เดสตินีผู้แสนดี
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในฝรั่งเศส
ปกติเพื่อนของดิฉันมีความสุขตลอดเวลา อะไรจะกวนใจเธอได้
ดิฉันมาจากฝรั่งเศส แต่ดิฉันกับน้องสาวเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนหนึ่งปีทางภาคตะวันออกของสหรัฐ ระหว่างนั้น เราพบคนมากมาย แต่คนหนึ่งที่ดิฉันประทับใจมากที่สุดคือเด็กสาวคนหนึ่งชื่อเดสตินี เธอกลายเป็นเพื่อนสนิทที่สุดคนหนึ่งของดิฉัน เราทำทุกอย่างด้วยกัน ระหว่างเรียน หลังเลิกเรียน และกับน้องสาวของดิฉัน เดสตินีมีความสุขเสมอ นั่นคือสิ่งที่ดิฉันชอบมากที่สุดเกี่ยวกับเธอ
แต่แล้ววันหนึ่งดิฉันเห็นเธออารมณ์ไม่ดีอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ดิฉันถามว่าเกิดอะไรขึ้น เธอตอบว่าไม่อยากพูดถึง จากนั้นดิฉันสังเกตเห็นกระดาษแผ่นหนึ่งในมือเธอ ดิฉันรับมาอ่าน
มีคนเขียนมาให้ร้ายเธออย่างไม่น่าเชื่อ คนเขียนบอกว่าเธอน่าเกลียด ไม่มีใครชอบเธอ ไม่มีเหตุจำเป็นให้เธอมีชีวิตอยู่ และเธอควรไปฆ่าตัวตายเสีย ดิฉันไม่มีวันเชื่อว่าคนอย่างเธอจะถูกโจมตีแบบนั้นได้ นั่นทำให้ดิฉันรู้ซึ้งถึงความเจ็บปวดที่เธอกำลังประสบ
นับจากนั้นเป็นต้นมา ดิฉันพยายามเป็นเพื่อนของเดสตินีมากขึ้น—ไม่เพียงใช้เวลากับเธอเท่านั้น แต่อยู่เป็นเพื่อนเธอเสมอ และจริงใจกับเธอเป็นพิเศษ ดิฉันอธิบายให้เธอฟังว่าเธอเป็นธิดาของพระผู้เป็นเจ้า มีคุณลักษณะสูงส่ง สมควรได้รับความชื่นชมและสามารถทำสิ่งสำคัญๆ ได้
ท่านจะรักตัวเองได้ยากเมื่อคนอื่นปฏิบัติต่อท่านไม่ดีและวิพากษ์วิจารณ์ท่าน เมื่อดิฉันเป็นเพื่อนกับเดสตินี ดิฉันเรียนรู้ว่าบางครั้งวิธีที่ดีที่สุดในการช่วยผู้อื่นคือรักพวกเขาและช่วยให้พวกเขารู้ว่าแท้จริงแล้วพวกเขาเป็นใคร
ตอนปลายปี เมื่อดิฉันต้องกลับไปฝรั่งเศส เดสตินีบอกดิฉันบางอย่างที่ดิฉันจะจดจำตลอดไป “เอ็มมา” เธอพูด “เธอช่วยชีวิตฉัน ก่อนเธอมา ฉันอยากฆ่าตัวตาย แต่ตอนนั้นเธอกับน้องสาวช่วยฉันมาก แค่ห่วงใยก็ช่วยแล้ว วันนี้ฉันรักตัวเอง และฉันรักเธอ”
มีเด็กหลายคนในโรงเรียนที่ทนเพื่อนกลั่นแกล้ง คนที่ถูกทำร้ายหรือโดดเดี่ยว หาวิธีช่วยเหลือพวกเขา พูดกับพวกเขา คิดถึงพวกเขา มีน้ำใจต่อพวกเขา นั่นคือสิ่งที่พระผู้ช่วยให้รอดจะทรงทำ และบางครั้งแค่ทักทายหรือยิ้มก็สามารถเปลี่ยนทุกอย่างได้