Ideeën voor de gezinsavond

Deze uitgave bevat artikelen en activiteiten die gebruikt kunnen worden voor de gezinsavond. Hieronder staan enkele voorbeelden.

‘Mijn kerkroeping als alleenstaand lid’, pagina 12: Lees het verhaal van zuster Burdett voor. U kunt daarna bespreken welke zegeningen we krijgen door ons in te zetten in de kerk. Vraag de gezinsleden of zij zinvolle ervaringen hebben gehad met het vervullen van een roeping.

‘Weten dat de Heiland leeft, geeft ons gemoedsrust en vreugde’, pagina 18: Vraag de gezinsleden eventueel wat zij volgend jaar voor de Heiland kunnen doen. Lees de laatste alinea’s van het artikel onder het kopje ‘Ons geschenk aan Hem’. Wat is volgens ouderling Nelson het grootste geschenk dat we de Heer kunnen geven?

‘O, laten wij aanbidden’, pagina 42: Kies na gebed de onderdelen uit die het meest van toepassing zijn op uw gezin. Als u het deel over de herders kiest, dan wilt u misschien de raad van president Monson doorgeven om ‘nooit het opvolgen van een ingeving uit [te] stellen’ en kunt u met de gezinsleden bespreken wat die uitspraak inhoudt. Om dit duidelijk te maken aan jonge kinderen, fluistert u hun een instructie in en moedigt hen aan die op te volgen.

‘Leer broeder Joseph kennen’, pagina 58: Bij het oplezen van de lijst met feiten over Joseph Smith kunt u een afbeelding van hem laten zien. Misschien wilt u na de les een spelletje doen om te zien hoeveel feiten uw gezinsleden zich kunnen herinneren.

‘Die woorden’, pagina 60: Als u het verhaal samen hebt gelezen, kunt u bespreken wat de gezinsleden tegen iemand kunnen zeggen die ongepaste taal gebruikt. U kunt kleine kinderen uitleggen waarom ons in Exodus 20:7 wordt geboden om de naam van de Heer niet ijdel te gebruiken (zie ook LV 63:60–64).

Bekeringsverhalen en de Geest

Toen ik lid was van een jongvolwassenenwijk, hield ik samen met mijn wijkgezin gezinsavond. Een van de gedenkwaardigste gezinsavonden die ik ooit heb bijgewoond, was een avond waarop de voltijdzendelingen de leiding hadden.

Ze nodigden enkele bekeerlingen in onze wijk uit om hun bekeringsverhaal te vertellen. Toen die bekeerlingen spraken, was de Geest duidelijk aanwezig.

Toen ik naar de verhalen had geluisterd, moest ik denken aan mijn eigen zendingservaringen — als voltijdzendeling en als zendeling voor het leven. Ik evalueerde nog eens wat ik zelf dagelijks deed om anderen over het evangelie te vertellen en ik dacht daar nog wekenlang over na. 

Toen ik later de leiding kreeg over de gezinsavonden in de wijk, besloot ik periodiek de ‘bekeringsverhalenavond’ te herhalen en verschillende bekeerlingen in onze wijk te vragen daar hun bijdrage aan te leveren.

Janna McFerson, Californië (VS)