Sila Namulong Kanato
Dali, Simbahon Siya
Sa miaging Pasko samtang nagserbisyo sa ulohang buhatan sa Simbahan sa Siyudad sa Salt Lake, Utah, USA, nakasinati ko og lokal nga kondisyon sa panahon nga gitawag og inversion. Ang inversion usa ka kondisyon diin ang hangin nga duol sa yuta mas bugnaw kaysa hangin nga naa sa taas, bali—ang inversion—sa kasagarang kondisyon. Ang inversion dili lamang sa Siyudad sa Salt Lake mahitabo, apan mas mabati ang epekto dinhi tungod kay ang siyudad nahimutang sa usa ka walog nga gipalibutan og tag-as nga mga bukid. Kini nakapapundo sa smog [huwag nga aso ug kalisngaw] sa siyudad ug nagpugong niini sa tiilan sa walog, nagtabon sa siyudad ug sa palibut nga lugar sa baga, itom, bugnaw kaayo nga panganod. Ang smog makadaut sa panglawas niadtong mga naglisud og ginhawa ug makaapekto sa batasan sa kadaghanan, samtang ang hangin nagkahugaw ug ang adlaw matabunan sulod sa pipila ka mga adlaw, gani mga semana, nianang higayuna.
Ang gamay lang nga pagsaka ngadto sa mga bukid, hinoon, mopakita nga ang smog mga pipila lang ka gatusan ka pye ang gibag-on. Sulod sa pipila ka mga minuto, anaa ka na sa usa ka masanag nga adlaw, moginhawa og limpyo nga hangin sama sa kristal, maglantaw sa hingpit, mga bukid nga ang tumoy natabunan sa snow. Ang kalainan niini didto sa walog sa ubos mahimong klaro. Samtang kamo magpadayon sa pagtungas sa mga bukid, tan-aw kamo sa ubos ngadto sa smog nga inyong naagian sa walog, ug kini inyong makita nga ingon og hugaw nga habol ubos sa bughaw nga langit [sky].
Adunay mga panahon sa atong kinabuhi diin atong makaplagan ang atong kaugalingon sa simbolo nga paagi nga nagpabilin sa walog, ubos sa nagkisdum, gabunon kaayo. Tungod sa mga sayop nga mga pagpili nga atong nahimo, ang mga batasan nga nakapasilo sa Espiritu, o ang yano nga makapasakit ug dagko nga mga desisyon ug mga hagit nga komon sa mortal nga kinabuhi, kita mobati nga dili makagawas sa baga, makatuok nga gabon. Dili kita klarong makakita, kita maglibug, ug kita mobati nga gipahilayo nato ang atong kaugalingon gikan sa kahayag ug kainit sa gugma sa atong Langitnong Amahan. Kita nalimut nga ang putli nga kahayag sa Ginoo nagpaabut kanato, nagdasig kanato, ug mga pipila lamang ka lakang diha sa hugot nga pagtuo. Kinahanglan natong ilhon nga kita adunay gahum ug kapasidad sa pagpagawas sa atong kaugalingon sa mahugaw nga hangin sa walog ug moadto sa hayag nga sanag sa adlaw sa kalinaw ug paglaum nga makita lamang pinaagi sa pagduol ngadto sa Manluluwas.
Niining tuiga panahon sa Pasko, kita magsaulog sa pagkatawo ni Jesukristo, ang Kahayag sa Kalibutan, kinsa midapit kanatong tanan sa pagduol ngadto Kaniya ug sa kahayag. Kita makabasa diha sa kasulatan sa mga lalaki ug babaye kinsa napanalangin nga literal nga miduol Kaniya atol sa Pagkatawo sa Dios. Ang pipila gikan sa layo, samtang ang uban anaa lang sa duol. Ang pipila nakadawat og mga pagbisita sa mga anghel, ug ang uban misunod sa personal nga pagpadayag. Apan ang tanan midawat sa imbitasyon sa pagduol ngadto Kaniya.
