De kunst van genezen leren

Kerri Nielsen

Gediplomeerd klinisch-maatschappelijk werker, Gezinsondersteunende diensten

Zes beginselen waarmee we mensen met problemen beter kunnen helpen.

Hebt u wel eens meegemaakt dat een vriend(in) u over een moeilijke situatie vertelde en u niet echt wist hoe u het beste kon helpen? Of dat u er later op terugkeek en wenste dat u anders had gereageerd? Hebt u wel eens een roeping aanvaard en u zorgen gemaakt of u de mensen onder uw hoede wel kon helpen?

In het derde couplet van de lofzang ‘U wil ik volgen, Heer’ (Lofzangen, nr. 153) staat: ‘Geef mij olie voor zijn wonden, ’t woord van troost voor zielenpijn.’ Wat een krachtige zin! Ieder van ons, ongeacht onze achtergrond of omstandigheden, kan meer op onze Heiland lijken door te leren hoe we anderen kunnen opbeuren en sterken.

Hier zijn zes beginselen waarmee u de kunst van genezen kunt leren. ¹

1. Heb allereerst lief.

Al Gods kinderen hebben recht op liefde en mildheid. Misschien begrijpen we niet wat iemand meemaakt, maar we kunnen hem of haar altijd liefde tonen. Als we echt om iemand geven, zal dat doorwerken in onze omgang met die persoon. Zo bouwen we een fundament van vertrouwen dat uitermate nuttig kan zijn als we moeilijke gesprekken aangaan, vooral als we niet de perfecte dingen op het perfecte moment zeggen.

2. Luister om te begrijpen.

Pas op dat u niet invult wat anderen voelen of waarom ze doen wat ze doen. Stel in plaats daarvan vragen en luister met het doel om te begrijpen wat de ander doormaakt. Bedenk dat u de situatie niet hoeft op te lossen. Als we ons alleen op het oplossen van het probleem concentreren, brengen we misschien onbedoeld de boodschap over dat wat de ander vertelt niet belangrijk is.

We kunnen beter geduldig leren luisteren en proberen de ander te begrijpen zonder te plannen wat we daarna gaan zeggen. Als we leren om gewoon te luisteren en met iemand mee te voelen, kan die verbondenheid op zich al heel genezend werken.

3. Onderwijs in de waarheid.

Als we de situatie eenmaal begrijpen, willen we misschien troostende evangeliebeginselen aanhalen. Bid om hulp van de Geest om te weten te komen wat u moet vertellen. Concentreer u op waarheden die de persoon helpen om een pad naar eeuwige vreugde te bewandelen.

Zuster Michelle D. Craig, eerste raadgeefster in het algemeen jongevrouwenpresidium, heeft gezegd: ‘Misschien is het belangrijkste wat wij duidelijk moeten zien, wie God is en wie wij werkelijk zijn – zoons en dochters van hemelse Ouders met “een goddelijke aard en een eeuwige bestemming.”’ ²

4. Bouw geloof op.

We kunnen anderen aanmoedigen om geloof te hebben in hun hemelse Vader, die hen kent en liefheeft; in hun Heiland, die hen volkomen begrijpt; en in de Heilige Geest, die hen graag wil leiden. Zoiets eenvoudigs als met ze bidden of samen in de Schriften lezen, kan hun geloof opbouwen.

President Russell M. Nelson heeft beloofd:

‘De Heer vergt geen volmaakt geloof om ons toegang tot zijn volmaakte macht te geven. Maar Hij vergt wél van ons dat we geloven.

‘[Begin] nu met het vergroten van uw geloof. Door uw geloof zal Jezus Christus uw vermogen vergroten om bergen te verzetten, zelfs al lijken uw moeilijkheden zo groot als Mount Everest voor u op te doemen.’ ³

Dat geldt zowel voor ons als voor de mensen die we proberen te helpen.

5. Blijf bedienen.

Als we relaties opbouwen en goed luisteren naar wat anderen nodig hebben, mogen we erop vertrouwen dat de Geest ons laat weten hoe we moeten handelen, zowel op het moment zelf als gaandeweg. Sommige beproevingen en moeilijkheden duren lang. De mensen die we bedienen, hebben misschien langer hulp nodig als de aanvankelijke crisis voorbij is. Als we onder gebed naar leiding zoeken en dan onze ogen en ons hart openen, ontvangen we hemelse hulp om te weten hoe we elkaar verstandig kunnen dienen.

6. Vertel over uw eigen lasten.

Velen van ons zijn bereid om een ander te helpen. Maar wie van ons is bereid om met een eerlijk antwoord op een oprecht ‘Hoe gaat het?’ te reageren? Vertrouwen we anderen voldoende om ons kwetsbaar op te stellen en te vertellen wat er werkelijk in ons leven speelt?

In de Schriften staat een aantal keren beschreven hoe de Heiland hulp accepteerde en er zelfs om vroeg. Hier zijn enkele voorbeelden:

Hij at bij anderen thuis (zie Markus 2).
Hij liet zijn voeten met dure olie wassen (zie Lukas 7).
Hij vroeg de vrouw bij de bron om water (zie Johannes 4).
Hij liet anderen zien dat Hij bedroefd was (zie Johannes 11).

We kunnen uit het leven van de Heiland leren dat we de kans krijgen om mensen tot zegen te zijn en tegelijkertijd zelf gezegend te worden als we anderen eerlijk over ons leven vertellen. We kunnen iets zeggen waardoor iemand beseft dat hij of zij niet de enige is die ergens mee worstelt. Die persoon is misschien wel een antwoord op onze eigen gebeden.

We hoeven niet bang te zijn als anderen met hun moeilijkheden naar ons toe komen. Als we beginnen met liefde en luisteren, zal de Geest ons laten weten hoe we kunnen dienen en geloof kunnen voeden. We kunnen en moeten ook zelf om hulp vragen. Zo volgen we het voorbeeld van Jezus Christus, die ‘de Weg, de Waarheid en het Leven’ is (Johannes 14:6). Hij is de ware bron van troost en hoop. Hij is de grote Geneesheer.