Αναγνωρίζοντας τις παραποιήσεις του Σατανά
Ο συγγραφέας ζει στη Γιούτα των Η.Π.Α.
Όταν αντιμετωπίζουμε πνευματικές παραποιήσεις, το Βιβλίο του Μόρμον μπορεί να μας βοηθήσει να προσδιορίσουμε ποιο είναι αληθινό και ποιο όχι.
Έβαζα μερικά χαρτονομίσματα δολαρίων των Η.Π.Α. στο πορτοφόλι μου στο παντοπωλείο, όταν ένα από τα χαρτονομίσματα τράβηξε την προσοχή μου. Μου φάνηκε ότι το πράσινο χρώμα ήταν λίγο πιο ανοιχτό από τα άλλα και το εξέτασα προσεκτικότερα. Τότε πρόσεξα ότι η φωτογραφία του προέδρου Τζωρτζ Ουάσινγκτον δεν φαινόταν τόσο καθαρή. Ακόμα και το χαρτί δεν φαινόταν καλό. Ήταν πλαστό! Ο υπάλληλος το άλλαξε με ένα γνήσιο χαρτονόμισμα δολαρίου και μετά έδωσε το πλαστό στον διευθυντή του καταστήματος.
Έχω σκεφθεί πολύ για εκείνο το πλαστό χαρτονόμισμα από τότε. Αναρωτήθηκα πόσο καιρό κυκλοφορούσε και πόσοι άνθρωποι είχαν ξεγελαστεί με τα χρόνια. Στην πραγματικότητα, αν δεν είχα δώσει προσοχή, ίσως να γελιόμουν κι εγώ. Όμως συγκρίνοντάς το με το αληθινό και εστιάζοντας στις διαφορές αντί στις ομοιότητες, κατάλαβα ότι ήταν πλαστό.
Το Βιβλίο του Μόρμον είναι γεμάτο με παραδείγματα πνευματικών παραποιητών της αλήθειας, οι οποίοι ακολούθησαν τις μεθόδους του Σατανά να ψεύδονται και να εξαπατούν τους άλλους για δικό τους όφελος. Μελετώντας τα τεχνάσματα και την τακτική τους, αρχίζουμε να παρατηρούμε τα λάθη και τα σφάλματά τους με τον ίδιο τρόπο που ένα εξασκημένο μάτι αρχίζει να παρατηρεί τη διαφορά ανάμεσα στο γνήσιο και στο πλαστό χρήμα. Όσο περισσότερο εξασκούμε το μάτι μας για να προσδιορίσουμε τις διαφορές, τόσο καλύτερα προετοιμασμένοι θα είμαστε, ώστε να αποκαλύψουμε τους παραποιητές τού σήμερα και να αντισταθούμε στα ψέματά τους.
Συγκέντρωση νοημοσύνης για τις παραποιήσεις του Σατανά
Ο Σατανάς επιζητεί να μας παρασύρει μέσω του δικού του τρόπου πνευματικής παραποίησης της αλήθειας και αν δεν είμαστε προσεκτικοί, θα εξαπατηθούμε. Ο Πρόεδρος Τζόζεφ Φ. Σμιθ (1838-1918) προειδοποίησε: «Ο Σατανάς είναι ένας επιδέξιος μιμητής και όπως η γνήσια αλήθεια του Ευαγγελίου δίνεται στον κόσμο σε όλο και μεγαλύτερη αφθονία, έτσι κι αυτός διαδίδει το πλαστό νόμισμα της ψευδούς διδαχής. Να προσέχετε την ψευδή διδαχή του, δεν θα κερδίσετε τίποτα παρά απογοήτευση, μιζέρια και πνευματικό θάνατο»1.
Η καλύτερη άμυνα που έχουμε ενάντια στο να εξαπατηθούμε από τις παραποιήσεις του Σατανά, είναι να μας είναι όσο το δυνατόν πιο οικείες οι αλήθειες του Ευαγγελίου. Όσο βαθύτερα ξέρουμε την αλήθεια, τόσο ευκολότερο θα είναι να εντοπίσουμε τις διαφορές, όταν ο Σατανάς μάς παρουσιάζει τις παραποιήσεις του. Έτσι, όταν το κάνει, θα πρέπει να κοιτάξουμε τις διαφορές και όχι τις ομοιότητες, όπως ακριβώς έκανα με τα χαρτονομίσματα των δολαρίων, διότι εκεί είναι όπου πάντοτε αποκαλύπτονται τα ψέματα.
