για την ημέρα κατά την οποία, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες της ζωής σας, εσείς και ο/η σύζυγός σας θα μπορούσατε να το κάνετε. Υπάρχουν λίγες στιγμές στη ζωή σας που θα απολαύσετε το γλυκό πνεύμα και την ικανοποίηση που προέρχεται από την προσφορά υπηρέτησης μαζί στο έργο του Διδασκάλου.

Μερικοί από εσάς, μπορεί να είσθε ντροπαλοί από τη φύση σας ή μπορεί να θεωρείτε τον εαυτό σας ανεπαρκή να ανταποκριθεί θετικά σε μία κλήση για υπηρέτηση. Θυμηθείτε ότι αυτό είναι το έργο του Κυρίου και όταν είμαστε στην υπηρεσία του Κυρίου, έχουμε δικαίωμα στη βοήθεια του Κυρίου. Ο Κύριος θα διαμορφώσει την πλάτη μας για να αντέχει το βάρος που τίθεται επάνω της¹¹.

Προετοιμασθείτε να υπηρετήσετε αξίως, αποβλέποντας μόνο στη δόξα του Θεού και στους σκοπούς Του. Δεν θα γνωρίσετε ποτέ την πλήρη επιρροή της μαρτυρίας και της υπηρέτησής σας, αλλά θα επιστρέψετε με χαρά επειδή είχατε το προνόμιο να ανταποκριθείτε σε μία ιερή κλήση να υπηρετήσετε τον Διδάσκαλο. Θα σας αγαπούν για πάντα εκείνοι στους οποίους φέρνετε το φως της αλήθειας¹².

«Η ιεραποστολική ευκαιρία μίας ολόκληρης ζωής είναι δική σας. Οι ευλογίες της αιωνιότητος σάς αναμένουν».

Ο Κύριος θα μας βοηθήσει στην ιεραποστολική υπηρέτησή μας.

Ένα παράδειγμα μίας ζωής γεμάτης υπηρέτηση… είναι η ιεραποστολική εμπειρία του Τζούλιους και της Ντόροθυ Φάσσεκ, οι οποίοι εκλήθησαν να υπηρετήσουν σε μία 18μηνη ιεραποστολή στην Πολωνία. Ο αδελφός Φάσσεκ είχε γεννηθεί στην Πολωνία. Μιλούσε τη γλώσσα. Αγαπούσε τους ανθρώπους. Η αδελφή Φάσσεκ είχε γεννηθεί στην Αγγλία και ήξερε λίγα για την Πολωνία και τίποτε για τον λαό της.

Έχοντας εμπιστοσύνη στον Κύριο, άρχισαν την ανάθεσή τους. Οι συνθήκες ζωής ήταν πρωτόγονες, η δουλειά μοναχική και το έργο τεράστιο. Εκείνον τον καιρό δεν είχε εδραιωθεί πλήρως ιεραποστολή στην Πολωνία. Η ανάθεση που δόθηκε στους Φάσσεκ ήταν να προετοιμάσουν τον δρόμο, ώστε η ιεραποστολή να επεκταθεί και να αποκτήσει μονιμότητα, να κληθούν άλλοι ιεραπόστολοι να υπηρετήσουν, να διδαχθούν άνθρωποι, να βαπτισθούν νεοφώτιστοι, να εδραιωθούν κλάδοι και να ανεγερθούν εκκλησίες.

Ο Πρεσβύτερος και η αδελφή Φάσσεκ απελπίστηκαν λόγω του τεραστίου μεγέθους της ανάθεσής τους; Ούτε για μια στιγμή. Ήξεραν ότι η κλήση τους ήταν από τον Θεό, προσευχήθηκαν για τη θεία βοήθειά Του και αφιερώθηκαν ολόψυχα στο έργο τους. Παρέμειναν στην Πολωνία όχι 18 μήνες, αλλά υπηρέτησαν για πέντε χρόνια. Όλοι οι προαναφερθέντες αντικειμενικοί στόχοι πραγματοποιήθηκαν. Αυτό έγινε μετά από μια προηγούμενη συνάντηση όπου οι Πρεσβύτεροι Ράσσελ Νέλσον, Χανς Ρίνγκερ κι εγώ, συνοδευόμενοι από τον Πρεσβύτερο Φάσσεκ, συναντηθήκαμε με τον Υπουργό της πολωνικής κυβέρνησης Άνταμ Γουοπάτκα και τον ακούσαμε να λέγει: «Η εκκλησία σας είναι ευπρόσδεκτη εδώ. Μπορείτε να οικοδομήσετε τα κτήριά σας, μπορείτε να αποστείλετε τους ιεραποστόλους σας. Είσθε ευπρόσδεκτοι στην Πολωνία. Αυτός ο άνδρας», δείχνοντας τον Τζούλιους Φάσσεκ, «έχει υπηρετήσει την εκκλησία σας καλά, όπως και η σύζυγός του. Μπορείτε να είσθε ευγνώμονες για το παράδειγμα και το έργο τους».

