Μιλάμε για τον Χριστό
Η δύναμη της πίστεως
Η συγγραφέας ζει στο Όρεγκον των Η.Π.Α.
Αν ο Επουράνιος Πατέρας μας επρόκειτο να μας ελευθερώσει από τις δυσκολίες μας απλώς επειδή το ζητούσαμε, θα μας στερούσε τις ίδιες τις εμπειρίες απαραίτητες για τη σωτηρία μας.
Έναν χρόνο στο κολλέγιο, έδινα ένα διαγώνισμα, όταν άρχισε να με πονά ο λαιμός μου. Ο πόνος δεν έφυγε, όταν είχε περάσει η ένταση από το διαγώνισμα. Συμβουλεύθηκα ιατρούς και φυσικοθεραπευτές και προσπάθησα ποικίλες θεραπείες, αλλά ακόμη ο πόνος συνέχιζε. Τον επόμενο χρόνο καθώς πάσχιζα να αντιμετωπίσω αυτόν τον πόνο, πάσχιζα επίσης να αυξήσω την πίστη μου. Δαπανούσε πολύ χρόνο σε προσευχή, μελετούσα τις γραφές και ζήτησα ευλογίες της ιεροσύνης. Ένιωθα ότι αν είχα απλώς αρκετή πίστη, θα θεραπευόμουν.
Ο Ιησούς Χριστός θεράπευσε τους ασθενείς, τους τυφλούς, τους χωλούς, τους λεπρούς – «σύμφωνα με την πίστη [τους]» (Κατά Ματθαίον 9:29). Ήξερα ότι είχε τη δύναμη να με θεραπεύσει καθώς είχε τόσες πολλές άλλες κατά τη διάρκεια της θνητής ζωής Του. Συνεπώς, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι μόνον η έλλειψη πίστεώς μου με εμπόδιζε να θεραπευθώ κι έτσι διπλασίασα εκ νέου τις προσπάθειές μου. Ενώ συνέχιζα με τη φυσικοθεραπεία, προσευχόμουν και νήστευα και μελετούσα και πίστευα. Εντούτοις ο πόνος μου επέμενε.
Οι γραφές μάς διδάσκουν ότι με πίστη μπορούμε να κάνουμε θαύματα (βλέπε Κατά Ματθαίον 17:20), όμως δεν μπορούσα να ανακουφισθώ από αυτόν τον ελάχιστο πόνο. Πού ήταν η δύναμη στην πίστη μου; Τελικώς, αποδέχθηκα ήρεμα την κατάστασή μου, βρήκα τρόπους να αντιμετωπίσω την ενόχλησή μου και αρκέστηκα στο να κερδίσω πλήρη κατανόηση της πίστης και θεραπείας σε κάποιο μελλοντικό χρόνο.
Χρόνια αργότερα μιλούσα με μία φίλη που πάλευε με τρομερή ναυτία, η οποία την είχε στείλει στο νοσοκομείο περισσότερο από μία φορά κατά τη διάρκεια της πρώτης εγκυμοσύνης της. Η Έριν ήθελε να αποκτήσει ένα άλλο μωρό, αλλά φοβόταν πολύ ότι θα έπρεπε να υπομείνει τις ίδιες ενοχλήσεις που είχε αντιμετωπίσει στην πρώτη της εγκυμοσύνη. Μου είπε ότι νήστευε και προσευχόταν και ότι πραγματικά πίστευε ότι ο Επουράνιος Πατέρας δεν θα της το ζητούσε για δεύτερη φορά.
Καθώς μιλούσαμε, θυμήθηκα τη γραφή, «Ησυχάστε, και γνωρίστε ότι εγώ είμαι ο Θεός» (Ψαλμοί 46:10). Σκέφθηκα τη δική μου εμπειρία που μάθαινα να ησυχάζω εν μέσω των βασάνων και παρότρυνα την Έριν να εξακολουθήσει να έχει πίστη, αλλά να μην εξαρτά την πίστη αυτήν από το γεγονός ότι βίωνε ή δεν βίωνε ναυτία στην επόμενη εγκυμοσύνη της.