Ο Πρόεδρος Έζρα Ταφτ Μπένσον (1899-1994) δίδαξε: «Το Βιβλίο του Μόρμον αποκαλύπτει τους εχθρούς του Χριστού… Ο Θεός, με την άπειρη πρόγνωσή του, διαμόρφωσε κατά τέτοιο τρόπο το Βιβλίο του Μόρμον, ώστε να μπορούμε να καταλαβαίνουμε το λάθος και να γνωρίζουμε πώς να πολεμούμε τις ψευδείς εκπαιδευτικές, πολιτικές, θρησκευτικές και φιλοσοφικές έννοιες του καιρού μας»2.
Σήμερα βρισκόμαστε σε πόλεμο με τον Σατανά. Εμείς, όπως κάθε στρατός, πρέπει να γνωρίζουμε τι σχεδιάζει ο εχθρός. Το να ξέρουμε πότε και πού θα επιτεθεί ο εχθρός, για παράδειγμα, μπορεί να είναι πολύτιμη πληροφόρηση. Γι’ αυτό ο όρος της απόκτησης αυτής της πληροφόρησης είναι «συγκέντρωση νοημοσύνης». Το να γνωρίζουμε τον εχθρό μας είναι να γίνουμε εξυπνότεροι από τον εχθρό μας. Το Βιβλίο του Μόρμον μπορεί να μας βοηθήσει «να συγκεντρώσουμε νοημοσύνη» για τις μεθόδους παραποίησης του Σατανά.
Η κολακεία είναι παραποίηση
Οι περισσότεροι από τους μισούς παραποιητές της αλήθειας στο Βιβλίο του Μόρμον χρησιμοποιούν την κολακεία και μια χαρισματική προσωπικότητα, ώστε να πετύχουν τους σκοπούς τους. Για παράδειγμα ο Σερέμ «είχε τέλεια γνώση της γλώσσας του λαού. Γι’ αυτό μπορούσε να χρησιμοποιεί πολλή κολακεία, και πολλή δύναμη λόγου, σύμφωνα με τη δύναμη του διαβόλου» (Ιακώβ 7:4). Οι άνομοι ιερείς του Νώε έλεγαν «μάταια και κολακευτικά λόγια» (Μωσία 11:7), κάνοντας τους ανθρώπους να εμπλέκονται σε ειδωλολατρία και άλλες ανομίες. Ο Κοριχόρ πέτυχε παρόμοια αποτελέσματα στην εποχή του «παρασύροντας τις καρδιές πολλών» (Άλμα 30:18). Ο Αμαλικίχα και ο Γαδιάντων χρησιμοποίησαν και οι δύο την ικανότητά τους της κολακείας για να δημιουργήσουν στρατιές ανόμων οπαδών (βλέπε Άλμα 46:10, Ήλαμαν 2:4).
Αυτό δεν είναι τυχαίο. Η κολακεία είναι ρηχή, ανειλικρινής, κενή και υπερβολική. Ο Νεφί προειδοποίησε για εκείνους που «θα διδάσκουν κατ’ αυτόν τον τρόπο ψευδείς και μάταιες και ανόητες διδαχές, και θα φουσκώνουν από καμάρι μέσα στην καρδιά τους, και θα ψάχνουν βαθιά να κρύψουν τις συνωμοσίες τους από τον Κύριο. Και τα έργα τους θα είναι στο σκοτάδι» (Νεφί Β΄ 28:9).
Η κολακεία χρησιμοποιείται συχνά προς εξαπάτηση. Συνήθως έχει κάποιο απώτερο σκοπό ή κάποιο κρυφό σχέδιο. Η κολακεία εμπεριέχει το πώς λέγεται κάτι παρά την ουσία του πράγματος και στοχεύει στη ματαιοδοξία και την υπερηφάνεια του φυσικού ανθρώπου. Ωστόσο, οι προφήτες του Κυρίου μάς λένε τις απλές αλλά σημαντικές αλήθειες που πρέπει να ακούσουμε.
