Digitaal thema-artikel
De focus van de bisschap op jongeren versterken
De auteurs wonen in Ceará (Brazilië).
Deze Braziliaanse wijk heeft goede resultaten geboekt door de adviezen van kerkleiders op te volgen, zodat de bisschap zich nu concentreert op de opkomende generatie.
De jongeren van de wijk Jatobá in het nieuwe kerkgebouw.
Alle foto’s met dank aan de auteurs
De wijk Jatobá is in maart 2009 in Brazilië gesticht, maar het was pas in november 2018 dat de leden van die wijk in hun eigen kerkgebouw konden kerken. Hoewel de heiligen dankbaar waren voor het huurpand waar ze in vergaderden, was het lastig om de jongeren enthousiast te houden zonder eigen gebouw, vooral omdat er in de omliggende buurt veel geweld, drugsgebruik en leegstand was. En toch zijn er nu ruim 85 jongeren in de wijk, wat een historische mijlpaal is voor de wijk.
Aanpassingen die het mogelijk maken dat bisschoppen hun focus op de opkomende generatie kunnen richten
Wat heeft het enthousiasme onder de jongeren aangewakkerd? Dat wonder kreeg vorm toen ze de adviezen van het Eerste Presidium en het Quorum der Twaalf Apostelen als leidraad namen.
In de algemene oktoberconferentie 2019 heeft president Russell M. Nelson gezegd: ‘In elke wijk wordt het jeugdbataljon van de Heer geleid door een bisschop, een toegewijde dienstknecht van God. Zijn allereerste taak is voor de jongemannen en jongevrouwen van zijn wijk te zorgen. De bisschop en zijn raadgevers geven leiding aan het werk van de Aäronische-priesterschapsquorums en de jongevrouwenklassen in de wijk.’1
Ouderling Quentin L. Cook van het Quorum der Twaalf Apostelen en zuster Bonnie H. Cordon, de algemeen jongevrouwenpresidente, hebben later verschillende aanpassingen met betrekking tot de opkomende generatie en hun leiders bekendgemaakt. Ouderling Cook verklaarde dat een van de doelen van de aanpassingen was de ‘bisschoppen en hun raadgevers in staat stellen om zich op hun kerntaken met betrekking tot de jongeren en het jeugdwerk te concentreren’.2
Vervolgens werd dit advies benadrukt door het gebiedspresidium, de gebiedszeventigers, en de president van de ring waar de wijk Jatobá onder valt, president Nivaldo Mauro dos Santos. President Santos zegt: ‘In Alma staat dat “de prediker niet beter [was] dan de toehoorder, evenmin was de leraar beter dan de leerling; en aldus waren zij allen gelijk en arbeidden zij allen, ieder naar zijn kracht” (Alma 1:26). Omdat ik mijn plicht wilde leren kennen, heb ik over mijn taken nagedacht. Ik twijfel er niet aan dat het een van mijn taken is om jongeren hun goddelijk potentieel duidelijk te maken, zodat ze dat potentieel kunnen ontwikkelen. Dit vergt liefde en geduld. Ik hou van de jongeren in de kerk en ben dankbaar voor de gelegenheid om hen te dienen.’
De jongeren maken de kapel schoon.
Aanpassingen in de wijk Jatobá
Omdat de leiders van de wijk Jatobá profetische en plaatselijke aanwijzingen wilden volgen, concentreerden ze zich in hun raden op het ontwikkelen van het goddelijk potentieel van jongeren. Ze brachten verschillende aanpassingen aan. Periodiek werd in de jongerenwijkraad alleen de vergadering van Israël aan beide kanten van de sluier besproken. Ze begonnen wekelijkse quorum- en klaspresidiumvergaderingen te houden, waarbij een lid van de bisschap aanwezig was. En ze betrokken de jongeren bij het heilswerk. Dat werk betrof niet alleen de bediening en Aäronische-priesterschapstaken, maar ook het kerkgebouw schoonmaken, indexeren, heractiveren, en meer. De jongerenwijkraad plande zelfs een zendingsweek om zo het evangelie in hun gemeenschap uit te dragen. Al die betrokkenheid heeft het verschil gemaakt.
