‘Ik ben die Ik ben’: symbolen van Jezus Christus in het Oude Testament
Vooral in deze oude kroniek moet Jezus Christus gezocht worden, anders wordt Hij misschien niet gevonden.
Simon Dewey, Licht en waarheid
Toen Mozes zijn gezicht bedekte, moeten de barmhartige woorden van de Heer in de brandende braamstruik met de echo’s van de eeuwigheid hebben weerklonken: ‘Ik heb duidelijk de onderdrukking van mijn volk […] gehoord. Voorzeker, Ik ken hun leed.
‘Daarom ben Ik neergekomen om het volk te redden. […]
‘En Mozes zei tegen God: Zie, wanneer ik bij de Israëlieten kom en tegen hen zeg: De God van uw vaderen heeft mij naar u toe gezonden, en zij mij zeggen: Wat is Zijn Naam? Wat moet ik dan tegen hen zeggen?
‘En God zei tegen Mozes: IK BEN DIE IK BEN. Ook zei Hij: Dit moet u tegen de Israëlieten zeggen: IK BEN heeft mij naar u toe gezonden (Exodus 3:7–8, 13–14).
De voorsterfelijke Jezus Christus, die bij het oude Israël als de Heer Jehova bekend stond, noemde Zichzelf de bron waaruit zijn volk verlossing kon verwachten. Duizenden jaren later bevestigde de herrezen Jezus Christus zijn belofte van verlossing tegen het hedendaagse Israël met de woorden: ‘Wees welgemoed en vrees niet, want Ik, de Heer, ben met u en zal u bijstaan; en u zult van Mij getuigen, ja, Jezus Christus, dat Ik de Zoon van de levende God ben, dat Ik was, dat Ik ben en dat Ik zal komen’ (LV 68:6; cursivering toegevoegd).
De Schriften, de woorden des levens, zijn geschreven om de kinderen van God in alle bedelingen naar Jezus Christus te verwijzen voor verlossing van zonde, dood en alle aardse problemen. Het Oude Testament is daarop geen uitzondering. Net als alle andere Schriften heeft het ten doel om ons hart en verstand op onze Verlosser, de Heer Jezus Christus, te richten. Maar vooral in deze oude kroniek moet Hij worden gezocht, anders wordt Hij misschien niet gevonden.
Als we in een boek met Schriftuur naar Jezus Christus op zoek gaan, helpt het als we voortdurend in gedachte houden waarnaar we op zoek zijn. Jezus Christus is de Bron des levens! Voor de noodlottige problemen van de geestelijke en lichamelijke dood die door de val zijn veroorzaakt, is Christus de eeuwige oplossing voor Israël. Lehi heeft gezegd: ‘Hij geeft Zichzelf als offer [om] aan het einddoel van de wet te beantwoorden’ (2 Nephi 2:7; cursivering toegevoegd). Dat antwoord – de Verlosser van Israël, de grote ‘Ik ben’ – zoeken we in de Schriften. In het poëtische en vaak archaïsche taalgebruik van het Oude Testament zijn de eeuwige problemen – en Jezus Christus als oplossing – niet altijd gemakkelijk herkenbaar. Toch bevindt Jezus Christus Zich daar onder het oppervlak, klaar om in die oude verhalen te worden gevonden.
Als we de naam van de Heer in gedachten houden die Mozes op de berg Sinaï ontving – ‘Ik ben’ – denk dan aan alles wat Jezus Christus betekent voor hen die op Hem vertrouwen. De volgende voorbeelden zijn symbolische leringen uit het Oude Testament waarmee wij ons hart en verstand op verlossing door de Heer Jezus Christus kunnen richten.
Ik ben […] het Lam dat voor u is geslacht
Dierenoffers en de kleren van huiden
Voordat Adam en Eva uit de hof van Eden werden verdreven, kleedde de Heer ze in kleren van dierenhuiden om hun lichaam te bedekken. In het Oude Testament verschijnt het woord verzoening zo’n tachtig keer in verschillende vormen. In ruim zeventig van die gevallen is het originele Hebreeuwse woord kaphar, wat letterlijk ‘bedekken’ betekent.