Σαν τους Φάσσεκ, ας κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε στο έργο του Κυρίου. Κατόπιν μπορούμε, με τον Τζούλιους και την Ντόροθυ Φάσσεκ, να επαναλάβουμε τον Ψαλμό: «H βoήθειά μoυ έρχεται από τoν Kύριo» [Ψαλμοί 121:2]¹³.

Το ιεραποστολικό έργο απαιτεί προετοιμασία, αγάπη για τους άλλους και την καλύτερη προσπάθειά μας.

Επιτρέψατέ μου να προτείνω μία μέθοδο που θα διασφαλίσει την επιτυχία σας ως ιεραποστόλων:

Προετοιμασθείτε με σκοπό.
Διδάξτε με μαρτυρία.
Εργαστείτε με αγάπη.

Πρώτον, προετοιμαστείτε με σκοπό. Θυμηθείτε την προσδιοριστική δήλωση του Διδασκάλου: «Ιδού, ο Κύριος απαιτεί την καρδιά και έναν πρόθυμο νου» (Διδαχή και Διαθήκες 64:34). Το ιεραποστολικό έργο είναι δύσκολο. Επιβαρύνει την ενέργεια κάποιου. Καταπονεί την ικανότητα κάποιου. Απαιτεί την καλύτερη προσπάθεια κάποιου – συχνά μία δεύτερη προσπάθεια. Καμία άλλη σκληρή δουλειά δεν απαιτεί περισσότερες ώρες ή μεγαλύτερη αφοσίωση ή τέτοια θυσία και ένθερμη προσευχή…

Δεύτερον, διδάξτε με μαρτυρία. Ο Πέτρος και ο Ιωάννης, εκείνοι οι μετεστραμμένοι ψαράδες που έγιναν Απόστολοι, προειδοποιήθηκαν [από τους Σαδδουκαίους] να μην κηρύξουν περί του Ιησού Χριστού και ότι Εκείνος σταυρώθηκε. Η απάντησή τους ήταν σταθερή: «Aν είναι δίκαιο μπροστά στον Θεό, να ακούμε εσάς μάλλον παρά τον Θεό, κρίνετέ το εσείς. Επειδή, εμείς δεν μπορούμε να μη λέμε όσα είδαμε και ακούσαμε» [Πράξεις 4:19-20].

Ο Παύλος, ο Απόστολος, αυτός ο εξαιρετικός μάρτυρας της αλήθειας, μιλούσε σε όλους μας –μέλη και ιεραπόστολους εξίσου– όταν συμβούλευσε τον αγαπημένο του φίλο Τιμόθεο: «Να γίνεσαι τύπος των πιστών σε λόγο, σε συναναστροφή, σε αγάπη, σε πνεύμα, σε πίστη, σε αγνότητα» [Α΄ Προς Τιμόθεον 4:12]…

Τρίτον, εργαστείτε με αγάπη. Δεν υπάρχει υποκατάστατο για την αγάπη. Συχνά αυτή η αγάπη αρχίζει στους νέους από μία μητέρα, διευρύνεται από έναν πατέρα και διατηρείται πάλλουσα μέσω της υπηρέτησης προς τον Θεό. Θυμηθείτε τη συμβουλή του Κυρίου: «Και η πίστη, η ελπίδα, η αγνή αγάπη και η αγάπη που αποβλέπουν μόνο στη δόξα του Θεού, τον καθιστούν άξιο για το έργο» [Διδαχή και Διαθήκες 4:5]. Λοιπόν θα μπορούσε ο καθένας μας να αναρωτηθεί: Σήμερα, έχω αυξηθεί σε πίστη, σε ελπίδα, σε αγνή αγάπη, σε αγάπη;¹⁴

Πριν από χρόνια, εργαζόμουν μαζί με έναν άνδρα ονόματι Σάρμαν Χάμμελ σε εταιρεία εκτυπώσεων. Κάποτε τον ρώτησα πώς έλαβε τη μαρτυρία του για το Ευαγγέλιο.

Απάντησε: «Ζούσαμε στα ανατολικά. Ταξίδευα με λεωφορείο για το Σαν Φρανσίσκο. Στη Σωλτ Λέηκ Σίτυ ένα νεαρό κορίτσι ανέβηκε στο λεωφορείο –ένα κορίτσι της Προκαταρκτικής– που κάθισε πλάι μου. Πήγαινε στο Ρίνο της Νεβάδας, για να επισκεφθεί τη θεία της. Καθώς ταξιδεύαμε προς τα δυτικά, παρατήρησα μία πινακίδα: “Επισκεφθείτε το Κατηχητικό των μορμόνων αυτήν την εβδομάδα”.

»Είπα στο μικρό κορίτσι: “Υποθέτω ότι θα υπάρχουν πολλοί μορμόνοι στη Γιούτα, έτσι δεν είναι;”

»“Ναι, κύριε” μου απάντησε.

»Μετά της είπα: “Είσαι μορμόνα;”

»“Ναι, κύριε” απάντησε ξανά».