Unsa ang atong makat-unan gikan sa mga magbalantay sa karnero, Simeon, Ana, ug sa mga Mago, silang tanan napilian sa pag-adto ug sa pagtan-aw sa batang si Kristo sa ila mismong mga mata? Samtang kita mamalandong sa ilang matinud-anong mga tubag sa imbitasyon sa pagduol kang Kristo, kita makakat-on nga mas epektibong makagawas sa atong kaugalingon nga mga inversion, pagawas sa bisan unsang mangitngit ug makalibug nga atong masinati, ug dad-on ang atong kaugalingon ngadto sa klaro, putli nga paglaum nga gitanyag sa Kahayag sa Kalibutan. Anaa didto, uban Kaniya, nga kita mobati kon si kinsa kita ug asa kita mohaum ngadto sa mahangturong plano sa Dios. Ang atong kaugalingong mga inversion mabali, ug ang saktong panglantaw mabalik.
Mga Magbalantay sa Karnero
Sa pamilyar nga mga bersikulo sa Lucas 2, kita makakat-on og mahinungdanon nga mga kamatuoran kabahin niadtong unang mga saksi sa pagkatawo ni Kristo, ang mga magbalantay sa karnero sa umahan duol sa Bethlehem. Sa dihang “mitungha kanila ang usa ka manolunda sa Ginoo, … sila giabut og dakong kalisang” (bersikulo 9). Apan sila nakadungog og “maayong balita sa dakong kalipay” nga ang dugay nang gitagna nga Manluluwas, ang Mesiyas, ang Kristo, natawo na (bersikulo 10). Sila naminaw aron masayud sa timailhan diin sila makaila sa Manluluwas, nga Siya “naputos sa mga bakbak, nagahigda sa pasungan” (bersikulo 12). Sa dihang ang langitnong panon natapos sa ilang malipayong pamahayag, ang mga magbalantay sa karnero mitubag diha-diha dayon, miingon, “Tana! Mangadto kita sa Bethlehem, ug tan-awon ta kining nahitabo nga gisugilon kanato” (bersikulo 15). Sila miadto “nga nanagdali” (bersikulo 16) ug nakaplagan ang batang Kristo sama gyud sa gisulti sa anghel, ug dayon sila “namauli nga nanaghimaya ug nanagdalayeg sa Dios” (bersikulo 20). Gusto nga mopakigbahin sa mahimayaong balita sa pagkatawo sa Manluluwas, “ila [kining] gipanugilon” (bersikulo 17).
Sama sa mga magbalantay sa karnero, kinahanglan kitang mosunod diha-diha dayon, nga magdali, kon ang Espiritu mamulong ngari kanato. Sa mga pulong ni Presidente Thomas S. Monson, kita kinahanglan nga “dili, dili, dili maglangay sa pagsunod sa usa ka aghat.”1 Usahay human sa pagsunod sa usa ka aghat, dili kita makakita og klaro nganong kita nagiyahan sa Espiritu sa pagbuhat sa ingon ka piho nga paagi. Apan sa kanunay, sama sa mga magbalantay sa karnero, kita makakita og mga milagro nga mahitabo, ug ang atong matinud-anong tubag sa usa ka aghat makumpirma. Kita dayon adunay mga oportunidad sa pagpakigbahin sa atong hingpit nga kalipay ug atong pagsaksi ngadto sa uban. Ang pagbuhat sa ingon makapalig-on sa pagtuo ug paglaum sa uban, padayong nagkumpirma sa atong mga pagpamatuod ug makapaduol kanato sa Manluluwas ug sa Iyang mga pamaagi.
