เรามาสวดอ้อนวอนใกล้พระวิหารกันเถอะ

ฮวน เบลตราเม เมืองบัวโนสไอเรส อาร์เจนตินา

ภาพประกอบโดย อัลเล็น การ์นส์

เมื่อมาร์โกลูกชายของเราอายุสามขวบ เขากับผมป่วยเพราะอาหารเป็นพิษขั้นรุนแรง มาร์โกป่วยมากจนเขาไม่รู้สึกตัว ผมกับมาเรียเนลาภรรยารีบพาเขาไปโรงพยาบาล พอเราไปถึง เขาเหมือนคนตายแล้ว หลังจากนั้นราวสี่ชั่วโมงเขารู้สึกตัวอีกครั้ง

นับจากนั้นมาร์โกมีอาการชักเป็นๆ หายๆ ตลอดห้าปี ขณะพาเขาเข้านอนแต่ละคืน เราสงสัยว่ากลางดึกเราจะต้องรีบพาเขาไปโรงพยาบาลอีกหรือเปล่า เรานอนไม่เต็มอิ่มในช่วงห้าปีที่ตึงเครียดนั้น เราพึ่งการสวดอ้อนวอน ศรัทธา การอดอาหาร และพรฐานะปุโรหิต

เมื่อมาร์โกอายุราวหกขวบ มาเรียเนลาโทรหาผมที่ทำงานและบอกให้รีบไปโรงพยาบาล มาร์โกมีอาการชักรุนแรงและเขาอยู่ในอาการโคม่า ตอนที่เธอโทรมา ผมกำลังทำการซ่อมแซมศูนย์ฝึกอบรมผู้สอนศาสนาอาร์เจนตินา ซึ่งตั้งอยู่ใกล้พระวิหารบัวโนสไอเรส อาร์เจนตินา

ก่อนไปโรงพยาบาล เพื่อนคนหนึ่งกับเพื่อนร่วมงานพูดว่า “ไหนๆ เราก็อยู่ใกล้พระนิเวศน์ของพระเจ้าแล้ว ทำไมเราไม่สวดอ้อนวอนด้วยกันก่อน” พระวิหารปิดบูรณะและต่อเติม แต่เราเข้าใกล้พระนิเวศน์ของพระเจ้าเพื่อสวดอ้อนวอนให้มาร์โกได้

แม้เราประสบทุกอย่างมาแล้วกับมาร์โก แต่ผมรู้สึกกตัญญูต่อพระผู้เป็นเจ้าสำหรับเวลาที่ผมกับมาเรียเนลามีร่วมกับเขา ขณะสวดอ้อนวอน ผมทูลพระบิดาบนสวรรค์ว่าเราพยายามเป็นพ่อแม่ที่ดีและดูแลมาร์โกสุดความสามารถ ผมทูลพระองค์ด้วยว่าเราจะยอมรับประสงค์ของพระองค์ถ้าพระองค์ทรงเรียกมาร์โกกลับบ้าน

เมื่อมาถึงโรงพยาบาล ผมไม่ทราบว่ามาร์โกจะฟื้นจากโคม่าหรือไม่ หรือเขาจะรู้สึกตัวหรือไม่ เขาจะเดินหรือพูดได้อีกไหม เขาตื่นหลังจากสองชั่วโมงที่สุดแสนจะทรมาน เขาหมดแรง แต่เขาปกติดี นับจากนั้น เขาดีขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ ในที่สุดมาร์โกก็หยุดยาและออกจากโรงพยาบาลอย่างถาวร

ผมกับมาเรียเนลาหวนนึกถึงเวลาที่ยากลำบากนั้นด้วยความสำนึกคุณที่เรายังมีมาร์โกและสำนึกคุณต่อสิ่งที่เราเรียนรู้ การทดลองของเราทำให้เราเป็นหนึ่งเดียวกันและเข้มแข็งขึ้นทางวิญญาณ หากไม่มีการทดลอง เราอาจจะไม่รู้ว่าพระเจ้าทรงแสดงให้เห็นพระหัตถ์ของพระองค์ในชีวิตเราหลายๆ ด้าน

มาเรียเนลาพูดว่า “เราเห็นหลักฐานและประสบการณ์มากมายที่ให้ประจักษ์พยานแก่เราถึงการประทับอยู่ของพระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงอยู่กับเราและพระองค์ทรงฟังเรา ถ้าเราอดทนและมีขันติ พรจะมาเมื่อเราคาดหวังน้อยที่สุด”