Η κολακεία είναι η γλώσσα που μιλά ο Σατανάς. Ο Πρόεδρος Τζέιμς Φάουστ (1920-2007), Δεύτερος Σύμβουλος στην Πρώτη Προεδρία, εξήγησε: «Η φωνή [του Σατανά] συχνά ακούγεται τόσο λογική και το μήνυμά του τόσο εύκολο να δικαιολογηθεί. Είναι μια ελκυστική, που εξάπτει την περιέργεια φωνή με ευχάριστους τόνους. Δεν είναι ούτε σκληρή ούτε κακόφωνη. Κανένας δεν θα άκουγε τη φωνή του Σατανά, αν ακουγόταν τραχιά ή κακοήθης»3.
Όταν ο κόσμος μάς παρουσιάζει μία ιδέα, φιλοσοφία ή άποψη που φαίνεται να επικαλείται τη ματαιοδοξία ή την υπερηφάνεια μας ή απλώς ακούγεται πολύ καλή για να είναι αληθινή, αυτό θα πρέπει να είναι αμέσως μια προειδοποίηση για εμάς. Να αντιμετωπίζετε αυτές τις ιδέες ως παραποιητικές της αλήθειας. Συγκρίνετέ τες με τις αλήθειες που διδάχθηκαν από τους προφήτες του Κυρίου. Αναζητήστε διαφορές, όχι ομοιότητες, και οι ιδέες που παραποιούν την αλήθεια θα γίνουν φανερές.
Νεχώρ -- ένας δημοφιλής παραποιητής της αλήθειας
Ο Νεχώρ χρησιμοποιούσε ευρέως τη μέθοδο του Σατανά, της κολακείας. Ας τον εξετάσουμε σαν μία περίπτωση προς μελέτη ενός πνευματικού παραποιητή της αλήθειας. Ο Νεχώρ, η διδαχή του οποίου φαινόταν να αγκαλιάζει την ιδέα ενός λυτρωτή, ήταν ένας δημοφιλής και χαρισματικός ιεροκήρυκας μεταξύ των Νεφιτών. Ο Νεχώρ συγκέντρωσε πολλούς οπαδούς διδάσκοντας πως «ολόκληρη η ανθρωπότητα θα σωζόταν κατά την τελευταία ημέρα» και «θα είχαν ζωή αιώνια» (Άλμα 1:4).
Μπορούμε να δούμε γιατί το μήνυμα του Νεχώρ ήταν τόσο ελκυστικό; Δίδασκε για έναν ανέμελο και ανεκτικό Θεό -- έναν Θεό ο οποίος, επειδή αγαπά τους πάντες, θα σώσει τους πάντες, ό,τι κι αν γινόταν. Επομένως, προχωρήστε και κάνετε ό,τι σας αρέσει, επειδή όλα είναι καλά. Είναι μία σαγηνευτική φιλοσοφία που ενστερνίστηκαν τόσο οι άνθρωποι της εποχής του Νεχώρ (βλέπε Άλμα 1:5), όσο και πολλοί άνθρωποι σήμερα. Ένα δωρεάν εισιτήριο για τους ουρανούς είναι κάτι που προφανώς θέλουν οι άνθρωποι.
Ποιο ήταν, λοιπόν, το πρόβλημα με το μήνυμα του Νεχώρ; Ας δούμε ξανά τα κύρια σημεία του επιχειρήματός του:
-
Ο Θεός δημιούργησε όλους τους ανθρώπους -- αληθές.
-
Ο Θεός αγαπά όλους τους ανθρώπους -- αληθές.
-
Δεν θα πρέπει να φοβόμαστε τον Θεό -- αληθές.
-
Θα πρέπει να αγαλλιούμε στην ιδέα της σωτηρίας -- αληθές.
