ช่วยชีวิต: เราทำได้
โดย เอ็ลเดอร์เมอร์วิน บี. อาร์โนลด์
แห่งสาวกเจ็ดสิบ
พระเจ้าทรงจัดเตรียมเครื่องมือทั้งหมดที่เราจำเป็นต้องใช้ช่วยชีวิตเพื่อนที่แข็งขันน้อยและไม่เป็นสมาชิก
พระผู้ช่วยให้รอดเข้าพระทัยพระพันธกิจในการช่วยชีวิตลูกๆ ของพระบิดาบนสวรรค์อย่างชัดเจนเพราะพระองค์ทรงประกาศว่า
“เพราะว่าบุตรมนุษย์เสด็จมาเพื่อทรงช่วยคนที่หลงหายไปนั้นให้รอด …
“[เพราะ] พระบิดาของพวกท่านผู้สถิตในสวรรค์ก็ทรงเป็นอย่างนั้นแหละ พระองค์ไม่ทรงปรารถนาให้ผู้เล็กน้อยเหล่านี้ สักคนหนึ่ง พินาศไปเลย”1
แจสมิน เบนเนียน อาร์โนลด์มารดาผู้ประเสริฐของข้าพเจ้าเข้าใจบทบาทของเธอในการช่วยชีวิตแกะที่บาดเจ็บและหลงหายของพระบิดาบนสวรรค์อย่างชัดเจน รวมทั้งลูกหลานของเธอเอง ปู่ย่าตายายมีบทบาทได้น่าอัศจรรย์นักในชีวิตหลานๆ ของพวกท่าน
คุณแม่มักได้รับมอบหมายให้ไปเยี่ยมสอนคนที่ศรัทธาอ่อนแอ ครอบครัวที่แข็งขันน้อยและเป็นสมาชิกบางส่วน แต่ฝูงแกะของเธอยังมีอีกหลายคนที่ไม่มีใครมอบหมายให้เธอไปเยี่ยม ปกติการเยี่ยมของเธอไม่ใช่เพียงเดือนละครั้ง เมื่อเธอฟังอย่างเงียบๆ ดูแลผู้ป่วย และให้กำลังใจด้วยความรัก หลายเดือนสุดท้ายในชีวิตของแม่ เธอต้องอยู่บ้านเธอจึงใช้เวลาหลายชั่วโมงเขียนจดหมาย แสดงความรัก แสดงประจักษ์พยาน และหนุนใจคนที่มาเยี่ยม
เมื่อเราไปช่วยชีวิต พระผู้เป็นเจ้าประทานพลัง กำลังใจ และพรแก่เรา เมื่อพระองค์ทรงบัญชาโมเสสให้ไปช่วยชีวิตลูกหลานอิสราเอล โมเสสกลัว พวกเราหลายคนก็กลัว โมเสสแก้ตัวว่า “ข้าพระองค์ไม่ใช่นักพูด … ข้าพระองค์เป็นคนพูดไม่คล่อง”2
พระเจ้าทรงรับรองกับโมเสสว่า
“ใครสร้างปากมนุษย์ … เรายาห์เวห์ … ไม่ใช่หรือ
“บัดนี้ไปเถิด เราจะช่วยเจ้าให้พูด และจะสอนคำซึ่งควรจะพูด”3
แท้ที่จริงพระเจ้ารับสั่งกับโมเสสว่า “เจ้าทำได้!” และท่านรู้ไหม เราทำได้เช่นกัน!