Simeon
Usa sa napilian nga saksi sa batang si Kristo mao si Simeon. Siya usa ka “matarung ug masimbahon” nga tawo kinsa kanunay nga makadawat og pagdasig gikan sa Espiritu Santo (Lucas 2:25). Kini napadayag na ngadto kaniya “nga siya dili una mamatay samtang dili pa niya makita ang Kristo nga Ginoo” (bersikulo 26), ug siya nagpuyo nga may paglaum ug pagpaabut sa mabulahong panghitabo. Siya giaghat sa Espiritu sa pag-adto sa templo sa adlaw nga gidala ni Jose ug Maria ang batang Jesus sa Jerusalem “aron ihalad siya ngadto sa Ginoo” (bersikulo 22). Si Simeon miila sa bata isip ang gisaad nga Mesiyas ug “mikugos kaniya diha sa iyang mga bukton ug midalayeg sa Dios” (bersikulo 28), nanagna sa kadangatan sa balaang bata isip “kahayag alang sa pagbanwag sa mga Gentil, ug alang sa kadungganan sa imong katawhan nga Israel” (bersikulo 32).
Ang matarung ug matinud-anong kinabuhi ni Simeon nakapahimo kaniya nga maanaa sa templo aron siya makapamatuod sa Kahayag nga sa katapusan iyang nakaplagan. Kita, sama kang Simeon makapaningkamot nga mas sensitibo ug magmasulundon sa mga hung-hong sa Espiritu Santo aron ang atong mga kinabuhi makasubay sa dalan nga gihunahuna nang daan sa atong Langitnong Amahan alang kanato. Tungod kay napalambo ni Simeon ang iyang abilidad sa pagpaminaw ug pagtubag sa Espiritu, siya anaa sa husto nga dapit sa husto nga panahon, ug ang mga saad sa Ginoo ngadto kaniya natuman sa labing mahimayaong paagi.
Ang sama nga mga oportunidad mahimong mahitabo alang sa matag usa kanato ug makatugot usab sa plano sa Ginoo nga mapadayag sa atong kinabuhi. Kon kita nag-atubang sa paghimo og mga desisyon nga may mahangturong sangputanan, kon kita anaa sa tumang kalibug sa atong kinabuhi, kita kinahanglan og klaro nga panghunahuna ug husto nga panglantaw. Usahay ang matang sa paghimo niining importante nga desisyon makapahimo kanato nga mobati nga dili sigurado, magduha-duha, ug gani dili makalihok, ngadto sa mangitngit nga walog ubos sa inversion. Apan samtang kita molakaw nga may hugot nga pagtuo ug molihok sumala sa matarung nga mga baruganan, kita hinay-hinay nga makakita nga ang plano sa Dios mihulma sa atong kinabuhi, ug kita gidala og balik ngadto sa kahayag sa silaw sa adlaw sa gugma sa Dios.
Ana
Si Ana usa ka babaye nga “tigulang na kaayo,” usa ka balo nga gihulagway nga usa ka “propeta nga babaye” (Lucas 2:36), kinsa ang taas ug matinud-anong kinabuhi gihulagway pinaagi sa iyang kanunay nga pagpuasa ug pag-ampo ug siya “wala mopahawa sa templo” (bersikulo 37). Sa pagkakita sa batang Jesus sa templo, siya “nagpasalamat” alang sa batang Kristo “ug misulti mahitungod sa bata ngadto sa tanang nanagpaabut sa pagtubos sa Jerusalem” (bersikulo 38).
Kita makakat-on gikan sa kasinatian ni Ana nga kita makapuyo sa matinud-anong paagi sa tanang panahon kon kita makanunayon sa atong pagpuasa ug pag-ampo ug kon kita dili mopalayo sa templo diha sa atong kasingkasing. Kon kita wala pay oportunidad sa pagbiyahe ngadto sa templo ug modawat sa mga panalangin niini, kita makatagamtam gihapon sa mga panalangin nga moabut sa atong kinabuhi kon kita angay nga mokupot og rekomend sa templo. Ang mga propeta balik-balik nga nagdapit kanato sa pagkupot og rekomend sa templo bisan ang atong mga sirkumstansya dili makapahimo kanato sa pag-adto sa templo.2 Kita mismo makagawas sa malisud nga mga hitabo ug moadto sa kahayag sa pagpasalamat pinaagi sa atong pagsimba sa templo ug sa pagpamatuod kabahin ni Jesus ngadto sa tanan kinsa nangita og kalinaw ug paglaum.
