Vergeet niet voor Erik te bidden
De auteur woont in Nevada (VS).
‘Je weet dat elke ziel vrij is om te bepalen hoe hij leeft en wat hij wordt’ (Hymns, nr. 240).
Kari en haar gezinsleden knielden voor het gezinsgebed bij de bank. Iedereen vouwde de handen eerbiedig. Papa vroeg aan Kari’s zusje, Liv, om het gebed uit te spreken.
‘Vergeet niet onze hemelse Vader voor onze vele zegeningen te bedanken’, herinnerde hij haar.
‘En vergeet niet voor Erik te bidden’, voegde mama er aan toe. Mama herinnerde er altijd aan dat ze voor Erik moesten bidden.
Erik was Kari’s grote broer. Voordat hij naar de universiteit ging waren hij en Kari elkaars beste vrienden. Ze miste alle leuke dingen die ze samen altijd deden heel erg.
Een paar maanden geleden vertelde Erik mama en papa dat hij geen lid van de kerk meer wilde zijn. Het hele gezin was verbaasd en verdrietig. Ze begonnen elke avond voor Erik te bidden. Soms baden ze dat hij de Heilige Geest mocht voelen en weer naar de kerk zou willen gaan. Papa bad dat Erik helder zou denken om goede keuzen te maken. Mama bad vaak dat iemand die hij vertrouwde hem mocht helpen om het goede pad te vinden. Na al hun gebeden voelde Kari zich toch wel een beetje boos. Waarom had onze hemelse Vader Erik niet terug naar de kerk gebracht?
Uiteindelijk, net toen Liv haar mond opendeed om te gaan bidden, hield Kari het niet meer uit. ‘Waarom heeft onze hemelse Vader onze gebeden niet verhoord?’ riep ze uit. Iedereen keek vol verbazing naar Kari, maar ze was zo overstuur dat het haar niet kon schelen. Een minuut lang zei niemand iets.
‘Kari’, zei papa, ‘toen je vandaag uit school kwam, heb je toen je rugzak weggehangen?’
‘Hè?’ vroeg Kari verward. Wat had haar rugzak er mee te maken? Ze keek naar de voordeur en zag dat haar rugzak tegen de muur gegooid was in plaats van opgehangen naast die van Liv. ‘Nee … sorry.’
‘Heeft mama je er niet aan herinnerd?’
‘Jawel’, antwoordde Kari. Ze keek omlaag naar haar knieën.
‘Herinnert mama je niet vaak aan het ophangen van je rugzak?’
‘Ja’, mompelde Kari. Ze snapte nog steeds niet waar dit allemaal op sloeg. Nam papa haar vraag niet serieus?
‘Ik weet dat onze hemelse Vader onze gebeden iedere keer wel verhoort als we voor Erik bidden. Het probleem is dat Erik op het ogenblik misschien niet luistert. Erik mag kiezen of hij naar de Heilige Geest luistert, net zoals jij mag kiezen of je naar mama luistert over je rugzak. Maar denk je dat je mama altijd zult negeren als ze je vraagt om je rugzak op te hangen?’
‘Nee, dat denk ik niet’, zei Kari.
‘Ooit zal ze luisteren!’ zei mama met een knipoog naar Kari. Kari glimlachte.
‘Dus Erik zal misschien ook ooit luisteren’, voegde Kari toe.
‘Absoluut’, zei mama. ‘Naar de Heilige Geest luisteren is een vaardigheid die je moet leren. Misschien heeft Erik het nog niet geleerd.’ Kari voelde zich iets beter.
Ze bogen allemaal hun hoofd toen Liv het gebed uitsprak. Ze bad dat Erik zou leren om naar de Heilige Geest te luisteren. Toen Liv bad voelde Kari zich rustig en warm. Ze wist dat onze hemelse Vader hun gebeden hoorde. Terwijl Liv een paar dingen noemde waarmee hun gezin gezegend was, dacht Kari aan een zegening die ze aan de lijst kon toevoegen: ze begreep nu meer van gebed!
Toen het gebed klaar was, wist Kari dat onze hemelse Vader Erik niet vergeten had. Ze wist dat Hij haar nooit zou vergeten.