ข้าพเจ้าขอแบ่งปันหลักธรรมสี่ประการที่จะช่วยเราในงานช่วยชีวิตของเรา
หลักธรรม 1: เราต้องไม่ถ่วงเวลาออกไปช่วยชีวิต
เอ็ลเดอร์อาเลฮานโดร ปาตาเนีย อดีตสาวกเจ็ดสิบภาคเล่าเรื่องดาเนียลน้องชายของเขาที่ออกเรือไปหาปลากับลูกเรือ หลังจากนั้นครู่หนึ่งเขาได้รับสัญญาณเตือนว่าพายุลูกใหญ่กำลังเคลื่อนเข้ามาอย่างรวดเร็ว ดาเนียลกับลูกเรือจึงเตรียมกลับท่าเรือทันที
ขณะพายุรุนแรงขึ้น เครื่องยนต์ของเรือประมงที่อยู่ใกล้ๆ หยุดทำงาน ลูกเรือของดาเนียลจึงเกี่ยวสายเคเบิลกับเรือลำนั้นและเริ่มลากเข้าฝั่ง พวกเขาวิทยุขอความช่วยเหลือโดยรู้ว่าต้องการความช่วยเหลือทันทีเนื่องด้วยพายุทวีความรุนแรง
ขณะคนที่พวกเขารักรอคอยด้วยใจร้อนรน ตัวแทนจากยามชายฝั่ง สมาคมชาวประมง และกองทัพเรือประชุมกันเพื่อตัดสินใจใช้แผนช่วยชีวิตที่ดีที่สุด บางคนต้องการไปช่วยเดี๋ยวนั้นแต่ได้คำสั่งว่าต้องรอแผน ขณะคนที่ประสบพายุขอความช่วยเหลือมาอย่างต่อเนื่อง ตัวแทนก็ยังประชุมกันอยู่เพื่อตกลงเรื่องแผนและวิธีที่เหมาะสม
เมื่อตั้งกลุ่มช่วยชีวิตได้แล้ว การขอร้องด้วยความสิ้นหวังครั้งสุดท้ายก็มา พายุโหมกระหน่ำทำให้สายเคเบิลระหว่างเรือสองลำขาด และลูกเรือของดาเนียลกำลังกลับไปดูว่าพวกเขาจะช่วยชีวิตเพื่อนชาวประมงได้หรือไม่ ในที่สุดเรือทั้งสองลำก็จมและลูกเรือรวมทั้งดาเนียลน้องชายของเอ็ลเดอร์ปาตาเนียหายสาบสูญ
เอ็ลเดอร์ปาตาเนียเปรียบโศกนาฏกรรมครั้งนี้กับพระดำรัสเตือนของพระเจ้าเมื่อพระองค์ตรัสว่า “เจ้าไม่ได้เสริมกำลัง … [หรือ] ตัวที่หลงทางไปเจ้าก็ไม่ได้ไปตามกลับมา … [หรือ] หายไปเจ้าก็ไม่ได้เสาะหา … และเราจะเรียกร้องเอาแกะของเราจากมือ [เจ้า]”4
เอ็ลเดอร์ปาตาเนียอธิบายว่าแม้จะต้องจัดระเบียบในสภา โควรัม องค์การช่วย และแม้เป็นรายบุคคล แต่เราต้องไม่ถ่วงเวลาออกไปช่วยชีวิต บางครั้งหลายสัปดาห์ผ่านไปขณะที่เราพูดถึงวิธีช่วยครอบครัวหรือบุคคลที่ต้องการความช่วยเหลือเป็นพิเศษ เราพิจารณาว่าใครจะไปเยี่ยมพวกเขาและวิธีช่วย ระหว่างนั้นพี่น้องชายหญิงที่หลงหายยังคงต้องการและบางครั้งต้องร้องขอความช่วยเหลือ เราต้องไม่ถ่วงเวลา
หลักธรรม 2: เราต้องไม่ยอมแพ้
ประธานโธมัส เอส. มอนสันผู้ป่าวประกาศชัดเจนให้ออกไปช่วยชีวิตกล่าวว่า “เราจำเป็นต้องเตือนสมาชิกของเราว่าไม่มีคำว่าสายเกินไปเมื่อมาถึงเรื่องสมาชิกแข็งขันน้อย … ของเรา … ผู้ที่เราอาจจะคิดว่าเป็นบุคคลที่หมดทางช่วย”5
เช่นเดียวกับหลายท่าน ข้าพเจ้าแบ่งปันพระกิตติคุณกับบางคนที่ไม่นานก็รับบัพติศมาหรือแข็งขัน และอีกหลายคนใช้เวลามากกว่านั้น—อย่างเช่นทิมเพื่อนที่ไม่เป็นสมาชิกของข้าพเจ้ากับชาร์ลีนภรรยาที่แข็งขันน้อยของเขา