Ang mga Mago
Sa katapusan, sa Mateo 2 atong mabasa ang mga Mago, kinsa mibiyahe og layo, nga “nakakita sa iyang bitoon didto sa sidlakan” ug nakasabut sa timaan (bersikulo 2). Nangandam og mga gasa sa pasalamat ug pagsimba, sila miabut nga nangita Kaniya, nangutana, “Hain ba ang gianak nga hari sa mga Judio?” (bersikulo 2). Sa dihang natapos na ang ilang pagpangita ug ilang nakaplagan ang batang Kristo, sila “mihapa, ug ilang gisimba ang bata” ug mihatag sa ilang mga bahandi (bersikulo 11). Bisan tuod sila gilingla ni Herodes, sila “gikapahimangnoan pinaagi sa damgo sa dili pagbalik kang Herodes” apan mamauli agi sa “laing dalan” (bersikulo 12). Ang mga Mago misunod niini nga pagpadayag gikan sa Dios ug miprotekta sa balaang pamilya gikan sa dautang intensyon ni Herodes.
Daghan kitang makat-unan gikan sa mga Mago. Sama kanila, kita kinahanglang magtuon sa mga kasulatan ug masayud sa mga timailhan nga pagabantayan samtang kitang tanan mangandam sa yuta sa Ikaduhang Pag-anhi sa Manluluwas. Dayon, samtang kita magsiksik ug mamalandong sa mga kasulatan, kita mas matinguhaong mosunod sa Ginoo matag adlaw sa atong kinabuhi ug, isip gasa ngadto Kaniya, isalikway ang atong pagkahakog, garbo, ug pagkamasinupakon. Kon ang personal nga pagpadayag moabut aron sa pag-usab sa mga plano nga atong gihimo, kita makasunod, nga may hugot nga pagtuo ug pagsalig nga ang Dios nasayud kon unsay labing maayo alang kanato. Ug sa katapusan, pinaagi sa pagpuyo sa matinud-anong pagkadisipulo, kita kinahanglan gayud nga moyukbo ug mosimba sa Manluluwas nga mapainubsanon ug mahigugmaon.
Kini nga pagkadisipulo wala magkinahanglan nga atong biyaan ang atong mga karnero sa umahan o sa pagtabok sa disyerto. Ang atong panaw ngadto Kaniya dili pisikal; kini sa espiritwal ug sa pamatasan. Kini naglakip sa pagdawat ug paghangup sa kamatuoran nga ang Iyang Pag-ula walay kinutuban ug naglangkob sa kada aspeto sa atong kinabuhi—atong sala, kahuyang, kasakit, ug sakit (tan-awa sa Alma 7:11–13). Kini nagpasabut nga kita makasalikway niadtong mga butang nga nagpugong kanato sa nagdagtum nga gabon sa atong kaugalingong inversion ug mopuyo diha sa kainit ug gugma sa Kahayag sa Kalibutan. Sama sa gitudlo ni Presidente Henry B. Eyring, Unang Magtatambag sa Unang Kapangulohan: “Ang mga pulong nga ‘duol ngadto kang Kristo’ usa ka pagdapit. Mao kini ang pinakaimportante nga pagdapit nga inyo gayung matanyag sa laing tawo. Mao kini ang pinakaimportante nga pagdapit nga mahimong dawaton ni bisan kinsa.”3
Gilitratohan ni Tom Smart, Deseret News; GIHAMBIN DIHA SA IYANG KASINGKASING, NI Kathy Lawrence, GIKAN SA Visions of Faith Collection PINAAGI SA Mill Pond Press, Inc., Venice, Florida, DILI MAHIMONG PAKOPYAHAN
Ang Pagpahibalo ngadto sa mga Magbalantay sa Karnero, ni Del Parson; Ang Pag-ampo sa Pasalamat ni Simeon, ni Robert T. Barrett; Ang Kahulugan sa Paglaum, ni Elspeth Young, dili mahimong pakopyahan; Ang Pag-abut, ni Michael Albrechtson, dili mahimong pakopyahan