Ο Σάρμαν Χάμμελ ρώτησε στη συνέχεια: «Τι πιστεύουν οι μορμόνοι;» Και το μικρό κορίτσι απήγγειλε το πρώτο Άρθρο της Πίστης. Μετά μίλησε γι’ αυτό. Συνεχίζοντας, του είπε το δεύτερο Άρθρο της Πίστης και μίλησε γι’ αυτό. Μετά του έδωσε το τρίτο και το τέταρτο και το πέμπτο και το έκτο και όλα τα Άρθρα της Πίστης και μίλησε για όλα.

Ο Σάρμαν Χάμμελ είπε: «Εντυπωσιάστηκα βαθιά. Όταν έφθασα στο Σαν Φρανσίσκο, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να δω στον τηλεφωνικό κατάλογο… για την Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Τηλεφώνησα στον πρόεδρο ιεραποστολής και έστειλε δύο ιεραπόστολους εκεί όπου έμενα. Έγινα μέλος της Εκκλησίας, η σύζυγός μου έγινε μέλος [και] όλα μας τα παιδιά έγιναν μέλη».

Όλη η οικογένεια Χάμμελ είχε παραμείνει ενεργή στην Εκκλησία. Καθεμιά από τις κόρες είχε πάει στο ναό. Αμέτρητοι είναι εκείνοι οι οποίοι έχουν γνωρίσει το Ευαγγέλιο από τα μέλη αυτής της οικογένειας – όλοι επειδή ένα νεαρό κορίτσι διδάχθηκε τα Άρθρα της Πίστης και είχε την ικανότητα και το θάρρος να κηρύξει την αλήθεια¹⁵.

Προτάσεις για μελέτη και διδασκαλία

Ερωτήσεις

Ο Πρόεδρος Μόνσον δίδαξε ότι καθένας από εμάς έχει την «εντολή να διαδώσει το Ευαγγέλιο του Χριστού» (τμήμα 1). Γιατί ο Επουράνιος Πατέρας θέλει να διαδώσουμε το Ευαγγέλιο; Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους έχετε διαδώσει το Ευαγγέλιο; Πότε έχετε αισθανθεί τον Επουράνιο Πατέρα να καθοδηγεί τις προσπάθειές σας; Πότε έχετε βιώσει χαρά διαδίδοντας το Ευαγγέλιο;
Επανεξετάστε την ιστορία του ιεραποστόλου στο τμήμα 2. Γιατί νομίζετε ότι ο τρόπος του ιεραποστόλου να βλέπει ανθρώπους τον βοήθησε στη διάδοση του Ευαγγελίου; Πώς σας έχει βοηθήσει το Ευαγγέλιο να κάνετε αλλαγές στη ζωή σας;
Πώς η ιεραποστολική υπηρέτηση έχει ευλογήσει εσάς ή κάποιον που γνωρίζετε; (Βλ. τμήμα 3.) Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να προετοιμαστούμε για ιεραποστολική υπηρέτηση; Πώς μπορούν οι ενήλικοι να βοηθήσουν τα παιδιά και τους νέους να προετοιμαστούν να υπηρετήσουν ιεραποστολές; Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τους ιεραποστόλους;
Τι μπορούμε να μάθουμε από την ιστορία του Πρεσβύτερου και της αδελφής Φάσσεκ; (Βλ. τμήμα 4.)
Ο Πρόεδρος Μόνσον τόνισε ότι «δεν υπάρχει υποκατάστατο της αγάπης» στο ιεραποστολικό έργο (τμήμα 5). Γιατί η αγάπη είναι ουσιώδης στο ιεραποστολικό έργο; Τι μπορούμε να μάθουμε για το ιεραποστολικό έργο από το νεαρό κορίτσι που ανέφερε τα Άρθρα της Πίστης; Σκεφθείτε κάθε ημέρα πώς θα απαντούσατε στην ακόλουθη ερώτηση του Προέδρου Μόνσον: «Σήμερα, έχω αυξηθεί σε πίστη, σε ελπίδα, σε αγνή αγάπη, σε αγάπη;»

Σχετικές γραφές

Ιεζεκιήλ 34:11-15, Κατά Μάρκον 16:15, Άλμα 26:1-16, Διδαχή και Διαθήκες 15, 60:2, 84:85-88, 88:81, 123:11-17

Βοήθεια διδασκαλίας

«Όταν οι μαθητευόμενοι αναφέρουν τι μαθαίνουν, όχι μόνο αισθάνονται το Πνεύμα και ενδυναμώνουν τη δική τους μαρτυρία, αλλά επίσης ενθαρρύνουν άλλα μέλη [της οικογένειας] ή της τάξης να ανακαλύπτουν αλήθειες αφ’ εαυτού τους… Κρατήστε χρόνο για συμμετοχή μαθητή σε κάθε μάθημα – σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να ανακαλύψετε ότι αυτές οι συζητήσεις είναι το μάθημα» (Διδάσκοντας με τον τρόπο του Σωτήρος [2016], 30).