แค่ สวดอ้อนวอน ให้หายกลัว
โพรดีกลัวไม่กล้ากลับไปนอน จะทำอย่างไรถ้าเขาฝันร้ายอีก
“สวด พระอยู่นั่น” (หนังสือเพลงสำหรับเด็ก, 6)
โพรดีผุดลุกขึ้นนั่งบนเตียง หัวใจเต้นเร็ว
ฝนตกเปาะแปะบนหลังคาขณะเขานั่งอยู่ในความมืด เขาได้ยินเสียงน้ำหยดจากต้นมะเดื่อแอฟริกานอกหน้าต่าง อากาศร้อนชื้นทำให้รู้สึกเหนอะหนะ โพรดีสูดลมหายใจลึกๆ และพยายามผ่อนคลาย เขาแค่ฝันไป
เขาคลานลงจากเตียง เดินย่องเข้าไปในห้องของคุณพ่อคุณแม่ คุณพ่อคุณแม่กำลังหลับสนิท เซเลียน้องสาวของเขานอนงอตัวอยู่ในเตียงของเธอด้วย ทุกอย่างเรียบร้อยดี ครอบครัวของเขาปลอดภัย
โพรดีปีนกลับขึ้นเตียงและพยายามหลับ เขาพลิกตัวไปมา แล้วก็พลิกไปมาอีกหลายครั้ง เขารู้ว่าความฝันของเขาไม่ใช่เรื่องจริง แต่น่ากลัวมาก! ถึงแม้จะเพลีย แต่เขาก็ไม่กล้าหลับอีก จะทำอย่างไรถ้าเขาฝันร้ายอีก
โพรดีนอนหงายมองดูเพดาน เขาพยายามคิดเรื่องที่มีความสุข “พระบิดาสวรรค์ทรงอยู่ที่นั่นไหม? พระทรงได้ยินและตอบคำสวดของเด็กเด็กไหม?” คลื่นความอบอุ่นปะทะโพรดีขณะเขานึกถึงเนื้อร้องของเพลงปฐมวัยเพลงโปรด ซิสเตอร์คิโอซกาสอนพวกเขาว่าพระบิดาบนสวรรค์ทรงดูแลพวกเขาเสมอ พวกเขาสามารถสวดอ้อนวอนพระองค์ได้ทุกเวลา ทุกที่
โพรดีรู้ว่าต้องทำอะไร เขาลงจากเตียงและคุกเข่าสวดอ้อนวอน
“ข้าแต่พระบิดาบนสวรรค์” เขาสวดอ้อนวอน “ข้าพระองค์กลัวมาก ขอทรงคุ้มครองครอบครัวข้าพระองค์ให้ปลอดภัย ขอทรงช่วยให้ข้าพระองค์นอนหลับและไม่ฝันร้ายอีก”
โพรดีสวดอ้อนวอนจบและปีนกลับขึ้นเตียง ร่างกายเขาผ่อนคลายและจิตใจสงบ ไม่นานเขาก็หลับ
รุ่งเช้า โพรดีตื่นขึ้นมารับแสงแดดอบอุ่นที่ส่องลอดหน้าต่างเข้ามา เขาได้ยินเสียงหม้อดังแกร๊งๆ ในครัวจึงลุกไปหาคุณแม่ เซเลียอยู่ที่โต๊ะกำลังกินมันสำปะหลังที่เหลือ คุณแม่กำลังอุ่นอาหารบางอย่างให้เขากินด้วย
“Bonjour (สวัสดีจ้ะ)” คุณแม่พูด “หลับสบายไหมจ๊ะ”
“ผมฝันร้ายน่ากลัวมากครับ” โพรดีตอบ “แต่หลังจากนั้นผมสวดอ้อนวอน พระบิดาบนสวรรค์ทรงช่วยให้ผมรู้สึกปลอดภัย”
“แม่เสียใจที่ลูกฝันร้าย” คุณแม่พูด เธอกอดโพรดีแน่นและกอดเขานานไม่ยอมปล่อย “แต่แม่ดีใจที่ลูกสวดอ้อนวอน ฟังเหมือนพระบิดาบนสวรรค์ทรงช่วยเหลือลูกจริงๆ”
“ใช่ครับ” โพรดีกล่าว “ผมนอนหลับได้อีกครั้ง และไม่ฝันร้ายอีกเลย” โพรดีกอดคุณแม่แน่น เขาดีใจที่รู้ว่าไม่ว่าเขารู้สึกกลัวเพียงใด พระบิดาบนสวรรค์ทรงอยู่ใกล้ถ้าสวดอ้อนวอน