ปัจฉิมวาทะ
ศิลามุมเอกแห่งศรัทธาของเรา
จากคำปราศรัยการประชุมใหญ่สามัญเดือนตุลาคม 1984
ในพระวิหารแห่งใหม่แต่ละแห่งเรามีพิธีวางศิลาหัวมุมตามประเพณีที่ทำมาแต่โบราณ ก่อนจะใช้คอนกรีตกันแพร่หลาย ผนังรากฐานของอาคารเป็นศิลาก้อนใหญ่วางเรียงกัน จะต้องขุดร่องและวางศิลาหลายก้อนเป็นฐานราก ผนังรากฐานจะก่อจากจุดเริ่มต้นไปทางเดียวกันจนถึงศิลาหัวมุมก้อนหนึ่ง จากนั้นจะหักมุมและก่อผนังไปจนถึงมุมถัดไปซึ่งเป็นจุดวางศิลาอีกก้อนหนึ่งแล้วก่อผนังจากมุมนั้นจนถึงมุมถัดไป และก่อจากตรงนั้นจนถึงจุดเริ่มต้น … ศิลาก้อนสุดท้ายเรียกว่าศิลามุมเอก และการวางศิลาก้อนดังกล่าวกลายเป็นมูลเหตุให้เฉลิมฉลอง เมื่อศิลาหัวมุมก้อนนี้เข้าที่แล้ว รากฐานก็พร้อมรับโครงสร้างส่วนบน ด้วยเหตุดังกล่าวการเปรียบเทียบที่เปาโลใช้บรรยายถึงศาสนจักรที่แท้จริงจึงเป็นดังนี้
“เพราะฉะนั้นพวกท่านจึงไม่ใช่คนนอกและคนต่างด้าวอีกต่อไป แต่เป็นพลเมืองเดียวกับบรรดาธรรมิกชน และเป็นครอบครัวของพระเจ้า
“ท่านทั้งหลายถูกก่อร่างสร้างขึ้นบนรากฐานของบรรดาอัครทูตและบรรดาผู้เผยพระวจนะ มีพระเยซูคริสต์เป็นศิลาหัวมุม
“ในพระองค์นั้นทุกส่วนของโครงสร้างถูกเชื่อมต่อกัน และเจริญขึ้นเป็นวิหารอันบริสุทธิ์ในองค์พระผู้เป็นเจ้า” (เอเฟซัส 2:19–21)
เรามีศิลาหัวมุมพื้นฐาน “เชื่อมต่อกัน” ซึ่งพระเจ้าทรงสถาปนาและสร้างศาสนจักรยุคสุดท้ายอันยิ่งใหญ่นี้ไว้บนนั้น” นั่นคือพื้นฐานของงานนี้ รากฐานอันแน่นอน สมอให้ยึดเหนี่ยว … [แต่] ข้าพเจ้ากล่าวถึงศิลามุมเอกผู้ที่เรายอมรับและยกย่องในฐานะพระเจ้าพระเยซูคริสต์ …
พระองค์ทรงเป็นศิลามุมเอกของศาสนจักรซึ่งมีพระนามของพระองค์ ศาสนจักรของพระเยซูคริสต์แห่งวิสุทธิชนยุคสุดท้าย ไม่มีนามอื่นใดให้ไว้ในบรรดามนุษย์ที่เราจะรอดได้โดยนามนั้น (ดู กิจการ 4:12) พระองค์ทรงเป็นผู้ลิขิตความรอดของเรา ผู้ประทานชีวิตนิรันดร์ (ดู ฮีบรู 5:9) ไม่มีใครทัดเทียมพระองค์ ไม่เคยมี และจะไม่มี ขอบพระทัยพระผู้เป็นเจ้าสำหรับของประทานแห่งพระบุตรที่รักผู้พลีพระชนม์ชีพเพื่อเราจะมีชีวิต และผู้ทรงเป็นศิลามุมเอกอันมั่นคงแห่งศรัทธาของเราและศาสนจักรของพระองค์