Twee nieuwe diakenen

Anthony Poutu (Nieuw-Zeeland)

Enkele jaren geleden had ik het voorrecht om als quorumadviseur diakenen geroepen te worden. Er waren drie actieve diakenen in ons quorum, die allemaal deel van het quorumpresidium uitmaakten.

In een van hun vergaderingen besloot dit jonge presidium dat het ervoor wilde zorgen dat tenminste twee van de minderactieve diakenen in hun quorum naar de kerkbijeenkomsten en -activiteiten kwamen. Onder gebed prikten ze een datum — een zondag zes weken later — waarop ze hun doel wilden bereiken. Ze baden om succes te bereiken in hun heilige streven en beloofden plechtig:

Regelmatig samen te bidden.
Samen te vasten.
Iedere diaken op de presentielijst te bezoeken.
Activiteiten te plannen, zodat er een goed programma voor de terugkerende diakenen zou zijn.

Het presidium had sterk het gevoel dat de Heer wilde dat het deze doelen stelde, dus ging het met geloof en vertrouwen aan de slag.

De daaropvolgende weken deden deze drie jongemannen wat ze hadden beloofd, in de verwachting dat hun gebeden verhoord zouden worden. Ze baden samen, vastten samen, bezochten de minderactieve diakenen, nodigden hen uit om terug te komen en bereidden activiteiten voor, want ze geloofden dat ze voorbereid moesten zijn op een hogere opkomst in hun diakenenquorum.

Hoewel ze hard hun best deden, kwamen er geen diakenen terug — niet naar de kerk noch naar de andere activiteiten. Toen de datum dichterbij kwam, waren ze teleurgesteld, omdat er geen quorumleden naar de kerk terugkwamen. Ze bleven echter hopen dat hun hemelse Vader hun gebeden zou verhoren.

De zondag vóór de datum waarop ze hun doel wilden bereiken, kwamen er geen jongemannen naar de kerk die door het quorumpresidium waren uitgenodigd. Maar toen kondigde de bisschop in de avondmaalsdienst aan dat de twee twaalfjarige jongemannen die de kerk hadden onderzocht, zich die avond lieten dopen.

Wat was het geweldig voor deze twee nieuwe leden van de kerk om in een quorum met zo’n quorumpresidium terecht te komen. En hoe fijn was het wel niet voor het quorumpresidium om te zien dat hun inzet en gebeden rechtstreeks verhoord werden en dat de Heer zijn beloften nakomt.

Het quorum was zo enthousiast dat een lid van het presidium zei: ‘Laten we dit nog een keer doen.’