Nadat ze uit de hof waren verdreven, werd Adam en Eva geboden om de eerstelingen van hun kudden aan de Heer te offeren. Een engel zei later dat deze offers ‘een zinnebeeld van het offer van de Eniggeborene van de Vader’ waren (Mozes 5:7).
Onder de wet van Mozes bleef men dierenoffers brengen, en ook de rituele bedekking van hen die aan priesterschapsverordeningen deelnamen, werd voortgezet.
Als we een verbond met de Heer sluiten en zijn heilige verordeningen ontvangen, worden we door zijn verzoening bedekt, zodat we niet meer volledig aan de gevolgen van de val van Adam zijn blootgesteld. Jezus Christus is waarlijk het Lam van God. Hij is voor ons geofferd zodat wij niet meer aan de gevolgen van zonde en dood onderhevig zijn.
Genesis 3:21; 37:3; Exodus 40:14–15; Ezechiël 16:1–12; Mattheüs 22:11–12; Galaten 3:26–29; 1 Nephi 11:21, 32–33; Alma 34:14–16; Mozes 5:5–8; 7:47
Ik ben het Brood des levens
Manna
Terwijl Mozes en de Israëlieten van Egypte naar het beloofde land trokken, waren ze afhankelijk van de genadegaven van de Heer voor hun dagelijkse voedsel. De Heer verschafte ‘brood uit de hemel’, en de mensen noemden het ‘manna’ (hetgeen ‘Wat is dit?’ betekent). Wie het brood dagelijks verzamelde en trouw aan de Heer en zijn profeet was, bleef de hele reis door de woestijn in leven.
Jezus Christus is het Brood des levens; Hij kwam uit de hemel op aarde om ons tijdens onze aardse reis leven te schenken. Wanneer wij elke dag zijn woorden verzamelen, zullen we tijdens onze levensreis de zoetheid en levenskracht ontvangen die Hij ons biedt.
Exodus 16:4, 12–21, 31; Deuteronomium 8:2–3; Johannes 6:26–35, 48–58, 66–68; 3 Nephi 20:8
Ik ben de bron van levend water
Water uit de rots bij Horeb
Toen de Israëlieten in de woestijn dorst hadden, riep Mozes de Heer aan. Mozes kreeg de opdracht om met de staf die hij van de Heer had gekregen op een rots bij Horeb (de berg Sinaï) te slaan. Toen hij dat deed, gutste er water uit de rots om de miljoenen Israëlieten die onderweg waren in leven te houden.
Jezus Christus is de Rots van Israël. Toen Hij op Golgotha werd geslagen, stroomde er bloed uit zijn lichaam. Het bloed van Christus geeft ons leven! We kunnen het leven leiden dat in het zoenbloed van Christus te vinden is. Maar dan moeten we wel de profeten volgen die de sleutels hebben om zijn levende water beschikbaar te maken.
Exodus 17:1–6; Numeri 20:8, 11; Johannes 4:10–15; 1 Korinthe 10:1–4; LV 28:2
Ik ben uw Genezer
Gifslang op een staak
Vanwege de moeilijkheden op hun tocht begonnen de Israëlieten te klagen en tegen de profeet en de Heer te morren. Daardoor stond de Heer toe dat ze door giftige slangen werden gebeten, waardoor velen stierven. Mozes smeekte de Heer om de slangen weg te nemen. Maar de Heer gaf de mensen een manier om de slangenbeten te overleven. Om te worden genezen, moesten ze naar een koperen slang op een staak kijken.
Jezus Christus was ook op een staak – het kruis – genageld, zodat wij in ons lijden naar Hem zouden kijken en er niet door overmand zouden worden. Jezus Christus neemt niet altijd onze beproevingen weg, maar als onze Genezer kan Hij door de zegeningen van zijn verzoening het gif eruit halen.
Numeri 21:4–9; Johannes 3:14–16; 1 Petrus 2:24; Alma 33:18–22; Helaman 8:14–15; 3 Nephi 27:13–15