Makalolooy nga mga Tawo
Sa matag ward ug branch nagkinahanglan kita sa usag usa—kadtong kinsa tingali malig-on ug kadtong kinsa tingali nanglimbasog. Ang tanan gikinahanglan.
Sa bata pa, nahimumdom ko nga nagsakay sa sakyanan nga gimaniho ni papa ug nakakita og mga tawo daplin sa kadalanan nga anaa sa lisod nga mga kahimtang o kinsa nagkinahanglan og tabang. Ang akong amahan kanunayng mokomentaryo og “Pobrecito,” ang pasabot “makalolooy nga tawo.”
Dihay higayon, mitan-aw ko uban sa kaikag samtang ang akong papa motabang sa daghan niining mga tawo, ilabi na kon moadto kami sa Mexico aron makigkita sa akong mga apohan. Kasagaran makakita siya sa tawo nga nagkinahanglan ug dayon adtoon sa hilom ug mohatag sa ilang gikinahanglan. Sa kadugayan akong nadiskobrihan nga mitabang siya nila sa pagpa-enrol sa eskwelahan, mopalit og pagkaon, o mohatag kanila sa bisan unsang paagi og kaayohan. Nangalagad siya sa ngadto sa “makalolooy nga tawo” nga iyang ikahinagbo. Gani, sa katuigan nga nagdako ko wala koy mahinumdoman nga higayon nga walay tawo nga gipapuyo sa amoa nga nagkinahanglan og kapuy-an hangtod makabarog sila sa kaugalingon. Nagtan-aw niining mga kasinatian namugna ngari nako ang diwa sa kalooy sa akong isigka tawo ug alang niadtong anaa sa panginahanglan.
Sa Isangyaw ang Akong Ebanghelyo giingon: “Ikaw gilibutan sa katawhan. Imo silang malabyan sa kadalanan, bisitahan sa ilang mga panimalay, ug makauban kanila diha sa biyahe. “Tanan sila mga anak sa Dios, imong mga igsoong lalaki ug babaye. … Kadaghanan niining mga tawhana nagpangita og unsay katuyoan sa kinabuhi. Sila may kabalaka alang sa ilang kaugmaon ug sa ilang mga pamilya” (Isangyaw ang Akong Ebanghelyo [2018], 1).
Latas sa katuigan samtang nagserbisyo sa Simbahan, naningkamot ko sa pagpangita niadtong nagkinahanglan og tabang sa ilang kinabuhi, sa temporal ug espiritwal nga paagi. Kanunay nakong madungog ang tingog sa akong papa nga nag-ingon, “Pobrecito,” makalolooy nga tawo.
Sa Biblia makit-an nato ang nindot nga ehemplo sa pag-amuma sa makalolooy nga tawo:
“Ug unya si Pedro ug si Juan nagkuyog sa pagsaka sa templo sa takna sa pag-ampo, nga mao ang ikatulong takna sa hapon.
“Ug didtoy gidala nga usa ka lalaki nga bak[o]l sukad pa sa iyang pagkahimugso, nga sa adlaw-adlaw didto igabutang sa pultahan sa templo nga ginganlag Pultahang Matahum, aron sa pagpalimos kanila nga nanagpanulod sa templo;
“Sa pagkakita niya kang Pedro ug kang Juan nga nagpaingon na sa sulod sa templo siya nangayo kanilag limos.
“Ug si Pedro, kinuyogan ni Juan, mitutok ug miingon kaniya, Tan-aw kanamo.
“Ug siya naminaw kanila, nagpaabut nga adunay iyang madawat gikan kanila.
“Apan si Pedro miingon kaniya, ako walay salapi o bulawan, apan sa ania kanako hatagan ko ikaw: Sa ngalan ni Jesukristo nga Nazaretnon, paglakaw.
“Ug iyang gikuptan siya sa tuong kamot, ug gialsa: ug dihadiha nabaskog ang iyang mga tiil ug mga buolbuol” (Mga Buhat 3:1–7; empasis gidugang).
