Van crisis naar vriendschap
Illustratie Allen Garns
In de avondmaalsdienst voelde ik dat iets mij dwars zat. Ik wist niet wat het was. Toch kon ik het gevoel maar niet van me afzetten. Ik keek zenuwachtig naar de klok, en kon haast niet wachten tot de dienst afgelopen was. Dat was erg ongebruikelijk voor mij.
Na het slotgebed was het gevoel er nog steeds. Ik keek rond in de kapel en zag dat een man naar zijn borst greep. Ik liep op hem af, en hij vroeg of ik hem naar het station wilde brengen. Ik zei dat ik hem naar de spoedafdeling van het ziekenhuis wilde brengen. Hij antwoordde dat hij thuis medicijnen had die zouden helpen. Ik vond het te gevaarlijk om hem in die toestand de trein te laten nemen, dus stelde ik voor hem naar huis te brengen.
Ik hielp hem in mijn auto, en vroeg nog eens of ik hem niet beter naar de dokter kon brengen. Hij zei dat dit echt niet nodig was, en dat hij het liefst naar huis ging. Ik bad in stilte en vroeg mijn Vader in de hemel of alles met hem in orde mocht komen, en of ik hem veilig naar huis zou mogen brengen. Ik reed voorzichtig, zette de raampjes open, en probeerde hem te kalmeren. Na een poosje liet hij zich achterover zakken en begon hij tot rust te komen.
Toen we bij zijn woning aankwamen, nodigde hij mij uit om binnen te komen. Dat vond ik een goed idee, want ik wilde ervoor zorgen dat hij zijn medicijnen nam en in de gaten houden of ze werkten. Hij nam zijn medicijnen, en daarvan knapte hij op. Hij zei dat hij nog altijd pijn op zijn borst had, maar dat hij zich thuis veilig voelde.
Hij nodigde mij uit om te blijven eten, en sinds die dag zijn we goede vrienden geworden. We gaan vaak samen op stap en we helpen elkaar. Vroeger had ik veel vrienden die een slechte invloed op mij hadden. Maar mijn vriendschap met deze man is mij tot zegen.
Soms kan er uit een crisis een hechte vriendschap ontstaan. Als ik hem op de trein had gezet, was hij misschien niet veilig thuis gekomen. Ik zou het mezelf nooit vergeven hebben als er iets met hem was gebeurd. Ik ben mijn Vader in de hemel dankbaar dat de Heilige Geest mij die dag heeft geleid, en dat ik er een echt goede vriend aan heb overgehouden!