Μέχρι στιγμής υπάρχουν πολλές ομοιότητες ανάμεσα σε όσα δίδαξε ο Νεχώρ και στις αλήθειες του Ευαγγελίου. Όμως, θυμηθείτε -- όπως ακριβώς με τα πλαστά χρήματα, έτσι πρέπει να κοιτάξουμε τις διαφορές, όχι τις ομοιότητες. Ας δούμε, λοιπόν, το τελευταίο σημείο του Νεχώρ:
-
Ο Θεός θα χαρίσει σε όλους αιώνια ζωή -- ψευδές!
Εδώ βρίσκεται η σημαντική διαφορά που μας λέει ότι ο Νεχώρ είναι ένας πνευματικός παραποιητής της αλήθειας. Η σωτηρία από τον φυσικό θάνατο δίνεται σε όλους, όμως η σωτηρία από τον πνευματικό θάνατο εξαρτάται από την εκούσια μετάνοιά μας. Αν μετανοήσουμε, τότε μπορούμε να λάβουμε αιώνια ζωή (βλέπε Ιακώβ 6:11). Αλλά δεν δίνεται δωρεάν.
Ο Γεδεών και ο Άλμα αναγνώρισαν τον παραποιητή της αλήθειας
Η ηθική κακότητα του Νεχώρ αποκαλύφθηκε την ημέρα που συνάντησε τον Γεδεών, έναν ενάρετο δάσκαλο στην Εκκλησία του Θεού. Ο Γεδεών είχε θαρραλέα αντιταχθεί στον βασιλιά Νώε χρόνια νωρίτερα και έτσι είχε εμπειρία με τις πνευματικές παραποιήσεις της αλήθειας (βλέπε Μωσία 19:4-8). Ο Νεχώρ «άρχισε να φιλονικεί μαζί του έντονα, για να παρασύρει το λαό της εκκλησίας. Όμως [ο Γεδεών] τον αντέκρουσε, νουθετώντας τον με τα λόγια του Θεού» (Άλμα 1:7). Ο Γεδεών αναγνώρισε τον Νεχώρ ως παραποιητή. Όταν αποκαλύφθηκε, ο Νεχώρ κατέφυγε σε μία άλλη από τις μεθόδους του Σατανά -- τη δολοφονία. Όμως ο θάνατος του Γεδεών δεν ήταν μάταιος. Οι άνθρωποι έφεραν τον παραποιητή Νεχώρ μπροστά στον Άλμα για να κριθεί.
Ο Άλμα αναγνώρισε ότι όχι μόνον ο Νεχώρ ήταν ένοχος για ιεροκαπηλία και δολοφονία, αλλά πως αν δεν το προλάβαιναν, η ιεροκαπηλία ανάμεσα στους ανθρώπους «θα επέφερε οπωσδήποτε την απόλυτη καταστροφή τους» (Άλμα 1:12). Έτσι ο Νεχώρ καταδικάστηκε σε θάνατο και υπέφερε «ατιμωτικό θάνατο» (Άλμα 1:15).
Ο Γεδεών και ο Άλμα είναι παραδείγματα για εμάς. Όταν έχουμε μαζί μας το Πνεύμα, θα δούμε και θα ακούσουμε «πράγματα όπως πράγματι είναι» (Ιακώβ 4:13). Θα αναγνωρίσουμε τα σχέδια παραποίησης και τις μηχανορραφίες του Σατανά «με τέλεια γνώση, όσο είναι το φως της ημέρας από τη σκοτεινή νύχτα» (Μορόνι 7:15).
Ο «παραποιητής» εχθρός μας είναι έξυπνος, όμως όπως ο Γεδεών και ο Άλμα, μπορούμε να είμαστε εξυπνότεροι. Όπως ακριβώς άρχισα σιγά-σιγά να αναγνωρίζω τις διαφορές ανάμεσα στα χαρτονομίσματα των δολαρίων μου, μπορούμε σταδιακά να εκπαιδεύσουμε το μάτι, τον νου και το πνεύμα μας, ώστε να αναγνωρίζουμε τις διαφορές ανάμεσα στην αλήθεια και τα ψέματα. Καθώς το πράττουμε, θα αναγνωρίζουμε τους παραποιητές και θα αντιστεκόμαστε στα ψέματά τους.