“Mga Tinulo sa Hugot nga Pagtuo,” Higala, Marso 2024, mga pahina 30–31.
Mga Tinulo sa Hugot nga Pagtuo
Si Jacob adunay problema—siya kanunay nga magduka kaayo!
Kini nga istorya nahitabo sa Brazil.
“Jacob, nakahibalo ka ba sa tubag?” Si Mrs. Lelis nangutana.
Gibuka ni Jacob ang iyang mga mata ug giyahat ang iyang ulo gikan sa lingkoranan. Ang tanan niyang klasmet mitan-aw niya. Ang iyang maestra mitutok usab kaniya. Gibati niya nga miinit ang iyang mga aping. Nakatulog na usab siya sa klase!
“Pasayloa ko, Mrs. Lelis,” miingon siya. “Mahimo ba nga usbon nimo ang pangutana?”
“Sige. Apan palihog ayaw na pagtagpilaw sa klase.”
Miuk-ok siya sa iyang lingkoranan. “Oo, ma’am.”
Si Jacob miabot sa iyang bag-ong eskwelahan pipila pa lang ka semana ang milabay. Ganahan siya nga magkat-on, ug buotan ang iyang mga klasmet. Apan adunay usa ka problema—kanunay siya nga magduka kaayo! Ang iyang bag-ong eskwelahan layo kaayo, mao nga kinahanglan niya nga momata og sayo kaayo aron moabot sa saktong oras.
Sa una, sayon ra ang pagpokus sa klase. Apan nagkaanam og kalisod. Usahay si Jacob gikapoy kaayo nga siya makatulog.
Pagkasunod adlaw, ang prinsipal sa eskwelahan mihangyo nga si Jacob ug ang iyang mga ginikanan makigkita niya. Mipahiyom siya ug gipasulod sila sa iyang opisina.
“Nalipay ko nga anaa mo dinhi,” miingon siya. “Si Jacob maayo nga estudyante. Apan ang iyang maestra miingon nga siya dili interesado sa iyang klase. Usahay dili siya mopokus, ug mora og gikapoy kaayo siya. OK ra ba siya?”
Ang iyang mama mitando. “Si Jacob naningkamot og maayo aron makaeskwela dinhi, apan layo kini sa among balay. Kinahanglan niyang momata og sayo kada adlaw. Mao nga magduka siya sa iyang mga klase sa buntag.”
“Ah, mao ra ba kana?” miingon ang prinsipal. “Kinahanglan sulayan ninyo ang mga tinulo sa kape! Butangi og pipila ka tulo sa isog kaayong kape ang imnonon ni Jacob kada buntag. Makapamata kana niya.”
Mikusmod si Jacob. “Apan ang among pamilya dili moinom og kape, ma’am.”
Ang prinsipal daw naglibog. “Mahimong lisod para nimo ang makat-on kon kanunay kang makatulog. Kinahanglan inyo na nga hunahunaon.”
Sa dihang mibiya na sila sa opisina sa prinsipal, naglibog ang hunahuna ni Jacob. Gusto niya nga mas momaayo ang iyang pag-eskwela, apan gusto usab niya nga sundon ang mga kasugoan.
Nianang gabhiona, ang iyang pamilya nagbasa mahitungod sa Pulong sa Kaalam diha sa mga kasulatan.
Sa dihang kahigayonan na ni Jacob, siya mibasa, “Ug ang tanan nga mga santos kinsa mahinumdom sa pagsunod ug sa pagbuhat niini nga mga panultihon … makakita og kaalam ug dako nga mga bahandi sa kahibalo. Ug modagan ug dili maluya, og molakaw ug dili makuyapan.”*
Dayon nakahunahuna siya og ideya!
Mibarog siya gikan sa lingkoranan. “Imbes nga mga tinulo sa kape, akong gamiton ang mga tinulo sa hugot nga pagtuo!”
“Unsay buot nimong ipasabot?” nangutana ang iyang amahan.
Mipahiyom si Jacob. “Matag buntag sa dili pa kita mamahaw, molitok kita og pag-ampo ug mohangyo sa Langitnong Amahan nga panalanginan ko aron dili ko mobati og hilabihang kaduka. Ang atong mga pag-ampo mahimong sama sa mga tinulo sa hugot nga pagtuo!”
Mipahiyom usab si Mama ug Papa. “Morag maayo kaayo kana nga ideya!” Miingon si Papa.
Pagkasunod buntag, ang ilang pamilya miluhod ug militok og pag-ampo nga si Jacob makaangkon og enerhiya nga magpabiling magmata. Gihimo nila ang samang butang sa pagkasunod adlaw. Ug sa adlaw human niana. Matag gabii, si Jacob naningkamot nga matulog usab og sayo. Ug matag buntag ang pamilya ni Jacob adunay hugot nga pagtuo nga ang Langitnong Amahan motabang kaniya.
Sa wala madugay, ang ilang mga tinulo sa hugot nga pagtuo mi-epekto. Si Jacob makapokus na sa tibuok adlaw! Ang Dios mitubag sa ilang mga pag-ampo. Ug si Jacob nakahibalo nga Siya mapasigarbohon kaniya sa pagsunod sa Pulong sa Kaalam.
“Andam na alang sa klase, Jacob?” Si Mrs. Lelis nangutana usa ka buntag samtang siya naglakaw ngadto sa klasrom.
Mitando si Jacob nga adunay dako nga ngisi sa iyang dagway. Aduna na siya sa iyang mga tinulo sa hugot nga pagtuo sa wala pa moeskwela. Andam na siya sa bisan unsa!
Mga paghulagway pinaagi ni Raquel Martin