Sa pagbasa niini nga asoy, naintriga ko sa paggamit sa pulong nga mitutok. Ang pulong nga mitutok nagpasabot sa pagtan-aw direkta sa mata o hunahuna sa usa ka tawo o sa pagtan-aw nga dunay tumong sa (tan-awa ang “fasten,” sa Dictionary.com). Samtang si Peter mitan-aw niining tawo, lahi ang iyang pagtan-aw sa tawo kay sa uban. Ang iyang pagtan-aw milapas pa sa iyang pagkadili makalakaw ug sa iyang mga kahuyang ug nakasabot nga ang iyang pagtuo igo na aron mamaayo ug mosulod sa templo aron madawat ang iyang gitinguhang mga panalangin.
Akong nabantayan nga iyang gikuptan siya sa tuong kamot ug gialsa. Samtang siya mialalay sa tawo niining paagiha, ang Ginoo milagrosong miayo kaniya, ug “nabaskog ang iyang mga tiil ug mga buolbuol” (Mga Buhat 3:7). Ang iyang gugma niining tawhana ug ang tinguha sa pagtabang niya nakapadugang sa kapasidad ug abilidad sa tawo nga huyang.
Samtang nagserbisyo isip Area Seventy, gigahin nako ang kada Martes sa gabii nga mobisita aron sa pagpangalagad kauban sa mga presidente sa stake sa area nga responsibilidad nako. Ako midapit kanila sa pagtakda og mga sabot niadtong nagkinahanglan sa ordinansa sa ebanghelyo ni Jesukristo o kinsa sa kasamtangan wala magtuman sa ilang gihimong mga pakigsaad. Pinaagi sa among makanunayon ug tinuyo nga pagpangalagad, ang Ginoo mipalambo sa among mga paningkamot ug among nakaplagan ang mga indibidwal ug mga pamilya kinsa nanginahanglan. Kini ang “makalolooy nga mga tawo” kinsa nagpuyo sa lain-laing stake nga among giserbisyohan.
Sa usa ka higayon, miuban ko ni Presidente Bill Whitworth, ang presidente sa Sandy Canyon View Stake, aron mobisita sa pagpangalagad. Nagmainampoon siya kon si kinsa ang among bisitahon, naningkamot nga makasinati og sama kang Nephi, kinsa “giubanan sa Espiritu, wala masay[o]d sa sinugdanan sa mga butang nga [siya] mobuhat” (1 Nephi 4:6). Iyang gipakita nga samtang nangalagad kami, kinahanglan giniyahan kami sa pagpadayag ngadto sa nagkinahanglan gayud, sukwahi sa basta lang matuman ang lista o mabisita ang mga indibidwal sa han-ay nga paagi. Kita kinahanglan gayud nga giyahan sa gahom sa inspirasyon.
Nakahinumdom ko nga miadto sa balay sa batan-ong magtiayon, si Jeff ug Heather, ug sa ilang gamayng anak nga lalaki, si Kai. Si Jeff nagdako nga aktibong miyembro sa Simbahan. Maabilidad kaayo siya nga atleta ug gituohan nga magmalampuson siya niana. Nagsugod siya nga nahilayo sa Simbahan sa iyang pagkatin-edyer. Unya, naaksidente siya sa sakyanan, nga nakapausab sa dagan sa iyang kinabuhi. Sa among pagsulod sa ilang balay ug nagkailhanay, si Jeff nangutana kon nganong nakigkita kami sa iyang pamilya. Mitubag kami nga adunay mga 3,000 ka miyembro nga nagpuyo sa utlanan sa stake. Nangutana dayon ko niya, “Jeff, sa tanang balay nga amo untang nabisita karong gabhiona, sultihi mi nganong gipadala kami sa Ginoo dinhi.”
