Ang Kalig-on sa Daghan
Ang Balaod sa Puasa
Ang Ginoo miestablisar sa balaod sa puasa aron sa pagpanalangin sa Iyang katawhan ug sa paghatag og pamaagi sa pag-atiman niadtong nanginahanglan. Iyang gitudloan ang mga Santos “mohatag sa inyong mga butang ngadto sa mga kabus, … ug [kini] ihatag diha sa atubagan sa obispo … sa pagpangalagad ngadto sa kabus ug timawa” (D&P 42:31, 34). Ang mga halad sa puasa mao ang nag-unang kapanguhaan sa tipiganan sa Ginoo. Ang matag mga miyembro sa Simbahan giawhag sa paghatag og halad nga dili mokubos sa bili sa duha ka kan-anan nga wala kan-a samtang nagpuasa. Si Presidente Spencer W. Kimball (1895–1985) mihangyo sa mga miyembro sa paghatag og “mas labaw pa kadaghan—labaw pa sa ikanapulo pil-a kon kita makahimo sa pagbuhat niini.”1
Kon kita makasabut ug mosunod sa balaod sa puasa, ang atong gugma ug kalooy alang sa walay palad motubo. Ang pagpuasa inubanan sa pag-ampo, mao ang paagi sa tinuod nga pagsimba. Kon mosunod kita sa balaod sa puasa, kita makaangkon og espirituhanon nga kalig-on, temporal nga mga panalangin, ug mas dakong tinguha sa pagserbisyo sa uban.
Si Presidente Thomas S. Monson nagtudlo: “Ang konsepto sa mga halad sa puasa nakita sa ingon ka sayo sa panahon ni Isaias sa dihang naghisgot og tinuod nga puasa, iyang giawhag ang katawhan sa pagpuasa ‘sa pakigbahin sa imong tinapay uban sa gigutom, ug … dad-on ang kabus nga sinalikway ngadto sa imong balay’ [Isaias 58:7]. Si Propeta Joseph misugod sa praktis pangolekta og mga halad sa puasa alang sa mga kabus sa Kirtland, Ohio; ug sa kaulahian sa Nauvoo, Illinois, ang Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mipadala og sulat ngadto sa Simbahan nga naghubit ‘sa baruganan sa mga puasa,’ nga nagpahayag: ‘Himoa kini nga ehemplo sa tanang mga santos, ug wala na gyuy kulang alang sa pagkaon: Kon ang kabus gigutom, himoa nga kadtong aduna, magpuasa ug usa ka adlaw ug ihatag ang unsa unta ang ilang kan-on ngadto sa mga bishop alang sa mga kabus, ug ang matag usa mabuhong sulod sa dugayng panahon. … Ug hangtud nga ang tanang mga santos magsunod niini nga baruganan uban sa madasigon nga mga panagway sila kanunay nga makabaton og kahamugaway.’”2
Produksyon sa Pagkaon
Ang produksyon ug pagproseso sa pagkaon aron sa ipakaon sa gigutom mao na ang nahimong tukurang bato sa plano sa welfare sukad nga una kining gipaila. Ang unsay nagsugod isip nagkatag nga mga tanaman ug mga proyekto nga trabaho nga nahimutang sa tibuok Utah nahimong hilabihan ka lapad nga kutay sa labaw pa sa 1,000 ka mga umahan ug mga proyekto sa produksyon sa pagkaon nga gidumala sa mga stake ug mga ward sa Simbahan. Mga umahan sa Welfare nga gipalihok sa North America, Europe, Australia, ug Polynesia. Pagka 1980 kini nga mga umahan ug mga pasilidad sa produksyon gihiusa, gipadak-an ug gipalambo. Ang pipila ka mas gagmay nga mga proyekto gipamaligya.
Sama sa nangagi kini nga mga umahan ug mga pasilidad gisuportahan sa mga miyembro sa Simbahan kinsa mihatag sa hapit tanang trabaho—ang tanan boluntaryo. Ang mga miyembro mitampo og gatusan ka kaliboan nga mga adlaw sa matag tuig sa paggama, pagproseso, ug sa pagpangapud-apud sa pagkaon nga gamiton sa pagsuporta sa mga nanginahanglan. Labaw pa sa 100 ka milyon ka mga libras (45 million kg) sa lugas, batong, karne, prutas, mga utanon, ug ubang mga kagamitan ang gigama matag tuig, nagsiguro nga ang mga bishop adunay pagkaon nga magamit aron sa pagsuporta niadtong kinsa nanginahanglan. Sa mga dapit sa Simbahan diin walay mga balay tipiganan o andam nga magamit, ang mga bishop ug mga presidente sa branch naggamit og mga halad sa puasa aron pagsangkap sa gikinahanglan nga mga kagamitan ug mga serbisyo.
Ang Balay Tipiganan sa Ginoo
Sukad sa pagpaila sa programa sa welfare niadtong 1936, ang mga miyembro sa Simbahan naghiusa nga mitrabaho aron sa mapagaan ang pag-antus niadtong kinsa nanginahanglan Ang mga pag-unlod sa ekonomiya, natural nga mga katalagman, walay trabaho, sakit ug kakulangan, o mga panahon sa pagbangutan nagkinahanglan nga ang tanan nga ang mga Santos maghiusa sa pagtrabaho ubos sa direksyon sa priesthood aron sa pagsiguro nga ang mga panginahanglan mahatag ug nga ang mga indibidwal ug mga pamilya mapanalanginan. Sa nanglabay nga mga tuig minilyon ka mga miyembro andam nga mihatag sa ilang panahon ug mga talento aron sa pagpanalangin sa uban ug pulihan, ingon sa gisulti ni President Monson, “ang kahuyang sa usa ka tawo nga nag-inusarang nagbarug [uban] sa kalig-on sa daghang naghiusa sa pagserbisyo.”3
Sa dihang si Presidente Heber J. Grant namulong kabahin sa sistema sa welfare niadtong 1936, iyang nalantawan nga “walay bag-ong makinarya sa Simbahan” ang gikinahanglan kondili kanang “mga organisasyon sa stake ug ward, ang mga korum sa priesthood, ang Relief Society, ug ang nagkalainlaing mga organisasyon sa auxiliary [ang kinahanglang] mohimo sa kinadak-ang serbisyo [sila] makahimo sa pagsangkap sa tinguha kabahin sa kinatibuk-ang kaayohan [welfare] sa Simbahan.”4 Ang Ginoo miestablisar nang daan sa organisasyon nga gikinahanglan sa pagpanalangin sa mga kabus ug timawa—ang mga korum sa priesthood gipahimutang, ang mga Relief Society giorganisar, ug ang priesthood sa Dios ania na sa yuta.
Ang mga miyembro sa Simbahan, uban sa ilang gipahinungod nga pagbudlay, ilang mga talento ug mga abilidad, nahimong kabahin sa balay tipiganan sa Ginoo. Agig dugang sa mga halad sa puasa nga gibayad ngadto sa pundo sa Simbahan sa halad sa puasa, ang mga lider sa priesthood mahimong makagamit dayon, sa mga talento, mga abilidad, ug mga kusog sa tanang mga miyembro sa pagpanalangin niadtong kinsa nanginahanglan.
Pinaagi sa pagdawat sa kahigayunan sa pagtabang sa uban sa oras sa ilang panginahanglan, kita nagpakita sa atong gugma alang sa Dios ug sa Iyang mga anak. Kini mao ang welfare diha sa pinakalunsay nga kahayag, ug ang matinud-anon nga paggamit niini mopabayaw sa naghatag ug sa nakadawat, sama sa gipanglantaw sa mga propeta sa atong panahon.