Προσευχές και καθεδρικοί ναοί
Η συγγραφέας μένει στη Γιούτα των Ηνωμένων Πολιτειών.
«Είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη ο ένας απέναντι στον άλλον» (Κατά Ιωάννην 13:35).
Η Ντάνι κοίταξε ψηλά, αλλά ακόμη δεν μπορούσε να δει το επάνω μέρος του όμορφου καθεδρικού ναού. Άνθρωποι που ανήκαν σε διαφορετική εκκλησία έρχονταν εδώ. Η Ντάνι δεν κατάλαβε γιατί η οικογένειά της επισκεπτόταν αυτήν την εκκλησία την Παρασκευή, αλλά ο μπαμπάς της είπε ότι πήγαιναν σε κάτι που λεγόταν εσπερινός.
«Τι ’ν’ αυτό;» Ρώτησε η Ντάνι.
«Είναι μία συγκέντρωση όπου οι άνθρωποι τραγουδούν, διαβάζουν γραφές και προσεύχονται μαζί» είπε ο μπαμπάς της. «Σαν μια μεγάλη οικογένεια στο τέλος της ημέρας».
Στη Ντάνι άρεσε όπως ακουγόταν αυτό. Η οικογένειά της και αυτή επισκέπτονταν την Αγγλία. Την περασμένη Κυριακή πήγαν σε έναν τομέα σε μία πόλη που λεγόταν Υόρκη. Στην Προκαταρκτική όλα τα παιδιά ήξεραν τις ίδιες γραφές και τα τραγούδια που ήξερε η Ντάνι. Ήξερε ότι ο τομέας που επισκεπτόταν ήταν μέρος της αληθινής Εκκλησίας του Ιησού, όπως ακριβώς ο τομέας της στο σπίτι.
Όμως αυτός ο καθεδρικός ναός ήταν πολύ διαφορετικός απ’ ό,τι είχε συνηθίσει. Παρατήρησε ένα μικρό τραπέζι γεμάτο κεριά. Η Ντάνι παρακολούθησε ένα αγόρι να ανάβει ένα κερί.
«Γιατί ανάβεις κεριά;» Τον ρώτησε η Ντάνι.
Το αγόρι χαμογέλασε. «Ανάβω κερί, όταν προσεύχομαι για ειδικά πράγματα. Όσο ανάβει η φλόγα, ελπίζω ότι η προσευχή θα εξακολουθήσει να εισακούεται από τον Θεό».
Στη Ντάνι έμοιαζαν σαν κανονικά κεριά. Ήταν λίγο μπερδεμένη, αλλά ήθελε να είναι ευγενική. Χαμογέλασε στο αγόρι.
Η Ντάνι και η οικογένειά της κάθισαν και σύντομα άρχισε ο εσπερινός. Είδε το ίδιο αγόρι μερικές σειρές πιο πέρα. Τότε συνειδητοποίησε ότι δεν ήξερε κανένα από τα τραγούδια που τραγουδούσαν όλοι. Όταν προσευχήθηκαν, διάβασαν από ένα μικρό βιβλίο. Τα πάντα έμοιαζαν διαφορετικά απ’ ό,τι είχε συνηθίσει.
Όμως η μουσική ήταν όμορφη, ακόμη και αν δεν της ήταν οικεία. Τότε ένας άνδρας σηκώθηκε να διαβάσει τις γραφές. Φορούσε άμφια, αντί για κοστούμι και γραβάτα σαν τον επίσκοπο της Ντάνι. Όμως καθώς άρχιζε να διαβάζει, η Ντάνι συνειδητοποίησε ότι ήξερε αυτήν την ιστορία! Διάβαζε για τον Ιησού που θεράπευσε τους 10 λεπρούς.
«Μπαμπά» ψιθύρισε η Ντάνι «αγαπώ αυτήν την ιστορία».
Ο μπαμπάς χαμογέλασε. «Κι εγώ».
Κατόπιν ο άνδρας με τα άμφια είπε μία προσευχή. Ζήτησε από τον Θεό να ευλογήσει όσους ήταν άρρωστοι και σε ανάγκη. Όπως έκανε και η Ντάνι! Ζήτησε επίσης μία ειδική ευλογία για τους ηγέτες αυτής της εκκλησίας. Η Ντάνι θυμήθηκε πώς η οικογένειά της ζητούσε πάντοτε από τον Επουράνιο Πατέρα να ευλογήσει τον Πρόεδρο Τόμας Μόνσον και τους συμβούλους του.
Ένα θερμό αίσθημα ήλθε στην καρδιά της Ντάνι. Ήξερε ότι ο Επουράνιος Πατέρας τής έλεγε ότι αγαπούσε όλα τα τέκνα Του και άκουγε όλες τις προσευχές τους, ακόμη και αν πήγαιναν σε διαφορετική εκκλησία και δεν είχαν την πληρότητα του Ευαγγελίου.
Καθώς σηκώθηκαν για να φύγουν, ο μπαμπάς ήλεγξε το τηλέφωνό του. Φαινόταν λυπημένος καθώς διάβαζε τα μηνύματά του. «Η αδελφή Μόνσον απεβίωσε» είπε.
«Ωχ, όχι!» Η Ντάνι είπε μία γρήγορη προσευχή από μέσα της, ώστε ο Πρόεδρος Μόνσον να είναι καλά.
«Είσαι εντάξει;» κάποιος ρώτησε. Ήταν το αγόρι από πριν. Είχε ακούσει τη Ντάνι και φαινόταν ανήσυχος.
«Η αδελφή Μόνσον απεβίωσε» είπε η Ντάνι. «Ήταν η σύζυγος του προφήτη μας, του Προέδρου Μόνσον».
«Λυπάμαι» είπε ευγενικά. «Θ’ ανάψω ένα κερί για εκείνον».
Η Ντάνι χαμογέλασε και τον ευχαρίστησε. Σκέφθηκε ότι ήταν καλό εκ μέρους του αγοριού να πει μία ειδική προσευχή για τον Πρόεδρο Μόνσον. Ήξερε ότι ο Επουράνιος Πατέρας θα άκουγε την προσευχή που είπε εκείνη από μέσα της και την προσευχή που είπε και το αγόρι.