Προφίλ Νέων Ενηλίκων
Μετρώντας ευλογίες στη Μαδαγασκάρη
Παρά την πολιτική αναταραχή και τις οικονομικές δυσχέρειες στη χώρα του, ο Σολόφο βασίζεται στις ευλογίες που προέρχονται από το να ζούμε το Ευαγγέλιο.
Φωτογραφίες: το επάνω μέρος προσφέρθηκε υπό Solofo Ravelojaona· το κάτω μέρος © iStock/Thinkstock
Αφού η σύζυγός του έπαθε μία θλιβερή αποβολή κατά τη διάρκεια της πρώτης εγκυμοσύνης της, ο Σολόφο Ραβελοχαόνα αισθάνθηκε ότι οι προσευχές τους εισακούσθηκαν έναν χρόνο αργότερα με τη δεύτερη εγκυμοσύνη της. Αυτός και η σύζυγός του, Χάρυ Μαρτίν, θεωρούν τη γέννηση της κόρης τους μία από τις μεγαλύτερες ευλογίες τους. Ο Σολόφο εξηγεί: «Επειδή ζητήσαμε από τον Θεό και Εκείνος μας την έδωσε, της δώσαμε ένα όνομα που στα Μαλγασικά σημαίνει “απάντηση του Θεού”».
Ο Σολόφο, ένας νέος ενήλικος από τη Μαδαγασκάρη, διατηρεί την πίστη του ότι ο Θεός εισακούει προσευχές και εν καιρώ ευλογεί τους πιστούς. «Η ζωή είναι δύσκολη» λέει ο Σολόφο «και όταν οι άνθρωποι δεν παίρνουν αυτό που θέλουν, ορισμένοι αρχίζουν να ρωτούν: “Γιατί μου συνέβη αυτό;” Μπορεί να φύγουν από την Εκκλησία ή να αμφισβητήσουν το πιστεύω τους στον Θεό. Όμως, όταν ζούμε το Ευαγγέλιο και διαβάζουμε τις γραφές, είναι ευκολότερο. Όταν ζεις αληθινά το Ευαγγέλιο, μπορείς να δεις αληθινά τις ευλογίες».
Το να ζει σε μία χώρα με σοβαρές δυσκολίες, όπως η ακραία φτώχια, η αστάθεια εντός της κυβέρνησης, οι ασθενείς υποδομές και οι φυσικές καταστροφές, είναι ξεκάθαρο γιατί ο Σολόφο λέει ότι η ζωή είναι δύσκολη. Όμως για εκείνον, οι ευλογίες που φέρνει το να ζούμε το Ευαγγέλιο ξεπερνά σε βάρος οποιεσδήποτε δυσχέρειες. «Δεν μπορώ καν να μετρήσω τις ευλογίες που λαμβάνω, εφόσον ζω το Ευαγγέλιο» λέει.
Επειδή η Εκκλησία είναι σχετικά νέα στη Μαδαγασκάρη (ο πρώτος κλάδος οργανώθηκε το 1990), ο Σολόφο λέει ότι το πιο δύσκολο σχετικά με το ότι είναι μέλος, είναι οι φήμες και οι παρανοήσεις για την Εκκλησία. Ο Σολόφο σχολιάζει ότι, όπως στο όραμα του Λεχί για το δέντρο της ζωής, «οι άνθρωποι μπορεί να μην ασπάζονται πλήρως το Ευαγγέλιο, επειδή αισθάνονται ντροπή εμπρός στους φίλους τους και τρομαγμένοι ότι θα απορριφθούν από την οικογένειά τους». Αυτό που κάνει τον Σολόφο διαφορετικό, προτείνει εκείνος, είναι ότι: «Εγώ ποτέ δεν ντράπηκα. Ζω το Ευαγγέλιο και θέλω πάντοτε να το διαδίδω στους συναδέλφους μου, αν και ορισμένοι από αυτούς δεν ενδιαφέρονται πραγματικά». Συχνά μοιράζεται την απλή μαρτυρία του, τόσο πολύ ώστε οι συνεργάτες τους τον παρονόμασαν «πάστορα».
Μεσούσης της οικονομικής και πολιτικής αναταραχής, ο Σολόφο και η Χάρυ Μαρτίν βασίζονται στις ευλογίες των διαθηκών του ναού (παντρεύτηκαν στον Ναό του Γιοχάνεσμπουργκ της Νοτίου Αφρικής έναν χρόνο μετά την ιεραποστολή τους -- εκείνου στην Ουγκάντα και εκείνης στη Μαδαγασκάρη) καθώς και στην εμπιστοσύνη τους στον Κύριο. «Έχω το Ευαγγέλιο και απλώς θέτω τη ζωή μου στα χέρια του Θεού» εξηγεί ο Σολόφο. Μπορεί να βασίζεται στη γερή μαρτυρία του, διότι έχει ήδη πίστη στις «απαντήσεις του Θεού».