Mga Panalangin sa Priesthood Pagkat-on sa Pagsalig sa Dios
Ang matag panalangin natuman—bisan og wala namo makuha ang among pinakatinguha.
Wala gayud ako mangayo sa Dios alang sa bisan unsa nga dili Niya ihatag kanako,” ang akong asawa, nga si Deborah, miingon. Kini nga pahayag nakapahibulong gihapon kanako bisan og kanunay niya ako nga kauban sa tanan nga katumanan niini. Ug tingali nakapahibulong kini sa tanang nakahibalo sa pito ka tuig nga pag-antus ni Deborah sa iyang systemic lupus, sa iyang duha ka tuig nga pagpakigbisog batok sa kanser, ug sa ngadto-ngadto niyang kamatayon niadtong Septyembre 19, 1990. Apan kadtong mga natingala ug nahibulong tingali dili makasabut sa mga panalangin sa priesthood o sa katumanan niini. Tungod to sa kalisud nga ako nakakat-on sa kaugalingon kon unsay ipasabut sa paghupot sa priesthood ug sa paggamit niini sa pagpanalangin sa uban.
Bisan og ang akong mga ginikanan parehong mga aktibo sa Simbahan ug matinud-anon sa mga pagtulun-an niini, wala ako makahinumdom sa priesthood nga nahimong piho nga espirituhanong impluwensya atol sa akong pagkabata. Wala ko kahinumdom nga nasakit og igo nga nagkinahanglan og panalangin ug walay panumduman sa mga panalangin sa priesthood nga gipangalagad sa uban sa akong pamilya.
Kini nga kakulang sa paghatag og gibug-aton kabahin sa mga panalangin sa priesthood nadala hangtud sa kaugalingon nakong pamilya sa dihang naminyo na ko ug ang akong asawa ug ako duna nay mga anak. Mihatag ako og mga panalangin sa priesthood kon adunay tawo nga grabe ang sakit o operahanan. Mihatag usab ako og pipila ka mga panalangin sa akong asawa alang sa emosyonal nga tabang, apan kadto nga mga okasyon tagsa ra kaayo.
Ang paghatag og panalangin kanunay nga usa ka positibo nga kasinatian alang kanako. Apan ang kakulang sa pagsabut ug ang kakulang sa pagsalig sa kaugalingon nag-limit sa akong paggamit niini nga priesthood. Naglisud ako sa pagkahibalo sa mga pulong nga isulti, dili sigurado kon ang misantop sa akong hunahuna mao ba gayud ang gusto sa Dios.
Kini nga sitwasyon nausab og gamay dihang nadiskubrihan sa akong asawa nga siya nag-antus sa systemic lupus. Kadtong mga katuigan sa pagpakigbatok sa sakit sa kaluya ug ka dili komportable giabagan lamang sa panagsa nga mga panalangin sa priesthood. Ang akong asawa nakamatngon nga ako dili mahimutang mahitungod sa paghatag og mga panalangin ug panagsa ra nga mohangyo og dugang nga espirituhanong tabang nga iyang gikinahanglan.
Niadtong Marso 1989, sa dihang ang doktor mipahibalo nga ang akong asawa dunay kanser, ang among kinabuhi nausab. Tungod sa dili kasagaran nga matang sa iyang kanser, wala kini masakpi sa mga doktor sulod sa duha ka tuig. Sa diha nga nailhan na kini, mikatap na kini ug ang iyang tsansa nga maayo nagkagamay pag-ayo. Nasayud nga anaa kami sa usa ka pakigbatok nga dili namo mabuntog sa among kaugalingon, among gipadayon sa pag-abli ang among kinabuhi ngadto sa espirituhanon nga tabang. Ang among ward nagpuasa alang kang Deborah, ug mapasalamaton kaming midawat sa pagpangga sa Relief Society. Ang iyang pakigbatok nahimong usa nga gipakigbatukan sa daghan. Usa ka higala nga miagi og ingon niana nga pagpa-chemotherapy nga hapit na madawat sa akong asawa mitug-an nga atol sa pinakalisud nga mga pagtambal, mihangyo siya ug nakadawat og mga panalangin sa priesthood. Mitambag siya sa paghimo sa ingon—sa pagpangita og tabang aron makasagubang sa mga epekto sa mga pagtambal.
Ang pagpa-chemotherapy malisud. Ang akong asawa nakasinati sa tanang nahunahunaan nga mga reaksyon. Nagsakit siya sulod sa daghang adlaw human sa pagtambal. Anaa ra siya sa higdaanan sulod sa daghang mga adlaw, ug ang pagkaon lisud nga buluhaton. Apan sa hinay-hinay among nakat-unan kon unsaon sa pag-atubang ang matag hagit nga maayo kutob sa mahimo.
Atol niining malisud nga panahon, ang akong asawa, sigon sa tambag sa among higala, mitawag kanako alang sa mga panalangin sa priesthood. Mihatag ako kaniya og panalangin aron sa paghupay sa kahingawa nga iyang nasinati sa unang semana sa pagpa-chemo. Pinaagi sa panalangin sa priesthood, ang kahadlok nga nag-uban tungod sa operasyon—bisan wala mawala sa hingpit—mikunhod. Ang dugay na niyang sigi og suka nahunong ug ang pagkatulog mipuli sa walay pahulay niyang mga kagabhion samtang akong gipandong ang akong mga kamot sa iyang ulo ug mipanalangin kaniya. Kini nga mga panalangin mihatag kanamo og mga saad sa tabang ug kahupayan, inapilan sa daklit nga mga panglantaw sa umaabut. Mipuno kini kanamo og kainit ug hingpit nga kalipay.
