Huisbezoekboodschap
Tempelverbonden
Bestudeer dit materiaal met een gebed in uw hart en bespreek het naar behoefte met de zusters die u bezoekt. Gebruik de vragen om de zusters te sterken en de ZHV actief deel uit te laten maken van uw eigen leven. Ga voor meer informatie naar reliefsociety.lds.org.
‘De heilsverordeningen die we in de tempel ontvangen, stellen ons in staat om in een eeuwige familieband terug te keren naar onze hemelse Vader en begiftigd te worden met zegeningen en kracht van omhoog, die elk offer en elke inzet waard zijn’,1 aldus president Thomas S. Monson. Als u nog niet naar de tempel bent geweest, kunt u zich als volgt voorbereiden op het ontvangen van heilige tempelverordeningen:
-
Geloof in uw hemelse Vader, Jezus Christus en de Heilige Geest.
-
Ontwikkel een getuigenis van de verzoening van Jezus Christus en van het herstelde evangelie.
-
Steun en volg de levende profeet.
-
Kom in aanmerking voor een tempelaanbeveling door tiende te betalen, zedelijk rein te zijn, eerlijk te zijn, het woord van wijsheid te onderhouden, en in overeenstemming met de leringen van de kerk te leven.
-
Geef van uw tijd, talenten en geldmiddelen aan de opbouw van Gods koninkrijk.
-
Doe uw familiegeschiedenis.2
President Monson heeft verder gezegd: ‘Als u en ik naar [de tempel] gaan, als we de verbonden gedenken die we daar sluiten, zijn we beter in staat om elke beproeving te verdragen en elke verleiding te overwinnen.’3
Uit de Schriften
Onze geschiedenis
‘Ruim vijfduizend heiligen dromden na de inwijding naar de Nauvootempel. …
‘De heiligen der laatste dagen zouden op hun reis [naar het westen geschraagd] worden door de kracht, macht en zegeningen van de tempelverbonden, toen ze [te maken kregen met] kou, hitte, honger, schaarste, ziekte, ongelukken en de dood.’4
Net als veel ZHV-zusters was Sarah Rich tempelwerkster. Ze vertelt over haar ervaringen daarmee: ‘Zonder het geloof en de kennis die in die tempel op ons waren uitgestort door […] de Geest des Heren, zou de tocht een sprong in het duister zijn geweest. (…) Maar wij hadden geloof in onze hemelse Vader (…) omdat we voelden dat we zijn uitverkoren volk waren (…) . En in plaats van verdriet voelden we juist vreugde, omdat de dag van onze bevrijding was aangebroken.’5
De uittocht was voor veel getrouwe vrouwen in de kerk geen ‘sprong in het duister’. Ze werden geschraagd door hun tempelverbonden.