Willian M. (15) vertelt: ‘Ik ben door de zendelingen bij de kerk gebracht. Maar wat me in de kerk hield, was hoe ik door iedereen werd verwelkomd. Ik dacht dat naar de kerk gaan niet meer was dan naar iets over het evangelie luisteren en dan weer naar huis teruggaan, maar ik besefte al snel dat er meer was – en dat sprak me aan. Toen broeder Gil Santos als onze bisschop werd geroepen, vroeg hij de jongeren mee te werken, met het doel meer jongeren voor de kerk uit te nodigen. Hij wist dat jonge mensen de toekomst van de kerk zijn. Daarom ben ik hier!’
Cleusiana Teles, een jongevrouwenleidster, zegt dat de jongevrouwen ‘heel geanimeerd meedoen en graag anderen willen helpen. We houden contact met ze, en we propageren de activiteiten, zelfs als die virtueel plaatsvinden. Alle taken die de jongevrouwen hebben, worden uitgevoerd. En ze vertellen hoe blij ze zijn. Dat heeft het makkelijker gemaakt om het werk van de Heer te blijven doen en elkaar te versterken, ook nu er een pandemie heerst.’
De bisschap is ook in nauw contact met de jongeren gebleven en heeft ze met hun bediening geholpen. Suelen Lopes (18) zegt: ‘Ik had me nog niet laten dopen of de pandemie brak uit. De bisschop was heel vriendelijk en hielp mijn broer toen hij ziek was.’
De jongemannen en -vrouwen komen bijeen voor een activiteit.
Focus op activiteiten
De leidinggevenden in de wijk Jatobá brachten ook veranderingen aan in de activiteiten van de jongeren. Ze begonnen de activiteiten wekelijks te houden en lieten het aan de jongerenwijkraad over om activiteiten te organiseren die meer jongeren aanspraken.
Bisschop Santos zegt: ‘In de geest van gebed ontdekten we welke interesses de jongeren hadden en waar ze blij van werden’. De leidinggevenden wilden de jongeren betrekken bij goede en deugdzame activiteiten als tegenwicht voor de activiteiten in de wereld. Bisschop Santos vervolgt: ‘We vullen deze ruimte met liefde, sport en evangelieonderwijs. De jongeren zagen dat hun leiders en leidsters hun vrienden waren.’
Als onderdeel van die activiteiten wilden de leidinggevenden een centrum voor nieuwe vriendschappen en geestelijke kracht van het kerkgebouw maken. Daarom krijgt deelname aan het seminarie in samenhang met die activiteiten grote aandacht.
De jongeren genieten van een partijtje voetbal.
Na het seminarie zijn er dagelijks sportactiviteiten voor de jongeren. Eliseuda Santos, die al negen jaar les geeft in het seminarie, zegt: ‘Het heeft enorm geholpen dat we nu seminarie in ons eigen gebouw kunnen hebben.’ De liefde die zuster Santos voor de jongeren heeft en ‘de aandacht die de bisschap aan hen schenkt’ is ‘essentieel om deze jonge mensen standvastig in het evangelie te houden’, zegt ze. Zuster Santos hield altijd contact met het ouderlijk gezin van de jongeren, vooral met de ouders die niet tot de kerk behoren. Aan het begin van elk seminariejaar worden deze ouders uitgenodigd voor een devotional en een maaltijd om het programma aan hen uit te leggen en hun steun te vragen.
Kleine en eenvoudige dingen
Sommige mensen zullen misschien denken dat de hoge opkomst van jongeren in de wijk Jatobá het resultaat is van buitensporig veel inspanningen. Maar deze resultaten vloeien gewoon voort uit de adviezen van kerkleiders opvolgen, waarmee bisschappen zich op de opkomende generatie kunnen concentreren en de jongeren bij het jeugdbataljon van de Heer kunnen betrekken om Israël aan beide zijden van de sluier te vergaderen.