፩ አዎን፣ ኢሳይያስም እንኳን ይህን አላለምን፤ የእኛን ዜና ማን አምኗል፣ እናም የጌታስ ክንድ ለማን ተገልጧል?

፪ በፊቱ እንደቡቃያ ከደረቅም መሬት እንደስር አድጓል፣ መልክና ውበት የለውም፣ ባየነውም ጊዜ እንወደው ዘንድ ደም ግባት የለውም።

፫ በሰውም የተጠላና የተናቀ ነው፤ ህማምና ሀዘንን የሚያውቅ ሰው ነው፣ እናም ፊታችንንም ከእርሱ ሰወርን፤ የተጠላ ነበር፤ እኛም አላከበርነውም።

፬ በእውነት ስቃያችንን ተቀበለ፤ እናም ሀዘናችንን ተሸከመ፤ እኛ ግን እንደተቸገረ፣ በእግዚአብሔር እንደተቀሰፈና እንደተመታ ቆጠርነው።

፭ ነገር ግን ስለመተላለፋችን እርሱ ቆሰለ፤ ስለበደላችንም ደቀቀ፤ የሰላማችን ተግሳፅ በእርሱ ላይ ነበር፤ እናም በቁስሉ ተፈወስን።

፮ እኛ ሁላችንም እንደ በጎች ተቅበዝብዘን ጠፋን፤ ከእኛ እያንዳንዱ ወደገዛ መንገዱ አዘነበለ፤ እናም ጌታ የሁላችንንም በደል በእርሱ ላይ አኖረ።

፯ ተጨነቀ፤ እናም ተሰቃየ፣ አፉንም አልከፈተም ነበር፤ እንደበግ ለመታረድ ቀረበ፤ እናም በሸላቾቿ ፊት ዝም እንደምትል በግ አፉን አልከፈተም።

፰ ከወህኒና ከፍርድ ተወሰደ፤ እናም ስለ ትውልዱስ የሚያስተውልስ ማን ነው? እርሱ ከህያዋን ምድር ተወግዶአልና፤ ስለህዝቤም መተላለፍ ተመቷልና።

፱ እናም መቃብሩን ከክፉዎች ጋር አደረገ፤ እናም ሞቱን ከባለጠጋዎች ጋር፤ ምንም ክፉ ነገር አላደረገምና፤ በአንደበቱም ተንኮል አልተገኘበትም።

፲ ይሁን እንጂ ጌታ እርሱን ማቁሰል አስደሰተው፤ በሃዘን ውስጥ ጨመረው፤ ነፍሱን ስለኃጢያት መስዋዕት ካደረገ በኋላ ዘሩን ያያል፣ እድሜውን ያረዝማል፣ እናም የጌታ ፈቃድ በእጁ ውጤታማ ይሆናል።

፲፩ የነፍሱን ስቃይ ይመለከታል፣ እናም ደስ ይለዋል፤ ፃድቁ ባሪያዬም በእውቀቱ ብዙዎችን ያጸድቃል፤ ኃጢአታቸውንም ይሸከማልና።

፲፪ ስለዚህ ከኃያላን ጋር ትልቁን አካፍለዋለሁ፤ እናም ከጠንካሮች ጋር ምርኮን ይከፋፈላል፤ ነፍሱን ለሞት አሳልፎ ሰጥቷልና፤ ህጉን ከተላለፉት ጋር ተቆጥሯልም፣ እናም የብዙዎችን ኃጢያት ተሸከመ፤ ስለአመፀኞችም ማለደ።