Foutje bij het scheren
Ouderling Allen D. Haynie
van de Zeventig
‘Wij geloven eerlijk te moeten zijn’ (Geloofsartikelen 1:13).
Toen ik ongeveer 9 jaar was, wilde ik een snor. Ik dacht dat ik er een kon krijgen door me dagelijks te scheren. Ik scheerde me een paar dagen achter elkaar met het scheermes van mijn vader. Op een dag zag mijn vader dat ik me aan het scheren was. Hij zei dat ik dat niet mocht en waarschuwde me dat ik me kon snijden.
Ik luisterde jammer genoeg niet naar hem. De volgende dag scheerde ik me weer. Tijdens het scheren, liet ik het scheermes vallen doordat ik zeep aan mijn handen had. Er kwam een diepe snee boven mijn lip. Ik was erg bang toen ik er een pleister op plakte. Maar ik had nog meer angst voor wat mijn vader zou zeggen.
Toen hij die avond thuiskwam en mijn snee zag, was hij verbaasd en bezorgd. Hij vroeg me wat er gebeurd was.
‘Ik rende en toen ben ik op mijn gezicht gevallen’, zei ik.
Ik loog! Eerst was ik ongehoorzaam en nu oneerlijk! Ik kon die avond niet slapen. Het was al laat, maar ik moest papa de waarheid vertellen. Papa was in de woonkamer.
‘Papa, ik heb tegen je gelogen’, zei ik. ‘Ik ben niet gevallen. Ik heb me aan je scheermes gesneden. Het spijt me.’
Papa was even stil. Toen zei hij rustig: ‘Je hebt niet naar me geluisterd, jongen. Dat is niet goed. Maar ik ben trots dat je me de waarheid vertelt.’
Die les – en het litteken – is me altijd bijgebleven. Wees altijd eerlijk tegen je hemelse Vader en tegen je familieleden en vrienden.