ចូរមកតាមខ្ញុំ
រឿងប្រៀបធៀបពីបុរសត្រកូលខ្ពស់ ៖ មេរៀនស្តីពីការគោរពប្រតិបត្តិ
គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១០១:៤៣–៦២ បង្ហាញពីរឿងប្រៀបធៀបមួយដែលបានផ្តល់ឲ្យពួកបរិសុទ្ធ និងពន្យល់ពីមូលហេតុដែលពួកគេត្រូវបានបណ្តេញចេញពីរដ្ឋមិសសួរី ។
ក្នុងរឿងប្រៀបធៀបនេះ អ្នកបម្រើចាប់ផ្តើមសង់ប៉មមួយ ប៉ុន្តែបន្ទាប់មកសម្រេចចិត្តថា « មិនត្រូវការ » ប៉មនេះឡើយ ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១០១:៤៩ ) ។ ប៉ុន្តែដោយសារពួកគេពុំបានសង់ប៉មនេះ នោះពួកគេពុំមានអ្វីព្រមានប្រាប់ដល់ពួកគេ នៅពេលសត្រូវឈ្លានពានចូល និងបំផ្លាញចម្ការទំពាំងបាយជូរឡើយ ។
តើខ្ញុំដែលធ្លាប់សង្ស័យពីបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះដែរឬទេ ?
តើបងប្អូនដូចជាពួកអ្នកបម្រើនេះដែរ ធ្លាប់ឆ្ងល់ទេថាតើបទបញ្ញត្តិមួយពិតជាចាំបាច់មែនឬ ? រឿងប្រៀបធៀបនេះបង្រៀនយើងថា បទព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ការពារយើង និងជួយយើងឲ្យរស់នៅក្នុងជីវិតដែលរីករាយ ( សូមមើលផងដែរ ម៉ូសាយ ២:៤១; គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៨២:៨–១០ ) ។
តើយើងអាចធ្វើអ្វីបានខ្លះ ប្រសិនបើយើងគិតថាបទបញ្ញត្តិមួយពុំចាំបាច់នោះ ?
-
សូមសិក្សាប្រធានបទនោះ និងអធិស្ឋានដើម្បីទូលសូមព្រះអម្ចាស់ជួយយើងឲ្យ « មានអារម្មណ៍ថា ការណ៏នោះត្រឹមត្រូវ » ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៩:៨ ) ។
-
ចងចាំពីពេលវេលានៅអតីតកាល នៅពេលការគោរពប្រតិបត្តិនាំមកនូវពរជ័យ ។១
-
ប្រព្រឹត្តដោយសេចក្តីជំនឿ ដោយការទុកចិត្តថាយើងនឹងយល់ « ក្រោយពីការសាកល្បងសេចក្តីជំនឿរបស់ [ យើង ] សិន » ( អេធើរ ១២:៦ ) ។