Atong Personal nga Manluluwas
Tungod sa Iyang maulaong sakripisyo, ang Manluluwas adunay gahom sa paglimpyo, pag-ayo, ug paglig-on nato sa tagsa-tagsa.
Mapasalamaton ko nga makauban kamo niining talagsaon nga kabuntagon sa Pasko sa Pagkabanhaw. Kon maghunahuna ko bahin sa Dominggo sa Pagkabanhaw, gusto nakong hunahunaon og balik ang gipamulong sa mga anghel niadtong anaa sa Tanaman nga Lubnganan: “Nganong gipangita man ninyo ang buhi diha sa mga patay? Wala na siya dinhi, nabanhaw siya.”1 Ako mopamatuod nga si Jesus sa Nazaret nabanhaw ug Siya buhi.
Unsa may Inyong Hunahuna mahitungod ni Kristo?
Trayntay kwatro ka tuig na ang milabay, ang akong kompanyon sa misyon ug ako nakahimamat ug mitudlo og usa ka maalamon kaayo nga tawo nga usa ka tigtampo nga manunulat sa lokal nga pamantalaan sa Siyudad sa Davao, sa Pilipinas. Nalingaw kami og tudlo niya tungod kay daghan siya og pangutana ug matinahuron kaayo sa atong mga gituohan. Ang labing halandumon nga iyang gipangutana mao “Unsa may inyong hunahuna mahitungod ni Kristo?”2 Siyempre mahinamon kaming mipaambit sa among mga gibati ug mipamatuod bahin ni Jesukristo. Sa kaulahian mimantala siya og artikulo bahin sa samang hisgotanan nga gilangkoban sa talagsaon nga mga pulong ug hugpong sa mga pulong mahitungod sa Manluluwas. Nakahinumdom ko nga nakadayeg apan dili ingon nga nadasig. Aduna kini nindot nga impormasyon apan walay kahulogan ug kulang sa espirituhanong gahom.
Nag-anam og Tubo ang Atong Pagkaila Kaniya
“Unsa may inyong hunahuna mahitungod ni Kristo?” Akong naamgohan nga kon unsa nako ka kaila ang Manluluwas dako og impluwensya sa akong abilidad sa pagpaminaw Niya, ingon man sa paagi sa akong pagtubag. Pipila ka tuig ang milabay, si Elder David A. Bednar nangutana sa mga mosunod isip kabahin sa iyang pakigpulong: “Nahibalo lang ba kita kabahin sa Manluluwas, o nag-anam ba og tubo ang atong pagkaila Kaniya? Unsaon nato sa pagkaila sa Ginoo?”3
Samtang ako nagtuon ug namalandong miabot ko sa klaro kaayo nga pagkaamgo nga ang unsay akong nahibaloan mahitungod sa Manluluwas milabaw pa kay sa unsa gayod ang akong pagkaila Kaniya. Nakahunahuna dayon ko nianang higayona nga mogahin og dugang pa nga paningkamot aron makaila Kaniya. Mapasalamaton kaayo ko sa mga kasulatan ug sa mga pagpamatuod sa matinud-anong mga lalaki ug mga babaye nga mga disipulo ni Jesukristo. Ang akong kaugalingong panaw sa miaging katuigan midala nako ngadto sa nagkalainlaing matang sa pagtuon ug pagdiskobre. Ako nag-ampo nga ang Espiritu Santo mopadala nganha ninyo karon og mensahe nga mas labaw pa kay sa dili igo nga mga pulong nga akong gisulat.
Una, kinahanglan natong ilhon nga ang pagkaila sa Manluluwas mao ang labing importante nga tinguhaon sa atong kinabuhi. Kinahanglan nga kini ang mag-una sa bisan unsa pa nga mga butang.