Tungod niana, natandog ang pagbati ni Jeff ug misugod sa pagpaambit sa iyang mga kabalaka ug pipila ka problema nga ilang gisagubang isip pamilya. Misugod kami sa pagpaambit og lain-laing baruganan sa ebanghelyo ni Jesukristo. Gidapit namo sila sa pagbuhat og pipila ka pihong butang nga ingon og lisod sa sinugdanan apan sa paglabay sa panahon makahatag og dakong kalipay. Dayon si Presidente Whitworth mihatag ni Jeff og usa ka panalangin sa pagkapari aron makatabang niya sa pagbuntog sa iyang mga hagit. Si Jeff ug Heather miuyon sa pagbuhat sa unsay among gidapit nga ilang buhaton.
Mga usa ka tuig ang milabay, akong pribilehiyo nga makakita ni Jeff nga nagbunyag sa iyang asawa, si Heather, nga usa ka miyembro sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Sila karon nangandam sa ilang kaugalingon sa pagsulod sa templo aron masilyo isip pamilya alang sa karon ug sa tibuok kahangturan. Ang among pagbisita mipausab sa dagan sa ilang kinabuhi sa temporal ug sa espiritwal nga paagi.
Ang Ginoo namahayag:
“Busa, pagmatinud-anon; bar[o]g diha sa buhatan nga Ako mitudlo nganha kanimo; tabang sa maluyahon, ipataas ang mga kamot sa nawad-an og paglaum, ug lig-una ang mga tuhod nga mahuyang” (Doktrina ug mga Pakigsaad 81:5).
“Ug sa pagbuhat niini nga mga butang ikaw mobuhat og labing dako nga kaayohan ngadto sa imong mga isigkatawo, ug mopalambo sa himaya niya kinsa imong Ginoo”(Doktrina ug mga Pakigsaad 81:4).
Mga kaigsoonan, si Apostol Pablo mitudlo sa importanting aspeto sa atong pagpangalagad. Siya mitudlo nga kita, “lawas ni Kristo ug ang usag-usa bahin niini” (1 Mga Taga-Corinto 12:27) ug matag bahin sa lawas gikinahanglan aron masiguro nga ang tibuok lawas malig-on. Dayon mitudlo siya og gamhanang kamatuoran nga mituhop sa akong kasingkasing sa dihang gibasa ko kini. Miingon siya, “Mas daghan niadtong mga bahin sa lawas, nga ingon og mas huyang, gikinahanglan: ug kadtong mga bahin nga giisip natong dili kaayo mahinungdanon, mao hinuon ang atong giatiman pag-ayo” (1 Mga Taga-Corinto 12:22–23; ).
Tungod niana, sa matag ward ug branch nagkinahanglan kita sa usag usa—kadtong kinsa tingali malig-on ug kadtong kinsa tingali nanglimbasog. Ang tanan gikinahanglan ug mga mahinungdanon sa pagpalig-on sa tibuok “lawas ni Kristo.” Kanunay nakong gihunahuna kon kinsa ang wala sa atong mga kongregasyon nga makapalig-on kanato ug makakompleto nato.
Si Elder D. Todd Christofferson mitudlo: “Sa Simbahan dili lang kita magkat-on sa balaang doktrina; atong gisinati ang paggamit niini. Isip lawas ni Kristo, ang mga miyembro sa Simbahan nangalagad sa usag usa diha sa reyalidad sa adlaw-adlaw nga kinabuhi. Kitang tanan dili hingpit. … Diha sa lawas ni Kristo, kinahanglang molabaw pa kita sa pagkat-on lang sa mga konsepto ug dungganong mga pulong ug tinud-anay nga mosinati samtang kita nagkat-on nga ‘magpuyo nga maghiusa sa gugma’ [Doktrina ug mga Pakigsaad 42:45]” (“Nganong Anaa ang Simbahan,” Liahona, Nov. 2015, 108–9).
