6 symbolen van Pascha die uw kijk op Pasen kunnen veranderen

Valerie Durrant

Kerkelijke tijdschriften

Als we aan de symboliek van het Pascha denken, neemt ons begrip en onze vreugde voor de werkelijkheid van de opstanding toe.

Ik houd van Pasen. Het is een feestdag waarop we herdenken dat Jezus Christus de kinderen van God van de banden van de dood en de hel bevrijdde.

Maar vijftienhonderd jaar vóór de opstanding, was er een gelijksoortige heilige dag waarop men herdacht dat Jehova de kinderen van Israël van hun knechtschap in Egypte bevrijdde.

We vieren Pasen ter herdenking van het zoenoffer van de Heiland; Pascha was er een voorafschaduwing van. Samen leiden ze tot een beter begrip van de opstanding. Hieronder staan enkele verbanden tussen Pascha en Pasen:

Pascha	Pasen
1. Pascha draait om het paaslam, een bok zonder gebrek (zie Exodus 12:5), zonder gebroken beenderen (zie Exodus 12:46).	1. Jezus is het Lam van God (zie Johannes 1:29), vrij van zonde en zonder gebroken beenderen (zie Johannes 19:36).
2. Ongezuurde broden, vrij van corruptie, hoorden bij het Paschamaal (zie Exodus 12:8, 15).	2. Jezus is het Brood des Levens, zonder enige onzuiverheid (zie Johannes 6:35).
3. Bittere kruiden, een symbool voor het knechtschap van de Israëlieten, maken deel uit van het Paschamaal (zie Exodus 12:8).	3. We zijn misschien slaven van de zonde, maar omdat Jezus de bittere beker dronk (zie LV 19:18), kunnen we die door zijn verzoening overwinnen (zie 1 Korinthe 15:22).
4. Het Pascha moest met haast gegeten worden (zie Exodus 12:11).	4. Het lichaam van de Heiland moest met haast voor de begrafenis worden voorbereid (zie Johannes 19:31).
5. Gelovigen die het bloed van het lam op hun deurposten streken, werden van de lichamelijke dood gered (zie Exodus 12:7, 13).	5. Gelovigen die elke week tijdens het avondmaal symbolisch van het bloed van het Lam nemen en ‘Hem altijd indachtig’ zijn (LV 20:77, 79), kunnen van zowel de lichamelijke als de geestelijke dood worden gered (zie Mosiah 4:2).
6. De dag nadat de eerstgeborenen waren gestorven, kregen de gevangen Israëlieten hun vrijheid (zie Exodus 12:29–32).	6. De dag nadat de Eerstgeborene was gedood, gaf Jezus de gevangenen in de geestenwereld vrijheid (zie LV 138:18, 31, 42).