Ang Lubnganan Walay Kadaogan
Pinaagi sa matubsanong Pag-ula ug mahimayaong Pagkabanhaw ni Jesukristo, ang nagsubo nga mga kasingkasing mamaayo, ang kaguol mahimong kalinaw, ug ang kasagmuyo mahimong paglaom.
Niining mahimayaong Dominggo sa Pasko sa Pagkabanhaw, ang atong kabataan malipayong nanganta, “Panahon sa tingpamulak, Jesus mibangon mibiya sa gilubngan; nabuntog ang kamatayon.”1
Kita mapasalamaton alang sa atong kahibalo kabahin sa Pagkabanhaw ni Jesukristo. Apan sa pipila ka higayon sa atong kinabuhi, tingali nasinati nato nga naguol human mawala ang usa ka tawo nga gimahal nato pag-ayo. Tungod sa tibuok kalibotan nga pandemya, daghan kanato ang nawad-an og mga minahal sa kinabuhi—miyembro man sa pamilya o mga higala.2 Kami nag-ampo alang niadtong kinsa nagbangutan sa mao nga pagkawala.
Si Presidente Russell M. Nelson miingon:
“Bisan unsa pay pang[e]daron, magbangutan kita alang niadtong minahal ug namatay. Ang pagbangutan usa sa labing lawom nga pagpahayag sa putli nga gugma. …
“Dugang pa, dili kaayo nato mahatagan og bili ang malipayong panagkita pag-usab sa umaab[o]t kon wala ang mga panagbulag karon nga inubanan sa luha. Ang bugtong paagi lamang nga adunay kamatayon nga walay pagkaguol mao ang pagkawalay gugma sa atong kinabuhi.”3
Mahunahuna lang nato kon unsa ang gibati sa mga higala ni Jesus, kinsa misunod Kaniya ug nangalagad Kaniya,4 sa dihang nasaksihan ang Iyang kamatayon.5 Kita nakahibalo nga “sila nagsubo ug naghilak.”6 Sa adlaw sa Paglansang sa Krus, wala makahibalo kon unsay mahitabo inig ka Dominggo, siguro sila napuno sa kabalaka, naghunahuna kon unsaon nila sa pagpadayon nga wala ang ilang Ginoo. Bisan pa man, sila nagpadayon sa pagpangalagad Kaniya bisan diha sa kamatayon.
Si Jose nga taga-Arimatea nihangyo ni Pilato sa paghatag kaniya sa lawas ni Jesus. Iyang gikuha ang lawas gikan sa krus, giputos sa panapton nga lino, gilubong sa iyang kaugalingon nga bag-o nga lubnganan, ug giligid ang usa ka dako nga bato aron itabon sa pultahan sa lubnganan.7
Si Nicodemo nagdala og mira ug mga sabila. Gitabangan niya si Jose sa pagkuha sa lawas ug pagputos niini og panapton nga lino uban sa mga herba.8
Si Maria Magdalena ug ang ubang kababayen-an misunod ni Jose ug ni Nicodemo, nitan-aw kon asa nila gilubong ang lawas ni Jesus, ug nag-andam og humot nga mga herba ug mga haplas aron sa pagdihog niini.9 Sumala sa higpit nga mga balaod nianang panahona, sila naghulat aron maandam ug madihogan ang lawas tungod kay ang Sabado mao ang Adlaw nga Igpapahulay.10 Dayon, sayo sa buntag pagka Dominggo, miadto sila sa lubnganan. Human makaamgo nga ang lawas sa Manluluwas wala na didto, sila miadto aron sultihan ang mga disipulo kinsa mga Apostoles ni Jesus. Ang mga Apostoles miadto sa lubnganan uban nila ug nakita nga kini walay sulod. Ang tanan gawas ni Maria Magdalena sa kataposan mibiya, naghunahuna kon unsa kaha ang nahitabo sa lawas sa Manluluwas.11
Si Maria Magdalena nagpabilin sa lubnganan nga siya ra. Pipila pa lang ka adlaw ang milabay, nakita niya ang sakit nga kamatayon sa iyang higala og Agalon. Karon ang Iyang lubnganan wala nay sulod, ug wala siya makahibalo kon asa na kaha Siya. Wala gayod siya makahibalo kon unsa ang nahitabo, ug siya mihilak. Nianang higayona, ang nabanhaw nga Manluluwas miduol kaniya ug nangutana ngano nga naghilak siya ug kinsa ang iyang gipangita. Naghunahuna nga ang hardinero ang nakig-istorya kaniya, siya nangutana nga, kon siya ba ang mikuha sa lawas sa iyang Ginoo, nga sultihan siya kon asa kini aron iya kini nga makuha.12
Akong gihunahuna nga tingali gitugotan lang usa sa Ginoo si Maria Magdalena nga magbangutan ug mopahayag sa iyang kasakit.13 Siya dayon mitawag niya sa iyang ngalan, ug siya milingi Kaniya ug nakaila Niya. Iyang nakita ang nabanhaw nga Kristo ug nahimong usa ka saksi sa Iyang mahimayaon nga Pagkabanhaw.14
Parehas ninyo, sa pipila ka paagi ako makasabot sa kasubo nga gibati ni Maria Magdalena ug sa iyang mga higala samtang sila nagbangutan sa kamatayon sa ilang Ginoo. Sa dihang nuwebe anyos pa ko, ang akong magulang nga lalaki namatay atol sa usa ka grabe nga linog. Tungod kay nahitabo kini nga wala damha, dugay-dugay pa nako nga nasabtan ang reyalidad sa unsay nahitabo. Grabe ang akong gibati nga kasub-anan, ug mangutana ko sa akong kaugalingon, “Unsay nahitabo sa akong igsoon? Asa siya? Diin siya miadto? Makita ba nako siya pag-usab?”
