Tijdens zijn sterfelijk leven ondernam de Heiland talloze tochten: de tocht van Bethlehem naar Egypte die Hij als baby maakte; de veertig dagen in de woestijn; zijn reizen naar steden, dorpen en huizen waar Hij tijdens zijn bediening mensen onderwees, genas en zegende; en vele andere. Eén tocht moest de Heiland echter alleen maken, een tocht die alleen Hij kon doorstaan.
‘Op paaszondag vieren we de heerlijkste, langstverwachte gebeurtenis in de wereldgeschiedenis.
‘Het is de dag die alles veranderde.
‘Die dag veranderde mijn leven.
‘Uw leven veranderde.
‘De bestemming van al Gods kinderen veranderde.’
President Dieter F. Uchtdorf, tweede raadgever in het Eerste Presidium, ‘De gave van genade’, Liahona, mei 2015, 107.
Onvoorstelbaar lijden
O mijn Vader, Simon Dewey
‘Geen sterveling kan volledig bevatten wat Christus in Gethsémané heeft gedaan.
‘Wij weten wel dat Hij uit iedere porie grote bloeddruppels zweette, toen Hij de beker met bittere droesem ledigde die zijn Vader Hem voorgehouden had.
‘Wij weten dat Hij naar lichaam en geest méér heeft geleden dan enig mens kan verdragen zonder te sterven.
‘We weten dat zijn lijden, op de een of andere voor ons niet te bevatten manier, heeft voldaan aan de eisen der gerechtigheid, boetvaardige zielen heeft verlost van de straf en boete voor zonden, en barmhartigheid binnen het bereik heeft gebracht van hen die in zijn heilige naam geloven.
‘Wij weten dat Hij machteloos op de grond lag, toen de foltering van een oneindige last Hem deed sidderen en de wens deed uiten dat die bittere beker aan Hem voorbij mocht gaan.’
Ouderling Bruce R. McConkie (1915–1985) van het Quorum der Twaalf Apostelen, ‘The Purifying Power of Gethsemane’, Ensign, mei 1985, 9.
Persoonlijke toepassing: Hoewel we dat niet altijd beseffen, heeft de Heiland bij de verzoening alle mogelijke pijnen doorstaan. Hij begrijpt elke lichamelijke pijn, van een botbreuk tot de ernstigste chronische ziekte. Hij heeft de duisternis en wanhoop van mentale kwalen gevoeld, zoals depressie, angst, verslaving, eenzaamheid en verdriet. En Hij heeft elke geestelijke verwonding gevoeld, omdat Hij alle zonden van de mensheid op Zich heeft genomen.
Ouderling David A. Bednar van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft gezegd: ‘In een moment van zwakte roepen we misschien uit: “Niemand weet wat ik doormaak. Niemand begrijpt me.” Maar de Zoon van God begrijpt ons volkomen, want Hij heeft onze persoonlijke lasten gevoeld en gedragen.’ (‘Hun lasten met gemak dragen’, Liahona, mei 2014, 90.)
Hij was de enige die het kon
De kruisweg, Bernardo Cavallino, Chrysler Museum of Art
‘Wat Hij deed, kon alleen een God. Als de eniggeboren Zoon van de Vader in het vlees, erfde Jezus goddelijke eigenschappen. Hij was de enige die ooit geboren werd die deze uiterst belangrijke en bovenaardse daad kon stellen. Als de enige zondeloze Mens die ooit op aarde heeft geleefd, was Hij niet onderhevig aan de geestelijke dood. Door zijn goddelijke aard bezat Hij ook macht over de lichamelijke dood. Zo heeft Hij voor ons gedaan wat we zelf niet kunnen. Hij verbrak de koude greep van de dood. Hij heeft voor ons ook de grootste en vredige vertroosting van de gave van de Heilige Geest mogelijk gemaakt.’
President James E. Faust (1920–2007), tweede raadgever in het Eerste Presidium, ‘Onze vurigste hoop is in de verzoening’, Liahona, januari 2002, 20.
Persoonlijke toepassing: Door de verzoening heeft de Heiland de banden des doods losgemaakt. Hij heeft ieder van ons van onze zonden verlost zodat wij het eeuwig leven kunnen hebben. Hij was de enige die zo’n ontzaglijke en onmogelijke opdracht kon verwezenlijken. Als we met ernstige beproevingen te maken krijgen, vinden we troost in het besef dat de Heiland werkelijk het onmogelijke mogelijk kan maken.
Hij deinsde niet terug
De begrafenis, Carl Heinrich Bloch
‘Terwijl hulpeloze volgelingen toekeken, werd zijn gewonde lichaam op de heuvel Golgotha aan het kruis genageld. Genadeloos werd Hij bespot, vervloekt en gehoond. […]
‘De laatste kwellende uren verliepen terwijl het leven uit Hem wegvloeide. Met uitgedroogde lippen sprak Hij de woorden: “Vader, in uw handen beveel Ik mijn geest.” En toen Hij dat gezegd had, gaf Hij de geest.’