ตลอด 25 ปีที่ผ่านมาข้าพเจ้าสนทนาพระกิตติคุณกับทิมและพาทิมกับชาร์ลีนไปโอเพ่นเฮาส์พระวิหาร หลายคนเข้ามาช่วย แต่ทิมปฏิเสธคำเชื้อเชิญให้พบกับผู้สอนศาสนาทุกครั้ง
สุดสัปดาห์หนึ่งข้าพเจ้าได้รับมอบหมายให้ไปควบคุมการประชุมใหญ่สเตค ข้าพเจ้าขอให้ประธานสเตคอดอาหารและสวดอ้อนวอนว่าเราควรไปเยี่ยมใคร ข้าพเจ้าตกใจเมื่อเขาส่งชื่อทิมเพื่อนของข้าพเจ้ามาให้ เมื่ออธิการของทิม ประธานสเตค และข้าพเจ้าเคาะประตู ทิมเปิดประตู มองข้าพเจ้า มองอธิการ แล้วพูดว่า “อธิการครับ ผมคิดว่าคุณบอกผมว่าคุณจะพาคนพิเศษมา!”
จากนั้นทิมก็หัวเราะและพูดว่า “เข้ามาเลยเมิร์ฟ” ปาฏิหาริย์เกิดขึ้นวันนั้น เวลานี้ทิมรับบัพติศมาแล้ว และเขากับชาร์ลีนรับการผนึกในพระวิหารแล้ว เราต้องไม่ยอมแพ้
หลักธรรม 3: ปีติของท่านจะใหญ่หลวงเพียงใดหากท่านช่วยให้จิตวิญญาณดวงหนึ่งมาหาพระคริสต์
หลายปีก่อนในการประชุมใหญ่สามัญ ข้าพเจ้าพูดว่าโฮเซเดเซาซา มาร์เควสเข้าใจพระวจนะของพระผู้ช่วยให้รอดอย่างไรที่ว่า “หากคนใดในบรรดาพวกเจ้ามั่นคงในพระวิญญาณ, ก็ให้เขาพาไปกับเขาด้วยเขาคนนั้นที่อ่อนแอ, เพื่อเขาจะได้ … เข้มแข็งเช่นกัน.”6
บราเดอร์มาร์เควสรู้ชื่อแกะทุกตัวในโควรัมปุโรหิตของเขาและทราบว่าเฟอร์นันโดหายไป เขาตามหาเฟอร์นันโดที่บ้าน ไปตามที่บ้านเพื่อน แม้กระทั่งที่ชายหาด
ในที่สุดก็พบเฟอร์นันโดกำลังโต้คลื่นในมหาสมุทร เขาไม่รอช้าจนเรือจมเหมือนในเรื่องของดาเนียล เขาลงไปช่วยชีวิตแกะที่หายไปของเขาในน้ำทันทีและพากลับบ้านด้วยความชื่นชมยินดี7
เขาทำให้แน่ใจต่อจากนั้นผ่านการปฏิบัติศาสนกิจต่อเนื่องว่าเฟอร์นันโดจะไม่ออกจากฝูงอีก8
ข้าพเจ้าขออัพเดทกับท่านเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นตั้งแต่ช่วยเฟอร์นันโดและแบ่งปันปีติที่มาจากการช่วยแกะตัวหนึ่งที่หายไป เฟอร์นันโดแต่งงานกับมาเรียแฟนสาวของเขาในพระวิหาร เวลานี้ทั้งคู่มีบุตร 5 คนและหลาน 13 คน ทุกคนแข็งขันในศาสนจักร ญาติอีกหลายคนและครอบครัวของพวกเขาเข้าร่วมศาสนจักรด้วย พวกเขาส่งชื่อบรรพชนหลายพันคนไปรับศาสนพิธีพระวิหารและพรมีมาอย่างต่อเนื่อง
เวลานี้เฟอร์นันโดรับใช้เป็นอธิการครั้งที่สาม และเขายังคงช่วยชีวิต เหมือนที่เขาเคยได้รับการช่วยชีวิต เขาแบ่งปันเมื่อเร็วๆ นี้ว่า “ในวอร์ดของเรา เรามีเยาวชนชายของฐานะปุโรหิตแห่งอาโรนแข็งขัน 32 คน 21 คนได้รับการช่วยชีวิตใน 18 เดือนที่ผ่านมา” ในฐานะบุคคล ครอบครัว โควรัม องค์การช่วย ชั้นเรียน ผู้เยี่ยมสอน และผู้สอนประจำบ้าน เราทำได้!
