Tempelwerk en familiegeschiedenis: een en hetzelfde werk
Een kernpunt in het plan van onze hemelse Vader is families zowel in dit leven als in de eeuwigheid verenigen.
Ik ben dankbaar voor de voortgaande bouw van tempels in deze ‘bedeling van de volheid der tijden’ (Leer en Verbonden 128:18). Vanaf het prille begin van de herstelling hebben trouwe heiligen veel offers gebracht om tempelverordeningen en -verbonden te ontvangen. In navolging van hun voorbeeld zijn mijn lieve vrouw, Evelia, en ik in 1975, na veel financiële offers, samen met onze dierbare ouders van Mexico-Stad naar de Mesatempel (Arizona, VS) gereisd en daar als eeuwige partners aan elkaar verzegeld. Toen we die dag door het gezag van het priesterschap in het huis des Heren vereend werden, beleefden we echt een stukje van de hemel.
Het werk en het doel van tempels
Door die ervaring heb ik meer bewondering gekregen voor de heiligen in Kirtland die na 3 jaar hard werk en enorme opoffering in de lente van 1836 eindelijk hun prachtige tempel – de eerste in deze bedeling – voltooiden. Datzelfde jaar in maart kwamen meer dan duizend mensen in en bij de ingang van de tempel bijeen voor de inwijdingsdienst. De profeet Joseph Smith stond op om het inwijdingsgebed, dat hij door openbaring had ontvangen, uit te spreken (zie Leer en Verbonden 109). In het gebed beschreef hij veel buitengewone zegeningen die worden verleend aan goede leden die naar de tempel van de Heer gaan. Vervolgens zong het koor ‘Gods Geest brandt in ’t harte’ en slaakten de aanwezigen staande zo hard de hosannakreet ‘dat het bijna voldoende leek om het dak van het gebouw op te lichten’. (Leringen van kerkpresidenten: Joseph Smith [2007], 331.)
Een week later beschreef de profeet de verschijning van de Heer in de tempel, die zei:
‘Want zie, Ik heb dit huis aanvaard en hier zal mijn naam zijn; en in dit huis zal Ik Mij in genade aan mijn volk bekendmaken. […]
‘En de roem van dit huis zal zich verbreiden naar vreemde landen; en dit is het begin van de zegening die op het hoofd van mijn volk zal worden uitgestort’ (Leer en Verbonden 110:7, 10).
Na dit en nog andere visioenen verscheen de profeet Elia, die in de hemel was opgenomen zonder de dood te smaken, aan de profeet Joseph Smith en Oliver Cowdery, en zei:
‘Zie, de tijd is ten volle gekomen waarvan gesproken is door de mond van Maleachi – die getuigde dat hij [de profeet Elia] zou worden gezonden voordat de grote en geduchte dag van de Heer zou komen –
‘om het hart van de vaders tot de kinderen terug te brengen, en de kinderen tot de vaders, opdat de gehele aarde niet met een ban zou worden geslagen.
‘Daarom worden de sleutels van deze bedeling in uw handen overgedragen; en hierdoor kunt u weten dat de grote en geduchte dag des Heren nabij is, ja, voor de deur staat’ (Leer en Verbonden 110:14–16).
De tempel en familiegeschiedenis
Toen de Heer de verzegelsleutels aan Joseph Smith had gegeven, begon het werk van heil aan beide zijden van de sluier in onze bedeling (zie 1 Korinthe 15:22, 29; Leer en Verbonden 128:8–18).
President Boyd K. Packer heeft gezegd: ‘Deze belangrijke gebeurtenis werd niet door de wereld opgemerkt, maar zou de bestemming beïnvloeden van elke ziel die ooit heeft geleefd of zal leven. Stilletjes begon er het een en ander te gebeuren. De kerk werd een kerk die tempels bouwt.
‘In de wereld verschenen hier en daar – schijnbaar spontaan – mensen, organisaties en verenigingen die zich voor het reconstrueren van stambomen interesseerden. Dat vond allemaal plaats na de verschijning van Elia in de Kirtlandtempel. (The Holy Temple [1980], 141.)
