Afrika
Continent van lichtende hoop
Het geloof en de gehoorzaamheid van heiligen der laatste dagen in Afrika en Madagascar zijn een voorbeeld voor kerkleden overal.
Het is gemakkelijk om van de mensen in Afrika te houden,’1 zie ouderling Jeffrey R. Holland van het Quorum der Twaalf Apostelen in Freetown (Sierra Leone) tijdens een opdracht die tevens bezoeken aan Liberia en Ghana inhield.
Hij zei dat het geloof en de gehoorzaamheid van de Afrikaanse heiligen der laatste dagen, voortkomend uit hun liefde voor het evangelie, een voorbeeld is voor alle leden van de kerk.
‘Het is indrukwekkend,’ zei ouderling Holland, ‘om te zien hoeveel het evangelie voor hen betekent, om te zien wat ze ermee hebben gedaan, hoe ze het koesteren, om hun getrouwheid in tiende en dienstbetoon te zien, in tempelbezoek — ik denk aan de tempel als het hoogste doel — en dan te zien hoe ze hun kinderen in de kerk grootbrengen en hun zoons en dochters op zending laten gaan. Het is een prachtig blijk van hun getrouwheid.’2
Terwijl je ernaar keek
Ouderling Holland merkte op dat de kerk, met uitzondering van Zuid-Afrika (waar in 1970 een ring is georganiseerd), minder dan 30 jaar in Afrika is geweest. Daarom is de kerk hier ‘geboren terwijl je ernaar keek, op één dag geboren’ en is ‘Afrika […] een van die bijzondere plaatsen waar je de heerlijkheid des Heren kunt zien, en het wonder van de herstelling, die zich haast letterlijk voor je ogen ontvouwen.’3
Hij zei dat hij zich altijd zal herinneren dat hij in Accra (Ghana) is geweest met president Gordon B. Hinckley (1910–2008) toen deze aankondigde dat daar een tempel zou worden gebouwd. ‘[De mensen] gingen staan en juichten, weenden en dansten, omhelsden elkaar en huilden. En op een bepaalde manier is die geest er nog steeds. Daarom houd ik zo van de Afrikanen — om hun onvoorwaardelijke vreugde in het evangelie. De meesten hadden heel weinig materiële goederen in hun leven, maar toen ze het evangelie kregen, hebben ze dat omarmd. […] En dat doen ze nog steeds. Ze doen dat tot op de dag van vandaag.’4
Profetieën vervuld
Andere profeten en apostelen die in Afrika zijn geweest, spreken over dit continent als een plaats waar de profetieën van de Heer letterlijk in vervulling gaan.
‘De Afrikaanse mensen zijn vriendelijke en geduldige mensen,’ zei ouderling Richard G. Scott van het Quorum der Twaalf Apostelen na een bezoek aan leden van de kerk in Mozambique en Nigeria. ‘Ze hebben niet veel inkomsten of middelen die hun financieel in staat stellen om dingen te doen, dus ze spannen zich gewoon in om ze te doen. Ze lopen kilometers en kilometers om iets te bereiken dat ze door de Heilige Geest is ingegeven om het werk vooruit te laten gaan.’5
Ouderling Scott merkte op dat er in 1999, toen hij Mozambique toewijdde voor de verkondiging van het evangelie, nog maar 40 leden in dat land waren en dat het deel uitmaakte van het zendingsgebied Johannesburg (Zuid-Afrika). Ten tijde van zijn tweede bezoek, in januari 2011, was de kerk in Mozambique gegroeid tot meer dan 5000 leden, verdeeld in twee districten en 19 gemeenten die verspreid over het land bij elkaar kwamen. Mozambique is tevens de hoofdzetel van het zendingsgebied Maputo (Mozambique), waartoe ook het land Angola behoort.6
Jong maar groeiend
‘We zijn nog jong hier’,7 zei ouderling Russell M. Nelson, ook van het Quorum der Twaalf Apostelen, toen hij Madagascar, Malawi en Kenia bezocht. ‘We kijken hoe de Heer op dit prachtige continent Afrika aan het werk is om de mensen te zegenen […] met de waarheid, het licht van het evangelie, [en met] de verordeningen voor heil en verhoging.’8 Hij zei dat hij vooral onder de indruk was van de kracht van de lokale kerkleiders in Afrika. ‘Ik kan u niet zeggen hoe dankbaar we wel zijn voor deze [plaatselijke] leiders, die hun tijd en talenten geven in dienst van de Heer, om deze mensen tot zegen te zijn.’9