‘De Meester had op het laatste moment terug kunnen treden. Maar dat deed Hij niet. Hij daalde onder alle dingen neer om alle dingen te kunnen redden. Zijn levenloze lichaam werd gehaast, maar voorzichtig, in een geleend graf gelegd.’
President Thomas S. Monson (1927–2018), ‘Hij is uit de dood verrezen!’ Liahona, mei 2010, 89.
Persoonlijke toepassing: Hij ging gebukt onder helse pijn, eenzaamheid en wanhoop, en toch hield de Heiland zijn sterfelijke tocht waardig tot het einde vol. Hij vroeg zijn Vader zelfs om vergeving voor hen die Hem hadden gekruisigd. Door zijn volmaakte voorbeeld kunnen wij onze beproevingen en problemen waardig het hoofd bieden, en met zijn hulp kunnen ook wij tot het einde toe volharden.
De vele getuigen van zijn opstanding
Vrouw, waarom huilt u? Mark R. Pugh
‘Ik [geloof] de vele getuigen van de opstanding van de Heiland wier ervaringen en getuigenissen in het Nieuwe Testament zijn beschreven – onder andere Petrus en zijn collega’s van de Twaalf en de lieve, reine Maria van Magdala. Ik geloof de getuigenissen die in het Boek van Mormon staan – van onder andere de apostel Nephi en de naamloze menigte in het land Overvloed. En ik geloof het getuigenis van Joseph Smith en Sidney Rigdon die, na vele getuigenissen, hun grote getuigenis van deze laatste bedeling gaven “dat Hij leeft! Want wij zagen Hem.” Onder de blik van zijn alziend oog sta ik zelf als een getuige dat Jezus van Nazareth de herrezen Verlosser is, en ik getuig van alles wat voortvloeit uit het feit van zijn opstanding. Dat u de overtuiging en troost van datzelfde getuigenis mag ontvangen.’
Ouderling D. Todd Christofferson van het Quorum der Twaalf Apostelen, ‘De opstanding van Jezus Christus’, Liahona, mei 2014, 114.
Persoonlijke toepassing: Hoewel wij het opgestane en volmaakte lichaam van de Verlosser niet hebben gezien, kunnen wij nu van Hem getuigen. Hij kan altijd het middelpunt van ons leven zijn, wanneer of waar we ook zijn geboren. Telkens als we ons hart en onze handen ten dienste stellen van anderen, als we iedereen met zachtheid, vriendelijkheid en respect bejegenen, als we de waarheid verdedigen en over ons getuigenis van het evangelie spreken, dan zijn wij ware getuigen van Jezus Christus.
We hoeven het niet alleen te doen
Wandel met Mij (detail), Greg Olsen; kopiëren niet toegestaan
‘De grote troost van deze paastijd is dat Jezus die lange, eenzame weg geheel alleen heeft afgelegd en dat wij dat daarom niet hoeven te doen. Zijn eenzame weg heeft ons geweldig gezelschap op onze eigen kleine versie van die weg bezorgd – de liefhebbende zorg van onze Vader in de hemel, de constante hulp van zijn geliefde Zoon, de grootse gave van de Heilige Geest, engelen in de hemel, familieleden aan beide kanten van de sluier, profeten en apostelen, leerkrachten, leiders en vrienden. Dit alles en meer is ons gegeven als metgezel op onze levensreis vanwege de verzoening van Jezus Christus en de herstelling van zijn evangelie. Van de heuvel Golgotha weerklinkt de waarheid dat wij nooit alleen of zonder hulp worden gelaten, ook al voelen wij dat soms wel zo. […]
‘Mogen wij […] bij Jezus Christus staan “te allen tijde en in alle dingen en op alle plaatsen waar [wij ons] ook [mogen] bevinden, […] zelfs tot de dood”, want zo stond Hij ons bij toen het tot de dood was en Hij er helemaal alleen voor stond.’
Ouderling Jeffrey R. Holland van het Quorum der Twaalf Apostelen, ‘Niemand was bij Hem’, Liahona, mei 2009, 88.
Persoonlijke toepassing: Denk in deze paastijd aan de laatste, eenzame tocht van de Heiland. Hij heeft alles wat Hij had, opgeofferd, zodat u en ieder mens rein kan worden en het eeuwige leven kan hebben. Volg zijn volmaakte voorbeeld. Houd Hem in uw gedachten en in uw hart. En weet dat u er nooit alleen voor staat. Omdat Hij zijn laatste tocht in uiterste eenzaamheid heeft doorstaan, zal Hij u nooit in de steek laten. Zijn liefde voor u is eindeloos en onveranderlijk. Hij staat klaar om u gemoedsrust, troost en hoop op uw eigen tocht te bieden. De gave van de verzoening is eeuwig, en ze is u gegeven.