Unta makasulti ako nga ang paghatag og mga panalangin nahimo na nga mas sayon alang kanako, apan dili ako makasulti. Akong gihatag ang gihangyo nga panalangin, apan ang kalisud nga akong gibati sa paggamit sa priesthood nagpadayon. Wala gayud ako mohisgot sa akong asawa kabahin sa pagkadili komportable nga akong gibati, apan iyang mabatyagan ang akong pagpanuko. Bisan pa man, lisud kini nga mga pagsulay, ug nasayud siya nga may katungod siyang matabangan ug ako ang paagi aron iyang madawat kini nga tabang. Mao nga kon nagkinahanglan siya og tabang, mohangyo siya.
Sa wala pa maghatag sa bisan unsang panalangin, nasayud na ako kon unsa ang akong gustong ipanalangin kaniya: Gusto ko og mas labaw pa kay sa bisan unsang butang sa pagpanalangin kaniya nga mamaayo. Ug gusto usab niya kana. Apan kana nga panalangin wala gayud moabut. Ang miabut mao ang mga panalangin sa kahupayan, nga wala mowagtang sa pagsulay apan naghimo nga mas sayon nga pas-anon.
Sa hinay-hinay nagsugod ko nga mas nakasabut kon sa unsang paagi maglihok ang priesthood ug ang mga panalangin sa priesthood. Ang paghatag og mga panalangin wala nahimo nga himan aron maangkon ang akong gusto apan usa ka paagi nga makadawat sa gikinahanglan nga tabang. Nakakat-on ako sa pagsalig sa Ginoo ug sa Iyang kabubut-on kay sa unsay akong gihuna-huna nga mahitabo. Akong naangkon ang pasalig sa kaugalingon nga ang mga pulong nga miabut sa akong hunahuna sa pagkatinuod mga pulong nga gustong ipasulti sa Dios. Ug samtang ang paghatag og panalangin wala gayud mahimong sayon alang kanako, nakakat-on ako sa pagsalig sa mga pagbati nga akong naangkon samtang naghatag og mga panalangin.
Human nga nakompleto ni Deborah ang mga pagpatambal, nagsugod kami sa malisud nga ang-ang sa paghulat aron makita kon ang mga tambal miepekto ba. Niining higayona nakapahulay kami gikan sa mga sabut, mga pagpahiling, ug mga pagtambal sa doktor. Bisan pa, sa among hunahuna mao ang kahadlok nga pipila ka kanser ang wala mamatay bisan sa makahilo nga mga tambal sa kanser ug mibalik og lambo kini sa iyang kaugalingon.
Sa hinay-hinay, ginagmayng timailhan nagkombinsir kanamo sa among grabe nga kahadlok: ang mga pagtambal wala magmalampuson. Madasigon ang mga doktor, apan nahibalo kami nga sa mubo lamang kini nga panahon.
Ang katapusang unom ka bulan sa kinabuhi ni Deborah hilabihan kamalinawon. Human mapakyas ang katapusan nga paagi, mihukom kami nga undangon ang mga pagtambal ug mamauli ug tagamtamon ang unsay nahibilin nga panahon . Ang uban tingali dili motuo nga kadto maanindot nga pipila ka bulan, apan usa kadto ka kinamaayohang panahon sa akong kinabuhi.
Atol niini nga mga panahon pipila sa nabalaka nga mga higala ug pamilya misugyot nga among gikinahanglan ang dugang nga kamasaligon ngadto sa Ginoo sa among pagpakigbatok sa pagluwas sa iyang kinabuhi. Sila miingon kanako nga ako adunay priesthood ug kinahanglang gamiton kini sa pag-ayo kaniya. Bisan og ako nakasabut sa ilang mga pagbati, kini nga mga higala wala makasabut kon unsay mga nanghitabo. Walay laing butang nga mas gusto nakong buhaton kay sa pagsaad og kinabuhi kang Deborah, apan kana nga mga pulong wala gayud moabut samtang naghatag ako kaniya og mga panalangin. Gamay ra ang gitinguha niya nga mas labaw kay sa panalangin sa kabaskog, apan siya wala gayud mobati nga siya mohangyo. Mituo kaming duha og mga milagro apan miila usab sa among limitado nga panglantaw sumala sa kasinatian nga mohaum sa mahangturon nga plano.
Ang nahitabo usa ka mas dako nga milagro. Diha sa panalangin, siya wala gayud masaari og kinabuhi apan gihatagan og dili malalis nga kasiguroan nga ang mga nanghitabo kabubut-on sa Dios. Siya wala masaari og kahupayan apan nahatagan og tabang sa paglahutay sa lisud nga mga panahon. Wala siya matuguti nga magpabilin ug magpatubo og mga bata apan gipaniguro kaniya ang mahangturon nga mga bugkos. Namatay siya nga limitado lamang ang gibating kasakit ug kalisud, nga ang iyang pamilya diha sa iyang kiliran.
Nasayud ako nga ang Dios anaa gayud ug sa tinuoray nagpangga kanamo. Naghatag siya kanamo og kahupayan ug tabang dihang kami nagkinahanglan og kusog ug panabut. Bisan og lisud ang kinabuhi, ang Ginoo misaad sa pagtabang kanamo nga makalabang sa among mga pagsulay, ug ang usa ka paagi nga moabut ang tabang mao ang mga panalangin sa priesthood. Kay nasayud niini, ang akong asawa nakaingon nga, “Wala gayud ako mangayo sa Dios alang sa bisan unsa nga dili Niya ihatag kanako.”