Καθώς εξακολουθούσα να μελετώ την αρχή της πίστης, πήγα στην ομιλία του Άλμα περί πίστεως στην οποία διδάσκει ότι «αν έχετε πίστη ελπίζετε για εκείνα που δεν είναι ορατά, που όμως είναι αληθινά» (Άλμα 32:21).
Συλλογιζόμενη αυτήν τη γραφή, ανεκάλυψα ότι η πίστη δεν ήταν αυτό που νόμιζα. Ο Άλμα μάς διδάσκει ότι η πίστη είναι η ελπίδα σε αληθινές αρχές. Να έχουμε πίστη δεν σημαίνει ότι πιστεύουμε ότι ο Επουράνιος Πατέρας μας θα μας δίνει πάντοτε αυτό που ζητούμε, όταν το ζητούμε. Η πίστη ότι ο Χριστός θα θεράπευε τον λαιμό μου ή ότι θα έδιδε στην Έριν μία εγκυμοσύνη χωρίς ναυτίες, δεν είναι πίστη σε αληθινές αρχές. Ωστόσο, μπορούμε να έχουμε πίστη ότι ο Χριστός έχει τη δύναμη να θεραπεύει, ότι μας νοιάζεται, ότι θα μας ενδυναμώσει και ότι αν υπομείνουμε καλώς, μπορεί να πληρούμε τις προϋποθέσεις για αιώνια ζωή.
Ο Κύριος υποσχέθηκε: «Οτιδήποτε ζητήσεις με πίστη, πιστεύοντας ότι θα το λάβεις, στο όνομα τού Χριστού, θα το λάβεις» (Ενώς 1:15). Πιστεύω ότι η δύναμη σε αυτήν την υπόσχεση εναπόκειται στη συμβουλή να πιστεύουμε «στο όνομα τού Χριστού». Η καταχώριση στο Bible Dictionary [Λεξικό της Βίβλου] για την προσευχή μάς διδάσκει: «Προσευχόμαστε στο όνομα του Χριστού όταν οι σκέψεις μας είναι ευθυγραμμισμένες με τις σκέψεις του Χριστού και οι επιθυμίες μας είναι οι ίδιες με τις επιθυμίες του Χριστού – όταν τα λόγια Του παραμένουν μέσα μας (Κατά Ιωάννην 15:7). Κατόπιν ζητούμε πράγματα που είναι δυνατόν να μας δώσει ο Θεός. Πολλές προσευχές παραμένουν αναπάντητες, επειδή δεν είναι καθόλου στο όνομα του Χριστού. Με κανέναν τρόπο δεν αντιπροσωπεύουν τις σκέψεις Του, αλλά ξεπηδούν από την ιδιοτελή καρδιά του ανθρώπου».
Όταν ζητούμε με πίστη κάτι που είναι σε αρμονία με το θέλημα του Θεού, θα μας δώσει σύμφωνα με τις επιθυμίες μας. Ο Επουράνιος Πατέρας μάς γνωρίζει, μας αγαπά και επιθυμεί τα πάντα απαραίτητα για εμάς να επιστρέψουμε στην παρουσία Του. Και μερικές φορές αυτό περιλαμβάνει δοκιμασίες, προβλήματα και δυσκολίες (βλέπε Πέτρου Α΄ 1:7). Αν ο Επουράνιος Πατέρας μας επρόκειτο να μας ελευθερώσει από τις δυσκολίες μας απλώς επειδή το ζητούσαμε, θα μας στερούσε τις ίδιες τις εμπειρίες απαραίτητες για τη σωτηρία μας. Πρέπει να μάθουμε να εμπιστευόμαστε το σχέδιο του Θεού για εμάς και να υποτάσσουμε το θέλημά μας στο δικό Του. Καθώς ευθυγραμμίζουμε τις επιθυμίες μας με τις επιθυμίες Του και αναγνωρίζουμε την πλήρη εξάρτησή μας σε Εκείνον, μπορούμε να πληρούμε τις προϋποθέσεις να λάβουμε «το τέλος τής πίστης [μας], τη σωτηρία των ψυχών [μας]» (Πέτρου Α΄ 1:9).