Niadtong 1849, si Brigham Young adunay damgo nga nakakita siya ni Propeta Joseph Smith nga naggiya sa dakong panon sa mga karnero ug mga kanding. Ang uban niining mga hayop mga tambok ug maanindot; ang uban gagmay ug bulingit. Nahinumdom si Brigham Young nga nagtan-aw sa mga mata ni Propeta Joseph Smith ug nag-ingon, “Joseph, talagsaon kaayo ang imong panon … nga akong nakita sukad sa akong kinabuhi; unsay imong buhaton kanila?” Ang Propeta, ingon og wala mabalaka sa nagkayagaw nga panon, yanong mitubag, “[Brigham] maayo ra sila sa ilang nahimutangan.”
Sa dihang nahigmata si Presidente Young, siya nakasabot nga samtang ang Simbahan mopundok sa nagkadaiyang “mga karnero ug mga kanding,” iya ang responsibilidad sa pagdala sa tanan ug tugotan ang matag usa kanila nga makaamgo sa ilang hingpit nga potensyal samtang ilang gidawat ang ilang mga tahas sa Simbahan. (Gipahaom gikan ni Ronald W. Walker, “Brigham Young: Student of the Prophet,” Ensign, Feb. 1998, 56–57.)
Mga kaigsoonan, ang sinugdanan sa akong pakigpulong miabot samtang naghunahuna ko og maayo bahin sa tawo kinsa sa kasamtangan dili aktibong miapil diha sa Simbahan ni Jesukristo. Sa makadiyot gusto kong mamulong sa matag usa kanila. Si Elder Neal A. Maxwell nagtudlo nga “ang ingon nga mga indibidwal anaa ra sa duol—apan dili hingpit nga moapil—sa Simbahan. Dili sila mosulod sa chapel, apan dili usab sila mobiya sa entrada sa chapel. Mao kini sila kinsa nagkinahanglan ug gikinahanglan sa Simbahan, apan kinsa, sa usa ka bahin, ‘nagpuyo nga walay Dios diha sa kalib[o]tan’ [Mosiah 27:31]” (“Why Not Now?,” , Nob. 1974, 12).
Akong ipalanog ang imbitasyon sa atong pinalangga nga Presidente Russell M. Nelson sama sa una niyang pagpamulong sa mga miyembro sa Simbahan. Miingon siya: “Karon, ngadto sa matag miyembro sa Simbahan ako moingon, pagpabilin diha sa dalan sa pakigsaad. Ang inyong pasalig nga mosunod sa Manluluwas pinaagi sa paghimo og mga pakigsaad uban Kaniya ug dayon sa pagtuman niadto nga mga pakigsaad moabli sa pultahan ngadto sa tanang espirituhanong mga panalangin ug pribilehiyo nga mahimong maanaa sa mga lalaki, babaye, ug mga anak bisan asa.”
Siya dayon nangamuyo: “Karon, kon mipahawa kamo sa dalan, dapiton ko kamo uban sa tanang paglaum sa akong kasingkasing nga palihug balik. Bisan unsa pa ang inyong mga problema, bisan unsa pa ang inyong mga hagit, adunay luna alang kaninyo dinhi, sa Simbahan sa Ginoo. Kamo ug ang mga henerasyon nga wala pa matawo mapanalanginan sa inyong mga gibuhat karon sa pagbalik ngadto sa dalan sa pakigsaad” (“Samtang Dungan Kita nga Magpadayon sa Unahan,” Liahona, Abr. 2018, 7).
Ako mosaksi bahin Kaniya, gani si Jesukristo, ang Bantugan nga Tigpangalagad ug Manluluwas kanatong tanan. Ako modapit sa matag usa kanato sa pagpangita sa “pobrecitos,” ang “makalolooy nga tawo” taliwala kanato kinsa anaa sa panginahanglan. Kini ang akong panghinaot ug pag-ampo sa ngalan ni Jesukristo, amen.