Ouderling Nelson is ‘bijzonder optimistisch’ over de toekomst van de kerk en de mensen in Afrika en Madagascar, omdat hun geloof sterker is dan hun uitdagingen. ‘U bent werkelijk kinderen van God, kinderen van het verbondsvolk Israël, voorbereid om de Heer Jezus Christus en God, onze Eeuwige Vader, te ontmoeten en met [uw] gezinnen in hun tegenwoordigheid te verblijven’,10 zei hij tijdens een bijeenkomst in Madagascar. Ouderling Nelson zei ook: ‘Dit zijn mensen met een groot potentieel. Ze hebben geloof. Ze hebben liefde voor de Heer, en ze hebben alles wat nodig is om mensen werkelijk sterk te maken.’11
Tijdens een interview in Nairobi (Kenia) vertelde ouderling Nelson: ‘We hebben als heiligen der laatste dagen kerkgebouwen hier. We hebben een ring hier in Nairobi. Vandaag hebben we een ringconferentie gehad. Het was geweldig om met deze mensen bij elkaar te zijn. Er waren meer dan duizend mensen, [en ze waren zo] eerbiedig [en hadden een] prachtig koor, een uitstekend ringpresidium en een patriarch op het podium. Ik kan nauwelijks mijn blijdschap onder woorden brengen wanneer ik zoveel vooruitgang zie.’12
Ondanks tegenspoed
Ouderling Holland zei dat de kerk voorspoedig is in Afrika, al heeft ze met uitdagingen te maken. Hij noemde als voorbeeld: ‘Terwijl er een burgeroorlog woedde in Ivoorkust, zijn de heiligen der laatste dagen […] gewoon naar de tempel blijven komen. Het is geweldig dat ze dat hebben gedaan. Ik heb groot respect voor hen.’13
Sprekend over zowel Sierra Leone als Liberia zei ouderling Holland: ‘Omdat ze zo’n bloedig recent verleden met oorlogen en geweld hebben, is dat een van de oorzaken waarom het evangelie daar door zo veel mensen wordt aangenomen. Ze hebben gezien hoe het leven niet hoort te zijn, maar nu ze de getuigenissen van de zendelingen en de leden hebben gehoord, hebben ze gezien hoe het leven kan zijn. De hemel heeft [hun beproevingen] in een zegen verandert waardoor ze zich gaan oprichten uit politieke wanorde en burgeroorlog.’14
Verder wees ouderling Holland erop dat de kerk in Zimbabwe is blijven groeien, ondanks de moeilijke tijden die men daar de afgelopen jaren heeft gezien: ’De kerk is tot bloei gekomen. We hebben groei, we hebben ringen, we hebben zendingsgebieden. Dat gebeurt nu overal in Afrika.’15
Het evangelie verkondigen
Een van de sleutels tot het succes van de kerk in Afrika is volgens ouderling Holland dat ‘we ons niet bemoeien met in het oog lopende sociale en politieke kwesties. Wij verkondigen het evangelie. We bekommeren ons wel om rechtvaardigheid, en we bekommeren ons om sociale kansen en gelijkheid. Maar we denken [dat de antwoorden in het evangelie te vinden zijn], dus we verkondigen alleen het evangelie. Dit is in andere gebieden waar gebleken en is waar in Afrika: als mensen dat begrip, die zegen en dat licht in hun leven krijgen, begint alles opeens te veranderen en worden ze gezegend.’16
De belofte van de Heer
Ouderling Holland haalde de Heiland aan, die heeft gezegd: ‘Alzo zullen de laatsten de eersten en de eersten de laatsten zijn’ (Matteüs 20:16).
‘In zekere zin’, zei hij, ‘komt het evangelie laat naar Afrika. Maar we hebben het tenminste op de tijd van de Heer gedaan — en het was volgens het tijdschema van de Heer, dat verzeker ik u. Het is nog maar betrekkelijk kort geleden dat de Afrikanen zendingsgebieden en zendelingen hebben gekregen, de zegeningen van het priesterschap, enzovoort. Het is een groot continent, en we hebben nog veel te doen. Maar ik geloof dat de groei die we nu in Afrika zien, deel uitmaakt van de vervulling van de belofte van de Heer. De Afrikaanse heiligen der laatste dagen tonen geloof. Ze maken vooruitgang. Ze gaan de uitdaging aan om het evangelie te ontvangen en tot een onmiskenbaar deel van hun leven te maken.’17