Nianang higayona wala pa ko makahibalo kabahin sa plano sa Dios sa kaluwasan, ug ako adunay tinguha nga makahibalo diin kita gikan, unsa ang katuyoan sa atong kinabuhi, ug unsa ang mahitabo nato human kita mamatay. Dili ba aduna kita niana nga mga pangandoy kon kita mawad-an og minahal sa kinabuhi o kon kita makasinati og mga kalisod sa atong mga kinabuhi?
Pipila ka tuig human niana, nagsugod ko sa paghunahuna sa akong igsoon nga lalaki sa usa ka piho nga paagi. Ako siyang gihunahuna nga nanuktok sa among pultahan. Akong ablihan ang pultahan, magbarog siya didto, ug moingon siya kanako, “Dili ako patay. Buhi ako. Dili ko makaduol kanimo, apan karon magpabilin ko uban kanimo ug dili na mobiya pag-usab.” Kana nga paghunahuna, hapit mahimong usa ka damgo, nakatabang nako nga makaagwanta sa kasakit nga akong gibati sa pagkawala niya. Kana nga hunahuna nga siya makauban nako kanunay nga magbalik-balik sa akong hunahuna. Usahay, magtutok ko sa pultahan, naglaom nga siya manuktok ug makita nako siya pag-usab.
Mga 40 ka tuig human niadto, atol sa Pasko sa Pagkabanhaw, naghinuktok ko kabahin sa Pagkabanhaw ni Jesukristo ug nagsugod sa paghunahuna sa akong igsoong lalaki. Nianang higayona, adunay usa ka butang nga misantop sa akong hunahuna. Nakahinumdom ko nga naghunahuna niya nga miabot aron makigkita nako.
Nianang adlawa nakaamgo ko nga ang Espiritu naghatag nako og kahupayan sa usa ka lisod nga panahon. Nakadawat ko og pagsaksi nga ang espiritu sa akong igsoong lalaki dili patay; siya buhi. Siya padayon nga naglambo sa iyang mahangtorong pagpakabuhi. Nakahibalo ko nga ang “[akong] igsoong lalaki mabanhaw”15 niana nga mahimayaong higayon dihang, tungod sa Pagkabanhaw ni Jesukristo, kitang tanan mabanhaw. Agig dugang, Siya mihimo nga posible alang kanatong tanan nga mahiusa isip mga pamilya ug makabaton og mahangtorong kalipay diha sa presensiya sa Dios kon kita mopili nga mohimo ug motuman sa sagradong mga pakigsaad uban Kaniya.
Si Presidente Nelson nagtudlo:
“Ang kamatayon usa ka gikinahanglan nga butang sa atong mahangt[o]rong pagpakabuhi. Walay usa nga nasay[o]d kon kanus-a kini moab[o]t, pero gikinahanglan kini ngadto sa mahinungdanong plano sa Dios sa kalipay. Salamat sa Pag-ula sa Ginoo, ang mahinabo nga pagkabanhaw matuod ug ang kinabuhing dayon usa ka posibilidad alang sa tanang katawhan. …
“… Alang sa nagsubo nga mga minahal nga nahabilin … ang kahapdos sa kamatayon gihupay sa usa ka makanunayon nga pagtuo kang Kristo, usa ka hingpit nga kahayag sa pagla[o]m, usa ka gugma sa Dios ug sa tanang mga tawo, ug usa ka kinasingkasing nga tinguha sa pagserbisyo kanila. Kana nga pagtuo, kana nga pagla[o]m, kana nga gugma mopasarang kanato nga makasulod sa balaang presens[i]ya sa Dios ug, uban sa atong mahang[to]rong mga kapikas ug mga pamilya, mopuyo uban Kaniya hangt[o]d sa kahangt[o]ran.”16
Ako mopamatuod nga “kon si Kristo wala pa mobangon gikan sa mga patay, o mobugto sa mga higot sa kamatayon nga ang lubnganan walay kadaugan, ug nga ang kamatayon walay kahapdos, wala unta ang pagkabanhaw.
“Apan adunay usa ka pagkabanhaw, busa ang lubnganan walay kada[o]gan, ug ang kahapdos sa kamatayon gituhop diha kang Kristo.
“Siya mao ang kahayag ug ang kinabuhi sa kalib[o]tan; oo, usa ka kahayag nga walay katap[o]san, nga dili gay[o]d mahimo nga mongitngit; oo, ug usab usa ka kinabuhi nga walay katap[o]san, nga wala na ang kamatayon.”17
Si Jesukristo Mismo mideklarar, “Ako mao ang pagkabanhaw, ug ang kinabuhi: ang nagtuo kanako, bisan tuod mamatay, mabuhi.”18
Ako mopamatuod nga pinaagi sa matubsanong Pag-ula ug mahimayaong Pagkabanhaw ni Jesukristo, ang nagsubo nga mga kasingkasing mamaayo, ang kaguol mahimong kalinaw, ug ang kasagmuyo mahimong paglaom. Siya makagakos kanato diha sa Iyang mga bukton sa kalooy, mohupay, molig-on, ug moayo sa matag usa kanato. Sa ngalan ni Jesukristo, amen.