สวดอ้อนวอนกับ ฟิลิป
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในรัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา
“ภาวนา” หมายความว่าอย่างไร
“จงสวดอ้อนวอนเสมอ” (หลักคำสอนและพันธสัญญา 19:38)
โยเซฟอยู่ที่บ้านของฟิลิปเป็นครั้งแรก พวกเขาสนุกกับการสร้างยานอวกาศด้วยกระดาษแข็ง และระบายสีเปลวไฟบนยานด้วย เมื่อคุณแม่ของฟิลิปเรียกพวกเขาไปรับประทานอาหารเย็น โยเซฟตามฟิลิปเข้าไปในครัว
“พ่อจะภาวนา” คุณพ่อของฟิลิปบอก
หมายความว่าอย่างไร โยเซฟสงสัย เขาดูฟิลิปกับครอบครัวขณะแต่ละคนแตะหน้าผากตัวเอง จากนั้นก็แตะกลางอก ด้านซ้าย แล้วก็ด้านขวา โยเซฟไม่เคยเห็นใครทำแบบนี้มาก่อน
ฟิลิปยื่นมือออกมา โยเซฟมองไปรอบๆ และเห็นคนอื่นๆ ในครอบครัวของฟิลิปจับมือกันและก้มศีรษะ พวกเขาจะสวดอ้อนวอนหรือเปล่า นั่นหมายถึง “ภาวนา” หรือ” โยเซฟสงสัย
โยเซฟไม่ต้องการทำร้ายความรู้สึกของฟิลิป เขาจึงจับมือของฟิลิป คุณพ่อของฟิลิปจับมืออีกข้างของโยเซฟแล้วเริ่มสวดอ้อนวอน
“โปรดอวยพรพวกข้าพระองค์ ข้าแต่พระเจ้า …”
ก่อนนั่ง ฟิลิปกับครอบครัวแตะหน้าผากและหน้าอกเหมือนที่ทำก่อนหน้านี้
เมื่อโยเซฟกลับถึงบ้าน คุณแม่ถามเรื่องวันนี้ของเขา
“สนุกไหมลูก” คุณแม่ถาม
“ครับ” โยเซฟตอบเบาๆ เขาสนุก จริงๆ ยานอวกาศดีเยี่ยม และแฮมเบอร์เกอร์อร่อยมาก แต่มีบางอย่างรบกวนจิตใจเขา
คุณแม่มองเขาใกล้เข้ามาอีก “ดูเหมือนลูกกังวลใจ มีอะไรหรือเปล่า”
“คือ …”
โยเซฟมีคำถามเยอะมาก! เขานึกถึงการสวดอ้อนวอนนั้นตลอดเวลา ทำไมต่างจากที่เขากับครอบครัวสวดอ้อนวอน
“คุณแม่ครับ” เขาถาม “ก่อนเข้าร่วมศาสนจักรคุณแม่สวดอ้อนวอนอย่างไรครับ” โยเซฟเล่าเรื่องการสวดอ้อนวอนของครอบครัวฟิลิปให้เธอฟัง
“ฟังเหมือนพวกเขาเป็นคาทอลิก เหมือนที่แม่เคยเป็น” คุณแม่กล่าว “พวกเขาทำท่าไม้กางเขนด้วยมือ ดูสิว่าเหมือนไม้กางเขนหรือเปล่า ไม้กางเขนเป็นเครื่องเตือนใจว่าพระเยซูสิ้นพระชนม์เพื่อเรา”
โยเซฟยิ้ม “ฟิลิปเชื่อในพระเยซูเหมือนกันใช่ไหมครับ”
“ใช่จ้ะ” คุณแม่ตอบ “ลูกจำที่คุณพ่อของฟิลิปสวดอ้อนวอนได้หรือเปล่า”
โยเซฟต้องนึก “เขาขอบพระทัยพระผู้เป็นเจ้าสำหรับของขวัญที่ประทานแก่เรา … และพูดถึงพระคริสต์!”
“เห็นไหม” คุณแม่พูดพร้อมกับยิ้ม “เราไม่ต่างกันเลย แม่ดีใจที่ลูกสวดอ้อนวอนกับครอบครัวของฟิลิปได้”
สองสามวันต่อมา ฟิลิปมาเล่นที่บ้าน พวกเขากำลังเล่นนอกบ้านเมื่อคุณพ่อเรียกพวกเขามารับประทานอาหารเย็น โยเซฟท้องร้องขณะพวกเขาวิ่งเข้าครัว
“ผมหิวจะตายแล้ว!” โยเซฟบอก
“ผมก็หิว” ฟิลิปบอก
ทุกคนนั่งที่ของตัวรอบๆ โต๊ะ ฟิลิปนั่งติดกับโยเซฟ ฟิลิปทำท่าไม้กางเขนและยื่นมือไปจับมือโยเซฟ
“บ้านเราสวดอ้อนวอนแบบนี้นะ” โยเซฟบอก “เรากอดอก หลับตา ก้มหัว และสวดอ้อนวอน”
“แค่นั้นเหรอ”
“แค่นั้น”
“ง่ายจัง” ฟิลิปพูด
โยเซฟหลับตาและยิ้ม เขาดีใจที่ได้สวดอ้อนวอนกับเพื่อน
หนูมีเพื่อนที่โรงเรียนเป็นคาทอลิกและมุสลิม เราทุกคนเป็นเพื่อนสนิทกันเพราะพระเยซูทรงต้องการให้เราปฏิบัติต่อกันแบบนั้น
เอลิซีเบธ เอ. อายุ 8 ขวบ เวสต์มิดแลนด์ส อังกฤษ