หลักธรรม 4: ไม่ว่าเราจะอยู่ในวัยใด เราทุกคนได้รับการร้องขอให้ไปช่วยชีวิต
ประธานเฮนรีย์ บี. อายริงก์ประกาศว่า “ไม่ว่าเราจะมีอายุเท่าใด มีความสามารถอะไร มีการเรียกใดในศาสนจักร หรืออยู่ที่ใด เราเป็นหนึ่งเดียวกันที่ได้รับเรียกให้ทำงานเพื่อช่วย [พระผู้ช่วยให้รอด] ในการเก็บเกี่ยวจิตวิญญาณจนกว่าพระองค์จะเสด็จมาอีกครั้ง”9
ในแต่ละวันมีเด็กเล็ก เยาวชน หนุ่มสาวโสด และสมาชิกผู้ใหญ่ของเราทุกวัยที่เพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ที่เอาใจใส่คำประกาศชัดเจนของพระผู้ช่วยให้รอดให้ไปช่วยชีวิต ขอบคุณสำหรับความพยายามของท่าน! ข้าพเจ้าขอแบ่งปันตัวอย่าง
เอมีวัย 7 ขวบชวนอาเรียนนาเพื่อนของเธอกับครอบครัวมาโปรแกรมการประชุมศีลระลึกปฐมวัยประจำปี ไม่กี่เดือนต่อมา อาเรียนนากับครอบครัวรับบัพติศมา
อัลลันหนุ่มโสดรู้สึกได้รับการดลใจให้ใช้สื่อสังคมแบ่งปันวีดิทัศน์ศาสนจักร ข่าวสารมอรมอน และข้อพระคัมภีร์กับเพื่อนทุกคนของเขา
ซิสเตอร์รีฟส์เริ่มแบ่งปันพระกิตติคุณกับผู้ขายของทางโทรศัพท์ที่โทรมาหาเธอ
เจมส์ชวนเชนเพื่อนที่ไม่เป็นสมาชิกมาบัพติศมาลูกสาวของเขา
สเป็นเซอร์ส่งลิงก์คำปราศรัยการประชุมใหญ่ของประธานรัสเซลล์ เอ็ม. เนลสันให้น้องสาวที่แข็งขันน้อยและรายงานว่า “เธออ่านคำพูดนั้นและหน้าต่างเปิด”
พระเจ้าทรงจัดเตรียมเครื่องมือทั้งหมดที่เราจำเป็นต้องใช้ช่วยชีวิตเพื่อนที่แข็งขันน้อยและไม่เป็นสมาชิก เราทุกคนทำได้!
ข้าพเจ้าเชื้อเชิญแต่ละท่านให้เอาใจใส่คำขอร้องของพระผู้ช่วยให้รอดให้ไปช่วยชีวิต เราทำได้!
ข้าพเจ้าเป็นพยานอย่างจริงจังว่าข้าพเจ้ารู้ว่าพระเยซูทรงเป็นพระเมษบาลผู้ประเสริฐ พระองค์ทรงรักเราและพระองค์จะอวยพรเราเมื่อเราไปช่วยชีวิต ข้าพเจ้ารู้ว่าพระองค์ทรงพระชนม์ ข้าพเจ้ารู้ ในพระนามของพระเยซูคริสต์ เอเมน