‘Vanaf die dag, 3 april 1836, werd het hart van de kinderen tot de vaderen teruggebracht. Vanaf dat moment waren verordeningen niet voorlopig maar blijvend. De verzegelbevoegdheid was onder ons. Geen enkele bevoegdheid is waardevoller. Die bevoegdheid geeft inhoud en eeuwige duurzaamheid aan alle verordeningen voor zowel levenden als doden, als ze met het juiste gezag worden verricht.’ (Preparing to Enter the Holy Temple [2002], 28.)
Beste broeders en zusters, de bouw en het juiste gebruik van tempels was in elke bedeling een teken van de ware kerk van Jezus Christus. Na de inwijding van de Salt Laketempel in 1893 moedigde president Wilford Woodruff de kerkleden aan om de gegevens van hun voorouders op te zoeken en hun genealogie zo ver mogelijk in de tijd terug vast te leggen, zodat ze namen naar de tempel konden meenemen en de verordeningen van heil en verhoging verrichten. (Zie Leringen van kerkpresidenten: Wilford Woodruff [2004], 174.)
Familiegeschiedenis en tempelwerk: één geheel
Een jaar later (1894) zag deze zelfde president Woodruff toe op de oprichting van de Genealogical Society of Utah. Honderd jaar later zei ouderling Nelson, destijds lid van het Quorum der Twaalf Apostelen: ‘Door de gebeurtenissen van dat historische jaar werden familiehistorisch onderzoek en tempelwerk als één geheel in de kerk beschouwd.’ (‘De Geest van Elia’, De Ster, januari 1995, 79.)
Familiehistorisch werk
Geliefde broeders en zusters, de Heer spoort ons als leden van zijn kerk aan om onze familiegeschiedenis vast te leggen, van onze voorouders te leren, en te regelen dat zij de verordeningen van het evangelie in de tempel kunnen ontvangen, zodat ze op het verbondspad voort kunnen gaan, hetgeen hen met een eeuwige familie zal zegenen. Daar is het plan van onze hemelse Vader volledig op gericht: families zowel in dit leven als in de eeuwigheid verenigen.
Wanneer u denkt dat u dit werk niet kunt doen, weet dan dat u er niet alleen voor staat. We kunnen allemaal gebruikmaken van de hulpmiddelen die de kerk heeft gecreëerd en die in de FamilySearch-centra, vroeger bekend als centra voor familiegeschiedenis, te vinden zijn. Deze FamilySearch-centra zijn zo opgezet dat bijna iedereen, met een beetje hulp, gegevens van voorouders kan vinden en zo bewerken dat ze die naar het huis des Heren kunnen meenemen. Neem contact op met een consulent familiegeschiedenis in uw wijk of gemeente. Hij of zij zal u van begin tot eind begeleiden.
Als we de leiding van de profeten opvolgen, onze familiegeschiedenis leren uitzoeken en tempelverordeningen voor onze voorouders verrichten, zullen we zo veel vreugde beleven dat we er niet meer mee willen stoppen. De Geest zal ons hart overspoelen, onze vermogens opwekken en ons bij onze zoektocht naar namen van onze voorouders leiden. Maar bedenk dat familiegeschiedenis meer is dan het opzoeken van namen, datums en plaatsen. Het gaat om het verenigen van families en de vreugde die we voelen wanneer we hun de verordeningen van het evangelie schenken.
Ik houd van deze geïnspireerde woorden van onze geliefde profeet, president Russell M. Nelson: ‘De tempel staat centraal in de versterking van ons geloof en onze geestelijke standvastigheid, want de Heiland en zijn leer zijn de kern van al wat wij in de tempel doen. Alles wat we in de tempel door instructie en door de Geest leren, vergroot ons begrip van Jezus Christus. Zijn essentiële verordeningen verbinden ons met Hem door heilige priesterschapsverbonden. Als we dan onze verbonden nakomen, begiftigt Hij ons met zijn genezende en versterkende kracht.’ (‘De tempel en uw geestelijk fundament’, Liahona, november 2021, 93–94.)
Zeker, tempelwerk en familiegeschiedenis zijn in de kerk een en hetzelfde werk.
Ik getuig van deze waarheden. Ik weet dat dit de kerk van de Heer Jezus Christus is, onze Heiland en Verlosser, die wij gedurende deze paastijd gedenken en vereren. Ik weet dat Hij ons liefheeft, en als we onze verbonden nakomen en op Hem vertrouwen, begiftigt Hij ons met zijn genezende en versterkende kracht. In de naam van Jezus Christus. Amen.