2022
De belofte van verbondenheid
Januari 2022


Digitaal thema-artikel

De belofte van verbondenheid

Uit een toespraak gehouden in de Brigham Young University Women’s Conference, 29 april 2021.

De belofte van de zustershulpvereniging is dat we een Zion-vereniging kunnen worden. De taak van ZHV-zusters is elkaar te bemoedigen.

Afbeelding
vrouwen die elkaar omhelzen

We komen allemaal op aarde met het verlangen om ergens bij te horen. Soms voelen we een hechte band met anderen, en soms is dat moeilijk. Hoe kunnen we elkaar dezelfde geborgenheid en liefde helpen voelen die we in ons hemelse thuis ervoeren?

In de kerk is elke vrouw van 18 jaar of ouder lid van de zustershulpvereniging, afgekort ZHV. Deze unieke organisatie telt nu ruim 7,5 miljoen leden. Of u nu werkzaam bent in het jeugdwerk, de jongevrouwen, de zustershulpvereniging of de zondagsschool, u behoort tot de ZHV. Of u nu net uw middelbareschooldiploma hebt gehaald, of u een carrièrevrouw, een moeder met kleine kinderen, een vrouw die gescheiden is, of een weduwe bent – of een combinatie van deze situaties – u behoort absoluut tot de zustershulpvereniging.

De belofte van een Zion-vereniging

De belofte van de zustershulpvereniging is dat we een Zion-vereniging kunnen worden. Als we eenmaal beseffen wie we zijn en welke verbonden we hebben gesloten, zullen we elkaar als eeuwige zusters zien. We zullen elkaar herkennen van die tijd lang geleden, toen we zij aan zij tegen de draak en zijn engelen vochten (zie Openbaring 12:7) voor het recht op vrije keuze, ervan overtuigd dat Jezus zijn belofte zou waarmaken om onze Heiland te worden. Toen we ons aan het voorbereiden waren op onze tijd op aarde, hoopten we vurig dat allen die met ons tegen Satan vochten, na hun proeftijd als sterveling naar ons hemelse thuis zouden terugkeren.

Als we vanuit een eeuwig perspectief naar elkaar kijken, kunnen we elkaar als eeuwige zusters beschouwen. We zijn blij met elkaars successen, we delen in elkaars verdriet, we vergeven elkaars fouten, en we sterken elkaar in zwakke momenten. We zijn daar zeker niet volmaakt in, maar het enige wat de Heer van ons vergt, is dat we een gewillig hart hebben (zie Leer en Verbonden 64:34). Als we gewillig elkaars lasten dragen, gewillig treuren met hen die treuren en hen vertroosten die vertroosting nodig hebben, en gewillig als getuige van God optreden (zie Mosiah 18:8–9), komen we onze verbonden met Hem na.

Toegegeven, er is ruimte voor verbetering. Onderzoek wijst uit dat de belangrijkste reden waarom mensen hun godsdienst de rug toekeren, is dat ze zich veroordeeld of niet welkom voelen. Die reden wordt vaker genoemd dan leerstellige onenigheid of tanend geloof. Het goede nieuws is dat die situatie kan worden doorbroken als we echt onze armen en ons hart voor iedereen openen. We kunnen ‘een licht zijn, geen rechter’.1 Dat is iets wat alleen de Heer toekomt. Onze taak is open armen en een open hart aan te bieden. Als we dat doen, zullen we merken dat we een veilige plek hebben gemaakt om met anderen te delen, een veilige plek om te groeien, een veilige plek waar we onze beste zelf worden.

Kijk, luister en reageer liefdevol

We dachten dat het leuk zou zijn om een paar situaties en mogelijke reacties aan te geven waarmee we het liefdevol reageren kunnen oefenen, zodat de ZHV een plek is waar iedere vrouw zich thuisvoelt. Welke reacties vindt u het beste?

Situatie 1: In de avondmaalsdienst ziet u een zendeling(e) die vervroegd naar huis is gekomen.

  • A: ‘Wat doe jij hier? Je bent nog maar net weg. Ben je naar huis gestuurd?’

  • B: ‘Fijn om je te zien. Hoe was [de plaats waar je op zending was]?’

De beste reactie is ‘B’.

Situatie 2: U komt een stelletje uit de wijk tegen dat op een date is.