“Ug kini mao ang kinabuhing dayon, nga ang mga tawo moila kanimo nga mao ang bugtong matuod nga Dios, ug kang Jesukristo, nga imong gipadala.”4
“Si Jesus mitubag kaniya, Ako mao ang dalan, ang kamatuoran, ug ang kinabuhi: walay makaadto sa Amahan, kon dili moagi kanako.”5
“Ako mao ang kahayag sa kalibotan: ang mosunod kanako dili na gayod maglakaw diha sa kangitngit, kon dili makabaton hinuon sa kahayag sa kinabuhi.”6
Ikaduha, samtang nag-anam og tubo ang atong pagkaila sa Manluluwas, ang mga tudling sa kasulatan ug mga pulong sa mga propeta mahimong labihan ka makahuluganon ngari kanato nga mahimo na kining atong mga pulong. Dili kini mahitungod sa pagkopya sa mga pulong, mga pagbati, ug mga kasinatian sa uban kon dili ang pagkasayod alang sa atong kaugalingon, sa atong talagsaon nga paagi, pinaagi sa pagsulay sa pulong7 ug pagdawat og pagsaksi gikan sa Espiritu Santo. Sama sa gipahayag ni propeta Alma:
“Wala ba kamo magdah[o]m nga ako nasay[o]d niini nga mga butang sa akong kaugalingon? Tan-awa, ako mopamatuod nganha kaninyo nga ako nasay[o]d nga kini nga mga butang diin ako namulong mga tinuod. Ug giunsa ninyo sa pagdah[o]m nga ako nasay[o]d sa ilang kasiguroan?
“Tan-awa, ako moingon nganha kaninyo nga sila gihimo nga mabutyag ngari kanako pinaagi sa Balaang Espiritu sa Dios. Tan-awa, ako nagpuasa ug nag-ampo sa daghan nga mga adlaw nga ako unta masay[o]d niini nga mga butang sa akong kaugalingon. Ug karon ako nasay[o]d sa akong kaugalingon nga sila mga tinuod; kay ang Ginoong Dios mihimo kanila nga makita ngari kanako pinaagi sa iyang Balaang Espiritu; ug kini mao ang espiritu sa pagpadayag diin ania kanako.”8
Ikatulo, and nagtubo nga pagsabot nga ang Pag-ula ni Jesukristo nga magamit nato sa personal ug indibidwal nga paagi makatabang nato nga makaila Kaniya. Kasagaran mas sayon nato ang paghunahuna ug pagsulti bahin sa Pag-ula ni Kristo sa kinatibuk-ang mga termino kay sa pag-ila sa personal nga kamahinungdanon niini sa atong kinabuhi. Ang Pag-ula ni Jesukristo walay kinutoban ug walay kataposan ug bisan sa kahalapad ug kalawom sa gilangkoban niini apan personal ug indibidwal gayod ang mga epekto niini. Tungod sa Iyang maulaong sakripisyo, ang Manluluwas adunay gahom sa paglimpyo, pag-ayo, ug paglig-on nato sa tagsa-tagsa.
Ang tinguha lamang sa Manluluwas, ang katuyoan lamang Niya, gikan pa gayod sa sinugdanan, mao ang pagbuhat sa kabubut-on sa Amahan. Ang kabubut-on sa Amahan mao nga Siya moabag sa “pagpahinabo sa pagka-imortal ug sa kinabuhi nga dayon sa tawo”9 pinaagi sa pagkahimong atong “manlalaban nga mangatubang sa Amahan.”10 Busa, “bisan og siya mao ang Anak sa Dios, nakat-on siya sa pagkamasinugtanon pinaagi sa iyang mga pag-antos; kay nahingpit man siya, nahimo siyang tinubdan sa dayon nga kaluwasan alang sa tanan nga masinugtanon kaniya.”11
“Ug siya magpadayon, mag-ant[o]s sa mga sakit ug mga kasakit ug mga pagtintal sa matag matang. …
“Ug siya modala diha kaniya sa kamatayon, nga siya mahimo nga mobadbad sa mga higot sa kamatayon … ug siya modala diha kaniya sa ilang mga kahuyang, nga ang iyang kasingkasing mahimo nga mapuno uban sa kalooy, … nga siya mahimo nga masay[o]d sumala sa unod unsaon pagtabang ang iyang mga katawhan sumala sa ilang mga kahuyang.
“… Ang Anak sa Dios mag-ant[o]s sumala sa unod nga siya unta modala diha kaniya sa mga sala sa iyang mga katawhan, nga siya unta mopapas sa ilang mga kalapasan sumala sa gahum sa iyang pagluwas.”12
Mopaambit ko og yano nga kasinatian nga naghulagway sa panglimbasog nga usahay masinati nato sa paghangop sa personal nga kinaiyahan sa Pag-ula sa Ginoo.
