1 Kag dayon matabo inang nasulat: Magkanta, O baw-as, ikaw nga wala nakaanak; magsugod sa pagkanta, kag magsinggit sing mabaskog, ikaw nga wala pagsakiti sa pag-anak; kay madamo pa ang mga anak sang baw-as sangsa mga anak sang kinasal nga asawa, siling sang Ginuo.

2 Palapara ang lugar sang imo tolda, kag ipahitad sa ila ang mga kurtina sang imo mga ilistaran; indi pagpunggi, palabaa ang imo mga banting kag palig-ona ang imo mga palpal;

3 Kay magaawas ka sa tuo kag sa wala, kag ang imo kaliwatan magapanubli sang ginapanag-iyahan sadto sang mga Gentil kag puy-an ang mga siyudad nga binayaan.

4 Indi mahadlok, kay indi ka mahuya; kag indi ka man pagpakanubuon, kay indi ka pagpakahuy-an; kay malipatan mo ang kahuluy-an sang imo pagkalamharon, kag indi na madumduman ang kahuy-anan sang imo pagkalamharon, kag indi mo na madumduman pa ang kahuy-anan sang imo pagkabalo.

5 Kay ang imo tagtuga, ang imo bana, ang Ginuo sang mga Kasoldadohan amo ang iya ngalan; kag ang imo Manunubos, ang Balaan sang Israel—tawgon sia nga Dios sang bug-os nga duta.

6 Kay ang Ginuo nagtawag sa imo pareho sing isa ka babayi nga binayaan kag nagakalisud sa espiritu, kag asawa nga lamharon, sang binayaan ka, siling sang imo Dios.

7 Sa malip-ot nga tion ginbayaan ko ikaw, apang sa dalagko nga mga kaluoy tiponon ko ikaw.

8 Sa diutay nga kaakig gintago ko sing makadali ang akon nawong sa imo, apang sa wala’y katubtuban nga kaayo magakaluoy ako sa imo, siling sang Ginuo nga imo Manunubos.

9 Kay ini, daw sa panahon sang mga tubig ni Noe sa akon, kay pareho nga nagpromisa ako nga ang mga tubig ni Noe indi na magtabon sang bilog nga duta, sa amo man nagpromisa ako nga indi na ako maakig sa imo.

10 Kay ang mga kabukiran magataliwan kag ang mga bungyod magahalin, apang ang akon kaayo indi magbiya sa imo, kag indi man pagdulaon ang kasugtanan sang akon paghidaet, siling sang Ginuo nga may kaluoy sa imo.

11 O ikaw nga ginpaantos, nga ginbati-bati sang unos, kag wala napaumpawan! Tan-awa, ipahamtang ko ang imo mga bato nga may matahum nga mga kolor, kag ang imo pundasyon ladlaran ko sang mga safiro.

12 Kag himuon ko nga mga rubi ang imo mga talamwaan, kag mga karbungko ang imo mga ganhaan, kag ang tanan mo nga mga dulonan malahalon nga mga bato.

13 Kag ang tanan mo nga anak pagatudloan sang Ginuo; kag mangin dako ang paghidaet sang imo mga anak.

14 Sa pagkamatarong lig-onon ka; mangin malayo ka sa pagpigos kay indi ka mahadlok, kag sa kahadlok kay indi ini magpalapit sa imo.

15 Tan-awa, pat-od gid nga magatipon sila batok sa imo nga wala ang akon pagpasugot; kon sin-o man ang magtipon batok sa imo mapierde para sa imo kaayohan.

16 Tan-awa, gintuga ko ang panday sang salsalon nga nagadabok sang mga baga sa kalayo, kag nagahimo sang galamiton para sa iya ulobrahon; kag gintuga ko man ang manughalit agud maglaglag.

17 Wala sing armas nga ginhimo batok sa imo ang magmadinalag-on; kag ang tagsa ka dila nga magapasipala batok sa imo sa paghusga pagakondenahon mo. Amo ini ang panublion sang mga alagad sang Ginuo, kag ang ila pagkamatarong naghalin sa akon, siling sang Ginuo.