  • A: ‘Hé, leuk om jullie te zien. Hoe gaat het op school en op werk?’

  • B: Knipoog naar de jongen, por hem in de zij en vraag op gedempte, maar duidelijk hoorbare toon: ‘Zijn dat huwelijksklokken die ik in de verte hoor luiden?’

De beste reactie is ‘A’.

Situatie 3: In de kerk ziet u een echtpaar dat alweer een tijdje getrouwd is, maar kinderloos is.

  • A: ‘Waarom hebben jullie geen kinderen? Komen er nog kinderen? Jullie worden er niet jonger op!’

  • B: ‘Geniet nog maar van jullie tijd samen. Willen jullie er een van mij?’

Dit is een instinkertje. Beide reacties zijn gênant en tactloos!

Situatie 4: Bij een dienstverleningsproject van de wijk, werkt u samen met een alleenstaand lid.

  • A: ‘Wat fijn dat je komt helpen. Je bent echt een kanjer. Hoe komt het dat je nog niet getrouwd bent?’

  • B. ‘Ik zou graag meer over je willen weten. Wat voor werk doe je [of wat zijn je hobby’s enz.]?’

De beste reactie is ‘B’.

Situatie 5: Een vriendin vertelt u dat haar man en zij gaan scheiden.

  • A: ‘Het spijt me. Als je een luisterend oor nodig hebt dan ben ik er voor je.’

  • B: ‘Hebben jullie er wel alles aan gedaan? Ik maak me zorgen over jullie kinderen. Hebben jullie over je beslissing gebeden en gevast?’

De beste reactie is ‘A’.

Zijn er u tijdens deze oefening dingen opgevallen waar we allemaal aan kunnen werken, zoals beter kijken, luisteren en liefdevol reageren? Ook de volgende drie ideeën kunnen ons helpen om een veilige plek voor onze zusters te maken.

1. Maak een plek waar iedereen kan bijdragen

Denk aan de vrouwen in de ZHV. Wie komt liever niet, wie zegt er weinig in de les, of weigert mee te doen? We willen echt dat iedere zuster deel uitmaakt van onze Zion-vereniging. Hoe kunnen we ‘één van hart en één van zin’ zijn? (Mozes 7:18.) Hoe kunnen we iedere zuster erbij betrekken?

Een manier is op de zusters aan de zijlijn te letten. Eén ZHV-presidente in een wijk, Chris, heeft uit gewoonte oog voor hen die niet meedoen. Als ze hen ziet, groet ze hen met een glimlach, kijkt hen in de ogen en luistert aandachtig naar wat ze te zeggen hebben. Ze voelen zich gekend en begrepen, omdat Chris oprecht en gericht aandacht schenkt. Doordat ze luistert, ontdekt ze vaak wat hun pluspunten zijn, en manieren waarop ze een bijdrage kunnen leveren. Ze ziet onaangesproken mogelijkheden of verborgen talenten die in ieder van hen kunnen worden ontwikkeld. Dit is een geïnspireerd proces dat zusters in de kring van het evangelie van Jezus Christus brengt, en families tot zegen is.

We kunnen onze kring uitbreiden totdat alle zusters gearmd staan. We kunnen één worden, klaar voor de Zion-vereniging die uit onze zustershulpvereniging zal groeien.

President Henry B. Eyring, tweede raadgever in het Eerste Presidium heeft gezegd: ‘Zelfs […] verschillen zijn als een kans te beschouwen. God zal [ons] helpen om verschillen niet als een bron van ergernis te zien, maar als een bijdrage.’2 Verschillen kunnen onze wereld verrijken. Wanneer we de pluspunten in anderen waarderen en huldigen, kunnen we het werk van de Heer op zijn manier doen.

2. Ga voorbij aan duidelijke verschillen

De meesten van ons willen behulpzaam zijn, maar soms staan we met de mond vol tanden of zijn we bang om fouten te maken. We weten niet wat we moeten zeggen of hoe we adequaat op anderen reageren. In Mattheüs 8:1–34 staat hoe revolutionair Jezus was in zijn manier om anderen het gevoel te geven dat ze er book bij hoorden toen Hij:

  • een melaatse reinigde;

  • een knecht van een Romeinse hoofdman hielp;

  • de schoonmoeder van Petrus genas;

  • bij velen in de menigte demonen uitwierp;

  • een joodse Schriftgeleerde bemoedigde;

  • een man die treurde om zijn vader opriep Hem te volgen;

  • de storm stilde en zijn angstige discipelen geruststelde;

  • twee mannen genas die uit de grafspelonken kwamen, door demonen bezeten waren en Hem toeriepen; en

  • ermee instemde uit het kustgebied te vertrekken toen bijgelovige dorpelingen Hem smeekten weg te gaan.

