Ενωμένοι ως αδελφές και αδελφοί εν Χριστώ

Εικόνα

Άνδρες και γυναίκες συγκεντρωμένοι σε συγκέντρωση συμβουλίου

Οι φωνές τόσο των γυναικών όσο και των ανδρών είναι απαραίτητες για την επίτευξη του έργου του Κυρίου. Αν και μοναδικοί, αλληλοσυμπληρωνόμαστε, ενωμένοι στον κοινό μας στόχο να γίνουμε μαθητές του Χριστού.

Οι διαφορές μας δεν πρέπει να μας αποσπούν από αυτόν τον στόχο. Αντιθέτως, οι διαφορές μας περιλαμβάνουν τα ταλέντα και τις συνεισφορές μας που μαζί ενδυναμώνουν την επίδρασή μας στο παγκόσμιο έργο σωτηρίας και υπερύψωσης. Ο Πρεσβύτερος Γκέρριτ Γ. Γκονγκ της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων γράφει σε αυτό το τεύχος: «Λαμβάνουμε καλύτερες αποφάσεις και έχουμε μεγαλύτερη επιτυχία στην υπηρέτηση του Κυρίου καθώς εκτιμούμε τη συνεισφορά ο ένας του άλλου και εργαζόμαστε μαζί, αδελφοί και αδελφές στο έργο Του» (σελίδα 4). Πώς επιτυγχάνουμε τέτοια ενότητα; Πρέπει να έχουμε πίστη ότι ο Κύριος μπορεί να εργάζεται επάνω στις διαφορές μας για το καλό στο βασίλειό Του.

Στο άρθρο μου στη σελίδα 8, αναφέρω ό,τι έχω μάθει από την αφήγηση της Καινής Διαθήκης για τη Χαναναία γυναίκα, η οποία επιζήτησε τον Σωτήρα για να θεραπεύσει την κόρη της. Η γυναίκα δεν ανήκε στον οίκο του Ισραήλ. Όμως είχε πίστη ότι η δύναμη του Κυρίου θα μπορούσε να θεραπεύσει το παιδί της και αυτή η αξιοσημείωτη πίστη την ένωσε με τους ανθρώπους της διαθήκης και επέφερε το θαύμα.

Ας κοιτάξουμε προς τον Σωτήρα σε όλα όσα κάνουμε, με τις «καρδιές [μας] συνυφασμένες με ενότητα και με αγάπη ο ένας προς τον άλλον» (Μωσία 18:21). Έχουμε το προνόμιο να μαθαίνουμε από τις έντονες διαφορές ο ένας του άλλου και να τις εκτιμούμε όπως ο Χριστός. Πόσο ευγνώμων είμαι που έχω έναν Ποιμένα που ακούει τις μοναδικές φωνές καθενός από τα πρόβατά Του.

Ειλικρινώς,

Πρόεδρος Καμίλ Ν. Τζόνσον

Γενική Πρόεδρος της Εταιρείας Αρωγής