Katuigan na ang milabay, tungod sa pagdapit sa lider nga nagdumala nako, akong gibasa ang Basahon ni Mormon gikan sa sinugdanan hangtod sa kataposan ug gimarkahan ang mga bersikulo nga nagpasabot sa Pag-ula sa Ginoo. Ang akong lider midapit usab nako nga moandam og usa ka pahina nga katingbanan [summary] sa unsay akong nakat-onan. Miingon ko sa akong kaugalingon, “Usa ka pahina? Sige, kasayon niana.” Sa akong katingala, hinoon, akong nakaplagan nga ang buluhaton labihan ka lisod ug napakyas ko.
Akong naamgohan sukad niana nga napakyas ko tungod kay wala nako masabti ang katuyoan ug sayop ang akong mga pangagpas. Una, nagdahom ko nga ang katingbanan kinahanglang makapadasig sa tanan. Ang katingbanan alang ra gayod nako ug dili alang ni bisan kinsa. Gituyo kini aron makuha niini ang akong mga pagbati ug mga emosyon mahitungod sa Manluluwas ug kon unsay Iyang gihimo alang nako aron matag higayon nga ako mobasa niini, makapahimo kining klaro sa talagsaon, makapatandog, ug personal nga espirituhanong mga kasinatian.
Ikaduha, nagdahom ko nga ang katingbanan nindot kaayo ug detalyado ug naglangkob og makinaadmanon nga mga pulong ug mga hugpong sa mga pulong. Dili diay gayod kini mahitungod sa makinaadmanon nga mga pulong. Gituyo kini nga usa ka klaro ug yano nga pamahayag sa lig-on nga pagbati. “Kay ang akong kalag mahimuot sa kayano; kay sa ingon niini nga paagi ang atong Ginoong Dios nagbuhat taliwala sa mga katawhan. Kay ang Ginoong Dios naghatag og kahayag ngadto sa salabutan.”13
Ikatulo, nagdahom ko nga kinahanglang hingpit kini, usa ka katingbanan nga motapos sa tanang katingbanan—usa ka kataposang katingbanan nga walay makadugang ug dili kinahanglang dugangan—imbis nga usa ka buhat nga naglambo nga makadugang ako og pulong diri o hugpong sa mga pulong didto samtang ang akong pagsabot bahin sa Pag-ula ni Jesukristo naglambo.
Pagpamatuod ug Pagdapit
Isip usa ka batan-on, nakakat-on ko og daghan gikan sa akong pakig-istorya sa akong bishop. Atol niadtong katuigan sa kabatan-on, nakakat-on ko sa paghigugma niini nga mga pulong gikan sa usa ka paboritong himno:
Ako nahingangha, nahibulong sa gugma,
Dako nga grasya kanako gihatag niya.
Ako mikurog nga siya nag-ant[o]s sa krus,
Nga kanako siya namatay nga nag-ant[o]s.
Si propeta Moroni midapit kanato: “Ug karon, ako modasig kanimo sa pagpangita niini nga Jesus diin ang mga propeta ug mga apostoles misulat.”15
Si Presidente Russell M. Nelson misaad nga “kon mopadayon [kita] sa pagkat-on sa tanan nga [atong] mahimo bahin ni Jesukristo, … ang [atong] abilidad sa pagbuntog sa sala molambo. Ang [atong] tinguha sa pagtuman sa mga sugo molambo og maayo.”16
Niining Dominggo sa Pasko sa Pagkabanhaw, ingon nga ang Manluluwas mibangon gikan sa Iyang bato nga lubnganan, hinaot nga kita makamata gikan sa atong espirituhanon nga pagkatulog ug mobangon ibabaw sa mga panganod sa pagduhaduha, mga nanghawid nga kahadlok, makadaot nga garbo, ug kakampante sa kaugalingon. Si Jesukristo ug ang Langitnong Amahan buhi. Ako mopamatuod bahin sa hingpit Nila nga gugma alang kanato. Sa ngalan ni Jesukristo, amen.