De Heiland Jezus Christus heeft ogen die voorbijgaan aan verschillen en die zich richten op ons hart, ons potentieel en onze verlangens. Ons presidium vraagt u bij wijze van uitnodiging om vriendelijker te zijn, meer oprechte interesse te tonen, en de hand toe te steken.

3. Sluit degenen in die op afstand toekijken

We leven in een tijd waarin Gods beloften aan zijn verbondsvolk in vervulling beginnen te gaan. Als kinderen van God zijn we uit zijn tegenwoordigheid verstrooid. In deze wereld worden we aan beproevingen en smarten blootgesteld. Onze Heer Jezus Christus heeft echter de belofte gedaan dat Hij ons zal vergaderen zoals een hen haar kuikens onder haar vleugels vergadert, als we ons bekeren en met een volmaakt voornemen des harten tot Hem terugkeren (zie 3 Nephi 10:6). De Heiland vergadert ons met zijn zorg en liefde. Net als de kuikens zijn we kwetsbaar en zijn we afhankelijk van zijn genade. Als discipel van Christus kunnen wij zijn volk ook helpen vergaderen. Dat zal ons vreugde brengen.

We hebben allemaal een ander pad te lopen, maar we kunnen dat wel samen doen. In 1 Korinthe 12:12–27 vergelijkt Paulus het menselijk lichaam met de kerk om aan te geven dat ieder mens een belangrijke rol in het kerklichaam speelt. We hebben allemaal plus- en minpunten. We kunnen allemaal iets doen om mensen tot Christus te brengen. Tegelijkertijd zullen we allemaal dichter tot Christus moeten komen.

We kunnen allemaal, met inbegrip van kinderen en jongeren, actief anderen vergaderen, zodat ze Gods liefde kunnen voelen en discipelen van Christus kunnen worden. Als we naar openbaring streven, zal de Geest ons leiden, en zullen we weten wat we moeten doen en zeggen om anderen zich thuis te laten voelen.

Uitnodiging

Kan de zustershulpvereniging voorzien in de belofte van verbondenheid? Ja! Onze omstandigheden verschillen hemelsbreed, en toch hebben wij vrouwen fundamentele eigenschappen en eeuwige verwachtingen gemeen. Vrouwen voelen een sterke behoefte – en zijn er vaardig in – om met anderen contact te leggen, en we moeten ons allemaal verbonden voelen.

Ons werk als discipelen van Christus is het mensen makkelijker maken om tot Hem te komen. We proberen allemaal de geboden na te leven en het voorbeeld van Jezus Christus te volgen, maar we schieten allemaal op verschillende manieren tekort. Maar we blijven ons wel verbeteren met de verzoeningsmacht van de Heiland. De taak van ZHV-zusters is elkaar te bemoedigen.

We moedigen u aan om de zusterlijke verbondenheid met iedere vrouw in uw wijk of gemeente in de leeftijd van 18 t/m 108 te blijven versterken. Iedereen heeft ongelooflijke waarde en een oneindig potentieel. Vraag uzelf dus af: Wat kan ik doen om dat potentieel aan te boren en hen van hun waarde bewust te laten worden? De zustershulpvereniging moet alle vrouwen steunen, zodat ze altijd het gevoel hebben dat ze deel van onze goddelijke, eeuwige zusterschap uitmaken.

Wij getuigen dat de Heer, onze Heiland en Verlosser, met open armen op ieder van ons wacht om ons in zijn kudde te brengen. Hij hoopt vurig dat we mee willen werken aan deze essentiële vergadering ter voorbereiding op zijn wederkomst. Laten we de belofte van verbondenheid aan iedere zuster in onze invloedssfeer doorgeven.

Noten

  1. Stephen R. Covey, The 7 Habits of Highly Effective People (2004), 93.

  2. Henry B. Eyring, ‘Onze harten tot één samensmeden’, Liahona, november 2008, 70–71.

Afdrukken